گفتم چطوری ببینم نور و گفت روم و یه روزه بسازی میشی هموطنش

تر تمیز مثل نقش❤️👑✌🏼

Beat: Rastaa
Cover Art: MUG
Mix & Master: @soheil-sorb

------
من شعرم خودم
یکی من و گفته
اندازه غده تو گلوم بغض
میکنم سرفه پای سفره
اَ تو تو جنگ سختی ام که از بیرون میبینی صلح
سر تا سر شکر
انقدر پر نورم
که بعضی وقتا کورس میندازم با چراغ قوه!
شوخی با رفیقام
من فقط خنده‌شون و میخوام
رنگ میزنم به کلبه دلم
فقط اَ خودم میخوام قول بده به من
سرب اسم رسم که عشقه
خدا خودت تو هرچی دوست داری بدش بِهم
دوست دارم یه روزی بیاد ببینم
پای حکمت نشستم با یه مشت تخمه
میگن تو یه دونه خونه نیست پذیرش و غصه
-------
یه سری چیزا رو ندارم
پذیرفتم
برو درسته
بقیه چیزارم ندارم
پذیرفتم
برو درسته
یه سری جاها خرابم
پذیرفتم
باید درست شه
بقیه جاها‌هم خرابم
پذیرفتم
ولی به تو چه
------
ان مع‌العسر یسرا
یا یسرا عسر!
من نمیدونم چی غلطه چی درسته
من چی میخوام خدا چی میخواد
اینکه تو چی میخوایی به تخم من و رفیقام
صاایران هرروز بهتر از دیروز
زمان الان
مکان ایران
عاشق خودمم
پاهام نای راه رفتن نداشت
بهم انگ کون گشادی میزدن
حالا که دارم میدو‌ام الان
پشماشون ریخته جیک نمیزنن
رفیقا میگن برو درسته
احمقا میگن شانست کلفته
که البته اینم درسته
چشا قرمز پای سفره سرفه
ولی کار اشک نه کار غنچه
وقت دست زدنه وقتی رسیدم مُردم ولی بُردم
آخرین حموم تنها حمومی که مرده‌شور تن و شسته
من و نشسته
چون من خودم مردم اونی که رفته من و نکشته
پشمام ریخته از جایی که هستم
عشق میکنم جلو آیینه
به بچه ای که نَنَم زاییده
تو قلبم دارم یه حفره
که خودم از ارتفاش میترسم
که مشکلی نیست این مشکل
-------
یه سری چیزا رو ندارم
پذیرفتم
برو درسته
بقیه چیزارم ندارم
پذیرفتم
برو درسته
یه سری جاها خرابم
پذیرفتم
باید درست شه
بقیه جاها‌هم خرابم
پذیرفتم
ولی به تو چه

Boro Doroste

به زندان
آهنگ اول از آلبوم "تکافو"
 شعر و اجرا: دیگرد
@arsalun
آهنگ: فارسی 
@farsea
میکس و مسترینگ: نیما عقیانی
@nima-aghiani
شعر:
از وقتی که چشامو کردم باز
دیدم گیرم وسط دریایی از شن
کف پاهام رد ماچ ماسه هاست
صدام رو برگردوند به خودم کوه سنگدل
رشد مرده ها
بدون آب
خلاف جهت آفتاب
بچه ها پابرهنه سوار تاب
اینکه ماها نداریم رو خدات داده به ما
ذبح شد سوی چشمم رفت
زیر تیغ خواب
چرتمو پاره کرد همسایه کشید یه جیغ ناب 
من صدای شکستن استخونتو شنیدم وقتی
با پا کوبیدی زیر عصای گدا
گذشتم از سی! میریزه از سرم مو
پیاده رو بومه کفشای تو پام قلمو
میگیره تنت بو تو ذل آفتاب
گریه میکنه زار زار کویر داغدار
ماها بچه ها سرب تو گلوی باتلاق
که زنده بودنمون شده یه اثر شاهکار 
و میندازن رو تن هم یه خط به یادگار 
چه شیر بیاد یا خط
میره تو دخل صابکار
بزرگ شدیم با صدای قل تو قهوه خونه
این آپاچیا از دنیا بود یه سی‌جی سهمشون
میگفت دعای مادرش بوده نشده غرق خون
پیرا میگن همین که نفس میکشی قدر بدون!
بچه تو آب جوب
میگیره فاز رو
وجه مشترک بچه ها تنبون و خاکشون بپرس از حالشون که نمیره هیچوقت هیچجور از یادمون
که تیز میگذره!
مثل شهاب تو آسمون
کفشا تو دستمون
تپه ها روبرو
زوزه‌ی باد لای بوته های خار
چشماشو میبست با خودش فکر میکرد
صدای جیرجیرک آواز ستاره هاس
خاک! پذیرنده! شیکست کمر تپه رو با هم سُر خوردیم رو شیب کشاله هاش
خونه ای که یادم نمیاد حتی کجا بود
رفیقم میزد زیر آواز 
مقام همایون
.
.
.
.
من دلم پره که همه یادشون رفته
از عصر آدمین که میکرده خاک بازی
وقتی که هوش مصنوعی آسیبش از تو کمتره
براتون آرزو میکنم! ربات باشین!
من می‌خوام بمونه یه تیکه از گذشته بام
تو مغز پوک تو معلومه اشتبام
از هر طرف فشاره روم تا خرتلاق
چون می‌خوام فرق بکنم با اجتماعم

