اللهم صل وسلم وبارك على سيدنا وحبيبنا محمد وعلى آله الطيبين الطاهرين... اللهم أرض عن صحابت سيدنا محمد اللذين ازروه ونصروه واتبعو النور اللذي انزل معه 

اللهم صلي على محمد وعلى آل محمد ♥

خیلی قشنگه واقعا"مردم راست میگن که میره بهشت﷼﷼﷼﷼﷼﷼﷼

نديدم نگاري به زيبايي تو 

على فانى

امام ࢪضا... قࢪبون کبوتࢪاٺ

Mohammad Hossein Pooyanfar - Emam Reza Ghorbone Kabotar محمدحسین پویانفر-امام رضا قربون کبوترات.mp3

ندیدم شهی در دلارایی تو
به قربان اخلاق مولایی تو
تو خورشیدی و ذره پرور ترینی
فدای سجایای زهرایی تو
نداری به کویت زمن بی نواتر
ندیدم کریمی به طاهایی تو
نداری گدایی به رسوایی من
ندیدم نگاری به زیبایی تو
نداری مریضی به بدحالی من
ندیدم دمی چون مسیحایی تو
نداری غلامی به تنهایی من
ندیدم غریبی به تنهایی تو
نداری اسیری به شیدایی من
ندیدم کسی را به آقایی تو
امید غریبان تنها کجایی
چراغ سر قبر زهرا کجایی
تجلی طاها گل اشک مولا
دل آشفته ی داغان کوچه ی غم
گرفتار گودال خونین
دل آفکار غمهای زینب
سیه پوش قاسم
عزادار اکبر گل باغ لیلا
پریشان دست علم گیر سقا
نفسهای سجاد
نواهای باقر
دعا های صادق
کس بی کسیهای شب های کاظم
حبیب رضا و انیس غریب جوادالأئمه
تمنای هادی
عزیز دل عسکری
پس نگارا بفرما کجایی
دلم جز هوایت هوایی ندارد
لبم غیر نامت نوایی ندارد
وضو واذان ونمازوقنوتم بدون ولایت صفایی ندارد
دلی که نشد خانه یاس نرگس خرابست و ویران بهایی ندارد
مرا در کمندت بیفکن که دیگر گرفتار عشقت رهایی ندارد
خوش آنکه غیر از ظهورت نگارا شب قدر دیگر دعایی ندارد
یداللهی و حق بجز دست مشکل گشای تو مشکل گشایی ندارد
غلام توام از عزل تاقیامت که این بندگی انتهایی ندارد
بیا تا جوانم بده رخ نشانم که این زندگانی وفایی ندارد
نگارا نگاهی که جز نوش لعلت دل زخم خورده دوایی ندارد
بیا تا نمردم به فکر دواباش
به فکر علاج دل بی نوا باش
کریما رحیما رئوفا عطوفا
نگارا بهارا بیا جان مولا
بیا جان زهرابیا جان زینب بیا جان سقا
سحر خیز مکه سحرخیز کوفه
سحر  خیز مشهد سحرخیز کرببلا ومدینه
سحر یاد ماباش
سحر یاد ماباش
سحر یاد ماباش

به طه به یاسین 2 - علی فانی

امام ضامن با صدای علی فانی

ندیدم شهی در دل آرایی تو
به قربان اخلاق مولایی تو

تو خورشیدی و ذره پرور ترینی
فدای سجایای زهرایی تو

نداری به کویت ز من بی نواتر
ندیدم کریمی به طاهایی تو

نداری گدایی به رسوایی من
ندیدم نگاری به زیبایی تو

نداری مریضی به بد حالی من
ندیدم دمی چون مسیحایی تو

نداری غلامی به تنهایی من
ندیدم غریبی به تنهایی تو

نداری اسیری به شیدایی من
ندیدم کسی را به آقایی تو

امید غریبان تنها کجایی؟
چراغ سر قبر زهرا کجایی؟

تجلی طه ، گل اشک مولا ، دل آشفته ی داغ آن کوچه ی غم

گرفتار گودال خونین ، گرفتار غم های زینب ، سیه پوش قاسم

عزادار اکبر گل باغ لیلا ، پریشان دست علم گیر سقا

نفس های سجاد ، نواهای باقر ، دعاهای صادق

کس بی کسی های شب های کاظم

حبیب رضا و انیس غریب جواد الائمه

تمنای هادی ، عزیز دل عسکری ، پس نگارا بفرما کجایی؟

دلم جز هوایت هوایی ندارد
لبم غیر نامت نوایی ندارد

وضو و اذان و نماز و قنوتم
بدون ولایت بهایی ندارد

دلی که نشد خانه ی یاس نرگس
خراب است و ویران صفایی ندارد

بیا تا جوانم  بده رخ نشانم
که این زندگانی وفایی ندارد…

چشم امید- علی فانی

Ghorse Mahe Khooni - Reza Sadeghi (قرص ماه خونی - رضا صادقی)

علی فانی - ای ملا علی علی موسی الرضا

صبح أميد

با اشک و غم همرازم و... می سوزم و می سازم و...
یعلم الدمع و الحزن سرّی... یحترق وجودی و أنا أصبر علیه
می خوانمت شب تا سحر
و أنادیک طول اللیل
دلتنگم ای کرب و بلا... در اربعین دیدار ما
یا کربلاء! لقد ضاق صدری... موعدنا فی یوم الأربعین
باعاشقان روی حسین
مع عشّاق الحسین
 با زائران کوی حسین
مع زائری مقام الحسین
می آیم آخر سوی حسین
سآتی إلی الحسین أخیرا
(لبیک یا مولا یا حسین)
 
