مرحبا ای هدهد هادی شده     
در حقیقت پیک هر وادی شده

آرزوی سلامتی برای استاد آواز ایران 

به جان با اسمان عشق رفتم...به صورت گر در این پستم من امشب❤️❤️❤️

--اجرای خصوصی شجریان و مجید درخشانی در بیات اصفهان
سال ۱۳۶۷
غزل زیبای سعدی:

خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی
چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
تو چه ارمغانی آری که به دوستان فرستی
چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی
بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی
شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی
دل خویش را بگفتم چو تو دوست می‌گرفتم
نه عجب که خوبرویان بکنند بی‌وفایی
تو جفای خود بکردی و نه من نمی‌توانم
که جفا کنم ولیکن نه تو لایق جفایی
چه کنند اگر تحمل نکنند زیردستان
تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشایی
سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم
دگری نمی‌شناسم تو ببر که آشنایی
من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت
برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی
تو که گفته‌ای تأمل نکنم جمال خوبان
بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی
در چشم بامدادان به بهشت برگشودن
نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی

جراحتِ جدایی

تصنیف لعل تو
آهنگساز: فریبا هدایتی
شعر: عطار
آواز: هما نیکنام
سه تار: فریبا هدایتی
تنبک: نیکی آتش فراز


تصنیف "لعل تو" .

ساز و آواز سمن بویان- حسین علیزاده- علیرضا افتخاری- گروه شیدا و عارف

تصنیف دشتی فریاد 
آهنگساز: حسین علیزاده
تار:حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
خواننده: محمد رضا شجریان و همایون شجریان
شعر: اخوان ثالث

خانه ام آتش گرفته است
آتشی جانسوز
هر طرف می سوزد این آتش 
پرده ها و فرش ها را
تارشان با پود
من به هر سو می دوم گریان 
در لهیب آتش پر دود
وز میان خنده هایم تلخ 
و خروش گریه ام ناشاد 
از درون خسته سوزان 
می کنم فریاد ، ای فریاد
خانه ام آتش گرفتست
آتشی بی رحم 
همچنان می سوزد این آتش
نقش هایی را که من 
بستم به خون دل 
بر سر و چشم درو دیوار 
در شب رسوای بی ساحل
وای بر من
وای بر من
سوزد و سوزد غنچه هایی را که پروردم
بدشواری در دهان گود گلدان ها 
روز های سخت بیماری 
از فراز بامهاشان شاد 
دشمنانم موزیانه خنده های فتحشان بر لب
بر من آتش بجان ناظر
در پناه این مشبک شب 
من بهر سو می دوم گریان 
از این بیداد می کنم فریاد ، ای فریاد
وای بر من همچنان می سوزد این آتش
آنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان 
وانچه دارد منظر و ایوان 
من بدستان پر از تاول 
این طرف را می کنم خاموش 
وز لهیب آن روم از هوش 
زان دگر سو شعله برخیزد ، بگردش دود 
تا سحرگاهان که میداند 
که بود من شود نابود
خفته اند این مهربان همسایگانم شاد در بستر 
صبح از من مانده بر جا : « مشت خاکستر »
وای آیا هیچ سر بر می کنند از خواب 
مهربان همسایگانم ازپی امداد
سوزدم این آتش بیداد گر بنیاد 
می کنم فریاد ، ای فریــــــــــــــاد 

Tasnif Faryad-Shajarian  تصنیف فریاد- همنوا با بم- شجریان

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای
خبر از خویش نداری که چه پرداخته ای
در سر کوی تو چندان که نظر کار کند
دل و دین است که بر یکدگر انداخته ای
مگر از آب کنی آینه دیگر ورنه
هیچ آیینه نمانده است که نگداخته ای
چون ز حال دل صاحب نظرانی غافل؟
تو که در آینه با خویش نظر باخته ای
نیست یک سرو در این باغ به رعنایی تو
بسکه گردن به تماشای خود افراخته ای
آتشی را که از آن طور به زنهار آمد
در دل صائب خونین جگر انداخته ای
صائب تبریزی

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای- محمد رضا شجریان- همایون خرم

جام مدهوشی از علی اصغر شاه زیدی 

جام مدهوشی

تار و آواز در مایه اصفهان 
تار داریوش طلایی 
آواز: زنده یاد رضوی سروستانی
 
ای دلبر زیبای من // ای سرو خوش بالای من// لعل لبت صهبای من// آن دل که بردی ، باز ده// افتاده ام در کوی تو// پیچیده ام بر موی تو// مست رخ نیکوی تو// آن دل که بردی ، باز ده...

ای دلبر زیبای من-داریوش طلایی و رضوی‌سروستانی

جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی		دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو		بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی		آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی
در آرزوی رویت ای آرزوی جانم		دل نوحه کنان تا چند، جان نعره‌زنان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل		بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند		خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
ای پیر مناجاتی در میکده رو بنشین		درباز دو عالم را این سود و زیان تا کی
اندر حرم معنی از کس نخرند دعوی		پس خرقه بر آتش نه زین مدعیان تا کی
گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر		هست او ز مکان برتر از کون و مکان تا کی
گر عاشق دلداری ور سوخته‌ی یاری		بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی
گفتی به امید تو بارت بکشم از جان		پس بارکش ار مردی این بانگ و فغان تا کی
عطار همی بیند کز بار غم عشقش		عمر ابدی یابد عمر گذران تا کی

آسمان عشق - غزل عطار

تصنیف بی نظیر دشتی با نام مرا رها کن با صدای استاد محمدرضا شجریان و اجرای گروه آوا در کنسرت سلیمانیه عراق

تصنیف مرا رها کن

چاووش ۸
گروه شیدا
شوشتری
آهنگساز و سرپرست گروه: محمدرضا لطفی
خواننده: شهرام ناظری
شاعر: امیر هوشنگ ابتهاج

باز شوق یوسفم دامن گرفت-محمدرضا لطفی- ناظری

شعر آواز دیلمان: سعدی
آهنگساز: مرتضی محجوبی
آواز : استاد بنان
ترانه سرا: رهی معیری
این تصنیف در سال 1333 به یاد رضا محجوبی ساخته شد.

آسمان عشق - غزل عطار

Moostive

Recent comments

BigBang

razgol motamedi

Makan. S

Mehrdad A

Related tracks