punk is dead. jazz is dead. blues is dead. country is dead. flag is dead. god is dead. culture is dead. you are alive! the lonely driver. nomad. no ties, no boundaries, no authorities, no police! city is city. you're walking through it alone, leaving your marks on each and every corner you pass by. hoping to find your way back. but the marks you've left have already been pissed on. you're are lost. create and re-create yourself. this is the only way to survive. get what you want from the past and leave it behind. it's your time. a rootless you, a countriless you, godless, selfless you. you are a big fucking throw up. YOU ARE THE NEW MUSIC!

MANIFESTO for New Music by NEUKTURA

avant garde mavant garde, dada mada, şiir miir, punk mank, 

KAPI

ABAZA AĞIDI
Şiir 04-06-2010 Salı

KUDURMANIN EŞİĞİNDE
ABAZALIK DÖŞEĞİNDE
DELİRMENİN EŞİĞİNDE
AĞAÇ OLDUM, KÖK SALDIM


HAYAT AKIP GİDER İKEN
GÖZ YAŞIMI SİLER İKEN
DAR AYAMI SEVER İKEN
HADIM OLDUM, SAP KALDIM


BANA DERLER ESKİ KAŞAR
AÇLIK AĞZIMDAN TAŞAR
GÖREN HALIMA ŞAŞAR
BAHAR SOLDUM, KIŞ KALDIM


GİDERMİŞİM HEP BEŞ POSTA
ATIP TUTTUM EŞE DOSTA
KAMIŞ DÖNDÜ YERDE POSTA 
YALAN OLDUM, AÇ KALDIM

ABAZA AĞIDI

Uzaydan Geldim

Hababamdebabam

BA BA M

Bi gün bi konuşma esnasında, daha doğrusu bir tartışma esnasında, kendisini eleştirdiğim bir tartışma esnasında bana,
 
“ben köylüyüm” demişti. Kendisini bazı kaba saba, nazik olmayan huyları konusunda taşlıyordum, şunu neden böyle yapıyosun, bunu niye böyle yapmamakta ısrar ediyosun falan diye,
bana cevabı bu olmuştu: ben köylüyüm
 
Hakikatende babam bir köylü idi, kurşun gibi oturdu bu içime. Bu kötü anlamda bir köylülük değil, en azından benim anladığım şekliyle, bir aşşağılama olarak köylülük değil. Güzel bir kelime olarak köylülük, kaybolmamış insanlık anlamında köylülük, kaba sabalıklarıyla doğallığını yitirmemiş, hala toprakla ve Anadoluyla iç içe yaşayan (en azından kendi kafasının içinde) bir köylülük. Aynı zamanda bir özlem de taşıyor bu tabir; kendisidir kendini böyle tanımlayan.
Şehir hayatının acımasızlıklarını, insanı başka türlü hayvanlaştırmasını, doğa düşmanı yapısını, saçma sapan kibarlıklarını, tamamen dışlayan bir tavırdır bu. Beton binaların ve egzos gazlarının ortasında yaşamını sürdürmek durumunda olduğunun bilincinin karşısına Dağ gibi koyduğu bir haykırıştır bu tavır: “Nereden geldiğimi unutmadım, güzel, doğal ve huzurlu bir hayatın nerede bulunabileceğini çok iyi biliyorum, oraya gidemesemde o yaşamı sonsuza dek içimde yaşatacağım” diye haykıran bir duruş sergiliyor babam, hayatım boyunca onu gözlemlerken bütün tavırlarından ve sözlerinden çıkarttıklarımın özeti budur. Benim babam bir köylüdür, köyü hep içindedir, hep güzeldir, mistir, yapmacıksızdır. Bende şimdi bir köylüyüm, aslında hep bir köylü idim. Ama o zamanlar bunu ne kendime itiraf etme, ne de dışarıya haykırma cesaretim yoktu, o kadar zeki de değildim o zamanlar.
 
Ama şimdi bunu tüm dünyaya haykırabiliyorum. BEN BİR KÖYLÜYÜM
 
16 Eylül 2014
Boston

ŞİKAYET

Cover Design by Mohaç Yücel
www.mohac.com

Music & Words: NEUKTURA

NEUKTURA

Popular tracks