من این اپیزود رو خیلی بار شنیدم.ماشالله به قلمت اقای عبدی پور

البته خوب کل زندگی ارزشش رو نداشت. به فلک شدن در بچگی. تحقیر شدن در سربازی بردگی در غربت و پرگ در خستگی

به اله سیری یونان باستان قسم 😂

چقدررر خوب تفسیر میکنه

New private playlist

Shirin شیرین شیرینم  نامجو

Vocal: Milad Bagheri 
Arrangements: Hooman Namdari 
Guitar: Alireza Sanaei
Saxophone: Hooman Namdari
Mix & Mastering: Mohammad Shariat

BolBol-E-Parish

آپلود شده توسط پیج نوای دلنشین فیسبوک 

استاد شجریان -  ببار ای بارون

نوشته و صدا: احسان عبدی پور

DialogueBox;

Kebrit

Dialogue Box - Kebrit (2018 Feb 3) / دیالوگ باکس - کبریت

اشک مهتاب
خواننده : محمدرضا شجریان
آهنگساز : فرامرز پایور
کلام : سیاوش کسرایی
آلبوم : خزان


اشک مهتاب - Ashke Mahtab - Mohammadreza Shajarian

نویسنده : احسان عبدی پور
دیالوگ باکس

Doko  دوکو

Rastak Band - Gole Pamchal
گروه رستاک - گل پامچال
|
خرید آلبوم بهار: https://bit.ly/2l2AmLX
آلبوم بهار اثر جدید گروه رستاک است. این گروه پیش‌تر آلبوم رنگواره‌های کهن را منتشر کرده بود. قطعات آلبوم حاضر اکثرا ترانه‌های محلی و شاد هستند و حال و هوایی بهاری دارند. گروه رستاک این آلبوم را به زنان سرزمین ایران تقدیم کرده‌اند.
|
درباره ی ترانه ی گل پامچال:
نویسنده: سید جعفر مهرداد

این ترانه اولین بار در جشن باشکوهی در«حزب ایران» رشت در آستانه ی نوروز 1330 خوانده شد و مورد استقبال زیاد قرار گرفت. این جشن به مناسبت تأیید «ملی شدن نفت در سراسر کشور» از طرف مجلسین شورا و سنا برگزار شده بود.

در سال 1355 (2535 شاهنشاهی) به مناسبت سی و هفتمین سال رادیو، نوارهایی از طرف این سازمان با قید نام ترانه، آهنگساز، شاعر، و خواننده هر نوار انتشار یافت. درمورد ترانه ی گل پامچال آهنگساز (محلی)، شاعر (ایرج دهقان)، خواننده (روح بخش) اعلام شده بود. بنا به توصیه ی دوستان و تأکید دوست هنردوست جناب آقای اسماعیل گلشنی لازم دیدم که طی نامه ای به مدیریت هماهنگی برنامه های سازمان رادیو تلویزیون، موضوع را پی گیری کنم. فتوکپی این نامه ضمیمه است. از طرف مدیریت هماهنگی با وجود مراجعه ی مکرر جوابی دریافت نکردم. ظاهراٌ به بعضی از متصدیان، دستگاه نمی خواست با ارسال جواب برای من ایجاد «حقوقی» کند.

احتمالا اشتباه در اعلام نام (ایرج دهقان) از آنجا ناشی شده بود که خواننده ترانه یک بار در دنبال اجرای آن چند بیت شعر از ایشان را به آواز خوانده بود. آقای ایرج دهقان از شعرای باذوق ایران و اهل شیراز است و کارشان ارتباطی با ترانه و آهنگ گیلکی ندارد. با کمال تأسف ایشان هم مسأله را مسکوت گذاشتند و دلیل این سکوت هنوز هم بر من معلو

شعر:
1

گل پامچال، گل پامچال،

بیرون بیا، بیرون بیا،

فصل بهارا، فصل بهارا

شکوفان، شکوفان،

غنچه واکوده، غنچه واکوده،

بلبل سردارا، بلبل سردارا

عزیز فصل بهارا، تی چومان گوشه دارا،

تره خال مزه دارا، الان موقع کارا

ویریز کاول اوسانیم، دانه واشانیم، امی تو مبجارا

2

ما تاب شبان، ما تاب شبان،

آیما آیم، آیما آیم،

آیم تی کوتی ور، آیم تی کوتی ور

تره قربان، تره قربان،

تی چما حیران، تی چما حیران،

تی بلا به می سر، تی بلا به می سر،

بشم قربان دلبر، بلاگردان دلبر،

می هم پیمان دلبر، می عزیز جان یارا

ویریز کاول اوسانیم، دانه واشانیم، امی تو مبجارا

3

آفتاب گله ، آفتاب گله ،

بیرون بامو ،بیرون بامو،

ده ویری ویری کر، ده ویری ویری کر،

جه خروسان ، جه خروسان،

می آرام جان، می آرام جان،

گردم تی خانه دور، گردم تی خانه دور،

ویری می آرام جانا، بنازم تی نرگسانا،

تی زلفان بنفشه مانا، بره می تاب و قرارا

ویریز کاول اوسانیم، دانه واشانیم، امی تو مبجارا

ترجمه ی فارسی

1

گل پامچال، بیرون بیا، فصل بهار است.

