گلهای رنگارنگ 333 - اصفهان - شیوه ی نوشین لبان
آهنگساز : علی اکبر شیدا
تنظیم و رهبری : استاد روح الله خالقی
شعر از فروغی بسطامی
با صدای دلنشین مرضیه

???????????? ???????? ?????? ???????? ?????????? ???? ???????? ????????????

مرضیه - نوشین لبان | Marzieh - Nooshin Laban

سید خلیل عالی نژاد at ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

Seyyed Khalil Alinezhad aayine Mastan |قلندر شهید،سید خلیل عالی نژاد آیین مستان

دلتنگیهای آدمی را 
باد ترانه‌ای میخواند،
رویاهایش را 
آسمان پرستاره نادیده میگیرد، 
و هر دانه برفی
به اشكی نریخته میماند.

سكوت،  
سرشار از سخنان ناگفته است؛
از حركات ناكرده،
اعتراف به عشقهای نهان
و شگفتیهای بر زبان نیامده.

در این سكوت،
حقیقت ما نهفته است.
حقیقت تو
و من.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

برای تو و خویش 
چشمانی آرزو میكنم 
كه چراغها و نشانه ها را
در ظلماتمان 
ببیند.

گوشی 
كه صداها و شناسه ها را
در بیهوشیمان
بشنود.

برای تو و خویش، روحی
كه این همه را
در خود گیرد و بپذیرد.

و زبانی  
كه در صداقت خود
ما را از خاموشی خویش 
بیرون كشد
و بگذارد 
ار آن چیزها كه در بندمان كشیده است
سخن بگوییم.


▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

گاه  
آنچه ما را به حقیقت میرساند
خود از آن عاری است.

زیرا
تنها حقیقت است 
كه رهایی می بخشد.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

از بختیاری ماست
ـ شاید ـ
كه  آنچه میخواهیم 
یا به دست نمیآید 
یا از دست میگریزد.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

میخواهم آب شوم 
در گستره افق
آنجا كه دریا به آخر میرسد 
و آسمان آغاز میشود.

میخواهم با هر آنچه مرا در بر گرفته
یكی شوم.

حس میكنم و میدانم
دست میسایم و میترسم
باور میكنم و امیدوارم 
كه هیچ چیز با آن به عناد برنخیزد.

میخواهم آب شوم 
در گستره افق 
آن جا كه دریا به آخر میرسد 
و آسمان آغاز میشود.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

چند بار امید بستی و دام برنهادی 
تا دستی یاریدهنده،
كلامی مهرآمیز،
نوازشی ،
یا گوشی شنوا
به چنگ آری؟

چند بار 
دامت را تهی یافتی؟

از پای منشین! 
آماده شو كه دیگر بار و دیگر بار
دام بازگُستری.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

پس از سفرهای بسیار و عبور 
از فراز و فرود امواج این دریای طوفان‌خیز،
بر آنم که در کنار تو لنگر افکنم؛
بادبان برچینم؛
پارو وا نهم؛
سُکان رها کنم؛ 
به خلوت لنگرگاهت در آیم
و در کنارت پهلو گیرم
آغوشت را بازیابم.
استواری امن زمین را
زیر پای خویش.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

پنجه در افكندهایم 
با دستهایمان 
به جای رها شدن.

سنگین سنگین بر دوش میكشیم 
بار دیگران را 
به جای همراهی كردنشان.

عشق ما نیازمند رهایی است 
نه تصاحب.

در راه خویش 
ایثار باید 
نه انجام وظیفه.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

سپیده‌دمان از پس شبی دراز
در جان خویش آواز خروسی می‌شنوم از دور دست
و با سومین بانگش
درمی‌یابم که رسوا شده‌ام.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

زخم زننده ،
مقاومت ناپذیر،
شگفت انگیز و پُر راز و رمز است؛
آفرینش و 
همه آن چیز ها 
كه "شدن" را 
امكان میدهد.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

هر مرگ اشارتیست ؛
به حیاتی دیگر

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬
 
اینهمه پیچ،
اینهمه گذر ،
اینهمه چراغ،
اینهمه علامت!
و همچنان استواری به وفادار ماندن 
به راهم،
خودم ،
هدفم ،
و به تو.

وفایی كه مرا 
و تو را
به سوی هدف
راه مینماید.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

جویای راه خویش باش
از اینسان كه منم.
در تكاپوی انسان شدن.

در میان راه،
دیدار میكنیم
حقیقت را،
آزادی را،
خود را.

در میان راه،
میبالد و به بار مینشیند
دوستییی كه توانمان میدهد
تا برای دیگران
مأمنی باشیم و یاوری. 