رپ کنیم که دیگه رپ گوش نمیده
واسه گنده هاتون بودم منشع الهام
رپری که می‌خواد از دور ببینه
 می‌خوام ایرونی بمونم
 اگه نداره اشکال.

Takafou

6/27/2025

Daygard - Be zendan [produced by. Farsea]

کابوس - بیداد
آهنگساز 2MOR
میکس و مسترینگ Daal
جلد مسعود دقایقی
استودیو 1970
۱۷ تیر ۱۴۰۴

Bidad [Prod. 2MOR]

Naghsh - Palid | Official Audio

Beat Producers: Faghaan, Zol
Mix and Mastering : Sahand Mz
Project Manager: Amir Ali
Distribution Manager: Arda
Artwork: Gray

►Listen To Naghsh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3yLj0wp
Listen On SC: https://bit.ly/453onTL
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/3VoEl7t

►Follow Naghsh Online:
YouTueb: https://bit.ly/3KpJhmo
Instagram: https://bit.ly/3VpvOBk




چشامو باز کردم دیدم تو یه حفره‌م
یه شهر بود زیر زمین، خفه شده تو نطفه‌اش
با نور غریبه پیاده می‌رفتم تو کوچه‌هاش
رسیدم به چنتا پله و یه دِژا-ووی سورئال
پایین پله‌ها یه دخترک نشسته بود، با چنتا بطری کنارش، یکی تو دست، خیره به زمین
ازش پرسیدم کجا می‌تونم ببینم نورُ
به زحمت دستشو بالا آورد، اشاره کرد به هیچ
با خودم زیر لب گفتم این پوسیده رو مرگ با یه پوسته می‌کنه تن گوژپشت‌ دار
اما صدام به قدری بلند بود که رسید زمستون از تو چشاش، با یه سورتمه انگار
خورشیدو بالا می‌آورد بدتر از دستاش
با معده‌ی خالی سخت بود براش هضم حرفام
اما خورشید که بالا می‌اومد طلوع نمی‌کرد
فقط جنازشو ناگزیر می‌کشید پشت ابرا
دیدم اسب تاریخُ زین کرد رفت
منم از طبیعت بیرون زدم، از این پسرفت
فهمیدم دخترک فرم ثابتی نداره، دائمًا تغییر شکل می‌ده خودشو که می‌شم من تهش.

پلک زدم
نه اثری از پله بود،
نه دخترکی کنارم تا انتهای قصه موند
فقط صدای جیغ می‌رسید از بیرون حفره
من تنها آرزوم این بود همه‌چی روشن شه مثه روز
فهمیدم تاریکی رفیقه، باهام
هارمالین تو خونم می‌رقصید، من سفید چشام
خواستم بزنم بیرون، از تنم کشید لباسمو از پشت، به خودم برگشتم، دیدم یکی نگاهش قفله بهم
دو تا زانو بود که غم کرده بغل
منتظر پدرش بود که برگرده از جنگ
سرشو که بالا کرد دیدم پسر بچه‌س
خواستم نوازشش کنم دست رد زد به من رفت

اطرافمو پر کرد دود
انگار سرخ‌پوستا پیام دادن صلح تمومه
پامو گذاشتم تو مسیرم که خودم بود
دیدم فرو رفت کلمه‌هام تو مرداب جمله‌تون، حیف
فهمیدم هرچی بیشتر بمونم تو این شهر
یه سری چشم رو زخم‌هام گشوده می‌شد از رو میل
بدنم پر از چشم شد، به اندامم دوخته شده بودن، انگار لختم
تو عمق خموده
فهمیدم طبیعتو نمی‌شد رام کرد  یه عده لباس خالی از آدم زمینو ساختن
تو زمین ریشه زد پیش‌داوری، قضاوت
رو لوح زرینی که رد پای نفاق روش بود حک شد انصرافم
پشتم خالی نبود حرف بود
منم یه جدول شدم که نشست برف روش
دیدم دنیا یه خرگوش سفیده که منو برد سمت حفره‌ی عجایبی که شدم نقش توش
(خودم)

