شاملو

Youz Palang

عشق را ای کاش زبان سخن بود / احمد شاملو

به صحرا بنگرم صحرا ته وینم 
به دریا بنگرم دریا ته وینم

بهر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان روی زیبای ته وینم

نمیدانم دلم دیوانه‌ی کیست
کجا آواره و در خانه‌ی کیست

نمیدونم دل سر گشته‌ی مو 
اسیر نرگس مستانه‌ی کیست

دلی دیرم که بهبودش نمی‌بو

آموزش بیات اصفهان و ابوعطا، محمدرضا شجریان و معصومه مهرعلی؛ سال 1363
بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد
تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی

همین آواز؛ گلپا:
https://soundcloud.com/einshinghaf/golpa-bayatesfahan

محمدرضا شجریان - معصومه مهرعلی، بیات اصفهان و ابوعطا سال 1363

من بی می ناب زیستن نتوانم

شاملو-شجریان(خیام)

یازده قطعه از اشعار احمد شاملو با صدای خودش

ز ملک تا ملکوتش حجاب برگیرند

هر آنکه خدمت جام جهان نما بکند

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار

که رحم اگر نکند مدعی، خدا بکند

بسوخت حافظ و بویی به طلف یار نبرد

مگر دلالت این دولتش صبا بکند

چهار مضراب ابوعطا به همراه آواز- شجریان ، کلهر ، علیزاده

در کوی عشق از روی ب آلبوم صدای سخن عشق؛ آواز شهرام ناظری همراه با تنبور نوازی سید خلیل عالی نژاد؛ شعر از مولوی
(توضیحات برگرفته از وب‌سایت شهرام ناظری 
http://www.nazerismusic.com/albumDetail.aspx?type=sound&ID=25)

گفته می‌شه که این آخرین غزل مولاناست و در بستر بیماری و خطاب به پسرش که بالای سرش تیمارداری می‌کرد سروده شده. ما باورش کردیم چون قشنگ بود و دروغ بودنش به کسی بر نمی‌خوره.
---------------------------------
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن

بر شاه خوب رویان واجب وفا نباشد
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن

شهرام ناظری و خلیل عالی نژاد - در کوی عشق

احمد شاملو - روزگار غریبیست نازنین

لبانت 
به ظرافت شعر
شهواني ترين بوسه ها را به شرمي چنان مبدل مي كند
كه جاندار غار نشين از آن سود مي جويد
تا به صورت انسان درآيد
و گونه هايت 
با دو شيار مورب
كه غرور تو را هدايت مي كنند و 
سرنوشت مرا
كه شب را تحمل كرده ام
بي آنكه به انتظار صبح
مسلح بوده باشم

و بكارتي سربلند را
از روسبي خانه هاي داد و ستد
سر به مهر باز آورده ام

هرگز كسي اين گونه فجيع به كشتن خود برنخاست كه من به زندگي نشستم!

*

و چشمانت راز آتش است.

و عشقت پيروزي آدمي ست
هنگامي كه به جنگ تقدير مي شتابد.

و آغوشت
اندك جايي براي زيستن
اندك جايي براي مردن
و گريز از شهر 
كه با هزار انگشت 
به وقاحت
پاكي آسمان رامتهم ميكند.

*

كوه با نخستين سنگ ها آغاز مي شود
و انسان با نخستين درد.

در من زنداني ستم گري بود
كه به آواز زنجيرش خو نميكرد
من با نخستين نگاه تو آغاز شدم

*

توفان ها
در رقص عظيم تو
به شكوهمندي 
ني لبكي مي نوازند،
و ترانه رگ هايت
آفتاب هميشه را طالع مي كند.

بگذار چنان از خواب بر آيم
كه كوچه هاي شهر 
حضور مرا دريابند.

دستانت آشتي است
ودوستاني كه ياري مي دهند 
تا دشمني
از ياد برده شود

پيشانيت آيينه اي بلند است
تابناك وبلند،
كه خواهران هفتگانه در آن مي نگرند
تا به زيبايي خويش دست يابند.

دو پرنده بي طاقت در سينه ات آواز مي خوانند. 
تابستان از كدامين راه فرا خواهد رسيد
تا عطش
آب ها را گوارا تر كند؟

*

تا در آيينه پديدار آئي
عمري دراز در آن نگريستم
من بركه ها و درياها را گريستم
اي پري وار درقالب آدمي
كه پيكرت جزدر خلواره ناراستي نمي سوزد! ــ
حضور بهشتي است
كه گريز از جهنم را توجيه مي كند،

دريائي كه مرا در خود غرق مي كند
تا از همه گناهان و دروغ
شسته شوم.

