من این قطعه را برای فرزاد کمانگرسرودم. 
برای جوانی که سرشار از زندگی بود و ما زندگی را از او دریغ کردیم. 
جوانی که : 
انسان بود. انسان تر ازمن . با هر گناهی که داشت. 
فرزاد کمانگر چند سال پیش از میان ما برده شد. 
برای توصیف او جز بزرگی و بزرگمردی واژه ای را نمی یابم. 
قطعه ی "قناری وحشی" را تقدیم می کنم به جوانان بی گناه و دربند سرزمینمان ایران

قناری وحشی

رهبر گرامی ما، 
شما در تاریخ دوازدهم آبان سال 80 در دیدار جوانان استان اصفهان و در اشاره به کسانی که شما را با علی(ع) هم ردیف می دانستند فرمودید:

“مـــا کجا و کمترین و کوچکترین شاگردان علی کجا ، مـــــا کجا و قنبر علی کجا ، مــا خاک پای قنبر غلام علی هم محسوب نمیشویم”

این سخن شما بسیار درست است ، و بسیار حکیمانه ، اما راستش را بخواهید من با ضمیرهای مکرر “مــا” یی که در همین چند جمله ی کوتاه برای خود به کار برده اید چندان موافق نیستم.

کسی که خود را صادقانه خاک پای غلام علی هم نمی داند ، مقام و جایگاه خود را بیهوده بالا نمی برد و خلاصه ما نمی گوید. می گوید این فقیر ، میگوید این کمترین ، می گوید این ناچیز!

بگذریم ، من قصد این ندارم که در معانی واژه ها و ضمائر به کار رفته در سخنان شما متوقف شوم ، اصل مسئله اینست که شما یا کمتر از خاک پای غلام علی هستید یا نیستید ، اگر هستید باید به همان راهی بروید که غلام علی رفت ، حالا خود علی بماند ؛ یا نه خود را برتر از خاک پای قنبر و خود قنبر می دانید ، و این سخن را به تعارف بر زبان جاری کردید ، که البته ما همان اولی را باور می کنیم ، که شما از خاک پای غلام علی کمترید چرا که دوست نداریم از رهبرمان سخن نادرست بشنویم.پس اگر موافق باشید ما مردم ایران یک پله مقام شما را بالاتر می بریم ، یعنی شما را در جایگاهی نه کمتر از خاک پای غلام علی ، که درست هم طراز آن جای می دهیم ، یعنی می گوییم سید علی خامنه ای ما ، خاک پای غلام علی است.این خودش یک جور ترفیع مقام است.ترفیعی شایسته و شوق انگیز،این مقام شایسته مبارک جناب شما!

ادامه....

21 بهمن نود و یک

بیست و دومین نامه به رهبر

نامه ی یازدهم محمد نوری زاد به رهبر
تاریخ نگارش این نامه، جمعه بیست و هفتم آبان سال نود است. در مطلع آن خطاب به رهبر آورده ام: 
می دانم به موسیقی علاقه مندید. پس، از اطرافیانتان بخواهید همزمان با مطالعه ی این نامه، مثنوی “آتش در نیستان” با صدای آسمانی استاد شهرام ناظری را برای شما پخش کنند. این مثنوی، به رازهای پنهانِ این روزهای ما و شما اشاره دارد. با شنودن این تصنیف استغنایی، به سخن ما و خواسته های ما و دردهای ما نزدیک تر خواهید شد. و به راز این که چرا آتش بجان نی ها می افتد و خشک و ترشان را می سوزاند و به خاکسترشان بَدَل می کند واقف تر خواهید شد: یک شب آتش در نیستانی فُتاد/ سوخت چون اشکی که برجانی فتاد……

نامه یازدهم

در نقـد روحانیان

نامه سی و پنجم

مگر ما چه کم داریم از آنانی که به دیدار رهبر می روند و سخن دل که نه بل سخنی مورد پسند ایشان با وی در میان می گذارند؟ 
من نیز این فرصت را یافتم تا در دیداری ویژه اما خیالی با ایشان سخن بگویم. 
سخنان من با رهبر کمی متفاوت از دیگران است.

دیدار خیالی با رهبر

سرزمین ما سرزمین ابهام هاست،
سرزمین پرسش های بی پاسخ، 
سرزمین پرونده های بی سرانجام،
سرزمین حادثه های پنهان، و
سرزمین تصمیم در پشت درهای بسته.
در بستری از ابهامات نمی توان آرزومند جامعه ای پسندیده بود.

پرسشهای بی پاسخ

Shajarian MohammadReza_  Zabane Atash

زبان آتش

نامه سی و هفتم محمد نوری زاد به رهبر - شکایت رهبر از اصلاح طلبان - ٢٤
 شهریور نود و شش - تهران

نامه سی و هفتم

آلبوم: ترانه شادي
آهنگ ساز: لودويک وان بتهون
شاعر : آذر آريان پور,
خواننده : فريبا اسدي, گروه,
نوازنده : مسعود نظر:ويلنسل,
شیوه اجرا : ارکستر
فرم : ترانه,
تنظیم :ناصر نظر
http://www.iranseda.ir

www.iranseda.ir

ای انسان ها

نامه ی سی و نهم محمد نوری زاد به رهبر، با عنوان:
اگر خدا بنویسد

Nourizaad

Popular tracks