M. Reza Shayesteh
Mahdiyar Esmaeilbeigi
Mehdi Kabki
Emran Tahriri
with poems of Hafez and Mehdi Akhavan Sales

Derang

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر مارا نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث
در بهای بوسه ای جانی طلب
می کنند این دلستانان الغیاث
خون ما خوردند این کافردلان
ای مسلمانان چه درمان الغیاث
دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث
درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر مارا نیست پایان الغیاث
همچو "حافظ" روز و شب بی خویشتن
گشته ام سوزان و گریان الغیاث

الغیاث - درنگ

دنیای من کمیکه
بی انتها کوچیکه
سریال رمانتیکه و 
سنت رباتیکه
تفریح من تخریب تن افکار من نوش بدن
امروز من بی حاصل ، فردای من تاریکه
دارم جدال دائم با زندگی ناساز
حق مسلم من ، قانونای فیزیکه...
آینده تیره،
رونده میره
همیشه دیره
همیشه دیره
این غم که از حد بیشه
شاهکار نسل پیشه
لعنت کنم که چی شه
تف تو بساط خویشه
مستیم بااین موزیکه ، هستیم که تراژیکه،
تسلیم ترافیکه و... رنگ خوش ماتیکه
خوشبختیم اون روزیکه مارکم تک بوتیکه
دندم اتوماتیکه ، معماریمم یونیکه
آینده تیره،
رونده میره
همیشه دیره
مبهوت و خیره...

سنت رباتیک - درنگ

به دمی ارادۀ روزگار
کندت ز حال خوشت نزار
نه امان ز تیر رها کشیش
نه امان ز باید ناخوشیش
رگ زندگی چو به کین من
ره بندگی نه به دین من
... چه زیاد و کم چه نشاط و غم

نشود نگون سر سرکشم
نشود زبون دل سرخوشم
قدمم چنان ز بر فلک
که شود فغان ز حسد ملک
چو جهان به جان کندم کمین
زندم به دل ز خدنگ کین
... نشوم رهی که اناالحقم

.


فقر و فنا - درنگ

پرسه میِزنم به نعش برگ
در زمین پر ز بوی مرگ
ریزش نجیب و رام برف
رعد ابر و بارش تگرگ
پرسه در عذاب و ولوله
پرسه در مسیر مدرسه
گام‌های کند و بی رمق
کام تلخ و ترس و دلهره

پرسه‌های بی‌کران در این خزان سرد
سرفه‌های بی‌امان و گونه‌های زرد
                                 خستگی و درد

فصل زندگی من خزان
دورۀ جوانی‌ام روان
همچو مردگان فسردگان
بهره‌ای نبردم از جهان
در میان ملتی غمین
ته‌نشین امت زمین
درزمان بندگی تن
فلسفۀ زندگی کفن

حاصل تمام زندگی سراب و پوچ
نقشه‌های ناب کودکی برآب و پوچ
                              سایه‌ای به خواب

گرچه دست جبر روزگار
برده از نهاد من قرار
پرچم امید من به پای
که عاقبت خزان شود بهار
ای نوید روزهای خوش!
تکیه‌گاه امن من توئی
در خزان زرد زنده‌کش
سرپناه گرم من توئی

خزان - درنگ

روحم از مهر تو آبستن شعری و مرا لیک
 نه آن قدر
که چون خار
به پای تو گل نازک شاداب نشینم
من ندانم چه کسی تو
چه مهی تو 
که چو ابلیس
 چنین وسوسه‌انگیز و فریبایی و از مکر لب لعل تو وز کفر سر زلف تو با حیله و افسون
نرهد هیچ اسیری
که به زنجیر
در آن‌جای
خجسته‌ست

زن اثیری - درنگ

باغ من 
 
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر، با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بی برگی
روز و شب تنهاست
با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی ست
ور جز اینش جامه ای باید
بافته بس شعله ی زر تار پودش باد
گو بروید، یا نروید، هر چه در هر جا که خواهد
یا نمی خواهد
باغبان و رهگذاری نیست
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر ز چشمش پرتو گرمی نمی تابد
ور به رویش برگ لبخندی نمی روید
باغ بی برگی،
که می گوید که زیبا نیست ؟
داستان از میوه های سر به گردونسای اینک
خفته در تابوت پست خاک می گوید
باغ بی برگی
خنده اش خونی ست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش می چمد در آن
پادشاه فصلها، پاییز