پلک زدم
حقیقت همچنان تو روم زل زده بود
تو هیبت دخترک گل‌فروش
چنتا خار تو دستاش فرو رفته بود اما لبخند می‌زد، پلید بود خلق و خوش
دیدم شونه‌ی پهن و مفاصل محکم و پای استوار این زندگی یه مشت دروغه
من سست شده بود پشتم نبود کوه دیگه
واسه همین خودم کوه شدم فرو ریختم رو گورش
گذشتم، رسیدم به یه قلمرو خالی از سکنه
یه پیرمرد نشسته بود کناری از تبرش
ازش پرسیدم کجا می‌تونم ببینم نورُ
گفت: رومُ یه روزه بسازی می‌شی هم‌وطنش
من تو این فکر بودم که منظور پیرمرد چیه
دیدم فرو رفت خنجر دوستی توی سینه
خواستم برگردم که ببینم کیه
دیدم نور داره دور می‌شه
قدم برداشتم برم دنبالش، افتادم
نفسای آخرم می‌پیچیدن گل واسم
منم کشیدمشون، سینه‌خیز رفتم
چشامو بستم
برگشتم از اول دیدم بیرون حفره‌م
داشتم اشک می‌ریختم واسه خودم که مردم
حس می‌کردم تو حافظه‌م زندگیم یه نقطه‌س
کم‌کم داشت یادم می‌رفت همه‌چی کلاً
دیگه نه صدای جیغ بود، نه تاریکی
نه بارش برگ‌های خزونِ پاییزی
منو سپردن به یه زن، تو آغوشم گرفت تنگ
مثل آسمون و ابر
با چشای خیس
می‌خواستم تا ابد تو اون لحظه بمونم
دیدم بی‌نوا می‌شه خونه اگه سکوتو بپوشم به تن
فهمیدم جامعه یه روز منو طرد می‌کنه، با این حال
میمونم تا بُت زندگی رو بکوبم
من آز و طمعتون، جاه‌ و منصبتونو یه روز
واسه نقاب پوسیده‌ی مکتبتون، به خون تشنه‌م
کشف حقیقت شکفته از سروده‌هامو
بذر می‌کنم، بکارید مزرعه‌تون مهمون من
اما تا اون روز تو این منظره‌ی سفیدتون می‌مونم
تا جایی که چشمام می‌بینه نوره
یه روز دستشو رو می‌کنم کی منو کشت
چون حالم به هم می‌خوره می‌دونم این نور دروغه
شاید نمی‌دونید، ولی خورشیدتون پوسیده‌س
پشت این ردای نورانی، شیرتونو دوشیدن
من حقیقت تاریکو بهتون می‌گم اما مردم یادشون می‌ره، می‌شه مردمک کوچیک‌تر
تو جهانی که فاجعه، به روتین نگاهت بدل شد و مرگ معنا با جهش خون مرد
از فئودال به هجوم سرمایه‌دار پیر، امروز دوباره باید تغییر کرد بی‌شک

Palid

کلام و اجرا: دِیگرد و غزل همایونی
آهنگساز: حکمت
میکس و مسترینگ: نیما عقیانی
ویژوال آرتیست: مهشید خلج
جلد: امیرحسین ظریفیان

قسمت اول: (غزل همایونی)
بر گرفته از نوروز توراهه اثر ثمین باغچه بان

پرستو برگشته، لونه می‌سازه
لونه‌شو گوشه‌ی ایوون می‌سازه
بیا گل ریحون دارم، دیگه نوروز تو راهه
بیا رنگین‌کمون دارم، دیگه نوروز تو راهه

قسمت دوم: (دیگرد)

بچگی نکرده!
دنیارو نگشته!
چمن سبز زیر پا له و لورده
یه روح مشترکه
بین چنتا جسم
دستای کوچیکش میده کاغذ رو شکل
قایق
توی جوب
بادبانشو کرد فوت!
می‌خورد! ریز موج!
روی عرشه
چشماشو بسته
بیشتر از رویاس
ولی کمتر از آرزو
تو یه قاب پوچ
همبازی نداشتمه تو بچگی‌ای که نکردم!
خوابی که ندیدمه! تو شهربازی‌ای که نرفتم
من پدال میزدم رو دوچرخه اون فرمون رو گرفته بود
صدای جیغ و خنده‌ی دوتاییمون کل کوچه رو گرفته بود
من عاشق اشتباه کردن!
اون عاشق اختراع کردن
یه روزی پیدات میکنم از میون همه ی اونا که رفتن
توی حوض خونه ی مادربزرگ قدر یه اقیانوس شنا کردن!
رویامون خیس شد...
دستامون لیزه...
زخما کوچیکه شیشمون تیزه
باهاش نور رو بریدی
میخریم چسب آکواریوم با پول تو جیبی
چشمامون برق می‌زد تو شیشه بری که منشور رو گذاشتی رو سرت و دوییدی
پله ها رو دو تا یکی پریدیم
جیبامون خالی بود و انگار باهاش دنیا رو خریدیم
منشور شد لبریز از آب‌های غمگین
بهت گفتم: چی شد پس؟
بهم گفتی باز اشتباه کردی!
زاویه... نور... عمق
من موندم تو کنج
بچگیم توم مرد
نگات میکردم با حیرت که چطور خدا رو اختراع کردی

