مثنوی

شاملو - در آستانه

Dokhtar Shirazi

بایدِ بودن تو ،باش ،هی نگو سفر محاله

حنجره گِل میشه بی تو با تو آوازم زلاله

بستن بیهوده بسّه که خیالِ خام رفتن

تو نباشی کی بگیره خستگی رو از تن من

قصّتو من مینویسم هی نگو این سرنوشته

بی تو بودن اوج تلخی ،موندنِ پشت بهشته

بایدِ بودن تو، باش ،هی نگو سفر

بایدِ بودنِ تو_علیرضاعصار

مثـنوي معـنوي  گفتار دکتر عبدالکريم سروش 1

مثـنوي معـنوي  گفتار  دکتر عبدالکريم سروش 2

مثـنوي معـنوي  گفتار  دکتر عبدالکريم سروش 8

Tâsh
Publish Year: 2021
Sepidâr Ensemble
Music, Târ & Morâzh: Siâvash Imâni
Vocals: Mehdi Emâmi
Tombak: Pedrâm Khâvarzamini
Kamânche: SInâ Dânesh
Ney: Hushmand Ebâdi
Santur: Âriâ Mohâfez

Tash

Qesse /Tash

موسیقی مقامی شرق خراسان، دوتارنوازی دادمحمد غمخوار احمدی، مقام‌های مرغ‌سقا و الله

موسیقی شرق خراسان، دوتار استاد دادمحمّد غمخوار احمدی، مقام‌های مرغ‌سقّا و اللّه

غزلی از مولوی با صدای دکتر عبدالکریم سروش

رَستَم از این بیت و غزل، ای شه و سلطان ازل

اين دلم باغست و چشمم ابروش	
ابر گريد باغ خندد شاد و خوش

ز ابر گریان شاخ سبز و تر شود
زانک شمع از گریه روشن‌تر شود

ز امر حق وابکوا کثيرا خوانده ای
چون سر بريان چه خندان مانده ای

دیده آ بر دیگران نوحه‌گری
مدتی بنشین و بر خود می‌گری

روشني خانه باشي هم چو شمع	
گر فرو پاشي تو هم چون شمع دمع

ز آتش دل و آب دیده نقل ساز
بوستان از ابر و خورشیدست باز

ذوق خنده ديده اي اي خيره خند	
ذوق گريه بين که هست آن کان قند

خنده ها در گريه ها آمد کتيم	
گنج در ويرانه ها جو اي سليم

ذوق در غمهاست پي گم کرده اند	
آب حيوان را به ظلمت برده اند

خویش را موزون و چست و سخته کن
ز آب دیده نان خود را پخته کن

زآن که آدم زان عتاب، از اشک رَست
 اشکِ تر باشد دَمِ توبه‌پرست

بهر گریه آمد آدم بر زمین
تا بود گریان و نالان و حزین

گر ز پشت آدمی وز صلب او
در طلب می‌باش هم در طلب او

ای خنک چشمی که آن گریان اوست
وی همایون دل که آن بریان اوست

آخر هر گریه آخر خنده‌ایست
مرد آخربین مبارک بنده‌ایست

هرکه آخر بین تر او مسعود تر
هرکه آخر بین تر او مطرود تر





دکتر عبدالکریم سروش - لُب لُبّاب - اين دلم باغست و چشمم ابروش

یاری اندر کس نمی بینی یاران را چه شد؟
 دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

حافظ با صدای شاملو

لالایی‌ی بوشهری، زهرا خانم

ابوعطا - کمانچه نوازی استاد لطفی

شعر: مولوی | صدا: احمد شاملو | موسیقی: فرهاد فخرالدینی | از آلبوم «غزلیات مولوی» - نشر ماهور - 1389 | نقاشی چهره: ضیاءالدین جاوید
*
در وصالت چرا بیاموزم
در فراقت چرا بیاموزم
یا تو با درد من بیامیزی
یا من از تو دوا بیاموزم
می گریزی ز من که نادانم
یا بیامیز یا بیاموزم
پیش از این ناز و خشم می کردم
تا من از تو جدا بیاموزم
چون خدا با تو است در شب و روز
بعد از این از خدا بیاموزم
در فراقت سزای خود دیدم
چون بدیدم سزا بیاموزم
خاک پای تو را به دست آرم
تا از او کیمیا بیاموزم
آفتاب تو را شوم ذره
معنی والضحی بیاموزم
کهربای تو را شوم کاهی
جذبه کهربا بیاموزم
از دو عالم دو دیده بردوزم
این من از مصطفی بیاموزم
سر مازاغ و ماطغی را من
جز از او از کجا بیاموزم
در هوایش طواف سازم تا
چون فلک در هوا بیاموزم
بند هستی فروگشادم تا
همچو مه بی‌قبا بیاموزم
همچو ماهی زره ز خود سازم
تا به بحر آشنا بیاموزم
همچو دل خون خورم که تا چون دل
سیر بی‌دست و پا بیاموزم
در وفا نیست کس تمام استاد
پس وفا از وفا بیاموزم
ختمش این شد که خوش لقای منی
از تو خوش خوش لقا بیاموزم

مولوی - در وصالت چرا بیاموزم

تکنوازی سه‌تار «مهدی باقری» با نام : در همین دوردست

مهدی باقری قطعه‌ی «در همین دوردست» رو به خالق «طُرقه» استاد کیهان کلهر تقدیم کرده

تک‌نوازی سه‌تار مهدی باقری - در همین دوردست

Ashkan Maheri - Saghi
اشکان ماهری - ساقی
با شعری از حافظ
از آلبوم پرگار
|
الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

مثـنوي معـنوي گفتار دکتر عبدالکريم سروش 8

Md MK

Related tracks