آغـــوش
کلام / رپکن: میم
آهنگساز: نجوا
میکس و مستر: سعید دهقان 
طراح جلد: میم
تاریخ نشر: ۱ مهر ۱۴۰۰ 

« متن »

گذشت به پوچی ، سالیان سال
آرزوهام خونشونو ساختن تو دست باد
منم یه بوف کور ، کنار کلبه دور از آدما
روی تک درخت پیر تنهای باورام
کنار رود بودم ، کنار صخره ها
عکسمو می‌دیدم توی آب کنار ماه
هنوزم می‌گریستم بدون اشک به یاد یار
عاشقانه هام شده بودن رهسپار باد
منم زیر زور ولی امر و تازیانه هاش
این کالبد خسته آخر دفعه توی خاک
بگو چی میمونه ازم به جز یه تصویر تار
فقط چند لکه رنگم الان روی بوم نقاش
یه قاب سورئال ، لابه لای طرحاش
کنار من بمون نزار این بیمارو تنهاش
که حاکی از صلحه میم ، زیادن حرفام
با اینکه لال بشم میخواد اینو ازم ارباب

***************************

زنجیر به دست و پامه، آویزون گردن
یروزی آزاد، آزاد میشم من
برام آغوش باز میکنه خالق نور
یروزی خورد میشه می‌شکنه در بند تن

قل و زنجیر ، آویزون گردن
یروزی آزاد، آزاد میشم من
برام آغوش باز میکنه خالق نور
یروزی خورد میشه می‌شکنه در بند تن

***************************

نوش دارو ، رسیده بعد مرگ به من
اینبارم جاممو پر کن از بادت خالق خلقت
سخته اینکه آرومم ، با چندتا برگ سبز
این آدما نمیفهمن حرفامو اصلا
یا رب به داد من برس تو منجی من باش
با اینکه نبودم برات چیزی جز بنده خطاکار
هنوزم دست بر آزار بندت ندارم اما
یسری لاشی بار اومدن از تو بنده هات ارباب
خودت عامل صلحی ، بنده هات طالب جنگن
بذر نفرتو پاشیدن بازم رو سر این جنگل
هنوز می‌چینم ستاره از لای ابرا با دستم
میبینی ؟! هنوزم دست به دعا منتظرم
منتظر روزنه های نور امید
که بتابه به ریشم بشه سر خاکو برید
بشه بگذریم ، رد شیم رها از قل و زنجیر
یه بال می‌خوام بشه باش از ارتفاع پرید

***************************

زنجیر به دست و پامه، آویزون گردن
یروزی آزاد، آزاد میشم من
برام آغوش باز میکنه خالق نور
یروزی خورد میشه می‌شکنه در بند تن

قل و زنجیر ، آویزون گردن
یروزی آزاد، آزاد میشم من
برام آغوش باز میکنه خالق نور
یروزی خورد میشه می‌شکنه در بند تن

***************************

من از زیر سایه های درختای تنومند
جنگلای گلگون به خون شبنما میام
نه میترسم نه هراسونم از رنگ خون
امید به نور تو قلب تارم مثنوی بخون
می‌دونم چرک و زخمی ام می‌دونم حقمه قبول
ولی من اون رز سرخی ام که شعر عشق میخوند
الان زیر پوتین له شدن بی توجه به خارم
د همین حالا وقتشه ، کجای شهری خاتم ؟
کجایی واقعا ؟! کجایی برسی به دادم ؟!
من زیر ظلم سلطه تن به هرکاری دادم
وقتی غروب جمعه ها پشت هم میان و میرن
زیر آسمون خالقت تو بند تن اسیرم
آزادم کن از این پیکر گلی
تورو با منطق نمیشه دیدت ، دیدمت دلی
دیدمت ، مطمعنم می‌رسی به دادم
حتی ذره ای شک ندارم به داد عدل علی

Aghoush [Prod. Najwa]

« پروانه »


من که آزارم حتی به یه مورچه نمیرسید
الان خط میندازم رو صورت هم نوعم
خاک تو سرش میکنم ، بمب رو سرش میندازم
میخوام نابود شه زمین ، که بشه همنوع کم
قراره کی از کجا بیاد ؟! چمیدونم برید اونور
قراره چی بشه تهش ؟! از من نپرس نمیدونم
کدوم نهر شراب ، کدوم حوری بهشتی ؟!
تو سرنوشت بندتو تو آتیش نوشتی !
کارم شده اعدام زیبایی ستایش زشتی
این چشای خیس میبینن زیبایی رو زشتی
 کابوس میبینم نیمه شبا تو خیابونم
با جدولا حرف میزنم ، چراشو نمیدونم
یه جنگل سوخته م یه کویر بی آبم 
نه از خالقش میترسم نه از بنی آدم
من همون سرو تنومند غمای توام
که دور شمع سیاستها پروانه شدم
من خالق این اثرم ، من عضوی از این چرخه م
که دست به سرم میکنه زمونه همیشه
درا رو میبندم ، دور خودم میچرخم
داد میزنم ، میخندم ، با زخمام میرقصم
به همین قلم قسم ، قسم به حال دیشبم
قسم به اشک مادرم قسم قسم به باورم
قسم اخراجم از زیر بیرق داورم 
آره اخراجم حتی از سایه ی پدرم
من پاره کردم پیلمو تو کودکی که پرواز
کنم اما بالامو کندن ، دیگه نای نفس نبود
یکی بود و ده تا نبود ، همیشه جفت چشا کبود
هنر بود اندیشه نبود ، فرهنگم تهش میشه همون
که میبینی ، قصه تموم بشو نیست و داره دووم
چند سالی میگذره از دوره نقاحت 
حالا دیگه خوب شدم ، تو فکر انتقامم
زخمامو بستم بلند شدم رو پام
دارم خالی میکنم خودمو هرشب رو کاغذ
تقاص تک تک کاراتونو باید بدین
من حقمو میگیرم ، پس چی ؟! از آسمون از زمین
از آدمای توش ، از زوزه های سگا
از خنده هام تو طول روز و سوت و کور شبا
از لبخند جای الکل و قی زدن درد
با مزه هایی از جنس دود و خون و اشک
از تنهایی تو کوچه های تنگ و تاریک
از پرواز ، از آسفالت ، از عرصه های باریک
از طعم شیرین برد ، از باخت های تلخ
از شلوغی در عین حال از خلوت شهر
داد نزن بیداد کن ، نشین ساکت نمون
فریاد واژه ی ناجی تو از سکوته
دل بکن از جاذبه ، خیره شو به آسمون
پرواز واژه ی ناجی تو از سقوطه

