❣🦋🥀💝⚘💕🇹🇷🇦🇿💐🌼🌷🌺

ŞİİR/ŞAİR

Nazan öncel - Nazınla dünya sazınla dünya

Gulşirînê

İşte Hendek İşte Deve

Timur selçuk - Caddeden Sokaklara

BU BAHAR AŞKA HAZIR - YILMAZ ERDOĞAN

Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde ,
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum..
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda..
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında..
Hiç bilmiyorum! 
Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyâsından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı..
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz..
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler ,
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz..

Erdem Bâyazıt / Biraz Yorgunum

Bu yaşa erdirdin beni,gençtim almadın canımı 
ölmedim genç olarak,ölmedim beni leylak 
büklümlerinin içten ve dışardan 
sarmaladığı günlerde 
bir zamandı 
heves ettim gölgemi enginde yatan 
o berrak sayfada gezindirsem diye 
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. 
Vakti vardıysa aşkın,onu beklemeliydi 
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için 
halbuki aşk,başka ne olsundu hayatın mazereti 
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise 
vay ki gençtim 
ölümle paslanmış buldum sesimi. 

Hata yapmak 
fırsatını Adem’e veren sendin 
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana 
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda 
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi 
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne 
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak 
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini 
tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş 
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi. 

Çeşme var,kurnası murdar 
yazgım 
kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi. 

Gençtim ya,ne farkeder deyip geçerdim 
nehrin uğultusu da olur,dalların hışırtısı da 
gözyaşı,çiğ tanesi,gizli dert veya verem 
ne fark eder demişim 
bilmeden farkı istemişim. 
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine 
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık! 
Yola madem 
çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım 
hava bozar,yüzüm eğik giderdim yine 
yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar 
yola devam ederdim. 

Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim 
gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın 
onunla ben 
hep sevişecek gibi baktık birbirimize. 
bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık. 

Oysa bu sürgün yeri,bu pıtraklı diyar 
ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde 
hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık 
bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için 
kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık 
eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce 
alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık 
ah,bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı 
doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız 
ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık 
gönendi dünya bundan istifade 
dünya bayındırladı: 
Bir yakış,bir yanış tasarımı beride 
öte yakada bir benî adem 
her gün küsülü kaldık. 

Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan 
artık bu yaşa erdirdin beni,anladım 
gençken almadın canımı,bilmedim 
demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş 
çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer 
çiğ tanesi sanmak ne cüret,gözyaşıymış 
insanın insana raptolduğu cevher. 

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi 
taşınacak suyu göster,kırılacak odunu 
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde 
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin 
tütmesi gereken ocak nerde?
 
İsmet Özel

Münacaat

Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar 
Falları grafiklerde bakılanlar siz de işitin.. 
Külden martı doğuran odalıklar 
Ve kahyalar 
Kara pıhtılarıyla damgalanmış veznelerde dili 
Şehvetsiz çilingirler, yaltak çerçiler 
Celepler ki sıvışık, natırlar ki nadan 
Ey hayat rengini sazendelik sanan 
Yırtlaz kalabalık! 
Dinleyin bendeki kırgın ikindiyi, 
Hepiniz kulak verin. 

Güneşin 
Koskoca beldeye suskunluk yaygısını serdiği 
Yazlar yok 
Yok artık altında suskun yolları saklı tutan 
Karla örtülmüş kırların kışı 
Gitti giden, yerine gelmedi başka biri 
Orada 
Duyumsatmadı kendini hiçlik bile 
Belli ki son yüzyılımız göğsümüzden 
Varla yok harman eden sesi uçursak 
Diye bize verildi 
Yetti bir yüzyıl böcekler ve otlarda 
Soluyuş izlerimiz silmek için 

Ne yesek 
Lokmaya vurulur gibi değil 
Yuduma gelmiyor içtiklerimiz 
Dernekler toplanıyor dışta tutmak için 
Kanat vuruşlarını yumuşak tutan etkeni 
Utançlı sessizliği tanımaz kalemlerle 
Kapanıyor bilanço 
Top mermisi, kör testere 
Defalarca boyanmış çaput parçaları 
Sıkıştırdık günlerimiz arasına ki 
Serazat kahkahalar atalım 
Yapmacıktan nefretimiz 
Sebep olsun kavgamıza 
Bekleyiş arzından kovsunlar bizi 
Ne yemen biraz öncemiz diyelim 
Ne biraz sonramız meksika 