باز هم گل نرگس اومد به خونه
بیا رنگین کمون دارم

Buy - خرید

Hambazi feat. Ghazal Homayouni [prod. Hekmat]

مرداد
آهنگسازی و میکس و مسترینگ : دال
تصویر : سایفر
استودیو ۱۹۷۰
۱۴۰۴

میگه ، یا باید سلطه‌گر شی یا زیر سلطه‌ی دیگران له شی
میگم حاضر شین
مراسم ختمم به راس، با اینکه اول راس
نه اشک بریزین نه ساکت شین، 
بگین بخندین خارج شین از جبر، 
آینده مرموزه مثل کیهان ، بیکران مشکی
، جنگ همیشه بوده و هست بی امان 
زشتی و جهل، جلو علم و فهم
فکر و منطق وایسادن هی بلند داد زدن، 
گله نکن بکن کار فقط، 
ثانیه‌ها زندگیمونو قاپ زدن
جاش یه مشت کاغذ، یه سری عدد که هررو بی ارزش تر میشه از قبل دادن جمع میشه توی خواب فقط
، لابد اینم بوده تقصیر ما مردم باز حتما 
روتون باز شده انقدر پرت میگین انگا نمایش تحقیره 
طناب نجاتتون مسخرس 
واسه کسی که داره غرق میشه دست بست

یه چیزایی مهم تر از اینه که کی حق میگه، 
مهمه حقی که میگه چیه اصلا تحلیل یارو درسته یا نه

نمیشه رفت دنبال هر پلشتی که
از دهن هر آدمی مثل بلندگو صد جور حرف پخش میشه بستگی داره نفع چیه، طرف کیه، شاید از ۱۰ تا ۹ تا درست 
یکی چرند میگه، لای واقعیت دروغو تا دسته هول میده
دنبال اینا راه افتادن دیگه معلومه که می‌رسه ازش چی بت
میگن کمک میکنن ولی برا اونا هدف جیبه 
اره شخصیتا در این حد تخمیه
اصلا هرکی تخمیه بت میشه
اهاا راستی
دیدی بتت باد میده تش، حافظه مردم پاک میشه ولی
مردمم یقتونو میگیره کسی فکر کرده من یکی ول کنم خواب دیده

اگه باختم از خودم شکست خوردم
کسی انقدر تیز نبود بخواد تا اینجاها بیاد
دشمن تمرینی قوی بوده رسیدم به این
من صدای اعتراض و ناله های سرکوب شدم
خفه نمیشم بشین
گوشاتو وا کن
ببین چی میگم خوب بهم نیگا کن
یادته که چی میگفتی چیا شد ؟

من یکی
دیگه نمیرم زیر بار کسشعرایی تحویلم میدن

دیگه تقریبا فهمیدم کیم 
ولی
خستم عصبیم کلافم، کاری نمیکنم دیگه صب تا شب علافم
صدا انفجار صدا پدافند، دیگه نداره برام فرق
توپ خشم و بغضم فقط کم مونده 
دست و پا درارم
اگه خدای شماها اینطوری خون میریزه دروغ میگه

ببین اصلا 
من خدا ندارم

Mordad [Prod. Daal]

آبفا
Rapper: Bamdad @bamdadamman
Producer: Kudd @kuddkudder
Mix&Mastering: Kudd @kuddkudder
Visual Artist: Chaarbeat
Publisher: Pelak Records
Released: 15 August 2025

شعر:
گوشتت رو نخورده ازت جا گذاشتم استخون
یه خبر مونده ازت بی مشتلق بی رنگ خون
تو چشات چاله میکنن کرکس‌ها بی رحم و شوم
میشه فاش فکرت از ژرفای ذهن بی مهر و موم
ماییم بچه‌های ولگرد هنوزم زار و زنده نه مثل تو که
واسه باتومت میسازی هیکل
همه چی بهانه میشه رنگ زد به دار و درهم
همیشه میشه زنگ زد به کلان واسه عبرت
رو دروازه‌ی قسمت شاشیدم
اختیار دارم موتور بخار دارم
می‌بلعم شجره‌نامه از طبیعت و هرچی مخالف
یه پرده میکشم دور غریزت
از این دویدن خستم و ترکیدم و جدیدا
نمیدونم قصد چیه از این لغت جویدن
زندگی پر سرعت شده بلندگو میگه سریع تر
اگه در مترو بسته بشه جا میمونی تهش
منم میگم خب که چی؟ رفیقام بیشتر منتظر میشن
یا زیر سقف سرد خونه کمتر منقلب میشم
این طلبه های رپ با عددها مجتهد میشن
منم تاجرم با حرف مفت بهتره نموند پیشم




