Name: Shajarian Bayat Tork بیات ترک شجریان by Minagar
Duration: 6 min 26 s
Description: غم زمانه خورم یا فراق یار کشم به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

جان 🙏🙏🙏ممنونم از این لحضات زیبا که برایمان ساختی

تحریر خشم و عجز... مثل شلاق بر تن برهنه می نشیند.

خدای من، روح آدم به پرواز درمیاد

واقعا حسه عحیبی داره این اوار بینظیره خدای من

ورای طاقت است که اشک جاری نشود

چه شود به چهره‌ی زرد من، نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من، به یکی نظاره دوا کنی
تو شهی و کشور جان تو را، تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را؟ که نظر به حال گدا کنی
ز تو گر تفقد و گر ستم، بود این عنایت و آن کرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی
تو کمان کشیده و در کمین، زنی ار به تیرم و من غمین
همه‌ی غمم بود از همین، که خدا نکرده خطا کنی
همه جا کشی می لاله‌گون، ز ایاغ مدعیان دون
شکنی پیاله‌ی ما که خون، به دل شکسته‌ی ما کنی
تو که هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیکران
قدمی نرفته ز کوی آن، زچه رو به سوی قفا کنی

چه شود به چهره زرد من، نظری برای خدا کنی - شجریان

دو چشمم درد چشمان ته چیناد
دلا دردی به چشمونت نشیناد
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

زعشقت آتشی در بوته دیرم
در آن آتش دل و جان سوته دیرم
سگت ار پا نهد بر چشمم ای دوست
بمژگون خاک پایش روته دیرم

خدایا خسته و و زارم ازین دل
شو و روزان در آزارم ازین دل
مو از دل نالم و دل نالد از مو
زمو بستان که بیزارم ازین دل

غم عشق ته مادر زاد دیرم
نه از آموزش استاد دیرم
بدان شادم که از یمن غم ته
خراب آباد دل آباد دیرم

اساتید مشکاتیان و شجریان - ساز و آواز دشتستانی منتشر نشده

آلبوم سرود مهر
آواز ﺑﻴﺎتﺗﺮك

محمدرضا شجریان: آواز
حسین علیزاده: تار
کیهان کلهر: کمانچه
همایون شجریان: آواز، تنبک

دوبیت منسوب به فروغی بسطامی

ای سلسله مو دستی بر طره پر خم زن
یک سلسله مو بگشا، صد سلسله بر هم زن

خواهی که شود کشته از هر طرفی فوجی
جانا صف مژگان را یک مرتبه بر هم زن
 
دوبیت منسوب به حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی
ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

تصنیف قدیمی ـ ای سلسله مو

آموزش بیات اصفهان و ابوعطا، محمدرضا شجریان و معصومه مهرعلی؛ سال 1363
بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد
تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی

همین آواز؛ گلپا:
https://soundcloud.com/einshinghaf/golpa-bayatesfahan

محمدرضا شجریان - معصومه مهرعلی، بیات اصفهان و ابوعطا سال 1363

کو شرابی که مو ره میزون میزون بکنه
یعنی راستش مو ره نشئه مث افیون بکنه
هپروتم ببره، مست و غزلخــون بکنه
مین چخت آسمون ما ره دلنگون بکنه

فارغ از درد نـداری و غـم نـون بکنه

دیشو ازمو پسرم بره دندوناش خیار مخواست
دخترم گریــه مکرد دفتــر عکســدار مخواست
زنـم از مو بریه صبــح پــول نهـــار مخواست
مشه آیا که خدا مخلصه قارون بکنه

فارغ از درد نداری و غــم نون بکنه

بابای بی دندونم از مو خوراک سوپ مخه
ننه جونم سر پیری ز مو مینی‌ ژوپ مخه
دختـرم داد مزنــه حلقـه هولاهـــوپ مخه
مخه مو ره پسرم سنگ پلخمون بکنه

فـارغ از درد نـداری و غــم نـون بکنه

http://Khosousi.Com
https://fb.com/Khosousi
https://pluse.google.com/+KhosousiM

کو شرابی که مو ره میزون میزون بکنه - محمدرضا شجریان

عبدالوهاب شهیدی (مهر ۱۳۰۱، میمه)، خواننده در سبک سنتی ایرانی، آهنگ ساز، استاد آواز و نوازندهٔ عود است.

