بی تکرارترین صدای تاریخ

BaBa

تصنیف : سرخوشانِ مست (مرکب بیات اصفهان)
شعر : حافظ
آواز : استاد محمدرضا شجریان
تار : استاد محمدرضا لطفی

ما سرخوشان مست دل از دست داده‌ايم
همراز عشق و هم نفس جام باده‌ايم

بر ما بسي كمان ملامت كشيده‌اند
تا كار خود ز ابروي جانان گشاده‌ايم

اي گل تو دوش داغ صبوحي كشيده‌اي
ما آن شقايقيم كه با داغ زاده‌ايم

پير مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف كن كه به عذر ايستاده‌ايم

كار از تو مي‌رود مددي اي دليل راه
كانصاف مي‌دهيم و ز راه اوفتاده‌ايم

چون لاله مي مبين و قدح در ميان كار
اين داغ بين كه بر دل خونين نهاده‌ايم

گفتي كه حافظ اين همه رنگ و خيال چيست
نقش غلط مبين كه همان لوح ساده‌ايم

سرخوشانِ مست

A Song about Persian New Year "Norooz" and Spring
بهـار و عیـــد

بوی بهارو عیـد میاد پنجره هارو وا کنیم 
واسه همه پرنده ها در قفس را وا کنیم 
کینه اگر مونده بدل بیا بدست باد بدیم 
درس قشنگ آشتی رو توی کلاسها یاد بدیم 

گوشه کنار این دیار گلهای رنگارنگ داره     دلم همیشه می خونه هرگلی یک بویی داره
دل همیشه عاشقم عاشق گلدون گل       عاشق بوی نسترن   مرده ی بوی سنبل

به یمن مقدم بهار اسپند و کندر دود کنیم    چشم بدو ازمن و ما واسه همیشه دورکنیم 
هفت سین آرزوی من دیدنیه تو این دیار   عزیزترین سوغاتی ی  هرجادیدی برام بیار

سلامت تن یاران         سبزباش همچون بهاران 
سلام بردشمن و دوست   سرافرازباشی هرروز
سعادتمند و سرخوش      سفرکن با دل خوش 
                                                                      ایران 1983

Bahar O Eid

تفنگت را زمین بگذار
که من بیزارم از دیدار این خونبار ناهنجار
تفنگِ دست تو یعنی زبان آتش و آهن
من اما پیش این اهریمنی ابزار بنیان‌کن
ندارم جز زبان دل، دلی لبریز از مهر تو 
ای با دوستی دشمن

زبان آتش و آهن
زبان خشم و خونریزی‌ست
زبان قهر چنگیزی‌ست
بیا، بنشین، بگو، بشنو سخن، شاید
فروغ آدمیت راه در قلب تو بگشاید

برادر! گر که می‌خوانی مرا، بنشین برادروار
تفنگت را زمین بگذار
تفنگت را زمین بگذار تا از جسم تو
این دیو انسان‌کش برون آید

تو از آیین انسانی چه می‌دانی؟
اگر جان را خدا داده‌ست
چرا باید تو بستانی؟
چرا باید که با یک لحظه‌ی غفلت، این برادر را
به خاک و خون بغلطانی؟

گرفتم در همه احوال حق‌گویی و حق‌جویی
و حق با توست
ولی حق را، برادر جان
به زور این زبان نافهم آتشبار
نباید جست...

اگر این بار شد وجدان خواب‌آلوده‌ات بیدار
تفنگت را زمین بگذار...

آهنگ و آواز: محمدرضا شجریان
    تنظیــم: مجید درخشانی
    شعــر: فریدون مشیر

استاد محمدرضا شجریان...تصنیف زبان آتش

من ز تو دوری نتوانم دگر 
کز تو صبوری نتوانم دگر

محمدرضا شجریان - بت چین

تو که نازنــــده بـــــالا ، دل ربایــــــی
تو که بی سرمه چشمون سرمه سایــی
تو که مشکیــــن دو گیســـو در قفایــی
بـــه مــا گویـــی که سرگردون چرایی
بمیـــرم تا تـــو چشـــــمِ تـَــــر نبینـــی
شــــــرار آه ، پــــــــر آذر نبینـــــــــی
چنان از آتــش عشـــــــق ات بســـوزم
که از مــن رنـــگ خاکستــــر نبینـــی
دلــم دردی کـــه دارد بــا کـــه گویـــد
گنــه خـود کرده ، تـــاوان از که جوید
دریغــــا نیست همــــــدردی مـــــوافق
که بر بخت بـدم خـوش خـوش بمویــد
گــــــل وصلت فراموشـــــم نگـــــردد
مگـر خــــــار از سـر گـــورم برویـــد
سیـه بختــم ، که بختــــــم واژگـون بی
سیـه روزم ، که روزم تیــره گـون بی
شــــدم محنت کش کــــــوی محبـــــت
زدست دل که یا رب غـرق خـــون بی
زعشـق ات سوختـــم ای جـــان کجایی
بمانـدم بـــی ســــر و سامـــان کجایــی
نه جانی و نه غیر از جان ، چه چیزی
نه در جان ، نه برون از جان ، کجایی