Canı pek bir dünya son yüzyılda yaşadığımız 
Yüzü perdahla kavi, peçesi paramparça 
Üstü başı kükürtlü bu dünyadan 
Kancıklık 
Sıçradı çevirdiğimiz sayfalara 
Artık kimse bize haber vermeyecek 
Hemen şu tepenin ardında 
Saldırmaya hazır ve müsellah 
Bir düşman taburu durduğunu 
Çünkü gerçekten yok 
Böyle bir ordu 
Bir düşmanımız kaldı 
Kendi 
Dudaklarımız 
Arasında. 

Biliyoruz günden güne çopurlaşan yer yuvarlağında 
Bizleri yan çizen birer hemşehri haline sokan nedir 
Çırpını çırpını giden atlardan indik 
Girmek için patavatsız yurttaşlar sırasına 
Zihnimiz, acizlerin şikayetleri sığacak kadar 
Kanırtılırken ses etmedik 
Öcümüz alınacak korkusuyla irkildik 
Kaldıysa bir soru içimizde 
O da birşey: 
Nerdedir yerle gök arasındaki ulak, 
Nerde biz? . 

Kimseden bir işaret gelmeyecek 
Bir melek kimsenin alnını sıvazlamazsa 
Söylemez size kimse dünyadaki ömrü boyunca 
Hiçbir insana yan bakışı olmayan kimdi 
Kimdi yan gözle bakmadı kır çiçeklerine bile 
Öğretmek için cephe nedir 
Kıyam etti 
Torunu kucağında 
Dönünce bütün gövdesiyle döndü 
Bir bu anlaşılsaydı son yüzyılda 
Bir bilinebilseydi 
Nedir veche.. 

Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar 
Sıyırın kahkaha sırçasını cildinizden 
Omzunuzdan vaveyla heybesini atın 
Boşa çıksın reislerin, kahinlerin, şairlerin kuvveti 
Güler yüzlü olmak neydi onu hatırlayın 
Neydi söğüt gölgesinde gülümsemek 
Ağız dolusu gülmeden taşlıkta...
 
İsmet Özel

Naat

Oradaydık hepimiz,müheyya bekliyorduk 
salaştı mukadderat,bozulmuş bir nışandı 
gebe rüzgar,ihanete uğramış deniz,kerrat cetveli 
dünyaya sokunmuştuk,dünya hamdı 
külsüzdü ocak,tellal çarşısız 
ağzımız noksandı. 
Rımbaud'nun haberi yoktu Menelik'ten 
Nijinski delirmişti 
Mahler'in beş yaşındaki kızı ölmemisti daha 
nehre Haşim annesiyle karanlık geceler 
bazı çıkardı 
zonklardı öpülmek için kavlamış dudaklarımız 
bekliyorduk;alnımızın çatında 
hepimizin bir çarpı. 

Kopmamış birer çığlık diyesilerdi bıze 
verilmemiş birer söz 
daha hıç çıkılmamış 
birer iskeleydi bedenlerimiz 
alnımız birer sayıltı 
azalarımız yerli yerine çakılmamıştı 
bir çift göz,bır yumruk yürek arasında 
darma dumandık 
küşümle kapanırdı yüzümüz 
çünkü kazınmıştı oraya yekten 
başkalarına ait bir çarpı. 

Yaşamak çarpısı derlerdi buna,yaşamak çarpıntısı. 
Ne acelemiz vardı? Kime kavuşacaktık? 
Yokuşu göze almak mı? Niçin? 
Bir geçit 
nereye açılmak için gerekti bize? 
Susmak bilmiyordu tepemizde ses,saklı ve açık: 
Tamamla çabuk! Çabuk bitir! Hadisene! 
Sese bühtan etmedi aramızdan hiçbiri 
değil mi ki hepimizin 
işaretli ve yarım 
dünyaya sarkık.
 
İsmet Özel

Dibace

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız 
yaprakla yağmurun aşkı meselâ 
kim olsa serpilen coşturuyor bizi 
imreniyoruz başkalarının mahvına. 
Yağmur mahvoluyor çarparak 
kendini parçalıyor mâşukunun açılan kıvrımında 
yaprak dirimle irkiliyor nazlı ve mağrur 
silkiniyor vuran her damlayla. 