عبدالوهاب شهیدی در میمه اصفهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. او از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد.

عبدالوهاب شهیدی در سال ۱۳۳۹ با برنامه گل‌ها شروع به فعالیت و همکاری در رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه‌ها شرکت کرد. وی همچنین چندین بار در برنامه‌های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه‌ها با استادانی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت‌الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد.[۱] عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه از فعال ترین هنرمندان این برنامه بوده و در فهرست هنرمندان با بیش ترین اجرا (رتبه سوم) قرار دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیشرو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع اون نگاه گرم تو از این هنرمند است. وی هم اکنون در ایران زندگی می‌کند.

وی علاوه بر آواز فعالیت‌های هنری دیگری نیز داشته که در جای خود اهمیت بالایی دارند. مثل عود نوازی منحصر به فرد خود یا اجرای آوازهای محلی، در میان آثار وی به ویژه در برنامه‌های گل‌ها ترانه‌ها و آوازهای محلی بسیار زیادی توسط وی خوانده شده‌اند. خود تصنیف زندگی نیز مربوط به آهنگ و آوازی محلی بر روی شعری از هما میر افشار می‌باشد که در دستگاه ماهور با تنظیم فرامرز پایور اجرا شده است. هم‌چنین وی قطعات قدیمی معروفی مثلا آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آن ها می توان به تصنیف های گریه را به مستی بهانه کردم (در آلبوم قدیمی حرف) و گریه کن که گر سیل خون گریی اشاره کرد.

زندگی نامه

عبدالوهاب شهیدی فرزند میرزا حسن شهیدی ملقب به صدرالاسلام و متخلص به طوبی است. او اول مهرماه سال ۱۳۰۱ در شهر میمه و در خانواده‌ای روحانی به‌دنیا آمده است. عبدالوهاب شهیدی مشوق اصلی خود را پدرش می‌داند و در این باره می‌گوید: «پدر هم از آن جا که موسیقی را خیلی خوب می‌دانست، به من کمک می‌کرد و چند مثنوی را به من یاد داد که‌ای کاش نرفته بود و من از او بیش تر می‌آموختم. اما ۱۳ ساله بودم که ایشان درگذشت». وی با اسماعیل مهرتاش آشنا شد و این آشنایی منجر به این شد که نزد وی فراگیری موسیقی را شروع کند. ابتدا آوازهای تاج اصفهانی و ادیب خوانساری را آموخته بود اما اسماعیل مهرتاش به او می‌گوید باید همه این‌ها را از ذهنت پاک کنی. بدین ترتیب عبدالوهاب شهیدی صاحب سبک منحصر به فردی شد.

در سال ۱۳۳۵ روابط عمومی ارتش توانست برنامه‌ای در رادیو به خود اختصاص دهد که آن هم موسیقی بود. به‌جز عبدالوهاب شهیدی، حسین قوامی و ایرج هم برنامه داشتند که تا چهارسال در آن جا بودند.