استاد محمدرضا شجریان * شب سکوت کویر * ساز و آواز

شجریان - آهنگ وفا (Shajarian)

تصنیف یاد ایام، ساخته محمدرضا شجریان
 غزل رهی معیری
تار داریوش پیرنیاکان
نی جمشید عندلیبی
تنبک همایون شجریان
صدابردار صحنه: سیامک شجریان

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم 
در میان لاله و گل ، آشیانی داشتم 
گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار
پای آن سرو روان ، اشک روانی داشتم
آتشم برجان ولی از شکوه لب خاموش بود 
عشق را از اشک حسرت ، ترجمانی داشتم
چون سرشک از شوق بودم خاک بوس در گهی
چون غبار از شکر ، سر بر آستا نی داشتم 
در خزان با سرو و نسرینم ، بهاری تازه بود 
در زمین با ماه و پروین ، آسمانی دا شتم 
درد بی عشقی زجانم برده طاقت، ورنه من
داشتم آرام ، تا آرام جا نی دا شتم 
بلبل طبعم « رهی» باشد زتنهایی خموش 
نغمه ها بودی مرا ، تا همزبانی داشت

Mohammadreza Shajarian - Yade Ayam یاد ایام-محمد رضا شجریان

هر دمی چون نی، ازدل نالان، شکوه ها دارم
روی دل هر شب، تا سحرگاهان با خدا دارم
هر نفس آهی است، کز دل خونین
لحظه‌های عمر بی سامان، می‌رود سنگین
اشک خون آلود من دامان، می‌کند رنگین
به سکوت سرد زمان
به خزان زرد زمان
نه زمان را درد کسی
نه کسی را درد زمان
بهار مردمی‌ها دی شد
زمان مهربانی طی شد
آه از این دم‌سردیها خدایا
نه امیدی در دل من
که گشاید مشکل من
نه فروغ روی مهی
که فروزد محفل من
نه همزبان دردآگاهی
که ناله‌ای خرد با آهی
داد از این بی‌دردیها خدایا
نه صفایی ز دمسازی، به جامِ می
که گَرد غم زدل شوید
که بگویم راز پنهان
که چه دردی دارم بر جان
وای از این بی همرازی خدایا
وای از این بی همرازی خدایا
وه که به حسرت عمر گرامی سر شد
همچو شراری از دل آذر
بر شد و خاکستر شد
یک نفس زد وهدر شد
روزگار من به سر شد
چنگی عشقم راهِ جنون زد
مردم چشمم جامه به خون زد
دل نهم ز بی شکیبی
با فسونِ خود فریبی
چه فسون نافرجامی
به امید بی انجامی
وای از این افسون سازی خدایا
وای ا ز این افسون‌سازی خدایا
جواد آذر

نام تصنیف: بی‌همزبان
آلبوم: پیام نسیم
اجرا: کنسرت دانشگاه برکلی، تابستان ۱۳۶۹
خواننده: محمد رضا شجریان
آهنگساز: محمد رضا شجریان
سه تار: داریوش پیرنیاکان
نی: جمشید عندلیبی
تنبک: مرتضی اعیان
دستگاه: ماهور

به سكوت سرد زمان ـــ  استاد شجريان

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
وه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

