Name: آواز:م.احمدی - تار:تاکستانی by Mohsen Mirzaiee in Jean
Duration: 4 min 26 s
Description: موسیقی:در پرده های بیات راجه و عشاق.

Jean

ناصر چشم آذر - باران عشق  Nasser Cheshmazar - Rain of love

تصنیف: آوای تنهایی

بازخوانی: طاهر قریشی
سه‌تار: نیما هاشم‌پناه                                                              
میکس و مسترینگ: امید اسکندر                                                                                                                                                               کاور‌ آرت: لیدا شجاعی 

آهنگساز: فریدون شهبازیان 
خواننده: بانو الهه
ترانه‌سرا: تورج نگهبان

.......................................................

نه آوایی نه رویایی نه دنیایی بی تو مانده به جا
نه میجویی نه میایی نه میخواهی عشق پاک مرا
نه میخوانی نغمه های مرا نوای بی همنوای مرا
نه میپرسی این سکوت سیه چرا بر لب ها نشسته
تو هم دیگر وفا با ما نداری که با غمها مرا تنها گذاری
نمیدانی ماجرای مرا دل با درد آشنای مرا
نمیبینی رنج دوری تو چو خاری در پا شکسته
تو هم دیگر وفا با ما نداری که با غمها مرا تنها گذاری
چو اشکی که در خیال تو ریزم ندانم چرا ز خود میگریزم
کجا میروم ندانم بیا تا مرا بود نیمه جانی
که میترسم افتم و برنخیزم نمانده به جان توانم
بهار دگر که گل شکفد خزان شود عمرم آه
چرا نشوی چرا نشوی ز درد من آگاه
تو هم دیگر وفا با ما نداری که با غمها مرا تنها گذاری

Avaye Tanhaei / آوای تنهایی

به نگاهم بنگر به نگاهم بنگر که تمنّا ریزد از آن.
سخن از دل بشنو که به نظاره تو نگهم بگشوده زبان

موی تو قرارم به هم میزند
چشم تو به مستی رهم میزند
لبهای تو خون در دلم میکند
یاد تو ز خود غافلم میکند

آه چه گنه کردم به تو دلبستم؟
به بر اتش زچه بنشستم؟
بلای جان فتنه زمان عشوه گری
برای دل ای بلای دل چون شرری چون شرری
بیا که سیل غمت مرا سوی خود کشاند
بتا ز من تا خبر شوی هستیم نماند

موی تو قرارم به هم میزند
چشم تو به مستی رهم میزند
لبهای توخون در دلم میکند
یاد تو ز خود غافلم میکند

آهنگساز: استاد پرویز یاحقی
خواننده: طاهر قریشی

طاهر قریشی - به نگاهم بنگر

نوای چوپان – با صدای منوچهر همایون پور
http://tinyurl.com/2eoapa4

Ahang-m-homayonpor-navaye-chopan - نوای چوپان – با صدای منوچهر همایون پور

تصنیف آتش دل - علی اصغر شاه زیدی

فرهــاد مهراد - گنجشکک اَشی مشــی

تا پيدات ميشه خورشيد آسه ميره
از ترسش ماه شب از غصه مي ره
با شبدر پشت بنچاقت نوشته كه از تو بعد ها مد شد كرشمه

نترسين هول نشين اين رسم اونه
واسه اينه كه اسمش جون جونه
خدا خواستش از اين ور رات بيفته
ستاره خم بشه رو پات بيفته

خودت خواستي بري رفتي و مردم
مواظب باش تو رو دستت سپردم
خداييشم اگه اسمتو بردم بجز جون چشات قسم نخوردم
تو اي خاتون من تاج سر من تو اي آزادي بال و پر من
تمام آبروي عشق گروته همة سقا خونه آينه جلوته
بزن بشكن بريز عشقو بسوزون بنا كن قبله از خاكستر اون


کرشمه

بر پا خيز از جا كن   بناي كاخ دشمن  
  چو در جهان قيودبندگی  / اگر فتد به پاي مردمي
  بدست توست، به راي مشت  توست
  رهائي جهان ز قيد جورو ظلم
بپا كنيم قيام مردمي / رها شويم ز قيد بندگي
هم پائیم ، همراهيم،هم رزميم، جان بر کف برخیزیم
برخيزيم، پيروزيم  
  به هر كجا نشان ز ثروت ا / زحاصل تلاش كارگراست
زمين غني ز رنج برزگر / ز همتش شود ز دانه خرمني
بپا كنيم قيام مردمي /رها شويم ز قيد بندگي  

