...زخم تا ابد خون چکان ما ری را

غم پرست

لالایی اولین نجوای مادرانی‌ست که آرزوهای بزرگی برای فرزندان خود در سر دارند و گاهی هم دردِ دل آنها با نوزادی‌ست که تنها سنگ صبورشان است. گاهی این نوع لالایی در وصف از دست دادن فرزند است. زخمی که هرگز التیام نمی‌یابد و این عشق گویا خالصانه‌ترین عشق دنیاست. شیفتگی مادر به فرزند از ابتدایی‌ترین لحظات پیدایش. جدا از تمامی رنگ‌ها، نژادها و تفاوت‌ها و فارق از جغرافیا، مادر و مادرانگی وجه مشترک زیبایی‌ست.

اجرای مینا دریس در فستیوالِ آواز زنان ایران که سال ۲۰۱۷ در برلین برگزار شد.

Mina Deris  - Arabic Lullaby  • Female Voice Of Iran Festival

The soundtrack of "Walking on a Blade: Life in the time of Coronavirus"
Sponsored by the Pulitzer center grant and NVP images.

Composed and arranged by: Rouzbeh Esfandarmaz
Recording: Rouzbeh Esfandarmaz, Pat Stewart, Mani Mozakka

Artwork: Nazely Teimoorian

The Passing (feat. Shahrzad Beheshtian & Siavash Kahrobaei)

The Promise

Ba ashkhayem ravaneh shodi

Ba Ashkhayem Ravaneh Shodi - Peyman Javanmard

Kābin & Haleh Seyfizadeh - Mara Bekhan.mp3

Vocal: Mohammadreza Shajarian
Ney: Jamshid Andalibi
Trumpet: Ibrahim Maalouf

Piano, Back Vocal, Electric Guitar, Composition: Mahan Farzad

Cold Silence Of Time (سکوت سرد زمان)

Mash up for Sahar
June 20th 

(Barahani,Howard) collage
تمرکز نشئه | لوک هوارد ,رضا براهنی

چقدر و چند ازين پرنده ها بغلت داري بپروازان همه را من آمده ام
آماده ام
از آسمان کاغذ خالي ميبارد آغشته کردي آغشته مرا به خون خود بپروازان حالا
کاشکاش آمد کلاغ هاي جهان نيستند و آسمان ميباراند روح تو را بر روي من
چقدر و چند ببينم و هيچ گاه سير نشوم
مي آمده اي انگار با غنچه ها از گوش هايت هر چه با چشم هايم تو را بخورم سير نميشوم
بسيرانم
بگو بپرانُنُدم و دور تو چرخانُنُدم و دامن هايت را به تکان بريزانم من ـ ميوه هايم را
که پيش مرگ تو باشم که بوي گردن آهو را بپيچانم به جانم که پيشِ پيش مرگ تو باشم
ب ي شکسته با الفِ قد تو ميرقصد حالا همه کلمه آن تو ميان من بالاي ما
چقدر و چند ازين چيزها بغلت داري چقدر و چند
به خودت او گفتي مرا به او در خيالش بغلتان که خوابش با خوابم آيد
حراميان رؤياهايم را بيدار کن که دروازه هاي زمان باز شده زن و زمان و زبان همسفر
و شهر را خبر نکن که جنونش بر سطح رنگ ميسايد جنون من نگراني است
مرا به روي انگشتت بچرخان بچرخانم بچرخانممان که هر دو بيماريم
به کجا که برگردي کجا آن کجاست کجاهم نيست
در نهاد زن و شاديِ او اوييدن
به گردن خود ببوسانم از کجاهايم به ساحل آمده ام حتي هنوز هم غرق طراوت نامت
يارم نباش، خودت باشم خودم باش خود پيش مرگ تو بودن
خبر کن موسيقي را که گرههاي انگشتانت به ماه گره خورده اند
که ناخنت هلال ماه شده چيزي نيست هلال و ماه در شب واحد بودي چيزي نيست
مرا به سود خود بتابان بچين، رسيده و نرسيده بچين و پنجره را باز کن
جهان به سود جهان است ببيندت حالا بچينم
برو به هوا، به هواي اين که من از پشت پا نگرانت شوم
و آمدي که بيايي بيا و چنگ وار منحني ام را بگير و باز بغل کن بزن که بخواند
بِدُم به من بِدُم پهلوهايت را و شانه هايت را
بِوُزانم بتوفانم و برنگردانم و هيچم کن که هيچ نداندمان
و شهر را خبر نکن که اين که من گويم جنون نداند
و يادگارم کن به ديوارهاي هيچ و بنويسانم
و بگو ديوارها را به زير پاهايت دراز کنند
خود را به سوي آسمان مثل هميشه ها بدرازان کسي نداندمان, من آماده ام.

