Lonely Tunes (Naghmehaye-Tanhaei) I

Arezooha (feat. Andre Arezoomian)

سخنانی که باعث ممنوع التصویر شدن الهی قمشه ای در صدا و سیما شد.

Elahi Ghomshei

Sima Bina Golden Songs - Persian Music

Shaftaloo Foroosh

خواننده، شاعر و آهنگساز: فرامرز دعایی

Facebook.com/DoaeiFamily

لیلا- فرامرز دعایی-Faramarz Doaei- Leyla

گۆرانی نەوڕۆژ

شعر : مهدی پرنگ
آهنگ : پرویز مقصدی
اجرا : 1349

Googoosh_Digeh Gol Vaa Nemisheh گوگوش_دیگه گل وا نمیشه

unknown

شلیره - سحر زیبایی - Shlira - Sahar Zibaei

رضا سقایی خواننده موسیقی لری(۲۰ فروردین ۱۳۱۸ خرم‌آباد - ۲۷ تیر ۱۳۸۹ تهران).وی در محله پشت بازار خرم‌آباد به دنیا آمد و در طول زندگی هنری خود همکاری‌های خوبی با علی اکبر شکارچی، مجتبی میرزاده و فرج علیپور داشت. نخستین تصنیف او با زبان لری آن نگاه مست تو نام داشت. ترانه دایه دایه معروف‌ترین اثر او بود. وی در اواخر جنگ ایران و عراق در شهر ازنا بر اثر اصابت ترکش یک بمب مجروح شد و تا پایان عمر به خاطر عوارض آن بیمار بود. از جمله کارهای معروف او «زندگی بی‌چشم تو درد و عذابه» است که ابتدا او این تصنیف را خواند که بعدها عبدالوهاب شهیدی و زند وکیل هم این کار را خواندند.
سقایی بعد از ۱۳۴۴ بسیار معروف شد و به خواننده‌ای شناخته شده تبدیل شد و تا ۱۳۵۷ می‌خواند، او در مراسم بازدید فرح پهلوی از لرستان نیز خواننده مراسم بود.اما بعد انقلاب تقریبا خواندن را کنار گذاشت.در زمان جنگ در بمباران شهر ازنا مجروح شد و تارهای صوتی‌اش آسیب دید.وی چند سال قبل سکته مغزی کرد و عمدتا خواهرش از وی نگهداری می‌کرد و البته در تمام عمرش ازدواج نکرد و مجرد زیست.
ترانه "دایه دایه"
در سال ۱۳۸۶، ترانه "دایه دایه" با تنظیم مجتبی میرزاده و با صدای سقایی جزو آثار فاخر و ماندگار ۱۰۰ سال اخیر موسیقی ایران به ثبت رسید.
رضا سقایی در تاریخ ۲۷ تیر ۱۳۸۹ به دلیل نارسایی تنفسی در پی سکته مغزی در بیمارستان ساسان تهران درگذشت. پیکر وی در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۸۹ در تهران تشیع و به شهر زادگاهش خرم‌آباد منتقل شد، در این مراسم تعدادی از هنرمندان و اهالی لرستان و دوستداران این هنرمند شرکت داشتند.

Jange Lor

سید مصطفی موسوی مشهور به درویش مصطفی جاویدان درهفت آبان ۱۳۲۵ در کرمانشاه متولد شد.

دەروێش مستەفا جاویدان)، یەکێک لەو گۆرانیبێژانەیە کە ساڵی ١٩٤٦، لە شاری کرماشانی ڕۆژھەڵاتی کوردستان لە دایک بووە و ساڵانێکی زۆرە لە ناو دنیای میووزیک و ھونەردایە و خاوەنی دەیان بەرھەمی ھونەرییە و وەکوو یەکێک لە سیما ھونەرییەکانی ئێران ناسراوە.

قاڵبووی ناو دنیای عیرفانە و ئاوپڕژێنی دڵی زۆرێک لە ئەویندارانی کردووە و لە خەڵوەتدا، دڵەکانی لێک گرێ داوەتەوە. بۆ زۆرێک لە ھونەرمەندانی ناسراوی ئێرانی، شیعر و ئاوازی داناوە و ھەستێکی بێ غەلوغەشی کوردانە، وای کردووە گەشتێکی باشووری کوردستان بکات و کۆنەیارانی لە باوەش بگرێتەوە و ماوەیەک لە ژێر سێبەری قەڵا و منارەدا،پشوو بدات.