گوشتت رو نخورده ازت جا گذاشتم استخون
یه شهر مونده ازت پاک بی ترس و گفتگو
کسی چیزی هم داره واسه گفتن شده مهر و موم
خواب دیدی پخی شدی بیدار شدی کف جوب
بزن بخون    بپر بدو     بدون پا با کله
اشتهای پول داری که روش یه وجب چربه
از خاکِ سفیدِ مشرق    بگیر تا قلعه
آدما از ماقبل رشد میشن یه حربه
چرا تو کف دستم برف گرمه
واسه یه ولگرد، درد درده
کودکان کار غزل حافظ میفروشن به اسکناس
چه جوکیه جهان جدیدِ درون جعبه
چقدر هماهنگه و چقدر هرج و مرجه
هر چاقالی هم شاخ شده پی گنجه
به چپ پرم نیستی خشم ما از رنجه
دیگه نمیدازم آهنگ تلنبار میشه تو گنجه
خوباش، بداش میره انباری که تخمی‌هاش هم
از کار شما بهتره قاب شده به دیوار
با من چپ شی به چپم باهات چپ شم هم قطعا
انقدر ردم یهو دیدی دفنی زیر سیمان
نه رپ میکنم فینگلیش که بو کون بزنه بالا
نه کردم کاری که کلان کونی جوز زده رو ما
لاشه‌ی لاشخورا رو تف کردیم سپر سینه
پرواز تو پیاده‌روهای تهرون بدون کینه
هی هی برنامه همینه 


از زیر زمین ساختم یه طبقه رفته تا پشت بوم
پلاک به گردن بود پسری که میکروفون کشته بود
مثل سگ بامرامه ولی داره قد گربه جون
یهو دید شده قصاب باس بچینه دمبتون
روز به روز تو تکرار مثل سر و ته بیت
گاهی که عمیق میشی میخوره کفگیرت به دیگ
همیشه وقت خوبیه واسه غرق شدن تو تخت
تا وقتی راحتی هست واسه چی وظایف سخت
تا چماق میخوره کله‌ت میفهمی آخه احمق
اینکه مزه نمیده همیشه باشی پشت سنگر
پس وسط میدون کی بره مست و جانانه برقصه
که از نترسیدن از ترسیدنش نمیترسه
تو تهران راه میرم و به این چیزا فکر میکنم
از هواش دود و از فاضلابش سک میخورم
تو تهران راه میرم و به این چیزا فکر میکنم
از هواش دود و از فاضلابش سک میخورم
از هواش دود و از فاضلابش سک میخورم

ABFA

شیرِ خط
Rapper: Bamdad @bamdadamman
Producer: Kudd @kuddkudder
Mix&Mastering: Kudd @kuddkudder
Visual Artist: Chaarbeat
Publisher: Pelak Records
Released: 15 August 2025

شعر:
به چوبه دار آویزون مونده شاخه‌ی گل
رو سینه مدال‌ها پر، فکرش به بالا پل
صفحه تلویزیون خاموش، کفش پا و در باز
خوش اومدی به جمع انسان و نسناس
ریتم شهر و بوی نون از نونوایی
تو خون زدن آدما تو مسگت
تا خودپردازِ سرپایی
مامور؟ سر پایین!
خطرناکه! سر تا بیخ تو برف و
برج گشنه می‌بلعه آدم از ترس و
یکی رنگ باخته رفیقش مونده رو موج جنگ و
منم هدفون تو گوش دراز کشیدم رو ابر و
یه زن میده گلدوناشو آب، تو رنگ آفتاب
موهاش میشه رنگِ جنگلِ شراب
کم سواد، بی مواد، جیب خالی، بی قرار،
با قلم، بی دوات، جای پای رفتنات
هنوز رو تن محل هست! این جهان و اون جهان
بی تعریف، بی تکلیف، تخماتیک، سینما هم
گرونه و سالن خالی مثل آخرالزمان
طلوع غرب سایه میندازه به شرقِ بی‌کران
فلسفه؟ دل‌پیچه‌ی بعدِ قهوه و روان
قضای حاجت با هنرمندی می‌کشی کمان هه!
صدای گاز میده اسب، بخار میشه کرد
چه عصری! چه غمی تلنبار میشه کرد
از دستِ دست‌درازی بگو کجا میشه رفت؟
اینجا رفیقت همش میگه به گا میشه رفت!
یکمی وایب خوبه گوروو باید موزیک بده حال
یا که باید سرتو از کونت درآری چاقال
دیگه نمیشمرن پول تو گوشی میزنن رمز
تو دهن میذارن حرف کل ضرب روی نظم
از این رسمِ شکلِ گچ دورِ جنازه‌ای گرم
رو دوتا چرخ باید رفت به استقبال مرگ یا نه؟
رژه‌ی پرسش و مجادله‌ی ذهن با عقل
بوی ساندویچِ پرملاتِ رونِ یه خر
خب گوشت گوشته تو چیه مشکلت با کر بودن
یا کور؟ یا مشتری زبون بودن با پول؟
نیمه‌های گمشدمون ته چاه فاضلاب
میکنن زندگی تو غارشون پسِ سایه‌ها
هر یه خایه‌مال میشه دوامِ زورِ خایه‌ها
خودپسندی رایگانه تو منوی کافه‌ها
جا خوردی؟ ترسیدی؟ مشاهده و سکوت
لو میده مسیرِ باد رو هرکی با لباس
جای ما توی گور جای ما رو پشتِ بوم
جادو جَنبَله این رپ، درمیاد اجاره خون
از این رگ به شاهرگ باتری به باتری میشد
مویرگ‌های پاره خون دماغه قد زورمون
بابات رفت مامان هست
مامان رفت بگا رفتی
از این بی چوپون گله
تا هرجا پا میداد رفتی
فقط گا میده پا به ما اینم یه درده
میگه سِر شدم عقل سلیم این همه برده