چقدر و چند ازین پرنده‌ها بغلت داری

درآستانه- احمدشاملو
Mash Up and rework 4th of July

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان ِ دري كه كوبه ندارد ،
چرا كه اگر به گاه آمده باشي دربان به انتظار توست و
                                                               اگر بي گاه
به در كوفتن ات پاسخي نمي آيد .
كوتاه است در ،
پس آن به كه فروتن باشي .
آئينه اي نيك پرداخته تواني بود
                                    آنجا
تا آراستگي را
پيش از در آمدن
                  در خود نظري كني
هر چند كه غلغله ي ِ آن سوي ِ در زاده ي ِ توهم ِ توست
                                                     نه انبوهي ِ مهمانان
كه آنجا
       تو را
           كسي انتظاري نيست.
كه آن جا
       جنبش شايد
                   اما جنبنده اي در كار نيست
نه ارواح و نه اشباح و نه قديسان ِ كافورينه به كف
نه عفريتان ِ آتشين گاو سر به مشت
نه شيطان ِ بهتان خورده ي با كلاه ِ بوقي ِ منگوله دارش
نه ملغمه يِ بي قانون ِ مطلق هاي ِ متنافي .
تنها تو
       آنجا موجوديت ِ مطلقي ،
موجوديت ِ محض
چرا كه در غياب ِ خود ادامه مي يابي و غياب ات
حضور قاطع اعجاز است
گذارت از آستانه ي ِ ناگزير
فروچكيدن ِ قطره يِ قطراني ست در نامتناهي يِ ظلمات
‹ دريغا
       اي كاش اي كاش
                           قضاوتي قضاوتي قضاوتي
                                      در كار در كار در كار
                                                        مي بود ! ›
شايد اگرت توان ِ شنفتن بود
پژواك ِ آواز ِ فروچكيدن ِ خود را در تالار ِ خاموش ِ كهكشان هاي ِ بي خورشيد
چون هرَّست ِ آواز ِ دريغ
                     مي شنيدي:
‹ كاش كي كاش كي
                 داوري داوري داوري
                            در كار در كار در كار دركار ... ›
اما داوري آن سوي ِ در نشسته است ، بي رداي ِ شوم ِ قاضيان.
ذات اش درايت و انصاف
هيات اش زمان.
و خاطره ات تا جاودان ِ جاويدان در گذرگاه ِ ادوار داوري خواهد شد.
بدرود !
بدرود ! ( چنين گويد بامداد شاعر )
رقصان مي گذرم از آستانه ي ِ اجبار
شادمانه و شاكر
از بيرون به در آمدم
از منظر
       به نظّاره به ناظر
نه به هيات ِ گياهي نه به هيات ِ سنگي نه به هيات ِ بركه ئي
من به هيات ِ ‹ما› زاده شدم
                           به هيات ِ پر شكوه انسان
تا دربهار ِ گياه به تماشاي ِ رنگين كمان ِ پروانه بنشينم
غرور ِ كوه را دريابم و هيبت ِ دريا را بشنوم
تا شريطه ي ِ خود را باز بشناسم و جهان را به قدر ِ همت و فرصت ِ خويش معنا دهم
كه كارستاني از اين دست
از توان ِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
                                              بيرون است
انسان زاده شدن تجسد ِ وظيفه بود
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ انده گين و شادمان شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل ، توان ِ گريستن از سويداي ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شكوه ناك ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم ناك ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي  عريان
انسان
دشواري ِ وظيفه است
دستان ِ بسته ام آزاد نبود تا هر چشم انداز را به جان در بر كشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بدر ِ كامل و هر پگاه ِ ديگر
هر قله و هر درخت و هر انسان ِ ديگر را
رخصت ِ زيستن را دست بسته و دهان بسته گذشتم
                                  دست و دهان بسته گذشتيم
و منظر ِ جهان را
              تنها
              از رخنه يِ تنگ چشمي ِ حصار ِ شرارت ديديم و
                                                                 اكنون
آنك ِ در ِ كوتاه ِ بي كوبه در برابر و
آنك اشارت ِ دربان ِ منتظر
دالان ِ تنگي را كه در نوشته ام
به وداع
        فرا پشت مي نگرم
فرصت كوتاه بود و سفر جان كاه بود
اما يگانه بود و هيچ كم نداشت
به جان منت پذيرم و حق گزارم !
چنين گفت بامداد ِ خسته

(DarAstaneh)تنها تو آنجا موجوديت ِ مطلقي

Shajar-Sokout-Kavir

Shajar - Sokout - Kavir

For Hassan
Composer & Piano: Aso Kohzadi & Basir FaghihNasiri
Keman & remix: Ashkan Beheshti

Watch the Video here: https://youtu.be/qcy6RrPHqCU

چه سازم به خاری که در دل نشیند

چه سازم به خاری که بر دل نشیند

Arash Sanee - Ineffective
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/959
آرش صانعی و محسن حیدری فروز - بی‌اثر
از مجموعه‌ی بازسازی
شعر از سعدی

Ineffective (feat. Mohsen Heidari Forooz)

Arash Sane'ei - Ineffective | آرش صانعی و محسن حیدری فُروز - بی‌اثر

ناشنیده‌ها را بشنوید
https://t.me/MusicKhaane/



 اگر تمایل دارید که اثرتون در صفحه ما قرار بگیره کافیه به ما پیغام بدید، اگر اثر شما با معیارهای ما مطابقت داشت حتما به اشتراکش میذاریم

صاحبان آثار می‌توانند با ثبت اثر خود از آپلود قطعاتشان در ساندکلاد (و سایر شبکه‌های اجتماعی موسیقی) جلوگیری کنند. اما اگر این کار برایشان مقدور نیست و تمایل دارند اثرشان از موزیکخانه حذف گردد، کافیست به ما پیام دهند و ما در اسرع وقت اثرشان را از صفحه‌ی موزیکخانه حذف می‌کنیم

Arash Sane'ei - Ineffective | آرش صانعی و محسن حیدری فُروز - بی‌اثر

MusicKhane