Barpakhiz -  برپا خیز ، از جا کن ، بنای کاخ دشمن

عبدالوهاب شهیدی-گریه را به مستی بهانه کردم

Music,Dotar,Vocals:Abdi Behravanfar
Guitar,bass,Percussion,Mixing and Mastering:Sina Momtahan

Do vel (version 1) دو وِل

شقایق کمالی خواننده سوپرانو، در تهران به دنیا آمده است. او تحصیلات موسیقی خود را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز نموده و سپس در آلمان و هلند به ادامه آن در رشته های آواز و تعلیم و تربیت موسیقی پرداخته است. او در کنار سیاوش بیضایی آهنگساز ایرانی از بنیان گذاران «گروه ترانه های محلی ایران» است که در سال1993 کار خود را برای معرفی و گسترش موسیقی محلی ایرا ن آغاز کرد. این گروه سپس با نام « آنسامل شهرزاد» با نوازندگان جدید (انوشا گلستانه: پیانو و اولریش پترمان: فلوت و کلارینت) به کار خود ادامه داد و تا به امروز کنسرتهای فراوانی در شهرهای اروپایی اجرا کرده است. شقایق کمالی هم اکنون در کنار حرفه خوانندگی به تدریس آواز و پیانو مشغول است.

سر اومد زمستون، شکفته بهارون
گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون
کوه‌ها لاله‌زارن، لاله‌ها بیدارن
تو کوه‌ها دارن گل گل گل آفتابو می‌کارن
توی کوهستون، دلش بیداره
تفنگ و گل و گندم، داره می‌آره
توی سینه‌اش جان جان جان
یه جنگل ستاره داره، جان جان، یه جنگل ستاره داره
لبش خنده نور، دلش شعله شور
صداش چشمه و یادش آهوی جنگل دور
توی کوهستون ...

آفتابکاران جنگل که به سر اومد زمستون هم معروف است، نام یکی از سرودهای انقلابی ایران است که پس از انقلاب ۵۷ در مجموعه‌ای بنام «شراره‌های آفتاب» توسط سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران منتشر و از معروفیت فراوانی برخوردار شد. این سرود به واقعه سیاهکل اشاره دارد.

سر اومد زمستون - شقایق کمالی

داریــــوش ، قیــصر

موسیقی:در پرده های بیات راجه و عشاق.

آواز:م.احمدی - تار:تاکستانی

نام آهنگ: کمی با من مدارا کن
خواننده: زنده یاد بانو مهستی
شاعر: شهیار قنبری
-------------------------

کمی با من مدارا کن، کمی با من مدارا کن
که خود را با تو بشناسم، منِ گم را تو پيدا کن
منِ گم را تو پيدا کن

تو را از شب جدا کردم، تو را از قصه آوردم
نمی شد با تو بد باشم، نمی شد از تو برگردم

کمی با من مدارا کن، کمی با من مدارا کن
صبوری کن تحمل کن، منِ گم را تو پيدا کن
منِ گم را تو پيدا کن

نه از برگم نه از جنگل، نه از باران نه از شبنم
نه آن تعميدیِ رودم، نه آن مريم ترين مريم

منم همسقف ديروزی که عطر خانگی دارد
که دستان تو را بايد به شام سفره بسپارد

کمی با من مدارا کن، کمی با من مدارا کن
که خود را با تو بشناسم، منِ گم را تو پيدا کن
منِ گم را تو پيدا کن

اگر سختم، اگر دشوار، اگر سيل مصيبت بار
اگر تلخم، اگر بيمار، منم از عشق تو بسيار

منم هم خون و هم گريه که بغضَش را به دريا داد
که از اوج پريدن ها بر اين ويرانه ها افتاد

کمی با من مدارا کن، کمی با من مدارا کن
صبوری کن تحمل کن، منِ گم را تو پيدا کن
منِ گم را تو پيدا کن


آواز:م.احمدی - تار:تاکستانی

Mohsen Mirzaiee

Related tracks