mohsen namjo _ Shekveh

یکی از ترانه های غنی و مفهومی دهه ی اخیر 

Reza Yazdani - Sigar Poshte Sigar.mp3 / رضا یزدانی سیگار پشت سیگار

Shahin Najafi - Shaere Chashmhat (شاهین نجفی - شاعر چشمهات)

Mehran Modiri - Dorehami | مهران مدیری - دورهمی

یه شب که آسمون از غم سیه روز و پریشونه 
یه شب که چشمه آهسته توی سبزه می‌خونه 
یه شب که مو به مو مسته سر زلفت پریشونه 
شاید اشکی به یاد من بریزه از چشمونت 
یه شب که تار گیسویت پیچد بر تار گیتارم 
شاید به گوش تو آید فریاد انتظارم 
یه شب که آرزوهایم گیرد رنگ فراموشی 

آن شب دور از تو میمیرم در دنیای خاموشی 
یه شب که تار گیسویت پیچد بر تار گیتارم 
شاید به گوش تو آید فریاد انتظارم 
یه شب که آرزوهایم گیرد رنگ فراموشی 

آن شب دور از تو می‌میرم در دنیای خاموشی 
آن شب دور از تو می‌میرم در دنیا خاموشی

@Casssettte

ویگن دِردِریان | فریاد انتظار

دیگه دیره
خواننده و آهنگساز: تورج شعبان‌خانی
ترانه‌سرا: فرهاد شیبانی
سال انتشار: ۱۳۷۷ (اجرای زنده)


تورج شعبان‌خانی (زاده ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ و درگذشته ۱۸ آذر ۱۳۹۸) آهنگساز، تنظیم کننده و خواننده موسیقی پاپ اهل تهران بود.

او پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ در ایران ماند و مهاجرت نکرد. «دیگه دیره» با ترانه‌ای از «فرهاد شیبانی» سال ۱۳۶۱ و در سال‌های سکوت تورج ساخته شد. این آهنگ اولین بار سال ۱۳۷۷ و طی یک اجرای زنده در مراسم اختتامیه اولین جشنواره موسیقی پاپ منتشر شد.

Touraj Shabankhani - Dige Dire | تورج شعبانخانی - دیگه دیره

حرمت نگه دار
شاعر: حسین پناهی
با صدای: حسین پناهی
--------------------------
 
حرمت نگه دار
دلم
گلم
که این اشک ، خون بهای عمر رفته من است
میراث من!
نه به قید قرعه
نه به حکم عرف
یک جا سند زده ام همه را به حرمت چشمانت
به نام تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون!
کتیبه خوان خطوط قبایل دور
این ٬ این سرگذشت کودکی است
که به سرانگشت پا
هرگز دستش به شاخه هیچ آرزو یی نرسیده است
هرشب گرسنه می خوابید
چند و چرا نمی شناخت دلش
گرسنگی شرط بقا بود به آئین قبیله مهربانش
پس گریه کن مرا به طراوت
به دلی که میگریست بر اسب باژگون کتاب دروغ تاریخش
و آواز می خواند ریاضیات را
در سمفونی باشکوه جدول ضرب با همکلاسیها
دودوتا چارتا چارچارتا...
در یازده سالگی پا به دنیای شگفت کفش نهاد
با سرتراشیده و کت بلندی که از زانوانش می گذشت
با بوی کنده بدسوز و نفت و عرقهای کهنه
آری دلم
گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
دلم گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
میراث من
حکایت آدمی که جادوی کتاب مسخ و مسحورش کرده است
.تا بدانم و بدانم و بدانم
به وار
وانهادم مهر مادری ام را
گهواره ام را به تمامی
و سیاه شد در فراموشی ٬ سگ سفید امنیتم
و کبوترانم را از یاد بردم
و می رفتم و می رفتم و می رفتم
تا بدانم تا بدانم تا بدانم
از صفحه ای به صفحه ای
از چهره ای به چهره ای
از روزی به روزی
از شهری به شهری
زیر آسمان وطنی که در آن فقط
مرگ را به مساوات تقسیم میکردند
سند زده ام یک جا
همه را به حرمت چشمان تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون
که می ترکاند یکی یکی حفره های ریه هایم را
تا شمارش معکوس آغاز شده باشد
بر این مقصود بی مقصد
از کلامی به کلامی
و یکی یکی مَردم
بر این مقصود بی مقصد
کفایت می کرد مرا حرمت آویشن
مرا مهتاب
مرا لبخند
و آویشن حرمت چشمان تو بود ٬ نبود؟
پس دل گره زدم به ضریح اندیشه ای
که آویشن را می سرود
مسیح به جُلجُتا بر صلیب نمی شد!
و تیر باران نمی شد لورکا
در گرانادا
در شب های سبز کاجها و مهتاب
آری یکی یکی می مُردم به بیداری
از صفحه ای به صفحه ای
تا دل گره بزنم به ضریح هر اندیشه ای که آویشن را می سرود
پس رسوب کردم با جیب های پر از سنگ
به ته رودخانه "اوُوز" همراه با ویرجینیا وُولف
تا بار دیگر مرده باشم بر این مقصود بی مقصد
حرمت نگه دار دلم گلم
دلم
اشکهایی را که خونبهای عمر رفته ام بود.
داد خود را به بیدادگاه خود آورده ام ! همین
نه ٬ نه
به کفر من نترس
نترس کافر نمی شوم هرگز
زیرا به نمی دانم های خود ایمان دارم
انسان و بی تضاد؟!
خمره های منقوش در حجره های میراث
عرفان لایت با طعم نعنا
شک دارم به ترانه ای که
زندانی و زندانبان همزمان زمزمه میکنند!!
پس ادامه می دهم
سرگذشت مردی را که هیچ کس نبود
با این همه
تو گوئی اگر نمی بود
جهان قادر به حفظ تعادل خود نبود
چون آن درخت که زیر باران ایستاده است..
نگاهش کن
چون آن کلاغ
چون آن خانه
چون آن سایه
ما گلچین تقدیر و تصادفیم
استوای بود و نبود
به روزگار طوفان موج و نور و رنگ
در اشکال گرفتار آمدم
مستطیل های جادو
مربع های جادو
من در همین پنجره معصومیت آدم را گریه کرده ام
دیوانگی های دیگران را دیوانه شده ام
عرفات در استادیوم فوتبال
در کابینه شارون از جنون گاوی گفتم
در همین پنجره گَله به چرا بردم
پادشاهی کردم با سر تراشیده و قدرت اداره دو زن
سر شانه نکردم که عیالوار بودم و فقیر
زلف به چپ و راست خواباندم
تا دل ببرم از دختر عمویم
از دیوار راست بالا رفتم
به معجزه کودکی
با قورباغه ای در جیبم
حراج کردم همه رازهایم را یک جا
دلقک شدم با دماغ پینوکیو
و بوته گَونی به جای موهایم
آری گلم
دلم
حرمت نگه دار
که این اشکها خون بهای عمر رفته من است
سرگذشت کسی که هیچ کس نبود
و همیشه گریه می کرد
بی مجال اندیشه به بغض های خود
تا کی مرا گریه کند؟ تا کی ؟!
و به کدام مرام بمیرد
آری گلم
دلم
ورق بزن مرا
و به آفتاب فردا بیاندیش که برای تو طلوع می کند
با سلام
و عطر آویشن..

