@mrzshayest: مرسی که گوش کردین

از کتاب گویای "یک عاشقانه ی آرام" نادر ابراهیمی به روایت پیام دهکردی و آهنگسازی کریستف رضاعی
نشر از: نوین کتاب گویا

عسلِ اصل - یک عاشقانه ی آرام

قلم برکش که بگریزد سیاهی
سپیدی پاش بر دل با نگاهی
به لبخندی بکش رنگ تباهی
که می پاشد زلبخندت سپاهی
ندارد جنگ عشاقت تناهی
نمانده بر سر یک تن کلاهی
نخواهی بر کمال کس گواهی
که خود جاهی و نقصان را بکاهی
دلم مغروق از آهی به آهی
چوماهی که شود مفتون ماهی
ز چاهی میرسم هردم به چاهی
نشان ده بر من مفقود راهی
نشانده بر شب تارم پگاهی
خیال در طلوعت پادشاهی
چنین واهی دلم گاهی به گاهی
کند در آرزویت کوه،کاهی

که می پاشد ز لبخندت سپاهی

۱

من بامدادم سرانجام
خسته
بی آنکه جز با خویشتن به جنگ برخاسته باشم.


هرچند جنگی از این فرساینده‌تر نیست،
که پیش از آنکه باره برانگیزی
آگاهی
که سایه‌ی عظیمِ کرکسی گشوده‌بال
بر سراسرِ میدان گذشته است:
تقدیر از تو گُدازی خون‌آلوده در خاک کرده است
و تو را دیگر
از شکست و مرگ
گزیر
نیست.

 

من بامدادم
شهروندی با اندام و هوشی متوسط.
نَسبَم با یک حلقه به آوارگانِ کابل می‌پیوندد.
نامِ کوچکم عربی‌ست
نامِ قبیله‌یی‌ام تُرکی
کُنیَتَم پارسی.
نامِ قبیله‌یی‌ام شرمسارِ تاریخ است
و نامِ کوچکم را دوست نمی‌دارم
(تنها هنگامی که تواَم آواز می‌دهی
این نام زیباترین کلامِ جهان است
و آن صدا غمناک‌ترین آوازِ استمداد).

 

در شبِ سنگینِ برفی بی‌امان
بدین رُباط فرود آمدم
هم از نخست پیرانه خسته.

 

در خانه‌یی دلگیر انتظارِ مرا می‌کشیدند
کنارِ سقاخانه‌ی آینه
نزدیکِ خانقاهِ درویشان.
(بدین سبب است شاید
که سایه‌ی ابلیس را
هم از اول
همواره در کمینِ خود یافته‌ام).

 

در پنج‌سالگی
هنوز از ضربه‌ی ناباورِ میلادِ خویش پریشان بودم
و با شغشغه‌ی لوکِ مست و حضورِ ارواحیِ خزندگانِ زهرآگین برمی‌بالیدم
بی‌ریشه
بر خاکی شور
در برهوتی دورافتاده‌تر از خاطره‌ی غبارآلودِ آخرین رشته‌ی نخل‌ها بر حاشیه‌ی آخرین خُشک‌رود.

 

در پنج‌سالگی
بادیه بر کف
در ریگزارِ عُریان به دنبالِ نقشِ سراب می‌دویدم
پیشاپیشِ خواهرم که هنوز
با جذبه‌ی کهربایی مرد
بیگانه بود.

 

نخستین‌بار که در برابرِ چشمانم هابیلِ مغموم از خویشتن تازیانه خورد شش‌ساله بودم.
و تشریفات
سخت درخور بود:
صفِ سربازان بود با آرایشِ خاموشِ پیادگانِ سردِ شطرنج،
و شکوهِ پرچمِ رنگین‌ْرقص
و داردارِ شیپور و رُپ‌رُپه‌ی فرصت‌سوزِ طبل
تا هابیل از شنیدنِ زاری خویش زردرویی نبرد.

 

□

 

بامدادم من
خسته از با خویش جنگیدن
خسته‌ی سقاخانه و خانقاه و سراب
خسته‌ی کویر و تازیانه و تحمیل
خسته‌ی خجلت از خود بردنِ هابیل.
دیری‌ است تا دَم بر نیاورده‌ام اما اکنون
هنگامِ آن است که از جگر فریادی برآرم
که سرانجام اینک شیطان که بر من دست می‌گشاید.

 

صفِ پیادگانِ سرد آراسته است
و پرچم
با هیبتِ رنگین
برافراشته.

 

تشریفات در ذُروه‌ی کمال است و بی‌نقصی است
راست در خورِ انسانی که برآنند
تا همچون فتیله‌ی پُردودِ شمعی بی‌بها
به مقراضش بچینند.

 

در برابرِ صفِ سردَم واداشته‌اند
و دهان‌بندِ زردوز آماده است
بر سینی‌ حلبی
کنارِ دسته‌یی ریحان و پیازی مُشت‌کوب.