لە دیمانەیەکدا لەگەڵ “ھەولێر”، بە جلوبەرگێکی کوردی و زمانێکی کوردانەوە، سازەکەی لەسەر کۆشی داناوە و
لە خۆی و کارە ھونەرییەکانی دەدوێ و باس لە کارەکانی داھاتووی دەکات:
(جاویدان) ھەر لە منداڵیییەوە ئاشق بووە، ئاشق بە ھونەر، ئاشق بە عیرفان، ئاشق بە میووزیک، بۆیە دەڵێت: “ ھەر لە منداڵییەوە ئاشقی میووزیک بووم و ئەوە ئەشقە گەورە و گەورەتر بوو و لە تەمەنی ١٥ ساڵیمەوە کاری میووزیکم دەست پێ کرد، ئەوەیش وای کرد کە بە قووڵایی بەحری ھونەردا بچمە خوارەوە و جیا لە میووزیک، چەند خولێکی شانۆ و سینەما و تەنانەت شێوەکاری و وێنەیشم دیت.

جیا لە بەرھەمھێنانی زیاتر لە ٢٨٠ بەرھەمی میووزیکی، چەند شانۆیەکەیشم بەرھەم ھێناوە، وەک “ژیانی حافز” و “یەکیەتیی جیھانیی ئاژەڵان”. ٥٠ ساڵە کاری میووزیک دەکەم، واتە نیو سەدەیە.”

(جاویدان) ناتوانێ ناوی ئەو مامۆستا ئەرکوەخۆگرانە لەبیر بکات کە لە دارەدارەدا دەستیان گرتووە و لەژێر تیشکی وانە و ڕێنوێنییەکانی ئەواندا، دەستی بۆ ساز بردووە، دەڵێت: “ لە کوردستان، چەند مامۆستایەکی کورد وەک مامۆستا (ئیسماعیلی مسقەتی)، زۆر ھاوکارییان کردم و پاشان چوومە تاران و لە خزمەت مامۆستا (ئیسماعیل مێھرتاژ)ـدا، کاری ڕەدیفم دەست پێ کرد کە مامۆستای (شەجەریان و ئیرەج و وەفایی)ـیش بوو و مامۆستای ئێمەیش بوو.

حەوت ساڵ و نیو لە خزمەتیدا بووم و ڕەدیفەکانی ئێرانی فێر بووم.”

“چینی بندزن”، یەکێک لە گۆرانییە ناسراوەکانی (جاویدان)ـە و ئێستایش لەسەر زاری خەڵکە، کەم کەس لە ڕۆژھەڵاتی کوردستان و ئێران ھەن کە ھەناویان بەم گۆرانییە فێنک نەکردبێتەوە.سەبارەت بە بیرۆکەی بەرھەمھێنانی ئەم گۆرانییە، دەڵێت: “وەختی خۆی و لە زەمانی زوودا،چینی گران بوو، کاتێ چینییەک دەشکا، ھێندێک کەس ھەبوون کە کەلوپەلی خۆیان بۆ چاککرنەوە پێ بوو و بە کۆڵانەکاندا دەگەڕان و ھاواریان دەکرد، “چینییە شکاوەکان چاک دەکەینەوە”.

من ئیلھامم لەوە وەرگرت، بۆیە ھاتم حەوت شاری خۆشەویستیی (عەتار نیشابووری)ـم تێکھەڵکێشی ئەم گۆانییە کرد و ئەوەی لێ دروست بوو کە ھەمیشە شانازی پێوە دەکەم.”

(دەروێش مستەفا جاویدان)، لەگەڵ ئەوەیدا کە بۆ خۆی بە بەردەوامی کاری بۆ خۆی کردووە، بەوەیش نەوەستاوە و بۆ زۆرێک لە گۆرانیبێژە ناسراوەکانی ئێرانیش شیعر و ئاوازی داناوە: “یەکەم گۆرانی و یەکەم کاری (داریوش)، گۆرانییەک بوو بە ناوی “بە من نگو دوستت دارم کە باوەرم نمیشە”، (پێم مەڵێ خۆشم دەوێی، باوەڕت پێ ناکەم) کە شیعر و ئاوازی من بوو.

