Shajarian

سه‌تار پرویز مشکاتیان و نی محمد موسوی

کاروان بنان - با صدای محمدرضا شجریان

به شمع رویت پروانه شدم - آلبوم شب وصل - محمدرضا شجریان

خسروانی |محمدرضا شجریان

یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن - شجریان - علی حاتمی - دلشدگان

چشم نرگس - اجرای خصوصی محمدرضا شجریان

خم زلف تو دام کفر و دین است
زکارستان او یک شمه این است

جمالت مُعجزِ حسن است٬ لیکن
حدیث غمزه‌ا‌ت سحر مبین است

ز چشم شوخ تو جان کِی توان برد
که دایم با کمان اندر کمین است

بر آن چشم سیه صد آفرین باد 
که در عاشق کشی سحرآفرین است

عجب علمیست علم هیئت عشق 
که چرخ هشتمش هفتم زمین است

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کران الکاتبین است

https://facebool.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

Chashme Siyah - Shajarian, Yahaghi & Mousavi

بگذر شبی به خلوت این هم‌نشین درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد

خون می‌رود نهفته ازین زخم اندرون
ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد

این طرفه بین که با همه سیل بلا که ریخت
داغ محبت تو به دل‌ها، نگشت سرد

من برنخیزم از سر راه وفای تو
از هستی‌ام اگرچه برانگیختند گرد

روزی که جان فدا کنمت باورت شود
دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد


https://facebool.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

گلهای تازه ۱۹۰ - استادان شجریان و لطفی - هم‌نشین درد

دولت وصل (دشتی)
آواز : استاد محمدرضا شجریان
نی : استاد محمد موسوی
سه تار : استاد پرویز مشکاتیان

مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو فارغی و به افسوس می‌رود ایام

شبی نپرسی و روزی که: «دوستدارانم
چگونه شب به سحر می‌برند و روز به شام؟»

به کام دل، نفسی با تو، التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام

مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت، نه جای مُقام

چه دشمنی تو، که از عشق دست و شمشیرت
مطاوعت به گریزم نمی‌کنند اقدام

ملامتم نکند هر که معرفت دارد
که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام

بر آتش غم سعدی کدام دل که نسوخت؟
گر این سخن برود در جهان نماند خام!

آپلود : مردی که لب نداشت

دولت وصل (دشتی)، محمدرضا شجریان ، محمد موسوی ، پرویز مشکاتیان

در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ
آه! کز چاه برون آمد و در دام افتاد


http://Khosousi.Com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ - اجرای خصوصی شجریان، مشکاتیان و موسوی

تصنیف دل مجنون، قسمتی از دو شب کنسرت در اسفند ماه سال ۱۳۶۸ در شهر بارسلون اسپانیا.


در دل و جان خانه کردی عاقبت
هردو را ویرانه کردی عاقبت
آمدی کاتش در این عالم زنی
وا نگشتی تا نکردی عاقبت
ای ز عشقت عالمی ویران شده
قصد این ویرانه کردی عاقبت
ای دل مجنون و از مجنون بتر
مردی مردانه کردی عاقبت
عشق را بی خویش بردی در حرم
عقل را بیگانه کردی عاقبت
شمع عالم بود عقل چاره گر
شمع را پروانه کردی عاقبت
من تو را مشغول می کردم دلا
یاد آن افسانه کردی عاقبت

http://Khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://pluse.google.com/+KhosousiM

دل مجنون - شجریان، طلایی، عمومی و شمیرانی - اجرای شهر بارسلون

کو شرابی که مو ره میزون میزون بکنه
یعنی راستش مو ره نشئه مث افیون بکنه
هپروتم ببره، مست و غزلخــون بکنه
مین چخت آسمون ما ره دلنگون بکنه

فارغ از درد نـداری و غـم نـون بکنه

دیشو ازمو پسرم بره دندوناش خیار مخواست
دخترم گریــه مکرد دفتــر عکســدار مخواست
زنـم از مو بریه صبــح پــول نهـــار مخواست
مشه آیا که خدا مخلصه قارون بکنه

فارغ از درد نداری و غــم نون بکنه

بابای بی دندونم از مو خوراک سوپ مخه
ننه جونم سر پیری ز مو مینی‌ ژوپ مخه
دختـرم داد مزنــه حلقـه هولاهـــوپ مخه
مخه مو ره پسرم سنگ پلخمون بکنه

فـارغ از درد نـداری و غــم نـون بکنه

http://Khosousi.Com
https://fb.com/Khosousi
https://pluse.google.com/+KhosousiM

کو شرابی که مو ره میزون میزون بکنه - محمدرضا شجریان

تصنیف سه‌گاه - مرتضی خان محجوبی - شعر از رهی معیری
همخوانی با همراهان 

من از روز ازل، ديوانه بودم	ديوانه روي تو، سرگشته کوي تو
سرخوش از باده مستانه بودم	در عشق و مستي، افسانه بودم
نالان از تو شد، چنگ و عود و من	تار موي تو، تار و پود من
بي باده مدهوشم، ساغر نوشم	ز چشمه نوش تو
مستي دهد ما را، گل رخسارا	بهار آغوش تو
چون به ما نگري، غم دل ببري	کز باده نوشين تري
سوزم همچو گل، از سوداي دل
دل رسواي تو، من رسواي دل
گرچه به خاک و خون کشيدي مرا	روزي که ديدي مرا
بازآ که در شام غمم صبح اميدي مرا	صبح اميدي مرا
Mohammadreza Shajarian - Mohammad Mousavi - segah - Rahi Moayyeri - Morteza Mahjoubi

