رستا ¦ امین مراد
08 - شرابخانه کجاست
صدا : محمدرضا شجریان
موسیقی : Ólafur Arnalds
شعر : حافظ 
سبک : Electronic

—

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنين خوشش آراست
چنين که صومعه آلوده شد ز خون دلم
گرش به باده بشوييد حق به دست شماست
نخفته ام ز خيالي که مي پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

Rasta

Sharabkhane Kojast

Sharabkhane Kojast (Mohammadreza Shajarian & Ólafur Arnalds)

Betti - Setareh

در هاويه كيست كه تو را حمد مي‌گويد اي خداوند؟

در هاويه كيست؟
نام تو را اي متعال خواهم سراييد
نام تو را با عود ده تار خواهم سراييد
زيرا كه به شكلي مهيب و عجيب ساخته شده‌ام
استخوان هايم از تو پنهان نبود وقتي كه در نهان به وجود مي‌آمدم
و در اسفل زمين نقش بندي مي گشتم
در دفتر تو همگي اعضاي من نوشته شده  
و چشمان تو اي متعال جنين مرا ديده است
چشمان تو جنين مرا ديده است

گفتم كاش مرا بال ها مثل كبوتر مي‌بود
تا پرواز كرده راحتي مي يافتم
هر آيينه به جايي دور مي‌رفتم
و در صحرا مأوي مي‌گزيدم
مي شتافتم به پناهگاهي از باد تند و طوفان شديد
زيرا كه در زمين مشقت و شرارت ديده ام

دنيا به بطالت آبستن شده و ظلم را زاييده است
از روح تو به کجا بگریزم و از حضور تو کجا بروم
اگر بال های باد سحر را بگیرم و در اقصای دریا ساکن شوم
در آنجا نیز سنگینی دست تو بر من است
مرا باده سرگردانی نوشانده ای
چه مهیب است کارهای تو
چه مهیب است کارهای تو
هنگامي كه خاموش بودم
جانم پوسيده مي‌شد از نعره‌اي كه تمامي روز مي‌زدم

به ياد آور كه زندگي من باد است
مانند مرغ سقای صحرا و بوم خرابه ها گردیده ام
و چون گنجشگ بر پشت بام ، منفرد نشسته ام
مثل آب ریخته شده ام و مثل آنانی که از قدیم مرده اند
و بر مژگانم سایه ی موت است
بر مژگانم سایه ی موت است

مرا ترک کن مرا ترک کن
زیرا روزهایم نفسی است
مرا ترک کن پیش از آنکه به جایی روم که از آن برگشتن نیست
به سرزمین تاریکی غلیظ
آه، ای خداوند، جان فاخته ی خود را به جانور وحشی مسپار
به یاد آور که زندگی من باد است
و ایام بطالت را نصیب من کرده ای
و در گرداگردم آواز شادمانی و صدای آسیاب و روشنایی چراغ نابود شده است

خوشا به حال دروگرانی که اکنون کشت را جمع می کنند و دستهای ایشان
سنبله ها را می چیند

بیایید به آواز کسی که در بیابان بیراه می خواند گوش دهید
آواز کسی که آه می کشد و دستهای خود را دراز کرده می گوید: وای بر من
زیرا که جان من به سبب جراحاتم در من بیهوش شده است

و تو ای فراموش شده ی روزها
که خویشتن را به قرمز ملبس می سازی
و به زیور های زر می آرایی، و چشمان خود  را به سرمه جلا می دهی،
به یاد آور که خود را عبث زیبایی داده ای
به سبب آوازی در بیابان بیراه
و یارانت که تو را خوار شمرده اند
وای بر ما، زیرا که روز رو به زوال نهاده است و سایه های عصر دراز می شوند
و هستی ما چون قفسی که پر از پرندگان باشد
از ناله های اسارت لبریز است
و در میان ما کسی نیست که بداند
که تا به کی خواهد بود
موسم حصاد گذشت و تابستان تمام شد
و ما نجات نیافتیم
مانند فاخته برای انصاف می نالیم و نیست
انتظار نور میکشیم و اینک، ظلمت است
و تو ای نهر سرشار که نفس مهر تو را می راند
به سوی ما بیا
به سوی ما بیا


خانه سیاه است  فروغ فرخزاد

Hamzeh Yeganeh: Keyboard, Piano, VST
Arash Pajand Moghaddam: Drums
Aida behan: Female Vocal 
Dara Daraee: Bass 
Azarakhsh Farahani: Vocal, Guitar, Lyric

Record: Koochneshin
Drums record: Hadi kiani
Mix and master: Mohamadreza Asghari at noise studios
Completion date : 2014




