برا چی عکس کیریتو میندازی رو آلبوم آرت استاد

استاد احمد عبادی - تکنوازی سه تار - دشتی

بخشی از کنسرت

پیش وجودت از عدم، زنده و مرده را چه غم؟
کز نفس تو دم به دم می شنویم بوی جان
پیش تو جامه در برم نعره زند که بر دَرم!
آمدنت که بنگرم، گریه نمی دهد امان


http://khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

محمدرضا لطفی - گریه نمی‌دهد امان

شجریان_راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست

I use sound as a way to express my healing process, accept reality, and find beauty in life's unpredictability. In its raw and unfiltered form, sound serves as a powerful medium for conveying the complex emotions I experience while navigating life's chaos and uncertainty. By embracing disharmony and unexpected shifts in my music, I am not only accepting reality as it is, but also transforming it into something meaningful and intimate for me. This creates a space where vulnerability and acceptance coexist, allowing me to find love and beauty in the imperfect and even the disturbing.

Koukou

ساز و آواز
آلبوم: گنبد مینا 
آواز: محمد رضا شجریان
آهنگ و سنتور: زنده یاد پرویز مشکاتیان
آواز دشتی
شعر: حافظ


شجریان، مشکاتیان - ساز و آواز - گنبد مینا

آهنگ به قربان خم زلف سیاهت محمدرضا شجریان آلبوم یاد ایام
خواننده: محمدرضا شجریان |
به قربون خم زلف سیاهت
فدای عارض مانند ماهت
ببردی دین فائز را به غارت
تو ماهی، خیل مژگانها سپاهت
خودم اینجا دلم در پیش دلبر
خدایا این سفر کی می‌رسد سر
خدایا کن سفر آسون به فائز
که بیند بار دیگر روی دلبر 
تو دوری از برم، دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
به جان دلبرم از هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست


آی بقربون خم زلف سیاهت - تصنیفی از استاد محمد رضا شجریان

محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی، دستگاه سه گاه، پاریس، تیر ماه ۱۳۷۲،بخش دیگر چشمه نوش
محمدرضا شجریان: آواز 
محمدرضا لطفی:سه تار
مجید خلج: تنبک
پاریس، تیر ماه ۱۳۷۲
بخش دیگر چشمه نوش که مجوز انتشار نیافت.
 


محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی، سه گاه، پاریس، تیر ماه ۱۳۷۲

اشعار محلی، تلفیقی از دو نغمه محلی خراسانی | آهنگساز: حمید متبسم | آلبوم: ماه عروس

www.facebook.com/delnavazan.playlist

گل سرخ و سپیدم کی می آیی؟
بنفشه برگ بیدم کی می آیی؟
تو گفتی گل در آیه مو می آیم
گل عالم تموم شد ، کی می آیی؟

شب آمد و شب آمد و شب آمد
نگار هر شبم امشب نیامد
نگار هر شبم زار غلط رفت
کدوم ظالم گلم از ره به در کرد

کمان ابروی من بالا بلنده
لبش قند و کلامش به ز قنده
چه گویم از گل زیبای رویش
دهانی داره دائم پر زخنده

به امید خدا چنگت بیارم
اگر در آسمون گردی ستاره

بالا بلند | صدیق تعریف

چه فکر می‌کنی؟
که بادبان شکسته
زورق به گل نشستهای است زندگی؟
در این خراب ریخته
که رنگ عافیت از او گریخته
به بن رسیده راه بسته‌ای است زندگی؟

چه سهمناک بود سیل حادثه
که هم‌چو اژدها دهان گشود
زمین و آسمان ز هم گسیخت
ستاره خوشه خوشه ریخت
و آفتاب در کبود دره‌های آب غرق شد

هوا بد است
تو با کدام باد می‌روی؟
چه ابر تیره‌ای گرفته سینه‌ی تو را
که با هزار سال بارش شبانه روز هم
دل تو وا نمی‌شود

تو از هزاره‌های دور آمدی
در این درازنای خون فشان
به هر قدم نشان نقش پای توست
در این درشتناک دیولاخ
ز هر طرف طنین گامهای رهگشای توست
بلند و پست این گشاده دامگاه ننگ و نام
به خون نوشته نامه‌ی وفای توست
به گوش بیستون هنوز
صدای تیشه‌های توست

چه تازیانه ها که با تن تو تاب عشق آزمود
چه دارها که از تو گشت سربلند
زهی شکوه قامت بلند عشق
که استوار ماند در هجوم هر گزند

نگاه کن
هنوز آن بلند دور
آن سپیده، آن شکوفه زار انفجار نور
کهربای آرزوست
سپیده ای که جان آدمی هماره در هوای اوست
به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن
سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب راه و باز
رو نهی بدان فراز

چه فکر می‌کنی؟
جهان چو آبگینه‌ی شکسته‌ای است
که سرو راست هم در او شکسته می‌نمایدت
چنان نشسته کوه در کمین دره‌های این غروب تنگ
که راه، بسته می‌نمایدت

زمان بی‌کرانه را
تو با شمار گام عمر ما مسنج
به پای او دمی است این درنگِ درد و رنج

به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می‌زند رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش!
هوشنگ ابتهاج

ه. الف. سایه
نام اصلی شعر: زندگی
کتاب: تاسیان

Houshang Ebtehaj (Sayeh) Zendeh Bash هوشنگ ابتهاج - زندگی

از عشق، محمدرضا شجریان، سهراب و تهمورث پورناظری و رابین واسای، برنامه تاینی‌دسک در رادیو عمومی ملی آمریکا ان‌پی‌آر
فروردین ۱۳۹۲
شعر: سیمین بهبهانی

دل را  فِکندم  ارزان  به  پایت
سودای مِهرش  در سَر نکردی
گفتم  گلم را  می‌بویی از لطف
حتی  به  قهرش  پَرَپر  نکردی
دیدی  سبویی  پُر  نوش  دارم
با  تشنگی‌هـا  لـب  تر  نکردی
هنگام  مستی  شور آفـرین بود
لطفی که  با  ما  دیگر  نکردی
آتش  گرفتم  چون  شاخ نارنج
گفتم  نظر کن  سر  بَر  نکردی

ویدیوی این اجرا
http://youtu.be/TyDBA-1hGrI

از عشق؛ محمدرضا شجریان، سهراب و تهمورث پورناظری و رابین واسای در رادیو عمومی ملی آمریکا اِن.پی.آر

همایون مثنوی-شجریان
بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟ // گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی؟
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی // گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که: بیایم، چو به جان آیی تو // من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال// عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب // به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید // جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید // وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: از لب بدهم کام عراقی روزی // وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی

شجریان_راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست

MohammadMehdi Bashiri

Recent comments

Farhadanesth

Behnam Mohebi

movahed vaez

Related tracks