شجرىان

تو که نازنــــده بـــــالا ، دل ربایــــــی
تو که بی سرمه چشمون سرمه سایــی
تو که مشکیــــن دو گیســـو در قفایــی
بـــه مــا گویـــی که سرگردون چرایی
بمیـــرم تا تـــو چشـــــمِ تـَــــر نبینـــی
شــــــرار آه ، پــــــــر آذر نبینـــــــــی
چنان از آتــش عشـــــــق ات بســـوزم
که از مــن رنـــگ خاکستــــر نبینـــی
دلــم دردی کـــه دارد بــا کـــه گویـــد
گنــه خـود کرده ، تـــاوان از که جوید
دریغــــا نیست همــــــدردی مـــــوافق
که بر بخت بـدم خـوش خـوش بمویــد
گــــــل وصلت فراموشـــــم نگـــــردد
مگـر خــــــار از سـر گـــورم برویـــد
سیـه بختــم ، که بختــــــم واژگـون بی
سیـه روزم ، که روزم تیــره گـون بی
شــــدم محنت کش کــــــوی محبـــــت
زدست دل که یا رب غـرق خـــون بی
زعشـق ات سوختـــم ای جـــان کجایی
بمانـدم بـــی ســــر و سامـــان کجایــی
نه جانی و نه غیر از جان ، چه چیزی
نه در جان ، نه برون از جان ، کجایی

استاد محمدرضا شجریان * شب سکوت کویر * ساز و آواز

 شب... سکوت، کویر
کیهان کلهر - محمدرضا شجریان

شجرىان

Omid Nabi