کلام : صائب
میکس و مستر : تازنگ
جلد : حروف
انتشار : ۱۴۰۱/۰۵/١۵


 یه خسته از همه چی تحملش رفت
انقد بد قلق شد خدا هم تقبلش کرد، نه
خودش نمی خواست که پرش کردن
با یه دل مرداد پره دورش بهمن
هی ریخت تو خودش
شیشه خورده ی رفتار دیگران و
که همیشه پرش کرد زخم
آخ که چقدر خسته ست
دلتنگ روزهایی که از ته دلش خنده ست
اون چشاش بسته ست
دلش تاریکی می خواد خوابه روزاش از قصد
دیگه گذشت آب از سرش
توی عمق موندن بهتره شنا کردنه
کلی پاهاش راه رفتن هی
سنگینه توی جای خودش هستیش و سیر کردنه
میشنوی غیب از لبش
کی میفهمتش جز اینکه حتی واسش حیف هم کمه
نگو عیب از منه
من یه عمره بهشون دل دادم پاره کردنش
خوب میدونی که حال من بده
من با خودم رو راستم کار اونا چپ کردنه
زیر بارون رفتم یخ زدم چاییدم
موندم تا بارون بند اومد حالی ام
من خودم یه ابر سیاهم
که توی گرم ترین روزای سال هم باریدم

خسته ام خیلی خسته ام امروز
مثل گوزن ها و خستگیه بهروز
خسته ام خیلی خسته ام امشب
مثل مردن تنها توو آخرای قصه ام

درک میکردم حالتون و هرجا
شدم رفیق حال خرابیاتون هربار
خنده هاتون و خندیدم
آغوش کشیدم غماتون و صد بار
کجام الان بهم میگی نیستم نه
تو برف بازی میکردی می رفت زیر بهمن
خیلی تلاش کرد باشه مث تک تکتون
واسه حال خوبش حتی هی ریسکم کرد
امید و هربار کاشت، در اومد جاش خار
توی باغچه ی قلبش کشیدن آسفالت
سرد و خاموش مثل شب های کویر شد
با خودش می جنگید میکرد خودش و بازداشت
هرکی سلام داد می گفت رو به رام حاجی
همه راه ها به قلبش بن بسته و تاریک
هم احوال خودش و می دید وا میداد
بازم می گفتن چیزی نیست بی خیال داشی
نه، نمیشه بی خیال شم
این منم که میزنه با چشام حرف
توی آینه یه آدم می بینم شکسته
همون آدمی که نشون نمیداد ضعف
نمیخواستم نه نمیخواستم 
درگیر این دود و گم توی شیشه ها شم
بطری ها خالی میشن تا پر شم ازش
فراموشی موحبته واسه این آدم

Faramooshi

اجرا : Saeb ft. RezaViper
آهنگسازی و تدوین : Tazang
جلد : Saeb
تاریخ انتشار :  ۰۱/۱۲/۱۲



صائب:
تکون بده هد واسم که وصله خطتت
گوشاتو قرق میکنم با چندتا خط شعر
نرم میکردی با کلمه دست و پنجه
صائب شعراش لا پرونده س جرمه رپش
آره نبودم چون زندگی خرج داشت واسم
رپ هنرم بود جنگشو رپ داد یادم
حالا میک جلومه قراره بازتاب باشم
واسه خیلی ها تو این بازی داستان دارم
خودتو فنات کلا یه تاکسی نیستین
ادعا داری خدایی تو ریدی ذیغی
تو شیرینی میخوامت واسه مستی کیشمیش
لفظاتو دوست دارم مثل فیست شیش تیغ
کلی باس باخت بدی حتی واسم تیم شی
خود شهر چی بود رپش واسه تو باشه سیکتیر
الفبا رنده کردم هنو چت رو جیم ی
خاکی بوده حالا رضا اومد و قیر ریخت
تو چیزی که دیدی رو میگی رپ درباره ش
ما چیزی که میگیم و دیدیم خب فرق دارن
باید عمری خفه شی تا درس پس بدی
اگه ادعاشو کردم هست توی رفتارم
میرسه به گوشت صدام از کنج وطن
بیا تو رینگ تا بخوری از مشت قلم
دستتو میخونم حتی از پشت ورق 
ته ورسم هنو درگیری بیت اول