بر اساس پا ورقی آرتیست شهیر از کتاب وق وق صحاب،نوشته صادق هدایت

یه آقا پشه ای با عاطفه و حساس،اما نیشش بدتر از نیش ساس درد داشت،خوش رقصیش می گرفت بعضی وقتها،می خواست زفت بندازه به سر افراد،
از سر کین نیست، نیش زدنمو و ویز ویز ! می زاشتی کاشکی راستی راستی حسابی رفیق شیم ! خدا وکیلی هیچ چیز واسم مث توعزیز نیس ! پس بی تو ام بگو ویزویز ویز ! 
یک شب مطالعه می کردم در بستر، به چشمش اومدمو اومد به سمتم که لبخند بزنم از نمایش و رقصش،بلکم بتونه جا بشه توقلبم،من هم از اونجا که خالیه اون مغزم و خستم ،نفهمیدم نیت اون بدبخترو اصلا از کارش خوشم نیومد بعد هم چند دفعه اومدم که بکوبم به فرقش و نقش بر زمینش کنم با کتابم،دستش از خلوتم بشورم و از تختم و عمدا جنگ رو ادامه دادم چند شب که خشمم بخوابه با دیدن نعشش،(پشه:)از سر کین نیست،(من:)هیس ! قلبش شکست از بی مهری من و رفت سمت حیاط همسایه که منبعی از مرگبارترین مالاریا تهش است و چندصد میکروب رو دزدید و صبر کرد که من تخت خوابم ببره و اومد سمتم ،به من زد زهر مالاریا و بعد هم رفت،از بختم چند دم در تب سرمست گشتم،بعدش شرم کم گشت،
از سر کین نیست نیش زدنو ویز ویز،می زاشتی کاشکی راستی راستی حسابی ریفیق شیم!خدا وکیلی هیچ چی،واسم مث توعزیز نی ! پس بی تو ام بگو ویزویز ویز ! 
اگه تحویل می گرفتم این آرتیست شهیر را،اسیر درد و رنج نمیرفتم از اینجا. جدی بگیر قدر دانی از آرتیست را ! همینجا می گم وگرنه می شوی پشیمان ! بر سنگ قبرم نوشته که رفتم چون آرتیست شهیر رو تحویل نگرفتم اصلا،پس هر کس نمیخواد دچار شه به دردم ،داشته باشه هوای آرتیستهای شهیر شهرم رو به مولا !
می زاشتی کاشکی راستی راستی حسابی ریفیق شیم ! خدا وکیلی هیچ چیز،واسم مث تو عزیز نیس ! پس بی توام بگو ویز ویز ویز !  ویز ویز ویز ! ویز ویز ویز ! ویز ویز ویز !...
از سر کین نیست، نیش زدنمو و ویز ویز ! می زاشتی کاشکی راستی راستی حسابی رفیق شیم ! خدا وکیلی هیچ چیز واسم مث توعزیز نیس 



Koochneshin_Artiste shahir

یکی از ترک های مورد علاقه ام از "با من گوش کن" که نمیدونم به چه دلیلی از روی ساندکلود حذف شده پس خودم آپلودش کردم.

با من گوش کن | اپیزود 2 | به یاد خسرو شکیبایی

[سینه سرخ، حکایت امروز است.
خشمی که می‌جوشد
از پس اشکها و فریادها...]

موسیقی: هرای

ترانه: کریم مولاوردیخانی

نوازندگان مهمان:
نی: وفا مصباحی
بیس: محمد علیزاده
پرکاشن: آیدین شفایی

گرافیک آرت: سینا ایوبی

میکس و مسترینگ: مصطفی طالبیان

———————————————-
ترجمه‌ ترانه:
آهای سینه سرخ،‌ لانه‌ی تو مار دارد، مار
بیا و این مار را از لانه‌ی خودت بیرون بیار
این مار بچه‌های تو را خورده است
سر این مار سیاه را بکوب به دیوار.

آهای سینه سرخ! من این مار سیاه را می‌کشم.
و من خون سیاهش را می¬دوشم
تمام شب پره‌ها را صدا می‌کنم که ببینند
و خون این مار را در بازار می فروشم.

آهای سینه سرخ! بال‌های پروازت کو؟
آهای سینه سرخ!‌ آن دوتا بچه هایت کو؟
لانه تو را چه کسی خراب کرده‌ست؟
آهای سینه سرخ!‌ همراه و هم‌زبانت کو؟

آهای سینه سرخ،‌ لانه‌ی تو مار دارد، مار
بیا و این مار را از لانه‌ی خودت بیرون بیار
این مار بچه‌های تو را خورده است
سر این مار سیاه را به بکوب به دیوار...

Sine Sorkh

  اجرای اول و بدون آهنگ ترانه خانه به دوش
با صدای ستار و بابک بیات
به دلیل نبود آهنگ ، ریتم به وسیله بشکن زده شده.
FB.Com/OldArchive

