تو شهر غم ها موندم
دوباره تنـــــها موندم 
همه رفیقــــــام رفتن
منـم که باز جا موندم
منــــم بــــاید بـــــرم
بہ مدد امام ࢪضا (؏)

Hossein Khalaji | Ja Mondam ‌| حسین خلجی | جا موندم

امام رضا ع - حامد زمانى و هلالى . . Emam reza

Gole Yas - benyamin

با اشک و غم همرازم و... می سوزم و می سازم و...
یعلم الدمع و الحزن سرّی... یحترق وجودی و أنا أصبر علیه
می خوانمت شب تا سحر
و أنادیک طول اللیل
دلتنگم ای کرب و بلا... در اربعین دیدار ما
یا کربلاء! لقد ضاق صدری... موعدنا فی یوم الأربعین
باعاشقان روی حسین
مع عشّاق الحسین
 با زائران کوی حسین
مع زائری مقام الحسین
می آیم آخر سوی حسین
سآتی إلی الحسین أخیرا
(لبیک یا مولا یا حسین)
 
شدَّ الهَوى حبلَ الجَوى     و اجتاحَني سَيلُ النَوى  
دلدادگی ریسمان عشق را محکم کرد و سیل دوری و فراق من را بَرد
لِلوَصلِ عَيني سَاهِرَة
چشمانم به انتظار وصال ( کربلا) بیدار است
أَطْفَأَ شَمْعِي مَدْمَعِي ... و دَكَّ نَوْحِي مَسْمَعِي
اشکم شمع مرا خاموش کرد و مویه‌ها و نوحه ها در گوشم طنین انداز شد
إيهٍ دُمُوعي، اشتَعِلي !
هان! ای اشک‌های چشم من، بجوشید
نارُ اشتياقي، كمْ تَصْطَلِي!
ای آتش شوق من چقدر شعله‌وری!
ليلُ انتِظاري، هَلْ يَنجَلي؟
آیا شب انتظار مرا پایانی هست؟
(مولاي مولاي السلام)
سلام ای مولای من
 
هُنَا الأَسى كُلُّ الأَسى ...هُنَا الصِغارُ و النِسَا
اینجا همان محل اندوه و غم است؛ همه غم ها اینجاست.. اینجا جایی است که کودکان و زنان اهل بیت بودند
هُنَا النُجومُ الزَاهِرَةْ
اینجا همانجایی است که ستارگان درخشان بودند
مِنْ سَاجِياتٍ صُرَّعِ ... تَدعو إلى التَّفَجُّعِ
این ستارگان همان اجساد ساکن و بر زمین افتاده اند .... و این اجساد به نوحه و عزا فرا می خوانند
يا ودايَ الطَّفِّ ما جرى ؟
ای سرزمین کربلا چه اتفاقی افتاده است؟
فاقَ المُصابُ التَّصَوُرَا
این مصیبت از تصور فراتر است
هذا حسينٌ فَوقَ الثَرَى
این حسین علیه السلام است که بر خاک افتاده است
(عليكَ مولاي السلامْ )
ای مولای من سلام بر تو
 
إليكَ آتٍ سَيِّدي ... الأربَعينُ مَوْعِدِي
مولایم، به سوی تو رهسپارم..... میعاد ما اربعین است
ذِكراكَ أحلى خاطِرَة
یاد تو شیرین‌ترین خاطره است
جابرُ قدْ جاءَ معي ... يَأخُذُني للمَصرعِ
جابر با من آمده است.... و مرا به سوی قتلگاه تو می‌کشاند
عندكَ يا مولايَ المُنى
مولای من! آرزوهایم نزد توست
ظُلْمَةُ رُوحِي تَلقىْ السَّنا
تاریکی روحم به روشنی می گراید
كُلُّ وُجُودي لكَ انحَنى
تمام وجودم برای تو تعظیم می‌کند
(مَوْلاي مَوْلاي السَلامْ)
سلام ای مولای من

 الأربعينُ مَوْعدي

شعر فارسی: محمد مهدی سیار
شعر عربی : احمد حسن الحجیری از بحرین 


Arbaeen to Karbala,  الأربعينُ مَوْعدي

دنیای من

سيد مهدي ميرداماد و حسين حاجي - محرم 1437

بخت باز آید از آن در که یکی چون تو در آید
روی زیبای تو دیدن در دولت بگشاید
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
این ظرافت که تو داری همه دل ها بفریبد
این لطافت که تو داری همه غم ها بزداید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی
پیش نطق شکرینت چو نی انگشت بخاید
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید

مژده ای دل که کنون وقت وصال است و غمت رو به زوال است
به عشاق بگویید ره وصل بپویید که چهارم مه از آن چهارده ما
که عالم همه مجنون رخش در طلبش نعره زنانند و به دف رقص کنانند و
به دل خوف و رجا از کرم ساقی ما طرد شده درد و ز شوق قدمش سرو روان است
و چنین است و چنان است و قرار دو جهان است
و سپاهی ز غلامان به رهش جامه دریدند
و دل از خویش بریدند و به معشوق رسیدند
و همین مشغله ی ماست
که از عشق بمیریم و جز او یار نگیریم

با همه خلق نمودم خم ابرو که تو داری
ماه نو هر که ببیند به همه کس بنماید
دل به سختی بنهادم پس از آن دل به تو دادم
آنکه از دوست تحمل نکند عهد نپاید
گر حلال است که خون همه عالم تو بریزی
آنکه روی از همه عالم به تو آورد نشاید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید

هرکه دلارام دید از دلش آرام رفت
باز نیابد خلاص هر که در این دام رفت
یاد تو میرفت و ما عاشق و بیدل شدیم
پرده بر انداختی کار به اتمام رفت
مه ننماید به روز چیست که در خانه تافت
سرو نروید به بام کیست که بر بام رفت
گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی
حاصل عمر آن دمست باقی ایام رفت

دلو دینم به فدای قد و بالای نگاری
که همی بنده نواز است و حقیقت نه مجاز است
چه بگویم که چنین قصه دراز است
جهانی بدرش غرق نیاز است
نماز است جواز است که دلم سوز و گداز است
من همان من همان من همان ریزه خور خوان کریمش
که به کس کار ندارم بجز آن یار ندارم
به کسی کار ندارم ثمنی غیر دلم بر سر بازار ندارم
منه نالایق ناقابل نالان چه کنم
با همه درماندگی و دوری و شرمندگی و بندگی و بی ثمری
پیش همان شه که کریم است و رحیم است
و همان یار قدیم است
جهان گیر جهان دار و به دل دلبر و دلدار و
وفادار و هوادار و به این سرور و سردار و کس و کار و به دل یار و جهانی به کرم هاش
بدهکار و چه میشد دل غم دیده ی من را بشود باز خریدار

دلارام حامد زمانى برای امام حسن مجتبی( ع ) Delaram ,Hamed Zamani

منو کمک کن ۔ کربلایی حسین طاهرى

عشق يعني كربلا   الحاج حسين سيب سرخي (FARSI)

إن ذُكر الخير في العالمين - حاج مهدي رسولى

شبهاي انتظار'ليالي الإنتظار' _ محمد حسين پويانفر - محمد فصولي الكربلائي.m4a

‌
در مذهب عاشقی روا کی باشد 
عالـم تو ببینیم و نه بینیم ترا
‌

Hossein Khalaji | Ja Mondam ‌| حسین خلجی | جا موندم

مَھْجۆࢪ

Related tracks