شکوفه ها غنچه باز کرده و بلبل بر روی درخت است.

عزیز فصل بهار است، چشمان تو گوشه دار است.

برای تو خال برازنده است، الان موقع کار است

برخیز، خیش برداریم، در کشتزارمان دانه بکاریم

2

در شب های مهتابی، به طرف انبار برنج خانه ات (کوتی) می آییم.

قربان توام، سرگشته ی چشمان توام، بلای تو به جان من.

به قربان دلبر می روم، بلاگردان دلبرم،

هم پیمان دلبرم، ای یار عزیز چون جان من

برخیز خیش برداریم، در کشتزارمان دانه بکاریم.

3

خورشید بیرون آمده است. ای دختر از خواب برخیز

از سپیده دم (خروس خوان)، ای آرام جان، به دور خانه ی تو می گردم

برخیز آرام جان من، نرگسان (چشمان) تو را بنازم،

زلف تو مانند بنفشه است، تاب و قرار مرا می برد

برخیز، خیش برداریم، در کشتزارمان دانه بکاریم.

Bahar (@MusicKhane)

Rastak Band - Gole Pamchal | گروه رستاک - گل پامچال

قصه جیجو احسان عبدی پور

احسان عبدی پور .استرالیامینی اپیزود1

دیدی که رسوا شد دلم

این داستان در شماره‌ی سوم مجله‌ی سان (تیرماه ۱۳۹۸) به چاپ رسیده است.
اگر جماهیر هنوز در اتحاد بودند و کاپیتالیسم قدغن و ممنوعه نمی‌شد، اگر روس‌ها کار به کارِ ملاک‌ها و سرمایه‌دارها نداشتند و از ایروان و باکو کوچشان نمی‌دادند به سرزمین‌های مجاور، حالا روند سکونت و یکجانشینیِ من در تهران طور دیگری بود. باید از جام بلند بشوم. نه در معنای بپا خواستن، در معنیِ رفتن و ترک گفتن. باید هنوز موعدم نرسیده، خانه‌ام که یک چیزِ موقرِ جامانده از معماریِ پهلوی دوم است را بگذارم و بروم. من این‌همه سال اجاره‌نشین بوده‌ام، اما اولین‌بار است برمی‌دارم می‌نویسم خانه‌ام. خانهٔ مردم است، می‌دانم، ولی می‌نویسم خانه‌ام. چون این خانه نیمه جان و خسته بود که مادام سوکیازیان کلیدش را داد دستم. هست، عکس‌هاش هست. خودش هفتاد و هفت سالش بود و خانه پنجاه و هفت سال. الان که حرف می‌زنم شده یک خانه شصت ساله. دقیق. نه همینطوری حدودی بگویم شصت سال، که منظورم این باشد که خیلی زیاد، نه، دقیق هزار و سیصد و سی و هفت ساخته شده. سندش هست…

The House in Sanaei خانه‌ی سنایی | احسان عبدی پور

Mohammad Nouri-lalaei

Shams Langeroodi - Dar shab

Birds Surely Die in Peru - پرنده‌ها قطعا در پرو می‌می‌رند

وقتی گرویتی پخش‌می‌شد، حین فیلم، در اثنای سکانسی که جرج کلونی از سفینه جدا‌شده‌بود و تقلامی‌کرد برگردد جایِ اولش و نمی‌شد، توی سیاهی لایتناهی، من، یکهو و بی‌اختیار، دلم برای جاذبه تنگ‌شد. همین جاذبه که مفت و بی‌منت، دائم می‌کِشد، می‌چسباندمان به یک جایِ سفت.

unknown1

پاپیلون احسان عبدی‌پور (Papillon Ehsan Abdipour)

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

پاپیلون احسان عبدی‌پور (Papillon Ehsan Abdipour)

Mohsen Zamani

Recent comments

𝒮𝒶ℎ𝒶𝓇✨💙

Saeed Amini

💫ایــــرانـدُخـــت💫

Darimm Kuhdarzi

Related tracks