ڕەنگە کەس نەزانێ کە یەکەم مامۆستای (داریوش)، کوردێک بووە بە ناوی (مستەفا جاویدان). دوای ئەوە، شیعر و ئاوازێکم دا بە (گوگوش) بە ناوی “نمیاد”. ئەوجار “ارزو داشتم یار من تو باشی”ـیم دروست کرد و دام بە (موعین ئیسفھانی).

بەرھەمێکم داوە بە گۆرانیبێژی ناسراو (حومەیرا) بە ناوی ( عگر و شکوفە داری، مپل گل بھاری”. ھەروەھا “زیندانی”ـیم داوەتە (سووسەن)، “تو را از دست نمیدم”ـم داوەتە (شاھرۆخ). ئێستایش بەرھەمێکی فارسیم بە ناوی “کوروش” داوەتە گۆرانیبێژێکی مازندەرانی.”

ئەم گۆرانیبێژە کوردزمانە فارسی وێژە، لە ماوەی ئەو چەندین ساڵەدا، تەنیا یەک بەرھەمی کوردی ھەبووە بە ناوی “دەرویش سکوت” کە لە دەورانی لاوێتیدا گوتوویەتی”دەرویش خاموشیم کە خاموشیم فەریادە، دەرویش سکوت بیستوون کە یادگاری فەرھادە ..........”، لە وەڵامی ئەو ڕەخنەیەدا کە سەبارەت بەم بابەتە ڕووبەڕووی کرایەوە، گوتی: “ئەوانەی کە پشتگیریی منیان دەکرد و کارم بۆ دەکردن، فارس بوون، یانی من ھیچ کات نەمتوانی سپۆنسەرێکی کوردم ھەبێت بۆ کارەکانم، ئەوان داوای گۆرانیی فارسییان لێ دەکردم و منیش بە فارسی بەرھەمم بۆ ئامادە کردن.”
http://www.chra.tv/web3/--/6639-2011-04-26-01-10-22.html

Awaregi Dervish Javidan - ئاوارەگی، دەرویش جاویدان کرماشانی

مقام گرایلی یکی از مقام های موسیقی در موسیقی شمال خراسان موسوم به موسیقی کرمانجی است. تاریخچه این مقام به صورت زیر است:

سالها پیش از این، رسم بوده که دامادها روز پیش از مجلس دامادی شان، تفنگ شان را بر می داشته اند و به کوه و کمر می زده اند تا شکاری بیاندازند و  میهمان های مجلس شان را با گوشت شکار میزبانی کنند. رقابتی بوده برای اثبات شجاعت. جوانی از جوان های کرمانج، روز پیش از عروسی به نوعروسش قول می دهد که چنان  شکار در خوری بیاورد تا زبانزد همه ایلات بشود.

جوان به کوه می زند همه روز  را می گردد اما دریغ از یک شکار؛ تا آنکه ناگهان پلنگی به اوحمله می کند و نوداماد با شجاعت با پلنگ گلاویز می شود و با رشادت آن را از پا در می آورد.

جوان، خسته از نبرد با حیوان وحشی و ناامید از به دست آوردن شکار، تصمیم می گیرد شب را در کوه بماند تا شاید فردا قولش را به نوعروسش برآورده کند. شب اما برای درامان ماندن از سرما، پلنگ را پوست می کند و به درون پوست می خزد تا شب را به صبح برساند.

اما بشنوید از ایل و قبیله جوان نوداماد که همه روز را منتظر می مانند که جوان از  شکار برگردد. شب هنگام وقتی خبری نمی شود، نگران به همراه نوعروس به کوه می زنند تا بلکه خبری بیابند از جوان.

می گردند و می گردند تا آن که از دور، در پناه سنگی، پلنگی را می بینند که خوابیده است و تفنگ جوان را می بینند که همان گوشه افتاده، یقین می کنند که نوداماد طعمه پلنگ شده. جوانان غیور ایل به همراه نوعروس به خیال انتقام از پلنگ، حیوان را به تیر می بنند اما وقتی نزدیکتر می آیند نوداماد را در خون خود غرقه می بینند.

مقام گرایلی- گریه لیلی- شرح مویه هایی است که نوعروس بر پیکر غرقه در خون نو داماد رشیدش سر می دهد.

Gerayli-گرایلی-استاد محمد حسین یگانه

Mhd Bhrznzhd

Recent comments

User 446963803

sema

Related tracks