مجموعه کاست‌های چاووش
چاووش ۱
چاووش ۲
چاووش ۳
چاووش ۴
چاووش ۵
چاووش ۶
چاووش ۷
چاووش ۸
چاووش ۹
چاووش ۱۰
چاووش ۱۱
چاووش ۱۲

Châvosh 7

Khâmushi

https://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

شاتقی زندانی دختر عمو طاووس-مهدی اخوان ثالث-دکلمه رضا پیربادیان

Victor Jara  -  this land is ours
ترانه سرود این سرزمین مال ماست- ویکتور خارا
دکلمه احمد شاملو

این سرزمین مال ماست - ویکتور خارا

Lyrics in Farsi & English:

عنوان: کافه
 
توی کافه امروز
به یادت نشستم
بازم مثل هربار
به شوقت نوشتم
 
دلم بوی غم داشت
چشام رنگ حسرت
یه بغض قدیمی
یه خورده شکایت
 
توی این دل تنگ
چه رویایی داشتم
تو رویا سرم رو
رو شونت گذاشتم
 
چقدر قهوه تلخه 
تو وقتی نباشی 
هنوز بی تو تلخه
شکر هم بپاشی
 
تو از من بریدی
من از کنج کافه
زدم تو خیابون
خراب و کلافه 
 
دیگه این خیابون 
بی تو راه نداره
فقط غصه هامو
به یادم میاره 
 
می خوام درد دوری
تو قلبم بمیره 
ولی هیچکسی نیست
که جاتو بگیره
 
نگات پیش رومه 
صدات توی گوشم
می خوام باز به یادت
یه قهوه بنوشم

English translation of the lyrics
 
Title: Café
 
In the café today,
I sat there thinking of you—
Once again, like always,
Writing in the longing of you.
 
My heart carried sorrow,
My eyes, the color of regret,
An old, unspoken grief,
A whisper of complaint.
 
Within this aching heart,
What dreams I once held—
In dreams, I laid my head
Upon your shoulder.
 
How bitter this coffee tastes
When you’re not here.
Still bitter without you,
Even if sweetened with sugar.
 
You walked away from me,
I left that café corner,
Wandered the streets,
Lost and restless.
 
Now these streets
Mean nothing without you,
They only bring back
Memories and pain.
 
I wish this aching
Would just die in my chest,
But there’s no one, no one
Who could ever take your place.
 
Your gaze is before me,
Your voice still in my ear—
Once more, in your memory,
I sip another cup of coffee.

Café

گیله مردان و گیله زنان در فیسبوک
http://www.facebook.com/Gilemard.Gilezan


سنگ صبور | با صدای سعید تحویلداری

کنسرت گروه چاووش در جمع کارگران - نوازندگی محمدرضا لطفی- حسین علیزاده- اوج‌ آذر   اوغلی
در بیات شیراز

لطفی در سلسله برنامه تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران قسمت ۳۳ دقیقه ۱۹به ماجرای برگزاری این کنسرت اشاره می‌کند.
قطعه حاضر از سایت خصوصی برداشته شده است.

کنسرت گروه چاووش  در خانه کارگر-Khaneye Kargar - Mohammadreza Lotfi & HosseinAlizadeh