این است راه ما؛
تو،
و من.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

در وجود هر كس 
رازی بزرگ نهان است.
داستانی،
راهی ،
بیراهه ای،

طرح افكندن این راز
_ راز من و راز تو، راز زندگی _
پاداش بزرگ تلاشی پر حاصل است.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

بسیار وقتها 
با یكدیگر از غم و شادی خویش سخن ساز میكنیم.
اما در همه چیزی رازی نیست.

گاه به سخن گفتن از زخمها نیازی نیست.

سكوتِ ملالها
از راز ما 
سخن تواند گفت.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

به تو نگاه میكنم و میدانم
تو تنها نیازمند یكی نگاهی
تا به تو دل دهد،
آسودهخاطرت کُند،
بگشایدت،
تا به درآیی.

من پا پس میكشم؛
و در نیمگشوده،
به روی تو بسته میشود.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

پیش از آنكه به تنهایی خود پناه برم؛
از دیگران شكوه آغاز میكنم.
فریاد میكشم كه:
«تركم گفته‌اند!»

چرا از خود نمیپرسم 
كسی را دارم 
كه احساسم را،
اندیشه و رویایم را،
زندگیام را ،
با او قسمت كنم؟

آغاز جداسری
شاید
از دیگران نبود.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

حلقه های مداوم،
پیاپی تا دور دست.
تصمیم درست صادقانه.

با خود وفادار میمانم آیا؟
یا راهی سهل تر اختیار میكنم؟

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

بی اعتمادی دری است.
خودستایی و بیم،
چفت و بست غرور است.
و تهیدستی،
دیوار است و لولاست
زندانی را كه در آن 
محبوس رای خویشیم.

دلتنگیمان را برای آزادی و دلخواه دیگران بودن
از رخنه هایش تنفس میكنیم.

تو و من، توان آن را یافتیم
كه برگشاییم؛
كه خود را بگشاییم.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬

سکوت سرشار از ناگفته‌هاست
سروده‌هایی از: مارگوت بیکل
ترجمه و صدای: احمد شاملو
موسیقی و پیانو: بابک بیات









Ahmad Shamloo - Sokoot Sarshar Az Nagoftehast - 1

وداع- موسیقی متن در چشم باد- حسین علیزاده

نغمه کردی
با صدای کیهان کلهر
کمانچه: کیهان کلهر
سنتور: علی بهرامی فرد
|
 پخش اختصاصی موزیکخانه
کاور اختصاصی موزیکخانه

Kayhan Kalhor

Keyhan Kalhor - Naghme Kordi  | نغمه کُردی با صدای کیهان کلهر

.
(بداهه نوازی تنبور)
Yaar Yaar
بحکم ادب، حق‌گزار جناب استاد امیاری(سازنده‌ی این تنبور)ام و استاد سید احمد احمد پور که این ساز را پس از آنکه در اثر سالهایی، نیم جانی باقی داشت، احیـا فرمودند به دم گرم خودشان که این حقیر که جایگاهی در نواخت این ساز ندارم هم بتوانم ارتباطی با آن برقرار کنم آنچنان که مسموع است....سپاسگزارم بر استاد گرامی‌ام مهدی قلیچی که مسبب این خیر بودند و این تنبور ارزنده را دراختیار حقیر گذاشتند❤دم یاران گرم و دل روشن.
(بابت صدای محیط نیز عذرخواهم.در خوابگاه ضبط شد.بدون ویرایش)
یاعلی

Yaar Yaar - بداهه نوازی تنبور

Mohsen Namjoo - Nafahat
محسن نامجو - نفحات

تو چه مظهری که ز جلوه‌ی تو صدای صیحه‌ی قدسیان
گذرد ز ذروه‌ی لامکان، که ‌خوشا‌ جمال‌ ازل ‌خوشا

ز شکنج زلف تو هر شکن، گرهی فتاده بـه کار من
ز گره ‌گشایی زلف خود، تو ز کار من گرهی گشا

نفحات وصلک اوقـدت، جـمرات شوقک فی الحشا (1)
ز غمت به سینه کم ‌آتشی ‌که نـزد ‌زمانه ‌کما تشا (2)

چه جفا که «جامی» خسته دل ز جدایی تو نمی‌کشد
قدم ‌از طریق وفا مکش سوی عاشقان جفاکشا...

Damavand

Mohsen Namjoo - Nafahat | محسن نامجو - نفحات

Leyli O Leylâne لیلی و لیلانه دوتار خراسان   -   حمید خضری

Gorizpay
Composer: Behdad Babaei & Navid Afghah
Album: Juye Noghrei Mahtab (جوی نقره ای مهتاب)
Year: 2008

Behdad Babaei - Gorizpay (بهداد بابایی - گریزپای)

محمدرضا لطفی - آلبوم عشق داند

Yaar Yaar - بداهه نوازی تنبور

Mohammad Alishahi

Recent comments

esfandyar72

Related tracks