چکامه خوانی

درخت و آتشی دیدم ندا آمد که جانانم
مرا می خواند آن آتش مگر موسی عمرانم

دخلت التیه بالبلوی و ذقت المن و السلوی
چهل سال است چون موسی به گرد این بیابانم

مپرس از کشتی و دریا بیا بنگر عجایب‌ها
که چندین سال من کشتی در این خشکی همی‌رانم

بیا ای جان تویی موسی وین قالب عصای تو
چو برگیری عصا گردم چو افکندیم ثعبانم

تویی عیسی و من مرغت تو مرغی ساختی از گل
چنانک دردمی در من چنان در اوج پرانم

منم استون آن مسجد که مسند ساخت پیغامبر
چو او مسند دگر سازد ز درد هجر نالانم

خداوند خداوندان و صورت ساز بی‌صورت
چه صورت می کشی بر من تو دانی من نمی‌دانم

گهی سنگم گهی آهن زمانی آتشم جمله
گهی میزان بی‌سنگم گهی هم سنگ و میزانم

زمانی می چرم این جا زمانی می چرند از من
گهی گرگم گهی میشم گهی خود شکل چوپانم




Dr. Soroush Divane Shams- درخت و آتشی دیدم - دکتر سروش - دیوان شمس

غزل در هوایت بی‌قرارم روز و شب از حضرت مولانا با دکلمه دکتر عبدالکریم سروش

ای یوسف خوش نام ما ... با صدای دکتر سروش

دکلمه شعر "بی قرار" مولانا توسط  دکتر عبدالکریم سروش

Shams (1).MP3

دکلمه غزل 1187مولانا با صدای دکتر سروش

مولانا

سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش پیرامون زندگی و آثار مولانا جلال الدین محمد بلخی

رسول آفتاب - دکتر عبدالکریم سروش

گر تو پنداری به حسن تو نگاری هست، نیست

بیار ساقی بادت فدا سر و دستار



غزل مولانا با صدای عبدالکریم سروش

غزل مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش

ای رستخیز ناگهان! وی رحمت بی منتها!

ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیر ها؟

از ویدئوی زیر گرفته شده است
www.youtube.com/watch?v=c_BO5-b1lRk

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست با صدای دکتر عبدالکریم سروش

اين دلم باغست و چشمم ابروش	
ابر گريد باغ خندد شاد و خوش

ز ابر گریان شاخ سبز و تر شود
زانک شمع از گریه روشن‌تر شود

ز امر حق وابکوا کثيرا خوانده ای
چون سر بريان چه خندان مانده ای

دیده آ بر دیگران نوحه‌گری
مدتی بنشین و بر خود می‌گری

روشني خانه باشي هم چو شمع	
گر فرو پاشي تو هم چون شمع دمع

ز آتش دل و آب دیده نقل ساز
بوستان از ابر و خورشیدست باز

ذوق خنده ديده اي اي خيره خند	
ذوق گريه بين که هست آن کان قند

خنده ها در گريه ها آمد کتيم	
گنج در ويرانه ها جو اي سليم

ذوق در غمهاست پي گم کرده اند	
آب حيوان را به ظلمت برده اند

خویش را موزون و چست و سخته کن
ز آب دیده نان خود را پخته کن

زآن که آدم زان عتاب، از اشک رَست
 اشکِ تر باشد دَمِ توبه‌پرست

بهر گریه آمد آدم بر زمین
تا بود گریان و نالان و حزین

گر ز پشت آدمی وز صلب او
در طلب می‌باش هم در طلب او

ای خنک چشمی که آن گریان اوست
وی همایون دل که آن بریان اوست

آخر هر گریه آخر خنده‌ایست
مرد آخربین مبارک بنده‌ایست

هرکه آخر بین تر او مسعود تر
هرکه آخر بین تر او مطرود تر





دکتر عبدالکریم سروش - لُب لُبّاب - اين دلم باغست و چشمم ابروش

Rumi/daftar2 Moosa O Shaban/ Dr;Sorosh.  موسی و شبان از دفتر دوم مولانا با صدای استادعبدالکریم سروش

غزلی از مولوی با صدای دکتر عبدالکریم سروش

چه باشد ای برادر، یک شب اگر نخسبی

"هله نوميد نباشی که تو را يـار براند
گرت امروز براند نه که فردات بخواند؟"

"در اگر بر تو ببندد مــرو و صــبــر کن آن جا
ز پس صــبــر تو را او به سر صـــدر نشاند"