Parvaneh [Prod. Dousti]

نام اثر : ژاژ
کلام و اجرا : میم
ضرب : سهند ام زد
ضبط،میکس‌و‌مسترینگ : سهند ام زد
طراح جلد : هور
تاریخ انتشار:
• بیست و چهارم خردادماه یکهزار و سیصد و نود و نه خورشیدی •

جولان - 99.03

Title : Zhaazh
MC Rapper & songwriter: mimnoise
Beat pruducer : sahand_mz
Mix and mastering : sahand_mz
Label : jowlan.records
Cover art : Hoor
Date : June.13.20




-------

" ژاژ "



مینویسم رو هر خط برگ دفترم
از فریاد  تو سکوتم جر خورد حنجرم
زیر نور ماه با یه بهمن پشت پنجره ام
هرروز تنومند تر میشه برام سرو غم
پشت خیمه گاه نگاه چشای آتشین دلبر
قایم شدم ، قول دادم نبینتم من بعد
نگو جنگ وقتی تنهایی صَلاح نیست
تو هنوز قلمت رو داری نگو صِلاح نیست
ببین یه صدا از درون داره بیدارم میکنه
که نسبت به عقایدم داره بیزارم میکنه
هرچی جلوتر میرم دارم پخته تر میشم
ترسی ندارم از سوختن و کشته هم میدم
فرق نمیکنه باشه روحت آهنی
بالاخره تهش ایسگاه آخری ، راه آهنیم 
دو راه داری ، بالا ، پایین
جمهوری یا آزادی !!؟
استقلال دیگه نمیده نتیجه 
وقتی پیروزی سرخ میشه با خون بقیه !
وقتی حقیقت هنوزم توی جامه ی کذبه
وقتی رسانه ها نشون میدن اخبار نصفه !
دعوا سر قدرته داشی سر مایه تیله
 هنو سر ماهی گیره ، هنو سرماهی گیره
وقتی دریا خشکه ، ماهی نمک و میبینه !
بزار بارون بباره روی کویر فکرت
شاید دریا برگشت ، شدن ماهیا زنده !
شاید گربه رئیسه شاید شیر یه اسمه !
شاید رسید به لونش حاجی کلاغ قصه !
گول ظاهرو نخور ، مده تریپ هنری
هرکی بهمن دود کنه که هنرمند نی !
توی روزنامه های کثیر الانتشار هم دیدم
اینکه دروغ همیشه سواره رو حقیقت
ببین من هنوزم دارم سرو کار با کاغذ قلم
حتی اگه صد بار دیگه بزارن کلت رو سرم
رفاقت دیگه نداره معنی ، فقط منفعت یعنی/
داره میتابه تاریکی رو این فرهنگ غنی
تاریخ تکرار میشه ، تو هنوز سرباز منی
من یه نژاد پرست کثیفم از نوع وطنی
مهم نیست چه فکری میکنی راجبم عوضی
اینجا مرده هارو میپرستن ، زنده ها به گورن
کدوم چشارو بشوریم ، ببین اینجا همه کورن
عین مطبوعات نامطبوع که مو به مو دروغن
نه اندیشه نه فرهنگ ، تو بگو یه سر سوزن
مصداق ژاژ شده زندگی تو ایران
مثل شتری که میجویید و قورتش نمیداد


من یه بردم از لایه های زیرین سیستم
که زیر دست اربابا ذره ذره مرد
آره صدای تازیانه ها میرسن به گوشت
وقتی زیر پاهاشون میشدن استخونا خرد
تنم پره جای زخمه ازشون 
و هیچوقت یادم نمیره چی اومد سرم
بالاخره یروز پایین میکشمشون و
سنبل مردونگی رو میکشم رو سرم
هرروز دارن هولم میدن عقب
هرروز دارن میکشنم پایین
ولی من دارم قوی تر میشم
وقتی واسه زنده موندن سگ دو میزنیم
بگو بگو تورو کدوم فاحشه زاییده
 بگو کی اینهمه تاریکی رو رو ماها تابیده
 بگو تا شلوار قانونتو نکشیدم پایین
اینهمه سالو تو بودی حالا اینبارو ماییم
#جولان

MiM / میم

Popular tracks