شدَّ الهَوى حبلَ الجَوى     و اجتاحَني سَيلُ النَوى  
دلدادگی ریسمان عشق را محکم کرد و سیل دوری و فراق من را بَرد
لِلوَصلِ عَيني سَاهِرَة
چشمانم به انتظار وصال ( کربلا) بیدار است
أَطْفَأَ شَمْعِي مَدْمَعِي ... و دَكَّ نَوْحِي مَسْمَعِي
اشکم شمع مرا خاموش کرد و مویه‌ها و نوحه ها در گوشم طنین انداز شد
إيهٍ دُمُوعي، اشتَعِلي !
هان! ای اشک‌های چشم من، بجوشید
نارُ اشتياقي، كمْ تَصْطَلِي!
ای آتش شوق من چقدر شعله‌وری!
ليلُ انتِظاري، هَلْ يَنجَلي؟
آیا شب انتظار مرا پایانی هست؟
(مولاي مولاي السلام)
سلام ای مولای من
 
هُنَا الأَسى كُلُّ الأَسى ...هُنَا الصِغارُ و النِسَا
اینجا همان محل اندوه و غم است؛ همه غم ها اینجاست.. اینجا جایی است که کودکان و زنان اهل بیت بودند
هُنَا النُجومُ الزَاهِرَةْ
اینجا همانجایی است که ستارگان درخشان بودند
مِنْ سَاجِياتٍ صُرَّعِ ... تَدعو إلى التَّفَجُّعِ
این ستارگان همان اجساد ساکن و بر زمین افتاده اند .... و این اجساد به نوحه و عزا فرا می خوانند
يا ودايَ الطَّفِّ ما جرى ؟
ای سرزمین کربلا چه اتفاقی افتاده است؟
فاقَ المُصابُ التَّصَوُرَا
این مصیبت از تصور فراتر است
هذا حسينٌ فَوقَ الثَرَى
این حسین علیه السلام است که بر خاک افتاده است
(عليكَ مولاي السلامْ )
ای مولای من سلام بر تو
 
إليكَ آتٍ سَيِّدي ... الأربَعينُ مَوْعِدِي
مولایم، به سوی تو رهسپارم..... میعاد ما اربعین است
ذِكراكَ أحلى خاطِرَة
یاد تو شیرین‌ترین خاطره است
جابرُ قدْ جاءَ معي ... يَأخُذُني للمَصرعِ
جابر با من آمده است.... و مرا به سوی قتلگاه تو می‌کشاند
عندكَ يا مولايَ المُنى
مولای من! آرزوهایم نزد توست
ظُلْمَةُ رُوحِي تَلقىْ السَّنا
تاریکی روحم به روشنی می گراید
كُلُّ وُجُودي لكَ انحَنى
تمام وجودم برای تو تعظیم می‌کند
(مَوْلاي مَوْلاي السَلامْ)
سلام ای مولای من

 الأربعينُ مَوْعدي

شعر فارسی: محمد مهدی سیار
شعر عربی : احمد حسن الحجیری از بحرین 


Arbaeen to Karbala,  الأربعينُ مَوْعدي

پیاده ها - رضا صادقی - اربعین 95

بخت باز آید از آن در که یکی چون تو در آید
روی زیبای تو دیدن در دولت بگشاید
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
این ظرافت که تو داری همه دل ها بفریبد
این لطافت که تو داری همه غم ها بزداید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی
پیش نطق شکرینت چو نی انگشت بخاید
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید

مژده ای دل که کنون وقت وصال است و غمت رو به زوال است
به عشاق بگویید ره وصل بپویید که چهارم مه از آن چهارده ما
که عالم همه مجنون رخش در طلبش نعره زنانند و به دف رقص کنانند و
به دل خوف و رجا از کرم ساقی ما طرد شده درد و ز شوق قدمش سرو روان است
و چنین است و چنان است و قرار دو جهان است
و سپاهی ز غلامان به رهش جامه دریدند
و دل از خویش بریدند و به معشوق رسیدند
و همین مشغله ی ماست
که از عشق بمیریم و جز او یار نگیریم

با همه خلق نمودم خم ابرو که تو داری
ماه نو هر که ببیند به همه کس بنماید
دل به سختی بنهادم پس از آن دل به تو دادم
آنکه از دوست تحمل نکند عهد نپاید
گر حلال است که خون همه عالم تو بریزی
آنکه روی از همه عالم به تو آورد نشاید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید

هرکه دلارام دید از دلش آرام رفت
باز نیابد خلاص هر که در این دام رفت
یاد تو میرفت و ما عاشق و بیدل شدیم
پرده بر انداختی کار به اتمام رفت
مه ننماید به روز چیست که در خانه تافت
سرو نروید به بام کیست که بر بام رفت
گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی
حاصل عمر آن دمست باقی ایام رفت

دلو دینم به فدای قد و بالای نگاری
که همی بنده نواز است و حقیقت نه مجاز است
چه بگویم که چنین قصه دراز است
جهانی بدرش غرق نیاز است
نماز است جواز است که دلم سوز و گداز است
من همان من همان من همان ریزه خور خوان کریمش
که به کس کار ندارم بجز آن یار ندارم
به کسی کار ندارم ثمنی غیر دلم بر سر بازار ندارم
منه نالایق ناقابل نالان چه کنم
با همه درماندگی و دوری و شرمندگی و بندگی و بی ثمری
پیش همان شه که کریم است و رحیم است
و همان یار قدیم است
جهان گیر جهان دار و به دل دلبر و دلدار و
وفادار و هوادار و به این سرور و سردار و کس و کار و به دل یار و جهانی به کرم هاش
بدهکار و چه میشد دل غم دیده ی من را بشود باز خریدار

چشم امید- علی فانی

MJSH

Recent comments

H

behnam sobhi

eh§an

saja ibrahim

Related tracks