آواز دیلمان-مثنوی همایون-استاد شجریان

چشم مست-شجریان-معمای هستی

بیایید بیایید _ شهرام ناظری

سلامت را نمی‌خواهم پاسخ گفت
سرها در گريبان است
كسي سر برنيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را.
نگه جز پيش پا را ديد،‌ نتواند،
كه ره تاريك و لغزان است.
و گر دست محبت سوي كس يازي،
به اكراه آورد دست از بغل بيرون،
كه سرما سخت سوزان است.
نفس كز گرمگاه سينه مي‌آيد برون، ابري شود تاريك.
چو ديوار ايستد در پيش چشمانت.
نفس كاين است، پس ديگر چه داري چشم،
ز چشم دوستان دور يا نزديك؟
مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين!
هوا بس ناجوانمردانه سرد است… آي …
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخگوي. در بگشاي!
منم من! ميهمان هر شبت. لولي‌وش مغموم.
منم من، سنگ تيپا خورده رنجور.
منم، دشنام پست آفرينش، نغمهء ناجور
نه از رومم، نه از زنگم. همان بيرنگ بيرنگم.
بيا بگشاي در، بگشاي، دلتنگم.
حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي‌لرزد.
تگرگي نيست، مرگي نيست.
صدائي گر شنيدي، صحبت سرما و دندان است.
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را كنار جام بگذارم.
چه مي‌گويي كه بيگه شد، سحر شد، بامداد آمد؟
فريبت مي‌دهد، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست.
حريفا! گوش سرما برده است اين، يادگار سيلي سرد زمستان است.
و قنديل سپهر تنگ ميدان، مرده يا زنده،
به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود پنهانست.
حريفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز يكسان است.
سلامت را نمي‌خواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير، درها بسته، سرها در گريبان، دستها پنهان.
نفس‌ها ابر، دلها خسته و غمگين،
درختان اسكلتهاي بلور آجين،
زمين دلمرده، سقف آسمان كوتاه،
غبار آلود مهر و ماه،
زمستان است.

زمستان است...محمد رضا شجریان

خورشيد آرزو
بگـذار سـر به سينـه من تا که بشنـوی
آهنگ اشتيـاق دلی دردمنـد را
شايد که بيش از اين نپسندی به کار عشق
آزار اين رميـده¬ سر در کمند را   

بگذار سر به سينه من تا بگويمـت
اندوه چيسـت؟ عشق کدامسـت؟ غم کجاسـت؟
بگذار تا بگويمـت اين مرغ خستـه جان
عمـری است در هوای تو از آشيان جداست

دلتنگم آنچنـان که اگر بينمـت به کام
خواهـم که جاودانه بنالـم به دامنت
شايد که جاودانه بمـانی کنار من
ای نازنين که هيچ وفا نيست با مَنَت

تو آسمان آبیِ آرام و روشنی
من چون کبوتـری که پَرم در هـوای تو
يک شب ستاره‌های تو را دانه چين کنم
با اشک شـرم خويش بريزم به پای تو

بگذار تا ببوسمت ای نوشخنـد صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه شـراب
بيمـار خنده‌های تو ام بيشتر بخنـد
خورشيـد آرزوی منی گرم‌تر بتـاب 
شعـر: فريدون مشيری                                                   		                                          آهنگساز: سعید فرجپوری
اجـرا: همايون شجريان و گروه دستان
آلبـوم: خورشيد آرزو1387 





خورشيد آرزو- همايون شجريان

تو ای ماه زیبای رویای من
عزیز تمام غزل های من
خیال قشنگ تو تابان شده
شب غربتم نقره باران شده
چه آرام از من گذر میکنی
جهان مرا تازه ‌تر میکنی
چراغ شب تار .. یادت بخیر
تو ای نازنین یار .. یادت بخیر
چراغ شب تار یادت بخیر
تو ای نازنین یار یادت بخیر

تکست آهنگ امید نعمتی ترن
گل من پس از سال ها رفتنت
چه خوشبو شده بوی پیراهنت
گل مریم من که زیبای شدی
تو در شام آخر شکوفا شدی
گل ناز یادت شکوفا شده
زمستان من با تو زیبا شده
زمستان من با یعنی بهار
عبور ترن از دل پنبه زار
زمستان من با یعنی بهار
عبور تِرن از دل پنبه زار
چه آرام از من گذر میکنی
جهان مرا تازه ‌تر میکنی
چراغ شب تار .. یادت بخیر
تو ای نازنین یار .. یادت بخیر
چراغ شب تار یادت بخیر
تو ای نازنین یار یادت بخیر

امید نعمتی_ترن

آهنگ به قربان خم زلف سیاهت محمدرضا شجریان آلبوم یاد ایام
خواننده: محمدرضا شجریان |
به قربون خم زلف سیاهت
فدای عارض مانند ماهت
ببردی دین فائز را به غارت
تو ماهی، خیل مژگانها سپاهت
خودم اینجا دلم در پیش دلبر
خدایا این سفر کی می‌رسد سر
خدایا کن سفر آسون به فائز
که بیند بار دیگر روی دلبر 
تو دوری از برم، دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
به جان دلبرم از هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست


آی بقربون خم زلف سیاهت - تصنیفی از استاد محمد رضا شجریان

After silence, that which comes nearest to expressing the inexpressible is music...

سرخوشانِ مست

Mohsen E

Recent comments

عرفان راستی

siavash noutash

Hooth Yousof

meraaj shah

Related tracks