من از روز ازل - محمدرضا شجریان - محمد موسوی - همخوانی

تلفیق اوج هنر سعدی و اوج هنر شجریان در آواز بیات زند

برخيز تا يک سو نهيم اين دلق ازرق فام را
بر باد قلاشي دهيم اين شرک تقوا نام را

هر ساعت از نو قبله‌اي با بت پرستي مي‌رود
توحيد بر ما عرضه کن تا بشکنيم اصنام را

مي با جوانان خوردنم باري تمنا مي‌کند
تا کودکان در پي فتند اين پير دردآشام را

غافل مباش ار عاقلي درياب اگر صاحب دلي
باشد که نتوان يافتن ديگر چنين ايام را

دلبندم آن پيمان گسل منظور چشم آرام دل
ني ني دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را

دنيا و دين و صبر و عقل از من برفت اندر غمش
جايي که سلطان خيمه زد غوغا نماند عام را

باران اشکم مي‌رود وز ابرم آتش مي‌جهد
با پختگان گوي اين سخن سوزش نباشد خام را

سعدي ملامت نشنود ور جان در اين سر مي‌رود
صوفي گران جاني ببر ساقي بياور جام را

Shajarian-DarKhial

به گرد دل همی گردی ، چه خواهی کرد ؟ میدانم.
چه خواهی کرد؟ دل را خون ، رخ را زرد؟ میدان.

یکی بازی برآورید که رخت دل همه بردی.
چه خواهی بعداز این بازی دژر آورد؟ میدان.

به حق اشک گرم من، به حق آه سرد من 
که گرمم پرس چون بینی ، که گرم از سرد میدانم.

مرا دل سوزد و سینه ترا دامن، این فرق است .
که سوز از سوز و دود از دود و درد از درد میدانم.

به دل گویم که چون مردان صبوری کن ، دلم گوید :
نه مردم نی زن گر از غم ز زن تا مرد میدان 

دلا چون گرد بر خیزی زهر بادی ، نمی گفتی 
که از مردی برآوردم زدریا گرد میدانم . 



تصنیف میدانم از آلبوم اسمان عشق استاد شجریان

عاشقانی استاد شجریان له‌ کوردستان

استاد شجریان _ئه‌لبومی آستان جانان

شعر: علی‌اکبر شیدا (تلفیقی از اشعار بابا طاهر و نورالدین عبدالرحمان جامی) | آهنگ: علی اکبر شیدا | آلبوم: رسوای دل

www.facebook.com/delnavazan.playlist

تو دوری از برم، دل در برم نیست
هوای دیگری هم در سرم نیست
به جان دلبرم، کز هر دو عالم
تمنای دگر، جز دلبرم نیست
آرام جانم، سرو روانم، من بی تو نمانم
بیا ای نازنین، بیا ای مه جبین، دردت به جانم
از غم عشقت، دل شیدا شکست
شیشه‌ی می در شب یلدا شکست
از بس که زدم، ریگ بیبان به کف
خار مغیلان، همه در پا شکست

دل شیدا | محمدرضا شجریان

محمد رضا شجریان و پرویز مشکاتیان...سر بر آستان جانان نهاد

10-Tasnif-Sarve Chaman

دل بـردی از مـن بـه یـغـما، ای تـرک غـارتـگر مـن
دیـدی چـه آوردی ای دوست، از دسـت دل بـر سر من

عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن ناتوان شد
رفـتـی چو تیر و کـمان شد، از بـار غــم پــیـــــکر مــــن

مـی سـوزم از اشتـیـاقـت، در آتـشـم از فـراقـت
کـانـون مـن سـیــنـه مـن، سـودای مــــن آذر مـــــن

من مست صـهبـای بـاقـی، ز آن ساتکین رواقی
فـکـر تـو در بـزم سـاقـی، ذکـر تـو رامـشـگـر مـــــن

دل در تف عشق افروخت گردون لباس سیه دوخت
از آتـش آه مـن سـوخـت، در آســمــان اخــتـــر مـــــن

گبر و مسلمان خجل شد دل فتنهً آب و گل شد
صـد رخـنـه در مـلـک دل شـد، ز انـدیـشـه کـافـر مـــن

شکرانه کز عشق مستم، میخواره و میپرستم
آمـوخــت درس الــســتــم، اســتــاد دانــشـــور مـــن

در عشق سلطـان بـخـتـم، در باغ دولت درختم
خـاکـسـتر فـقـر تـخـتـم، خــاک فـــنـــا افــســر مــــن

اول دلـم را صـفـا داد، آیـیـنـه ام را جــــلا داد
آخـر به بـاد فـنـا داد، عـــــشــــق تــو خـاکـسـتـر مـــن

تا چند در های و هویی، ای کوس منصـوری دل؟
تـرسـم کـه ریـزد بـر خـاک، خـون تـو در مـحـضـر مــــن

بـار غـم عـشـق او را، گـردون نـدارد تـحـمل
کـی مـی تـوانـد کـشـیـدن، ایــن پــیــکـــر لاغـــر مــن

دل دم ز ســر صـفـا زد، کـوس تـو بـر بـام ما زد
سـلـطـان دولـت لـوا زد، از فـــقـــر در کـشـــــور مــــن



دل بـردی از مـن بـه یـغـما، ای تـرک غـارتـگر مـن

کار و عمل چشم سیاه - از محمدرضا شجریان

Shajarian

Nader Javadi