Name: ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیر ها؟ by Milad Shahidi
Duration: 3 min 53 s
Description: غزل مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش

یا بگذرد یا بشکند کشتی در این گرداب ها  ((:

داداش ببخشید خواننده این اثر چه کسی هستند

درخت و آتشی دیدم ندا آمد که جانانم
مرا می خواند آن آتش مگر موسی عمرانم

دخلت التیه بالبلوی و ذقت المن و السلوی
چهل سال است چون موسی به گرد این بیابانم

مپرس از کشتی و دریا بیا بنگر عجایب‌ها
که چندین سال من کشتی در این خشکی همی‌رانم

بیا ای جان تویی موسی وین قالب عصای تو
چو برگیری عصا گردم چو افکندیم ثعبانم

تویی عیسی و من مرغت تو مرغی ساختی از گل
چنانک دردمی در من چنان در اوج پرانم

منم استون آن مسجد که مسند ساخت پیغامبر
چو او مسند دگر سازد ز درد هجر نالانم

خداوند خداوندان و صورت ساز بی‌صورت
چه صورت می کشی بر من تو دانی من نمی‌دانم

گهی سنگم گهی آهن زمانی آتشم جمله
گهی میزان بی‌سنگم گهی هم سنگ و میزانم

زمانی می چرم این جا زمانی می چرند از من
گهی گرگم گهی میشم گهی خود شکل چوپانم




Dr. Soroush Divane Shams- درخت و آتشی دیدم - دکتر سروش - دیوان شمس

عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش..................خون انگوری نخورده باده شان هم خون خویش
هر کسی اندر جهان مجنون لیلی شدند.................................عارفان لیلای خویش و دم به دم مجنون خویش
ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این............................بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش
گر تو فرعون منی از مصر تن بیرون کنی............................در درون حالی ببینی موسی و هارون خویش
لنگری از گنج مادون بسته‌ای بر پای جان................................تا فروتر می‌روی هر روز با قارون خویش
یونسی دیدم نشسته بر لب دریای عشق........................................گفتمش چونی جوابم داد بر قانون خویش
گفت بودم اندر این دریا غذای ماهیی................................پس چو حرف نون خمیدم تا شدم ذاالنون خویش
زین سپس ما را مگو چونی و از چون درگذر.................چون ز چونی دم زند آن کس که شد بی‌چون خویش
باده غمگینان خورند و ما ز می خوش دلتریم.............................رو به محبوسان غم ده ساقیا افیون خویش
خون ما بر غم حرام و خون غم بر ما حلال.........................هر غمی کو گرد ما گردید شد در خون خویش
باده گلگونه‌ست بر رخسار بیماران غم................................ما خوش از رنگ خودیم و چهره گلگون خویش
من نیم موقوف نفخ صور همچون مردگان...........................هر زمانم عشق جانی می‌دهد ز افسون خویش
در بهشت استبرق سبزست و خلخال و حریر...........................عشق نقدم می‌دهد از اطلس و اکسون خویش
دی منجم گفت دیدم طالعی داری تو سعد..................................گفتمش آری ولیک از ماه روزافزون خویش
مه کی باشد با مه ما کز جمال و طالعش................................نحس اکبر سعد اکبر گشت بر گردون خویش

مولویانه - عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش

ای یوسف خوش نام ما ... با صدای دکتر سروش

غزلی از مولانا با صدای عبدالکریم سروش

آن کیست آن، آن کیست آن؟

در هوایت بی قرارم روز و شب

غزل مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش

ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیر ها؟

دکتر سروش - دیوان شمس - معشوقه به سامان شد

2025-09-08-215034129_09092025.m4a

غزل  مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش



مُرده بُدم زنده شدم

دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
که هر بندی که بربندی بدرانم به جان تو

من آن دیوانه بندم که دیوان را همی‌بندم
زبان مرغ می‌دانم سلیمانم به جان تو
 
نخواهم عمر فانی را تویی عمر عزیز من
نخواهم جان پرغم را تویی جانم به جان تو

چو تو پنهان شوی از من همه تاریکی و کفرم
چو تو پیدا شوی بر من مسلمانم به جان تو

گر آبی خوردم از کوزه خیال تو در او دیدم
وگر یک دم زدم بی‌تو پشیمانم به جان تو

اگر بی‌تو بر افلاکم چو ابر تیره غمناکم
وگر بی‌تو به گلزارم به زندانم به جان تو
 
سماع گوش من نامت سماع هوش من جامت
عمارت کن مرا آخر که ویرانم به جان تو

درون صومعه و مسجد تویی مقصودم ای مرشد
به هر سو رو بگردانی بگردانم به جان تو
 
سخن با عشق می‌گویم که او شیر و من آهویم
چه آهویم که شیران را نگهبانم به جان تو

ایا منکر درون جان مکن انکارها پنهان
که سر سرنبشتت را فروخوانم به جان تو
 
چه خویشی کرد آن بی‌چون عجب با این دل پرخون
که ببریده‌ست آن خویشی ز خویشانم به جان تو

تو عید جان قربانی و پیشت عاشقان قربان
بکش در مطبخ خویشم که قربانم به جان تو
 
ز عشق شمس تبریزی ز بیداری و شبخیزی
مثال ذره گردان پریشانم به جان تودگرباره بشوریدم ب

با صدای دکتر عبدالکریم سروش | مولانا | دگر باره بشوریدم بدان سانم به جان تو

امشب ای دلدار مهمان توییم......شب چه باشد روز و شب آن توییم
هر کجا باشیم و هر جا که رویم.........حاضران کاسه و خوان توییم
نقش‌های صنعت دست توییم..............پروریده نعمت و نان توییم
چون کبوترزاده برج توییم...............در سفر طواف ایوان توییم
حیث ما کنتم فولوا شطره...............با زجاجه دل پری خوان توییم
هر زمان نقشی کنی در مغز ما.........ما صحیفه خط و عنوان توییم
همچو موسی کم خوریم از دایه شیر......زانک مست شیر و پستان توییم
ایمنیم از دزد و مکر راه زن.......زانک چون زر در حرمدان توییم
زان چنین مست است و دلخوش جان ما......که سبکسار و گران جان توییم
گوی زرین فلک رقصان ماست.......چون نباشد چون که چوگان توییم
خواه چوگان ساز ما را خواه گوی.......دولت این بس که به میدان توییم
خواه ما را مار کن خواهی عصا........معجز موسی و برهان توییم
گر عصا سازیم بیفشانیم برگ........وقت خشم و جنگ ثعبان توییم
عشق ما را پشت داری می کند.......زانک خندان روی بستان توییم
سایه ساز ماست نور سایه سوز......زانک همچون مه به میزان توییم
هم تو بگشا این دهان را هم تو بند...........بند آن توست و انبان توییم

با دکلمه‌ی دکتر عبدالکریم سروش

ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیر ها؟

Milad Shahidi

Recent comments

FateMeh

Bvmnngmakiok

No One's

alireza

Related tracks