حسین پناهی

Hormat Negahdar - Hossein panahi



ارغوان ــ. سايه ( هوشنگ ابتهاج ) 

شاخه ی هم خون جدا مانده ی من 

آسمان تو چه رنگ ست امروز ؟
 
آفتابی ست هوا ٬
 
یا گرفته ست هنوز ؟
 
من درین گوشه 

که از دنیا بیرون ست ٬
 
آسمانی به سرم نیست 

از بهاران خبرم نیست 

آنچه میبینم 

دیوار است 

آه 

این سخت سیاه 

آنچنان نزدیک ست 

که چو بر می کشم از سینه نفس 

نفسم را بر می گرداند 

ره چنان بسته 

که پرواز نگه 

در همین یک قدمی می ماند 

کور سویی ز چراغی رنجور 

قصه پرداز شب ظلمانی ست 

نفسم میگیرد 

که هوا هم اینجا زندانی ست 

هر چه با من اینجا ست 

رنگ رخ باخته است 

آفتابی هرگز 

گوشه ی چشمی هم 

بر فراموشی این دخمه نیانداخته است 

اندرین گوشه ی خاموش فراموش شده 

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده 

یاد رنگینی در خاطر من 

گریه می انگیزد 

ارغوانم آنجاست 

ارغوانم تنهاست 

ارغوانم دارد می گرید 

چون دل من که چنین خون آلود 

هر دم از دیده فرو میریزد 

ارغوان 

این چه رازیست که هر بار بهار ٬
 
با عزای دل ما می آید ؟
 
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است ؟
 
اینچنین بر جگر سوختگان 

داغ بر داغ می افزاید 

ارغوان پنجه ی خونین زمین 

دامن صبح بگیر 

وز سواران خرامنده ی خورشید بپرس 

کی برین دره غم می گذرند ؟
 
ارغوان 

خوشه ی خون 

بامدادان که کبوترها 

بر لب پنجره ی باز سحر 

غلغله می آغازند 

 جان گلرنگ مرا 

بر سر دست بگیر 

به تماشا گه پرواز ببر 

آه بشتاب 

که هم پروازان 

نگران غم هم پروازند 

ارغوان 

بیرق گلگون بهار 

تو بر افراشته باش 

شعر خون بار منی 

یاد رنگین رفیقانم را 

بر زبان داشته باش 

تو بخوان نغمه نا خوانده ی من 

ارغوان 

شاخه ی هم خون جدا مانده من ......

::  هوشنگ ابتهاج (سایه) - محمد رضا لطفی - محمد قوی حلم کنسرت بال در بال:: آلمان- کلن ::1997 ...

Arghavan - Sayeh    هوشنگ ابتهاج  ارغوان -  سایه

آخرین بوسه - شاهین نجفی و بابک امینی /Akharin Booseh - Shahin Najafi

شاهین نجفی و بابک امینی - آخرین بوسه | Shahin Najafi ft Babak Amini - Akharin Booseh

دامونه گوده مره تنگ بومای، گیله‌لوی
شانه های جنگل برایم تنگ شده است، ای دختر دوست داشتنی گیلان

دارونه خال‌جی مره سنگ بومای، گیله‌لوی
از شاخه‌های درخت برای‌ام سنگ سرازیر شده است، ای دختر دوست داشتنی گیلان

می‌ چیلیف‌مار (برار) می جنگ بومای، گیله‌لوی
مارکور(دشمن قدیمی) من به جنگ‌ام آمده است، ای دختر دوست داشتنی گیلان

مره تؤ بزن، مره تؤ بزن، گیله‌لوی
بر سرم فریاد بزن، فریاد بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

Gile Lo

Fereydoun Pourreza –  Gile Loo | گیله لو _ فریدون پوررضا

porteghal E MAN_مرجان فرساد _دلم تنگه_پرتقال من

همه چی از یاد آدم میره 
مگه یادش که همیشه یادشه
یادته؟

Fereydoun Pourreza – Gile Loo | گیله لو _ فریدون پوررضا

All_About_MirAcel

Related tracks