هر نبردی زبان خودش را پیدا خواهد کرد، زبانی مصادره‌نشدنی، خلاق و آفریننده. زبانی که نظمِ عمومی مستقر را مختل می‌کند تا امکان آفرینش امر نو پدیدار شود. مبارزان نبرد نوین دنبال مجوز و انتشار رسمی نیستند، آنان هرآنچه می‌آفرینند را منتشر می‌کنند چرا که آثار آنان سنگی است از سنگ‌های سنگر. درست در عصر همین هشتم مارس، در حالی که بدن‌ها کبود است و بسیاری روانه‌ی بازداشتگاه شده‌اند سرود «زنانِ راهِ نو» نشان خواهد داد که چیزی تمام نشده است، همه‌چیز هنوز در نقطه‌ی آغاز است. این سرود چنان که در توضیح سازندگان و خواننده‌گانش پیداست حاصل تلاشی جمعی است که در نقاط مختلف جهان پراکنده‌اند و با این وجود اراده به مبارزه، بر پراکندگی آنان چیره شده است تا با هم عمل مشترکی را به سرانجام برسانند. آنها چیزی را ممکن کرده‌اند که تا پیش از این ناممکن یا لااقل غیرضروری می‌نمود. خودشان در توضیح نوشته‌اند:
«صداهایی که می‌شنوید، نمایی عمومی است از «وضعیت»، وضعیتی که بازتاب نابی است از واقعیت بیرونی «ما». مایی که هم هست و هم نیست: نیست چون جغرافیای این تجربه‌ی جمعی، جغرافیای واحدی نیست، اما هست چون می‌شود صدایش را شنید، هم در همین سرود و هم به وضوح جایی خارج از سرود، در خیابان. صداهایی که می‌شنوید حرفه‌ای نیست، چون حاصل تجربه‌ی یگانه‌ای است درجغرافیایی پراکنده از ایران تا خارج از ایران. حاصل زندگی عینی ما، حاصل نبود امکانات و هزار مشکل ریز و درشت دیگر، حاصل پراکنده بودن صداهایی تک‌افتاده که امکان‌پذیر بودن تجربه‌ی جمعی را اصرار کردند. حاصلِ همان چیزی که از خیزش دی‌ماه تا دختران خیابان انقلاب را در خیابان‌ها رقم زدند، حاصلِ ستم جنسیتی و طبقاتی‌ای که وضعیت انتزاعی ما را به امر انضمامی گره می‌زند: ضرورت تاریخی همبستگی «ما»یی که چیزی برای از دست دادن ندارند جز زنجیرهایشان.»

متن سرود:

زنان راه نو بپا بپا
ز یک سکوت و به یک صدا بپا
امید ما ز نسل پیش
برای نسل بعد خویش
رهایی بشر ز دام ارتجاع
رهایی بشر ز دام ارتجاع
به یک سو کارگر در خروش
ازو میرسد صوت شورش به گوش
به یک سو زنان مبارز/ جوان یا که پیر
به بند سیاه ستمگر اسیر
رسیده به خشمی یگانه همه مرد و زن
به تنگ آمده از رسوم کهن
در پی دختر انقلاب نغمه‌زن
در پی دختر انقلاب نغمه‌زن
در پی دختر انقلاب نغمه‌زززززززن

زنان راه نو بپا بپا
ز یک سکوت و به یک صدا بپا
امید ما ز نسل پیش
برای نسل بعد خویش
رهایی بشر ز دام ارتجاع
رهایی بشر ز دام ارتجاع
به گیسوان توبه‌تو/ به روشنای سرخ رو
به شادی و سبکسری/ به این تنِ از آنِ من/ رها ز یوغِ دیگری
که من جهانی دگر را به خواب دیده‌ام
که راه آن از آزادی زن می‌گذشت

سرود زنانِ راهِ نو

بخشی از «هان به‌پا»-سرود انقلابی

نویسنده و گوینده: بنفشه طاهریان 
موسیقی : Bruno Sanfilippo

جای شکرش باقی است

بشنوید قصه کرمانجی شاره وپسرعمش را با صدای شرمین نادری

آهنگ شاره جان با صدای سهراب محمدی



با هر خرید از محصولات روستاتیش در توسعه روستاها مشارکت می کنید

Roostatish.ir

قصه های عاشقانه روستاتیش

قصه شاره و پسر عمش

Hasani

نواجش، نواهای آشنا

نواجش در زبان مازندرانی (گِلِکی) یعنی نوازش. اما به نواهایی گفته می‌شود که [معمولا زنان] بر سر مزار عزیز تازه از دست‌رفته می‌خوانند. ...

‏‎نواجش با حمایت مالی تیمجار قصد دارد تا آواهای آشنا اما کمتر شنیده‌شده از نواحی مختلف و موسیقی‌دانان جوانان را پخش کند. ضمنا منشوراتی هم از پژوهشگران و اساتید در دسترس عموم قرار می‌دهد

Khâmushi

Nevajesh | نِواجش

Related tracks