Tahereh, freydoon forooghi

Exclusively on @genesisrecordlabel © All Rights Reserved
Composed, Performed and Produced by Raffi Shahbazian

7 - NebuLa

in memory of Mohammadreza Lotfi

What is vital for perception is isolation. 
Finding one’s self is unavoidably possible in silence and solitude. In order to reach their inner souls the artists have willingly created a continuous and extended isolation. They try to live in the society yet can only search for those sophisticated layers in solitude; the search and discovery of that respected twinkle. This time isolation has aimed all of humanity. The isolation of humankind. Indeed from the heart of this isolation opulence and light shall come forth.

مرثیه ای برای بودن

آنچه برای شهود ضروری ست ، انزوا ست.
یافتن خویشتنِ خویش الزاما در تنهایی و سکوت مُیسّر می‌شود.هنرمند در دستیابی به درونیات خویش مُدام و ممتد انزوا را خودخواسته ایجاد می‌کند.می کوشد در جمع زندگی کند اما ناگزیر است آن لایه های متعالی را فقط و فقط در تنهایی جست و جو کند.جُستن و کشفِ همان (آنِ )مُحترم.این بار انزوا تمام بشریت را نشانه گرفته.انزوای انسان.از دل این انزوا بی شک شکوفایی و نور بیرون میزند.
______________________________________

____

A Lament for Existence/ Nguyen Le / Hesam Inanlou

Song of the End Time

The Chant Of Gabriel's Wing

The Chant Of Gabriel's Wing - Masoud Arzanlou

Aminollah Hossein/Saadi- Caravan; Tamara Pilossian, Soprano/ Heribert Beissel, Piano

Pointless Buttons "Sober Sand" - Summit Cupertino 9.23.25 Drew.wav

کاوه یا اسکندر
مهدی اخوان ثالث

موجها خوابیده اند ، آرام و رام
طبل طوفان از نوا افتاده است
چشمه های شعله ور خشکیده اند
آبها از آسیاب افتاده است

در مزار آباد شهر بی تپش
وای جغدی هم نمی آید به گوش
دردمندان بی خروش و بی فغان
خشمناکان بی فغان و بی خروش

آهها در سینه ها گم کرده راه
مرغکان سرشان به زیر بالها
در سکوت جاودان مدفون شده است 
هر چه غوغا بود و قیل و قالها

آبها از آسیا افتاده است
دارها برچیده ، خونها شسته اند
جای رنج و خشم و عصیان بوته ها
پشکبنهای پلیدی رسته اند

مشتهای آسمان کوب قوی 
وا شده ست و گونه گون رسوا شده ست
یا نهان سیلی زنان یا آشکار
کاسه ی پست گداییها شده ست

خانه خالی بود و خوان بی آب و نان
و آنچه بود ، آش دهن سوزی نبود
این شب است ، آری ، شبی بس هولناک
لیک پشت تپه هم روزی نبود

باز ما ماندیم و شهر بی تپش 
و آنچه کفتار است و گرگ و روبه ست
گاه می گویم فغانی بر کشم 
باز میبینم صدایم کوته است

باز می بینم که پشت میله ها 
مادرم استاده ، با چشمان تر
ناله اش گم گشته در فریادها
گویدم گویی که من لالم ، تو کر

آخر انگشتی کند چون خامه ای 
دست دیگر را به سان نامه ای
گویدم بنویس و راحت شو به رمز
تو عجب دیوانه و خود کامه ای

من سری بالا زنم چون مکیان
از پس نوشیدن هر جرعه آب
مادرم جنباند از افسوس سر
هر چه از آن گوید ، این بیند جواب

گوید آخر ...پیرهاتان نیز ... هم
گویمش اما جوانان مانده اند
گویدم اینها دروغند و فریب
گویم آنها بس به گوشم خوانده ام

گوید اما خواهرت ، طفلت ، زنت...؟
من نهم دندان غفلت بر جگر
چشم هم اینجا دم از کوری زند
گوش کز حرف نخستین بود کر

گاه رفتن گویدم نومیدوار
وآخرین حرفش که : این جهل است و لج
قلعه ها شد فتح ، سقف آمد فرود
و آخرین حرفم ستون است و فرج

می شود چشمش پر از اشک و به خویش
می دهد امید دیدار مرا
من به اشکش خیره از این سوی و باز
دزد مسکین بُرده سیگار مرا

آبها از آسیا افتاده ، لیک 
باز ما ماندیم و خوان این و آن 
میهمان باده و افیون و بنگ 
از عطای دشمنان و دوستان 

آبها از آسیا افتاده ، لیک
باز ما ماندیم و عدل ایزدی 
وآنچه گویی گویدم هر شب زنم
باز هم مست و تهی دست آمدی؟

آن که در خونش طلا بود و شرف
شانه ای بالا تکاند و جام زد
چتر پولادین و نا پیدا به دست
رو به ساحلهای دیگر گام زد

در شگفت از این غبار بی سوار
خشمگین ، ما نا شریفان مانده ایم
آبها از آسیاافتاده ، لیک
باز ما با موج و توفان مانده ایم

هر که آمد بار خود را بست و رفت
ما همان بد بخت و خوار و بی نصیب
ز آن چه حاصل ، جز با دروغ و جز دروغ؟
زین چه حاصل ، جز فریب و جز فریب ؟

باز می گویند : فردای دگر
صبر کن تا دیگری پیدا شود
کاوه ای پیدا نخواهد شد ، امید
کاشکی اسکندری پیدا شود

کاوه یا اسکندر | مهدی اخوان ثالث

خلق متحد هرگز شکست نخواهند خورد
خلق متحد هرگز شکست نخواهند خورد
برپاخیز و سرود بخوان٬ ما پیروز خواهیم شد
پرچم‌های همبستگی در حال اهتزاز هستند
و تو در راهپیمایی به من می‌پیوندی
پس سرودت و پرچم‌هایی از شکوفه را خواهی دید
روشنایی سرخ سپیده دم
خبر آمدن زندگی را می‌دهند
برپاخیز و مبارزه کن
چون که مردم پیروز خواهند شد
زندگی در آینده بهتر خواهد بود
برای تسخیر خوشبختی‌مان
بانگ هزاران جنگجو برخواهدخاست
بخوان سرود آزادی را
با اراده وطن پیروز خواهدشد
و مردم به پاخاسته با صدای مهیب بانگ می‌زنند: به پیش به پیش
خلق متحد هرگز شکست نخواهد خورد...

"سرود "برپاخیز از جاکن" یا "خلق متحد

shab bekheyr شب بخیر / hadi pakzad هادی پاکزاد

Azarakhsh Farahani - Mobile
آذرخش فراهانی - موبایل
کاری از گروه کوچ‌نشین

Tahereh, freydoon forooghi

MohammadA

Related tracks