تو آزاد بازارِ آدم قیمتم زیر فقر
رو درِ دریچه رو آسفالت نوشته شیرِ خط
کجا میشینی؟ تو طیف بالا یا پایین شهر؟
عمرت میشه حاشیه بپوسی کنارِ متن
تو بازارِ آزادِ آدم قیمتم زیر فقر
رو درِ دریچه رو آسفالت نوشته شیرِ خط
کجا میشینی؟ تو طیف بالا یا پایینِ شهر؟
عمرت میشه حاشیه

خُلاصه خَلاصَن همه، خاص و عام نداره
منفی دو تهرون رپکن مثل بام نداره
اگر بخوام راست بگم رک باشم بی شوخی
کار کم میده چون خیلی حال نداره
کی داره؟ تو داری؟
دیروز جات خالی ختم بودم میومد صدای زاری
اساسا همه‌چی داره با هم پیش میره عجیبه
این خر تو خرِ منظم رو خشکیِ زمین
بی توجیه بی دلیل بدون قالب پنیر
هرکی گول نخورده آویزون به دار میزنیم
فرداشم بعد صبونه یه سر به کار میزنیم
گاهی خشم زیر پوستمون رو جار میزنیم
داد میزنیم
فریاد میزنیم...

Shire Khat

Naghsh - Goloole | Official Audio

Beat Producers: Faghaan, Zol
Mix and Mastering : Sahand Mz
Project Manager: Amir Ali
Distribution Manager: Arda
Artwork: Peyman Vahidkhah

►Listen To Naghsh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3yLj0wp
Listen On SC: https://bit.ly/453onTL
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/3VoEl7t

►Follow Naghsh Online:
YouTueb: https://bit.ly/3KpJhmo
Instagram: https://bit.ly/3VpvOBk




یه غم با اندوه از راه اومد نشست تو کنج دل
منم قلبمو بازیچه کردم بگذره خوش بهش
آسمونم تو آغوشش ابر این حُزن از پشت پلک
غرق می‌کرد تو عمق یه کالبد خودمو کل غیر

تموم مژه‌هامو نم بارونش سرود
و اینطوری شد که بلد شد اقیانوسمو غروب
من رنگ می‌زدم هزار جور صورت دل رو بومش
اون نگران یه راه بود که زیاد بود و دور

من می‌کشیدم اون می‌کشید رنج، توأمان باهم
رنجی که حبس تو سیاه‌چالمه تا خودم آزاد شم
اما من پری کوچیک معجزه رو نکشتم
شنید آوازمو، قایقشو به آب انداخت رفت

اون روز که استخونام روی ریل می‌شه له‌
از لوکوموتیو غروبم خون دل می‌چکه
اما سؤال مهمی که از خودم می‌پرسم اینه که اصلاً
«منی» هست یا حضور از ذهن گرفته شکل؟

پیوسته بی‌وقفه در حال پرسیدنم
خشم، عشق، نفرت، نور یا سایه، کلی نفس
می‌کشم مثل نقشم رو بوم سروده‌ام
باید اعتراف کنم من این نوشته رو دزدیدم از خودم

اکنون که آزادی و آرامش با شتافتن
به سمت قربانگاه دار می‌روند تو کوه نور
عقوبتمون سوختن تو کوره‌ی گلوله بود
اما محکوم به غلتیدن شدیم تو خون دوست

روز به روز سرخ‌تر می‌شد گونه‌ی گرگ‌ها
گلگون‌تر از خون فرزندانمون مدام
پهن نمی‌کنم درد این زایمانو تاب بیار
اینو گفت: آبا از آسیاب اجدادم افتادم