و سپيده دم با دستهايت بيدار مي شود.

شاملو-آيدا در آينه

شاملو-لبانت به ظرافت شعر

شعر: علی‌اکبر شیدا (تلفیقی از اشعار بابا طاهر و نورالدین عبدالرحمان جامی) | آهنگ: علی اکبر شیدا | آلبوم: رسوای دل

www.facebook.com/delnavazan.playlist

تو دوری از برم، دل در برم نیست
هوای دیگری هم در سرم نیست
به جان دلبرم، کز هر دو عالم
تمنای دگر، جز دلبرم نیست
آرام جانم، سرو روانم، من بی تو نمانم
بیا ای نازنین، بیا ای مه جبین، دردت به جانم
از غم عشقت، دل شیدا شکست
شیشه‌ی می در شب یلدا شکست
از بس که زدم، ریگ بیبان به کف
خار مغیلان، همه در پا شکست

دل شیدا | محمدرضا شجریان

استاد شجریان با همراهی تار استاد داریوش پیرنیاکان
آلبوم انتظار
خرم آن روز كزين منزل ويران بروم _____ راحت جان طلبم وز پي جانان بروم‏
چون صبا با تن بيمار و دل بي‏طاقت _____ به هواداري آن سرو خرامان بروم‏
گرچه دانم كه به جائي نبرد راه غريب _____ من به بوي سر آن زلف پريشان بروم‏
به هواداري او ذره صفت رقص‏كنان _____ تا لب چشمه‏ء خورشيد درخشان بروم‏
در ره او چو قلم گر به سرم بايد رفت _____ با دل زخم‏كش و ديده‏ء گريان بروم‏
نذر كردم گر ازين غم بدر آيم روزي _____ تا در ميكده شادان و غزل‏خوان بروم‏
دلم از وحشت زندان سكندر بگرفت _____ رخت بربندم و تا ملك سليمان بروم‏
تازيان را غم احوال گرانباران نيست _____ پارسايان مددي تا خوش و آسان بروم‏
ور چو حافظ نبرم ره ز بيابان بيرون _____ همره كوكبه‏ء آصف دوران برو

استاد شجریان - خرم آن روز کزین منزل ویران بروم


چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!


چه بی تابانه تو را طلب می کنم!


بر پشت سمندی


گویی، نو زین


که قرارش نیست


و فاصله


تجربه ئی بیهوده ست


بوی پیرهنت


این جا، واکنون...


کوه ها در فاصله


سردند


دست، در کوچه و بستر


حضور مانوس دست تو را می جوید


و به راه اندیشیدن


یاس را، رج می زند


بی نجوای انگشتانت


فقط...


و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو/  ‏چه بی تابانه می خواهمت /  ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری

کلام: هوشنگ ابتهاج | آهنگساز: محمدرضا لطفی | تنظیم: فریدون شهبازیان | آلبوم: جام تهی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند
گذرگهی است پر ستم که اندرو به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند
چه چشم پاسخ است ازین دریچه های بسته ات
برو که هیچکس ندا به گوش کر نمی زند
نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست
و گرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند

در کوچه‌سار شب | محمدرضا شجریان

چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!

بر پشت سمندی

گویی، نو زین

که قرارش نیست

و فاصله

تجربه ئی بیهوده ست

بوی پیرهنت

این جا، واکنون...

کوه ها در فاصله

سردند

دست، در کوچه و بستر

حضور مانوس دست تو را می جوید

و به راه اندیشیدن

یاس را، رج می زند

بی نجوای انگشتانت

فقط...

و جهان از هر سلامی خالی است
شانه ات مجابم می کند

در بستری که عشق تشنگیست

زلال شانه هایت

همچنانم اتش می دهد

در بستری که

عشق

مجابش کرده است

 

شاملو


che Bitabaneh Mikhahamatاحمد شاملو‏ چه بی تابانه می خواهمت

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست

عشق را ای کاش زبان سخن بود / احمد شاملو

Midnight Starlight

Recent comments

fatemeh shahi

fatemeh shahi

Alireza Bonyadi

Dariush

Related tracks