غزل شمارهٔ ۱۸۰۵مولوی » دیوان شمس »
پوشیده چون جان میروی اندر میان جان منسرو خرامان منی ای رونق بستان منچون میروی بی من مروای جان جان بی تن مرووز چشم من بیرون مشوای مشعل تابان منهفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم…
Home
Feed
Search
Library
Download