 

آنک نشمه‌ی نایب که پیش می‌آید عُریان
با خالِ پُرکرشمه‌ی اَنگِ وطن بر شرم‌گاهش
وینک رُپ‌رُپه‌ی طبل:
تشریفات آغاز می‌شود

 

هنگامِ آن است که تمامتِ نفرتم را به نعره‌یی بی‌پایان تُف کنم.
من بامدادِ نخستین و آخرینم
هابیلم من
بر سکّوی تحقیر
شرفِ کیهانم من
تازیانه‌خورده‌ی خویش
که آتشِ سیاهِ اندوهم
دوزخ را از بضاعتِ ناچیزش شرمسار می‌کند.

 

 

۲

در بیمارستانی که بسترِ من در آن به جزیره‌یی در بی‌کرانگی می‌مانَد
گیج و حیرت‌زده به هر سویی چشم می‌گردانم:

 

این بیمارستان از آنِ خنازیریان نیست.
سلاطونیان و زنانِ پرستارش لازم و ملزومِ عشرتی بی‌نشاطند.
جذامیان آزادانه می‌خرامند، با پلک‌های نیم‌جویده
و دو قلب در کیسه‌ی فتق
و چرکابه‌یی از شاش و خاکشی در رگ
با جاروهای پَر بر سرنیزه‌ها
به گردگیریِ ویرانه.

 

راهروها با احساسِ سهمگینِ حضورِ سایه‌یی هیولا که فرمانِ سکوت می‌دهد
محورِ خوابگاه‌هایی‌ست با حلقه‌های آهن در دیوارهای سنگ
و تازیانه و شمشیر بر دیوار.
اسهالیان
شرم را در باغچه‌های پُرگُل به قناره می‌کشند
و قلبِ عافیت در اتاقِ عمل می‌تپد
در تشتکِ خلاب و پنبه
میانِ خُرناسه‌ی کفتارها زیرِ میزِ جراح.

 

اینجا قلبِ سالم را زالو تجویز می‌کنند
تا سرخوش و شاد همچون قناری مستی
به شیرین‌ترین ترانه‌ی جانت نغمه سردهی تا آستانِ مرگ
که می‌دانی
امنیت
بلالِ شیرْدانه‌یی‌ست
که در قفس به نصیب می‌رسد،
تا استوارِ پاسدارخانه برگِ امان در کَفَت نهد
و قوطی مُسکن‌ها را در جیبِ روپوشت:
ــ یکی صبح یکی شب، با عشق!

 

□

 

اکنون شبِ خسته از پناهِ شمشادها می‌گذرد
و در آشپزخانه
هم‌اکنون
دستیارِ جراح
برای صبحانه‌ی سرپزشک
شاعری گردنکش را عریان می‌کند
(کسی را اعتراضی هست؟)

 

و در نعش‌کشی که به گورستان می‌رود
مردگانِ رسمی هنوز تقلایی دارند
و نبض‌ها و زبان‌ها را هنوز
از تبِ خشم کوبش و آتشی هست.

 

□

 

عُریان بر میزِ عمل چاربندم
اما باید نعره‌یی برکشم
شرفِ کیهانم آخر
هابیلم من
و در کدوکاسه‌ی جمجمه‌ام
چاشتِ سرپزشک را نواله‌یی هست.

 

به غریوی تلخ
نواله را به کامش زهرِ افعی خواهم کرد،
بامدادم آخر
طلیعه‌ی آفتابم.

در جدال با خاموشی | صدای احمد شاملو

Guitar: Bijan Dehkordi
Bass Guitar: Valentin Johannes Susani
Cajon & Hang: Marius Kodym 
singer,Setar & Tar: Kamyab Sadeghi

Obscurity

موا بِرَم تَهنا بَشُم

تَهنا فقط وا سایَه خو

وقت سیاه رفتِنِن

مه خوب اَفَهمُم غایه خو

.

دو روز ِتلخ زندگی

قصّه ی درد و مُردِنَه

اُمید یَک رو زندگی

دنبال خو وا گور بُردِنَه

.

ای دل دِگَه گولُم مَزَن

مه بِشتِه گولِت ناخارُم

برگشتِن اینین ای سفر

دُمبال خو بِی تو نابَرُم

آدم پوچی مثل مه

کجا بِریْت که جاش بَشِه

وا چه زَبُنی گپ بِزَنت

تا یکی آشناش بَشِه

.

موات از ایجا دور بَشُم

جایی برم که چوک اَرُم

غیر از خیال خوبِ خوم

چیزی نَهَستَه تو سَرُم

.

ای دل دِگَه گولُم مَزَن

مه بِشتِه گولِت ناخارُم

برگشتِن اینین ای سفر

دُمبال خو بِی تو نابَرُم
www.rami.ir

نهنگ (موا بِرَم تَهنا بَشُم)- ابراهیم منصفی

رومنس
ابراهیم منصفی 
خوشا دمی که برایت ترانه می‌سازم
به یاد روی گلت عاشقانه می‌سازم
کبوترانه به هر شاخه‌ای که بنشینم
برایت از گل و برگ آشیانه می‌سازم
تو آرزوی منی بی تو سخت نومیدم
تو را برای نمردن بهانه می‌سازم
زمانه با من بدسرنوشت نامه نساخت
برای عشق تو من با زمانه می‌سازم
چنان به مهر تو دل بسته‌ام صمیمانه
که روز و شب غزل و غمگنانه می‌سازم
زمانه با من بدسرنوشت نامه نساخت
برای عشق تو من با زمانه می‌سازم
چنان به مهر تو دل بسته‌ام صمیمانه
که روز و شب غزل و غمگنانه می‌سازم
از آن شبی که نگاهت به چشم من افتاد
به یاد چهره‌ی ماهت شبانه می‌سازم
خوشا دمی که برایت ترانه می‌سازم
به یاد روی گلت عاشقانه می‌سازم

