رمزی عبدالقادر را در زندگی یکبار و آن هم توی تراس هاستلی در لومبینی دیدهام. لومبینی روستا بود؛ صد متر آسفالت نداشت اما چون جای تولد بودا بود، هتل داشت، فرودگاه داشت و افزون بر صد معبد. من در یک هاستل هشت تخته جا گرفتهب…
چه بکنم؟
گريه امان نميدهد.......
عااااااالی بود
ای داد.... 🖤