خانه به دوش

فریدون فروغی پیش از اجرای سال قحطی 1358: «اجازه بدین یک آهنگ خیلی خیلی قدیمی براتون اجرا کنم البته این آهنگی ست شاید بعضی از شماها اینو جدید شنیده باشین ولی آهنگی ست مال 9 سال پیش، منتها اون موقع به دلیل این که محیط مناسب نبود ما اینو نمی تونستین بیرون بدیم ولی الان بیرون اومده این کاست اسمش هست "سال قحطی"».
شعر: مسعود امینی
آهنگ و اجرای نخست: فریدون فروغی (پیش از 1350 و اجرای آدمک)
«سال قحطی» همه جا به تاریخی که فریدون در لاهیجان برای دانشجویان «مدیریت بازرگانی» کنسرت داشته، 1354 نوشته شده که اشتباه است. این تاریخ، زمان اجرای این ترانه در لاهیجان است نه تاریخ دقیق ترانه ی سال قحطی. دهه ی 70 با شنیدن کاست «فریدون فروغی با آغازی نو...»، پیش از اجرای این ترانه (که تنها در نسخه ی کاست موجود است و در سی دی، تمامی صحبت ها بین اجراها حذف شده) فریدون آن را یادآور می شود. پس از آن که تاریخ این آلبوم 58 عنوان گردید، تاریخ واقعی اش به 49 یا 50 رسید. دقیقن برای روزای پر تنش حوادث سیاسی-اجتماعی ایران در آن زمان. شوربختانه دیگر ایشان زنده نبودند که بفهمم این کار پیش از اجرای آدمک است یا پس از آن. بنابراین دنبال ردی دیگر برای پیدا کردن کشف این معما بودم. چون آهنگ این ترانه از فریدون بود بنابراین بهترین گزینه شاعر ترانه، «مسعود امینی» بود. سال ها دنبال ردی از ایشان بودم. با پرسیدن از «مسعود امینی» این که فریدون در کنسرت سال 58 چنین روایتی را دارد، آن را تایید کرد و گفت که این ترانه برای همان دوره است. شخصی دیگر را که چندین سال به دنبالش بودم و می دانستم که می تواند کمک فراوانی به واکاوی زندگی هنری فریدون در دهه ی 40 نماید «همایون خواجه نوری»، نوازنده ی بیس گیتار و دوست فریدون بود که آن زمان در گروه کتس با فریدون همنواز بوده. (فریدون: لید گیتار و خواننده، همایون خواجه نوری: بیس گیتار، مسعود امینی: درام، بیژن قادری: ارگ). پس از چند سال جستجو مرداد ماه سال 93 با پروانه خانم فروغی به دیدار همایون خواجه نوری رفتیم و سرانجام با ایشان ملاقات کردم. گذر زمان را در چهره شان دیدم از سال 48 تا امروز. ایشان را پر از گفتنی یافتم که در هیچ جایی نه گفته و ثبت شده است. در مورد ترانه هایی که فریدون آن زمان می خوانده از ایشان پرسش کردم. به خصوص ترانه یی به نام «آن شب مه آلود» که در گروه کتس ( خرداد 48) فریدون در گروه می خوانده و این خبر در مجله ی هفتگی «ماه نو» آورده شده بود. گفتند اسمش «آن شب سرد مه آلود» است. گوشه هایی از آن را با گیتار برایم زدند و خواندند. ترانه یی بود فارسی که بسیار برایم جالب می نمود که چرا این اطلاعات در هیچ جا ثبت نشده است. ایشان با فریدون در گروه هایی چون کولاک، پرنده های سفید و کتس همراهی می کردند. جریان «سال قحطی» را از ایشان پرسیدم و یادآور شدند که پیش از آدمک در "شیراز" آن را فریدون می خوانده. شادمان بودم از پیگیری چند ساله ام که به کشف این حقیقت انجامید. فریدون را در تاریخ موسیقی می بایست از نو نوشت. دوباره از آقای امینی پرسیدم که به روایت آقای خواجه نوری، در شیراز «سال قحطی» خوانده می شده آیا تایید می کنید؟ پاسخ دادند که نه تنها در شیراز بلکه در "اصفهان" هم آن را فریدون می خوانده. 
این اجرا را که مستقیم از نوار مستر آن تبدیل کردم پیشکش می کنم به تمامی کسانی که به دنبال حقیقت هستند و دوستداران زلال فریدون جان فروغی

Sal - E Ghahti (ba Sohbat - E Pish Az Ejraye 1358)

@radiop0l

The Last Cut Of Life

ترانه : شهیار قنبری 

روز اول سایه بودی
ته كوچه پشت شمشاد
پشت خواب سبز لادن
یه جایی بین دو میلاد
روز دوم نامه بودی
نامه ای از جنس پولك
عطر سرخ لاله بودی سیب نازَك سیب قندك
چه روزایی خالی از بغض حسادت
چه هوایی پُراكسیژن عادت
چه شبایی همه دلتنگ سپیده
چه صدایی پر نُتها كشیـــــده
روز سوم روز بازی
گل یا پوچ وسنگ و شیشه
خنده ی تو ترد وتازه
ترس من ترس همیشه
روز چهارم خط خطی شد
دفتر مشق سپیده
دستهای جوهری مون هم
تو نگو به گل رسیده
روز پنجم روز بوسه
فصل تا ستاره رفتن
با نگاهی مات و خوشبو
جای پاهات و شمردن
ششمین روز من وتو
روز خلق این ترانه
انفجار رود و جنگل
انفجاری عاشقانه...
 


خانه سیاه است فروغ فرخزاد

mohammad firouzi

Related tracks