Fragmento de una improvisación a dueto con Burkhard Stangl y Fernando Vigueras. 
-Burkhard Stangl: Guitarra Eléctrica
-Fernando Vigueras: Guitarra acústica intervenida y dispositivos electromecánicos
// Grabado en vivo en Bucareli 69 / Septiembre de 2019

BRUMA (Fragmento) Bucareli 69  -(2019) - Fernando Vigueras y Burkhard Stangl

Fragmento de 'Triangle songs' de Jaap Blonk + Rodrigo Ambriz, Fernanda Herreman, Amanda Irarrázabal, Sarmen Almond, Carlos Alegre y Fernando Vigueras.
-Grabado en vivo en Bucareli 69 (2018)

Triangle Songs _ Jaap Blonk + Ensamble /  Bucareli 69 (Fragmento)

Permanencia - Concepción Huerta y Fernando Vigueras
-Pieza multicanal para el memorial del Centro de Cultura Digital
Grabación en vivo / Septiembre, 2019

Permanencia (fragmento) - Concepción Huerta y Fernando Vigueras / CCD - 2019

Activación sonora en colaboración con Dora Juárez, Mabe Fratti y F. Vigueras para la Instalación sonora 'Traslaciones I' de Fernando Vigueras. 
-Grabación en vivo en la galería 'Espectro Electromagnético' / México, 2017

07 Traslaciones I -  Dora Juárez, Mabe Fratti y F. Vigueras  (2017)

Sesión de improvisación con Ute Wassermann, Dora Bartilotti, Birgit Ulher y Fernando Vigueras en el Espectro Electromagnético / México, 2017
-Grabación en vivo por Félix Blume

Trio - Ute Wasserman, Dora Bartilotti y Fernando Vigueras

Unreleased set of the second part of (Spirale) from the series Edges, 2020 - from CMM, curated by Fernando Vigueras 
https://youtu.be/8hiGDXglxPE
 
With tape recordings from the project Wörterbuch34, in collaboration with Andreea Vladut, recorded at Böllerbauer34, 2019 - and personal archive.

Spirale 2_Fragmento

La voz es un instrumento de la memoria, un organismo que establece su propia forma en el acontecer de su resonancia. La voz también es un dispositivo de la imaginación y tiene un papel esencial desde el momento en el que un cuerpo en formación, es capaz de percibirla. Antes de conformarse como herramienta del lenguaje y articular un sistema fonético complejo, la voz se instaura como un puente con la realidad a través del canto, en ese sentido, el arrullo podría representar la experiencia primigenia con la lengua y su arraigo en el cuerpo a través de la escucha sensible. 
¿Qué escuchamos en ese murmullo que determina la identidad de cada lengua? ¿Qué resuena en ese esbozo del lenguaje, donde la palabra se origina como una vibración profunda? 
Cada voz recrea un lenguaje propio que contiene la memoria de un cúmulo de escuchas, asentadas en la huella sonora de su timbre. El canto, es el catalizador de ese lenguaje. 

Arrullo retoma esta serie de disertaciones y cuestionamientos para recrear una evocación latente de ese primer contacto con la voz a través del canto y la memoria. 

Créditos:
Fernando Vigueras: Concepto, grabación y edición
Voces: Sarmen Almond y Maricarmen Martínez López

Listening Biennial

Arrullo - Fernando Vigueras

Pobierz książkę "Pępek świata" (pdf): bit.ly/naveloftheworld 

"Była to osoba nie wielkiej egzaltacji, lecz głębokich przekonań. Młoda, żywa, nie dbająca o siebie, lecz nie z tych, które wzbudzają ogień słomiany, gasnący rychło. Nie szukała sławy, biorąc udział w ruchu narodowym, a nawet bardzo mało opowiadała o swej roli w powstaniu."

Tak zapisała się w pamięci sobie współczesnych Anna Henryka Pustowójtówna. Kim była? Anna urodziła się w 1838 roku w Wierzchowiskach pod Lublinem. Był to majątek należący do jej babki, słynącej z patriotycznej postawy Brygidy Kossakowskiej z Rzewuskich. Jej córka Marianna poślubiła carskiego oficera Teofila Pustowójtowa i urodziła trójkę dzieci. Babce udało się wychować najmłodszą wnuczkę Annę w poczuciu polskości.

W Lublinie Anna pobierała nauki w Szkole Wyższej Płci Żeńskiej Zgromadzenia Panien Wizytek. Edukację kontynuowała w Aleksandryjskim Instytucie Wychowania Panien w Puławach – placówce, która miała ułatwiać rusyfikację arystokracji Królestwa Polskiego. Po śmierci ojca Anna zamieszkała z matką w Lublinie. Tutaj zaczęła używać imienia Henryka. Zaangażowała się w działalność patriotyczną organizując zebrania, msze i procesje kościelne o wydźwięku niepodległościowym. 12 sierpnia 1861 roku na placu Litewskim odbyła się wielotysięczna demonstracja z okazji rocznicy zawarcia Unii Lubelskiej. Kiedy wojsko carskie nie pozwoliło złożyć kwiatów pod pomnikiem Unii, Henryka Pustowójtówna stojąc na czele grupy kobiet, przedarła się przez kordon. Czyn ten zjednał jej powszechny podziw narażając jednocześnie na represje ze strony władz carskich. Jako córka rosyjskiego generała uniknęła zesłania, została jednak wydalona z Lublina. Gdy wyjeżdżała z miasta w eskorcie żandarmów, mieszkańcy rzucali kwiaty na jej powóz.

Henryka wróciła na ziemie polskie w 1863 roku, aby walczyć w powstaniu styczniowym. Została adiutantem naczelnego wodza Mariana Langiewicza. Po upadku powstania zamieszkała w Paryżu, gdzie poślubiła Stanisława Loewenhardta. Doczekali się czwórki dzieci. Henryka zmarła nagle w 1881 roku

Antonina Nowacka – Henryka Pustowójtówna

Improvisation with Mike Gamble (gtr), Fernando Vigueras (gtr) and Alex Asher (trmbn)based on a Daniel Godínez Nivón's graphic score. 
Part of the process of the 'Oneiric Assembly' project. 
LAP Residency at Montalvo Arts Center, Saratoga, CA / July - August 2017

Gamble, Asher, Vigueras - Improv 4   Montalvo 2017

This is a compilation of improvisations and sound from the project 'Oneiric Assembly' from Fernando Vigueras and Daniel Godínez Nivón, developed during the LAP Residency at Montalvo Arts Center, 2017 / 2019

Gamble, Asher, Vigueras - Improv 4 Montalvo 2017

sonidonirico

Related tracks