مهدي اخوان ثالث

باغ بی برگی - درنگ

چنین گفت زرتشت

مرا برنده خوانده‌ای؟
شکست‌خورده خوان مرا
که از سپاه غم شکست دیده‌ام بسی
شکست‌خورده خوان مرا!
که این دد سیه به عمق سینه‌ام نشسته و
چراغ هر امید را
ز نطفه می‌کند خفه
به چهره ام نگر که چون گسسته تار و پود آن ز یکدگر
به روز تیره ام نگر
ز بی‌کسی پناه برده‌ام به گوشه‌ای و بی‌پناه مانده‌ام
به شام ساکتم نگر
که نای هیچ نی‌زنی
مرا نکرده دور از این دیار و هیچ مرهمی
نبوده روی زخم من
به خندۀ شکست نقش‌بسته بر لبم نگر
که چون شده
همیشه همنشین من

درنگ

چنین گفت زرتشت - درنگ

چگونه تن به بستر حریر داده‌ای؟
چگونه زنده‌ای؟
چگونه نام خویش را تو آدمی نهاده‌ای؟
بمیرد ار...
بمیرد ار ز درد چشم‌های کودکان بی‌نوا، آدمی، رواست
نگیرد ار...
نگیرد ار ز دیدن جبین شرمگین یک پدر، قلب آدمی، آدمی، بی‌بهاست
در این زمان که در میان هر زباله‌دان،
دست پیر کودکی پی غذاست
تهی تر از تهی تویی
که با به رخ کشیدن منال و مال خود
پیش خود بزرگ می‌شوی
تهی تر از تهی تویی
تو پیش‌تر از آنچه فکر می‌کنی
مرده‌ای

هوموساپینس - درنگ

شعر از عمران تحریری
برای شقایق عزیز
هشتم فروردین ۱۳۹۹
...

با چشمکی بریده ز چاقوی ناپدید
محبوس در اتاق
که دروازه‌ای نداشت
تصویر یک اتاقک پرخون
و پنجره
این عنکبوت که تاری ز تن نبافت
مصلوب روی میز
تماشاچی من است
تابوتکی به کنج اتاقم گذاشتند
یک سرخپوش که می‌آید
از کنار
این مورچگانند که راهی نیافتند
شاید یکی
در این کنارها
نشسته است
از دل به ساحل بیدار می‌روم
کوهی بلند
صخره و خورشیدکی کدر
این سو منم که گمشده در غار می‌دوم

آن اسپانیایی

‎⁨آن اسپانیایی - عمران تحریری - درنگ⁩

For our dearest friend "@Mahdiyar-esmail-beigi"
Lyric by @mehdi-kabki and me
برای عزیزترین دوست، مهدی یار اسماعیل بیگی
کلام از مهدی کبکی و من
***
تا که دنیا را خبر کرد آسمان از زادنت
دهر لبس نو به تن کرد از برای دیدنت
ابر آذاری فرو شد باد نوروزی بخاست
روزگاری نو برآمد مردمان را غصه کاست
***
تو مه دیار مایی
تو شه تبار مایی
تو ره بهار مایی
قدح قرار مایی
***
برف بهمن را قرار از کف بشد پویش گرفت
آب در خواب درخت افکند ،شخ رویش گرفت
گل به تنگ آمد غل و زنجیر را در هم شکست
مل به جوش آمد روان شد مرجهان را کرد مست
***
تو مه دیار مایی
تو شه تبار مایی
تو ره بهار مایی
قدح قرار مایی
***
باغ و راغ از نو تو گویی زاده شد آزاده شد
نغمه ی بلبل درآن برخاست زاغ آواره شد
تا تو اندر آمدی غم از جهان بربست رخت
شب فرو شد شاه انجم تکیه زد بر تخت بخت
***
تو مه دیار مایی
تو شه تبار مایی
تو ره بهار مایی
قدح قرار مایی

تو مه دیار مایی - درنگ

Experimental music
Songwriter I Architect
mrz.shayest@gmail.com M. Reza Shayesteh
Leilashay20@gmail.com Leila Sha