برخی از آثار منتشر شده
آثار قدیمی

این آثار مربوط به دوران برنامه گل‌ها می‌باشند و تعداد آن هار بی شمار است که در زیر نام برخی از آن‌ها آمده است. برخی از این آثار به علت قدیمی بودن کیفیت پایینی دارند. این آثار در گذشته علاوه بر پخش در رادیو در قالب نوار صوتی نیز منتشر می‌شدند:

    حرف (گل‌های رنگارنگ، برنامهٔ شمارهٔ ۲۶۶): دربرگیرندهٔ تصنیف گریه را به مستی بهانه کردم (اثر عارف قزوینی)، گوینده: روشنک و آذر پژوهش، تنظیم کننده: جواد معروفی، آواز و عود عبدالوهاب شهیدی، آهنگ سازان: عارف قزوینی، علی اکبر شیدا و جواد معروفی، اشعار از: عارف قزوینی، عراقی، حافظ شیرازی، رهی معیری.
    بهار غم انگیز (گل‌های تازه، شمارهٔ ۷): در دستگاه اصفهان، هم نوازان آواز: جواد معروفی، همایون خرم و جهانگیر ملک، گوینده: نیکزاد، اشعار از ه. الف. سایه.

نظر محمدرضا شجریان درباره عبدالوهاب شهیدی

استاد محمدرضا شجریان در جشن یازدهم خانه موسیقی در حضور اساتید موسیقی ایران درباره استاد عبدالوهاب شهیدی گفت: او بزرگ‌مرد آواز هنر ایران است و سالیان درازی است که دستش را بوسیده‌ام و در حضور او کُرنش کردم و هیچگاه به خود اجازه ندادم که در حضور او عرض هنر کنم و از این بابت که من آمده‌ام جایزه او را تقدیم کنم متاسفم، استاد مرا ببخش و من در اندازه‌ای نیستم که جایزه شما را بدهم.

عبدالوهاب شهیدی - عاشق و مست Ashegh O Mast

خواننده: محمدرضا شجریان و همایون شجریان
محمد فیروزی: بربط
سعید فرجپوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
بهروز همتی: تار
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تنبک

تصنیف شب وصل
آهنگ از درویش خان، شعر از ملک الشعرای بهار

به ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
‫ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷدم
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﻧﮕﺮ دلبر دلبر ﺯﺍﺭ ﻭ ﻧﺰﺍﺭﻡ، جانا زار و نزارم

ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﺗﺎﺝ ﺳﺮﻡ ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﺮﻡ
ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﺟﺎﻧﺎ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻱ
ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﺳﺮﻛﺠﺖ دلبر دلبر ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻢ، جانا گم شده دلم
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ، جانا حل کن مشکلم

ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ
جانا حل کن مشکلم، جانا حل کن مشکلم


Shajarian ـ Shab e Vasl | شجریان ـ شب وصل

ناگهان پرده برانداخته ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب
این همه با همه درساخته ای یعنی چه
شاه خوبانی و منظور گدایان شده ای
قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه
سخنت رمز دهان گفت کمر سر میان
وز میان تیر به ما آخته ای یعنی چه

ONMVOICE - شجریان- تصنیف ناگهان پرده بر انداختیی یعنی‌ چه

زلفای قجری رَ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت رَ به روم بسته مکن واز
گر ما رَ مِخِی‌ ها، نِمِخِی نه‌، دو کلیمه
اینبار مو رَ مثل همه بار خسته مکن واز
یار اینجیه ا‌مشو مَخَن‌ آوازه موذن
تام‌، خادم مَچِد، در گلدسته مکن واز
از زلف کُتا ابروی پیوسته شو و روز
عمرُم رَ کُتا، رنجمَ پیوسته مکن واز
زلفای قجری رَ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت رَ به روم بسته مکن واز
گر ما رَ مِخِی‌ ها، نِمِخِی نه‌، دو کلیمه
اینبار مو رَ مثل همه بار خسته مکن واز

Khorasaniyat

Zolfaye Ghejeri - زلفای قجری

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

Shajarian Bayat Tork بیات ترک شجریان

همایون مثنوی-شجریان
بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟ // گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی؟
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی // گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که: بیایم، چو به جان آیی تو // من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال// عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب // به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید // جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید // وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: از لب بدهم کام عراقی روزی // وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی

Shajarian Bayat Tork بیات ترک شجریان

Minagar

Recent comments

Igdir

mahmood

farzaad kalhor

Vahid Ghasemi

Related tracks