رحمی باردار، برگ‌های پاییزی بردبار
نیستی و زوال، خشم، مجادله، کشتار
خوب که نگاه می‌کنم این دیو خشکسالی
تشنه‌تر از اونه که بذاره چشامون بخوره آب

اما ایستاده من و تو بودیم تو روی تاریخ
جدا از آنچه که هستیم، متنفر از این بازی
وقتی نورافکنای لعنتی منو جذب می‌کنن
نمی‌دونم مجرمم یا یه حشره‌ام تو تاریکی

یه جرقه‌ام که توی ذهنم قبل از خودم بودم
فقط اون که نتونست برسه منو شروع کرد
یه صورتم، هم‌زمان هم زشت و زیبا
هم میل به رها شدن دارم، شاید گلوله‌ام


Goloole - Single

Goloole

مامان بزرگ
Rapper: Bamdad @bamdadamman
Producer: Mahour @mahourprod
Mix&Mastering: Yara @yarapelak
Visual Artist: b.borobargard @bborobargard
Publisher: Pelak Records
Released: 2 Sep 2025

شعر:
یادمه
مامان بزرگ میگفت برو بچه خیابونی باش
پاشو بکن شورش در شهر به بی قانونیاش
نه پای سِگا دمپایی پاته قربون دستت
یه دوتا نون بگیر هیپ هاپ رو بجو رپم که کشکه

مامان بزرگ من هیپ هاپی بود
مامان بزرگ من هیپ هاپی بود
مامان بزرگ من هیپ هاپی بود

مامان بزرگ میگفت بسه انقدر خسپیدی
همه جا رو خوب بساب مطابق با او سی دی
میگفت خجالت نمیکشی ک‌ میگی پا میکروفون؟
نکنه شعراتم از سر کوچه دزدیدی؟
مامان بزرگ مامان بزرگ صبور خونه
مامان بزرگ مامان بزرگ واسه رفتن زوده
یه چسه عیدی میده با عشق خرج بیهوده
میگی گنج درون حاصل رنج بیرونه

مامان بزرگ من هیپ هاپی بود
شما چاقالا چمیدونید گرمای نیمکت رپ چیه
حسش مثل اولین دوستته تو مدرسه
یه جایی که غریبی دلیل پشت گرمته
به راستمونه ناظم به چپمونه مدیر
ریدم کف دستی که ربان مدرسه رو برید
گه تو این جامعه شاشیدم سر در ارشاد
گوشت حیوون‌ها رو میجویم پوستشون دکوری
همه میخوان فقط بخریم
ببلعیم
بخوریم
بخوابیم
نرم تر
فرو تر
آرام بخش
آلت دست
آدم سگ نمیخوره به درد جامعه
آخر خط
همینه خالی تر از جیبت باشه دلت عشقه
چه عشقی؟ چه کشکی؟ دروغ نگو زشته
زبونت اگه نچرخه شاید بیشتر زنده موندی
کی پاهاتو برید؟ دست خودت دیدم دشنه
تو زور میگی زور نزن نمیشنوه هیشکی
در گوشت میگه اگه زیاد زر بزنی بیسیم
میزنم میان میبرنت پس نگو چیزی
درست همین لحظه یه تصمیم باید بگیری
با پیشونی تو استخون دماغش بشینی
یا مثل همه منفعت خودت رو ببینی
هیپ هاپ میتونه یه دوست خوب باشه
ولی هیچوقت نمیشه صبح‌ها زود پاشه
تو روز چرت میزد واسه شب خواب میدید
شبونه تو شهر میگفت همه بگا میریم
مگه من کره‌مربام که باشم شیرین؟
من مثل آب بارون تو جوبات تلخم
تازه مامان بزرگم هم هیپ هاپی بود
شاید این مونده ازش که هنوز سرسختم
کدوم مشنگی این کِلک رو داد دستم؟
آزادی خیاله چون من هنوز یک بَردَم

KELK: MAMAN BOZORG

Naghsh - Azadi | Official Audio

Beat Producers: Keshavarz, Zol
Mix and Mastering : Sahand Mz
Project Manager: Amir Ali
Distribution Manager: Arda
Artwork: Peyman Vahidkhah

►Listen To Naghsh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3yLj0wp
Listen On SC: https://bit.ly/453onTL
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/3VoEl7t

►Follow Naghsh Online:
YouTueb: https://bit.ly/3KpJhmo
Instagram: https://bit.ly/3VpvOBk