همخوان:
مفته همه کارات دوهزاری خب
مفته هنرتو بار گاری کن
مفته ولی نداری اجازه ی بازی
مفته بیا از کلفتم خاستگاری کن

رضاوایپر:
انقدر مار دیدم حالا  افعی ترینم
چاله چوله توی مسیر راه کم‌ نی حقیقت
همینه که از رو‌ موانع جلدی پریدم 
بالا تو آسمون تا جز آبی رنگی نگیرم 
بودم اما زیرزمین بامبوی رپم
شروع شده بازی الان دیگه جونهـ ـمو زدم
جوری بالا میرم مونده انگشتا به دهن
یارو‌ چِین گردنش و من تابلوی خطر
جرمِ رپ حرفای صائب هم حقه
میگن علمیه رپم آخه کاملا فکته
اگه پی حقیقتی توی کار من هستش
فلوم باعث میشه تا رو زمین وا بشه فکِت
کلمه ها دور سرم اومدن مکه
یارو دیس میده بهم میگم وا بده بچه
مولکول بودی ماها شدیم وارد عرصه
تقلید میشه ازم‌ بگو حاج آقا دست غیب
کلمه ها گلوله ن و مخ تو هدشات
میگی رپکنی ولی هنو ضعیفه تکسات
مجمع شعرتون عمو ردیفه ارشاد
کارم پر تو و هرکی که شبیته کِز داد

همخوان:
مفته همه کارات دوهزاری خب
مفته هنرتو بار گاری کن
مفته ولی نداری اجازه ی بازی
مفته بیا از کلفتم خاستگاری کن

Moft  ft. RezaViper

فری استایل ، ضبط شده در استدیو
انتشار : ۱۴۰۲/۰۱/۰۱


صائب - باغ

مو خینوم از ریشه های این خاکه
مو هی سبزوم سرسبزیم از این باغه
مو شاخ و برگام پره برگ شعره
مو ثمروم از پاکیه این نژاده
قسم به اَفتو (آفتاب) به تَش (آتش) به نور
که مو زیر خاکستروم تش به جون
یه دار (درخت) بلندم که هیچ هرس نیبو (نمی شه)
مو آزادوم باج نیدوم به باغبون
جام همیچونه لای پیچکا و هرزه هاش
لا نقاب لالایی ری (رو) رعب نعره هاش
مونه نمیتونی بخوابونی قصه سیم (برای من) نگو
مو نسلیوم که بیدار ایبو (میشه) با قصه هاش
با حصار و دیوار کردین باغ و تزیینش
جوونه ها، گلاش مرد به داغ دست چینش
هرچند که زالوها توشن میمکن خینش
دستاشو شسته اما لکه خینه آستینش

هی بشکنین، له کنین بسوزونینش
هی پاییز بش بدین و هی بریزونینش
هی زمستون کنین دلش بخاوونینش
هی امید بهار بدین بتابونینش

ای خاک یه تاریخو ایکشه ری گُرده (شونه) 
دشمن زیاد رونده و أ ری (رو) بُرده
هی خین داده و ای باغ تیغ خورده
الان حقش یو (این) نی حقشه کی خورده؟
فرزند خاکه دونه ی امرو (امروز) دار (درخت)فردا
مهرم به مام میهنه ایی دار داره فریاد
یه رو که بِرچ افتو وند من ری باغ
(یه روز که درخشش آفتاب افتاد تو روی باغ ) 
جوونه هاش ایشکافن أ دل ای خاک
حالا هی بشکنین له کنین زورتون نیره (نمی ره) 
هی بخشکونین بریزونین پاهاتون گیره
امید حتی لونه کرد به دل درخت پیر
بهار تو دست خوته(خودته) یو دست تقدیره

Saeb

Popular tracks