شعر:ابراهیم منصفی
اجرا: سهیل نفیسی
نیاوران-1385

Romance-Soheil Nafisi

نغمه مرادآبادی :تار
مقداد گوهرنیا:هارمونیکا
میثم شبیری :کلارینت
محسن زارعی:گیتار

(علی کوچولو (نوستالژی

Badgir - Mahleye Khamoushon

اشعار منسوب به ابوسعید ابوالخیر - صدای بیژن مفید

Pedarbozorg

ساز و آواز
در آواز اصفهان

آواز [مظفر شفیعی / حسام اینانلو]

من درد در رگانم

حسرت در استخوانم

چیزی نظیر آتش در جانم پیچید

سرتاسر وجود مرا گویی چیزی به هم فشرد

تا قطره ای به تفتگی خورشید جوشید از دو چشمم

از تلخی تمامی دریاها در اشکِ ناتوانی خود ساغری زدم


(احمد شاملو- با چشم ها (شعر آفتاب | Ahmad Shamloo- Ba Chashmha (Aftab)

Based on Sohrab Sepeheri
Music, Arrangement , Guitar, Vocal: Shahab Baradaran
Piano : Saman Shahi
Bass, Cojon, Pads : Richard Uglow 
Mixed and Mastered : Uglow Studio
Back Vocal : Maryam Nosrati
Violin: Bijan Sepanji
Album : Passage

Circle Band - The Latent Bird گروه دايره - مرغ پنهان

یار چِغلو، چِغَل ایدا بِی خو
yâr čeγalu čeγal idâ bey xo
یار چِغلو، چِغَل ایدا بِی خو
yâr čeγalu čeγal idâ bey xo
یادِت بیار مارَه زیر بارُن
yâdet biyâr mâra zire bâron
گازی ماکه ، واهم پا کُنارُن
gâzi mâke vâ ham pâ konâron
یادِت بیار، شُوُنِ زمِستُن
yâdet biyâr ŝowone zemeston
هُوتابلا ماکه تو شُوِستُن
hutâbelâ mâke tu šoweston
یار چِغلو، چِغَل ایدا بِی خو
yâr čeγalu čeγal idâ bey xo
یار چِغلو، چِغَل ایدا بِی خو
yâr čeγalu čeγal idâ bey xo
یادت بیار، مارَه توی باغُن
yâdet biyâr mâra tuye bâγon
ما کندَه دو،دُمبال کلاغُن
mâkanda dow dombâle kalâγon
چه خاشتره ، وختی مارَه مَختب
če xâštera vaxti mâra maxtab
ما کَندهَ دل ، روی درُمن عَقرب
mâkanda del ruye darmon aqrab
یار چِغلو، چِغَل ایدا بِی خو
yâr čeγalu čeγal idâ bey xo
یار چِغلو، چِغَل ایدا بِی خو
yâr čeγalu čeγal idâ bey xo

http://rami.ir/fa

ابراهیم منصفی / یار چِغَلو

برای من
برای تو
برای فرداهای نو
برای روزهایی که دوره کردیم
برای شب‌های دل‌تنگ و سردی
برای کودکانِ آینده
برای امثال خودِ تو و بنده
برای این سرزمینِ زیبا
برای این سرزمینِ زیبا

برای اعصابی سالم‌تر
برای حال و احوالاتِ به‌تر
برای آقای راننده
معلّم و نویسنده
برا ستاره‌های روی پرونده
برا امثالِ منِ خواننده

برای این سرزمینِ زیبا
برای این سرزمینِ زیبا

برای این سرزمینِ زیبا
برای من
برای تو
برای فرداهای نو
برای من
برای تو
برو جلو


| ۱۲۷بند |

Baraye In Sarzamine Ziba - برای این سرزمین زیبا - 127 Band

our night
...
بیدارم بیداری
بیمارم تیماری
مینوشم مینوشی
میجوشم میجوشی
...
آغوشت میپوشم
آغوشم میپوشی
از لعلت مینوشم
از هرمم میجوشی
...
گیسویت میپوشم 
از دوشی بر دوشی
نامم را میخوانی
از گوشی بر گوشی
....
بیمارم تیماری
مینوشم مینوشی
میجوشم میجوشی
بیهوشم بیهوشی
...

شب

Experimental music
Songwriter I Architect
mrz.shayest@gmail.com M. Reza Shayesteh
Leilashay20@gmail.com Leila Sha

شب

M. Reza Shayesteh

Recent comments

Setila Baseghi

Hamid Saber 1

lilairani

ghazali aghaghiya

Related tracks