از این‌جا آزادی آواز آخرین آدمیزاد آویخته‌شده به دارِ التهابتونه
به تارِ مو که می‌تابید نور مثه بوته‌ها تو برکه‌ی باور می‌شد تو بودن بداهه خوندش
می‌شد پرواز نغمه‌های پلید انسان، پاره‌ی پوچ که تو پوستِ پروانه پنهان بود و دید
اعترافِ ترکه‌ی کبود درونِ کومه‌ی تاریک تاریخ که یه کتابِ انتقام از خونه
میراث‌تون یه مثلثِ باعث که به ثمر نشسته بود سروتِ ثانیه‌ها رو مثلاً
اما به تن می‌کنه جامعتون جامه‌ی جهل‌شو از جنسِ جهاد هجرت‌تون به جهنم
می‌زنه چرتکه‌ی نور توی چادرِ شبِ چرت که چوب‌خطِ انگشت‌های چرب‌تون نمی‌شه پُر
هنوز تو حلقوم حجابِ حقیقت می‌کنه گیر حقوقِ بشر تا بیرون بزنه از حدقه‌ت
خبر از خفتِ فاخته‌ها می‌رسونه خون به گوشِ شاخه‌های خمیده که می‌خونه خروس، هه
درست جایی دندون‌مون می‌دونست فرود میاد مشتِ دیده‌هاتونو به یه دیوونه فروخت که
اذهان‌مون زاییده‌ی ذوق بشه روی کاغذ
تو کوره‌ی ذوبِ ذره‌های ذهن نقابم
یعنی رشد توی رحم رابطه‌ی ریتم با راز رخوت رسیدنمون به بیرونِ غرور
زمان زوالِ انتزاع نیازتون بود همون آرزوی روزنه‌ی درونِ گور
پشتِ مژه‌های پژمرده‌ی جامعه‌تون بود چشم‌های تار مه‌آلودِ ژنده‌پوشِ پول
همون سکوتِ انسانِ مستبدِ مسموتون به احساسِ تاریکی تو مستعمره‌ی نور
شکفتنِ شکوفه‌ها تو شعبده‌ی جادوگرِ شرورتون که باعث شک بود بعد شور
من هیچ صمیمیتی با صلحتون ندارم نه، به هیچ صراطی مستقیم نمی‌شه راهِ جنگ چون
منم می‌شم یه ضحاک با دو تا ضاد تهش یکی اعتراض و اون یکی راضی از الکل
تو طالعم نوشت: از اطاعت دست بکش، طوافِ طبیعت بکن، از طایفه‌ت طرد بشو
یه منظومه‌ی منتظر با ظرافتِ نظم می‌شد تو منظره‌م که با نقابِ حافظه‌م رپ شد
نعره‌ی دعاتون به مزرعه رسید وقتی از سعیِ نعلِ چهارپا بذر شد بته‌ی صعود
غمِ اغیار نمی‌خورد قنچه‌ی غروب که مرد تو آغوشِ اغواگرِ نقطه‌ی شروع
می‌شد تو سرفه‌ی سقوط، فقط یه فرضیه بود یا نطفه‌ی فرود
قانونش یه غلاب تو حلقومِ قطره‌ی اقیانوس قلمه که برات کلِ قصه رو سرود
شدم یه کاغذ کنده‌شده از کتابِ کلکسیونِ کالبدای کثیفتون که دیگه نیستم
منو تو بندِ کمندتون ننویسید پس
کبودِ کتف بس‌که از باتومتون ریختم خون
منزوی شدم مثه یه گلوله که گیر کرد تو حباب
گلنگدنو بکشی می‌شه سرنگِ رنگین‌تر
منو تو رقص‌مون دورِ آتیشِ سوختنتون بنویس که غرق می‌شم
اما این لباسای خالی از کالبدتون که لکه‌های لختَن لباسِ تنشون کنید
مایی که شدیم به ماتموشون مرید
اما مژده‌ی منفعت با مادرشون گریخت
من تو انبارِ نخ پیِ نشونه رفتم، رسیدم به یه سر بعد
فهمیدم آبِ زیرکاه‌تون سراب، سوزنه که طناب دورِ گردن نافِ رم‌کردن با حماقت‌شون برید
آوازِ واژه‌هام یه کبودی رو وَرمِ زخم‌هام که تجربه‌ی بودنه برای نور
صدای درونم یه فرصته که بهم داده شد تا فریاد بزنم: کو غم‌تبارمون؟
مثل هیولای تنیدنِ واهمه از دیدگاهِ وحشت، عنکبوتِ ناگهان هجوم
یا باید واسه آزادی بجنگی یا بدوزنت به یه حسرتِ بی‌پایان به نامِ گور
من
شدم یه کاغذ کنده‌شده از کتابِ کلکسیونِ کالبدای کثیفتون که دیگه نیستم
منو تو بندِ کمندتون ننویسید پس
کبودِ کتف، بس‌که از باتومتون ریختم خون
منزوی شدم مثه یه گلوله که گیر کرد تو حباب
گلنگدنو بکشی می‌شه سرنگ رنگین‌تر
منو تو رقص‌مون دورِ آتیشِ سوختنتون بنویس که غرق می‌شم توش


Palid

Naghsh

Recent comments

vahid

mirass

pouria

Hosein

Related tracks