وگر او بر تو ببندد همه ره هـا و گذرهـا
ره پنهان بنمايد که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر ميش ببرد
نهلد کُشته خود را کُشد آن گاه کِشاند

چو دَم ميش نماند ز دَم خود کُندش پُر
تو ببينی دم يزدان به کـجـا هـــات رسـاند

به مثل گفتم اين را و اگر نه کــرم او
نکشد هيچ کسی را و ز کشتن برهاند

"هـمـگـی مـلـک سـلـيـمـان بـه يـکـی مـور بـبـخـشـد
بـدهـد هـر دو جـهـان را و دلـی را نـرمـانـد"

دل من گرد جهان گشت و نيابيد مثالش
به که ماند به که ماند به که ماند به که ماند

هله خاموش که بی گفت از اين مِی همگان را
بـچـشـانـد بـچـشـانـد بـچـشـانـد بـچـشـانـد

هله نومید نباشی که تو را یار براند-دکتر عبدالکریم سروش

غزل  مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش



مُرده بُدم زنده شدم

غزل مولانا، صدای  عبدالکریم سروش، آلبوم رسول آفتاب

سنگ مزن بر طرف کارگه شیشه گری

غزل ۲۴۶۶ دیوان شمس
صدای دکتر سروش

Divane Shams - Dr. Soroush

امشب ای دلدار مهمان توییم......شب چه باشد روز و شب آن توییم
هر کجا باشیم و هر جا که رویم.........حاضران کاسه و خوان توییم
نقش‌های صنعت دست توییم..............پروریده نعمت و نان توییم
چون کبوترزاده برج توییم...............در سفر طواف ایوان توییم
حیث ما کنتم فولوا شطره...............با زجاجه دل پری خوان توییم
هر زمان نقشی کنی در مغز ما.........ما صحیفه خط و عنوان توییم
همچو موسی کم خوریم از دایه شیر......زانک مست شیر و پستان توییم
ایمنیم از دزد و مکر راه زن.......زانک چون زر در حرمدان توییم
زان چنین مست است و دلخوش جان ما......که سبکسار و گران جان توییم
گوی زرین فلک رقصان ماست.......چون نباشد چون که چوگان توییم
خواه چوگان ساز ما را خواه گوی.......دولت این بس که به میدان توییم
خواه ما را مار کن خواهی عصا........معجز موسی و برهان توییم
گر عصا سازیم بیفشانیم برگ........وقت خشم و جنگ ثعبان توییم
عشق ما را پشت داری می کند.......زانک خندان روی بستان توییم
سایه ساز ماست نور سایه سوز......زانک همچون مه به میزان توییم
هم تو بگشا این دهان را هم تو بند...........بند آن توست و انبان توییم

با دکلمه‌ی دکتر عبدالکریم سروش

مولویانه - امشب ای دلدار مهمان توییم

ای ز هجرانت زمین و آسمان بگریسته..........................دل میان خون نشسته عقل و جان بگریسته
چون به عالم نیست یک کس مر مکانت را عوض.............در عزای تو مکان و لامکان بگریسته
جبرئیل و قدسیان را بال و پر ازرق شده.......................انبیا و اولیا را دیدگان بگریسته
اندر این ماتم دریغا تاب گفتارم نماند............................تا مثالی وانمایم کان چنان بگریسته
چون از این خانه برفتی سقف دولت درشکست................لاجرم دولت بر اهل امتحان بگریسته
در حقیقت صد جهان بودی نبودی یک کسی.....................دوش دیدم آن جهان بر این جهان بگریسته
چو ز دیده دور گشتی رفت دیده در پیت........................جان پی دیده بمانده خون چکان بگریسته
غیرت تو گر نبودی اشک‌ها باریدمی............................همچنین به خون چکان دل در نهان بگریسته
مشک‌ها باید چه جای اشک‌ها در هجر تو.......................هر نفس خونابه گشته هر زمان بگریسته
ای دریغا ای دریغا ای دریغا ای دریغ..........................بر چنان چشم عیان چشم گمان بگریسته
شه صلاح الدین برفتی ای همای گرم رو......................از کمان جستی چو تیر و آن کمان بگریسته
بر صلاح الدین چه داند هر کسی بگریستن....................هم کسی باید که داند بر کسان بگریسته

مولانا - با صدای دکتر عبدالکریم سروش

چکامه خوانی

MohammadMehdi Bashiri