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız 
bakıp başkasının başkayla kurduğu bağlantıya 
aşka dair diyoruz ilk anı bu olmalı 
ilkönce damarlarımızda duyuyoruz çağıltısını 
uzak iklimlerin 
kokusu gitmediğimiz şehirlerin önceden 
bir baş dönmesiyle kabarıyor hafızamızda 
sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz: 
Bize ait olan ne kadar uzakta! 

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız 
başkalarının düşünceleriyle değil. 
“Üstümde yıldızlı gök”demişti Königsberg’li 
“içerimde ahlâk yasası”. 
Yasa mı? Kimin için? Neyi berkitir yasa? 
İster gözünü oğuştur,istersen tetiği çek 
idam mangasındasın içinde yasa varsa. 
Girmem,girmedim mangalara 
Yer etmedi adalet duygusu 
içimde benim 
çünkü ben 
ömrümce adle boyun eğdim. 
Yıldızlı gökten bana soracak olursanız 
kösnüdüm ona karşı 
onu hep altımda istedim. 

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız 
ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla 
düşmanı gösteriyorlar,ona saldırıyoruz 
siz gidin artık 
düşman dağıldı dedikleri bir anda 
anlaşılıyor 
baştan beri bütün yenik düşenlerle 
aynı kışlaktaymışız 
incecik yas dumanı herkese ulaşıyor 
sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda 
tek başınayız. 

Diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek 
belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek 
hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız 
yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı 
hayatımıza kendi adımızla başlardık 
bilmediğimiz bu isim,hesaptaki bu açık 
belki dilimi çözer,aşkımı başlatırım 
aşk yazılmamış olsa bile adımın üzerine 
adımı aşkın üstüne kendim yazarım.
 
İsmet Özel

Sebeb-i Telif

Allah

İdrakte yol açmış geceden gündüze Allah.
Güldürmesen öz gönlünü, gülmez yüze Allah.
Dünyaya şafaklar gibi Tanrım sepelenmiş,
Kalbin gözü yanmazsa, görünmez göze Allah.

Allah! Biliriz cisim değil, ya nedir Allah?
En yüksek olan hakta, hakikattedir Allah.
Dondunsa Tekâmül ve güzellikler önünde,
Derket, bu taaccübde , bu hayrettedir Allah.

Bildik, biliriz, gizlidir insandaki kudret,
Herkes onu fehmetmese , acizdir o, elbet.
İnsanın ezel borcudur insanlığa hürmet,
İnsanlığa hürmette, liyakattedir Allah.
 
Gerçek de şu ki: Gizlidir her zerrede vahdet.
Bir zerre iken külle kavuşmak ulu niyet.
Gördüklerimiz zahiridir , batna nüfuz et.
Batındaki, cevherdeki fıtrattadır Allah.

Fıtrat da yatar sözde, sözün öz yükü fikrim,
Seçmiş, seçecek daima tüyden tüyü fikrim.
Ben bir ağacım, yaprağı sözler, kökü fikrim,
Sözlerde değil, sözdeki hikmettedir Allah.

İnsan! Tepeden-tırnağa, sen arzu, dileksin.
Nefsinde doyumsuz, fakat aşkında meleksin
Zulmün yüzüne hak denilen silleni çeksen,
Sillende mühürlenmiş o gayrettedir Allah.

Cahil İner alçaklığa, öz kalbine inmez,
Vicdandan eğer dönse de, hayrından o dönmez.
Zulmette, cehalette, adavette görünmez,
İlgarda , sadakatte, muhabbettedir Allah.
BAHTİYAR VAHAPZADE

Bəxtiyar Vahabzadə Allah

Münir Nurettin - Ay Gökte Hayale

Kulak Misafiri – Events in Small Chambers

Evlerine Varagele Usandim

                              

Neşet Ertaş - Sen Benimsin Ben Seninim

Üç Veliaht;
Guitar - Harun Batıbaygil
Bass - Gökhan Targay
Drums - Koral Tümay

Fikret Kızılok ve Üç Veliaht - Ay Osman (1967)

Farketmeden (Fikret Kızılok)

https://www.facebook.com/pages/Kumdan-Kale-m-/355954394475460

Bəxtiyar Vahabzadə Allah

Kumdan Kale (m)

Recent comments

Emine Duygu

Raife Karatas

Abdullah Ilik

E socrates

Related tracks