عماد رام  _     افسانه  SHAB MAHTAB

تصنیف سمنو  از آلبوم هفت سین- با صدای محمد منتشری 

سمنو

دلکش - داغ لاله - Delkash

4 Shanbeh Soori - Kaveh Yaghmaei

عنوان اثر: فروردین
خواننده: مرضیه
آهنگساز: یحیی زرین‌پنجه
شاعر: محمدتقی بهار
دستگاه ماهور

متن تصنیف:
ز فروردین شد شکفته چمن
گل نو شد زیب دشت و دمن
کجایی ای نازنین گل من
بهار آمده با گل و سنبل
ز بیداد گل نعره زد بلبل

دل بلبل نازک است ای گل
دل او را از جفا مشکن

بهار از گل سایه‌بان دارد
دریغا کز پی خزان دارد
خوش آن کس کو یاری جوان دارد
بتی تازه با شراب کهن

دلم گشت از چرخ بوقلمون
چو جام می لب به لب از خون
غم عشقت شد بر غمم افزون

شد از ستمت، ز دست غمت، غرق خون دل من
مجنون دل من، محزون دل من، پر ز خون دل من


Marziyeh_Ze_Farvardin

WwW.Teh-dl.IR

خونه - روزبه نعمت اللهی

نوروز - بابک سعیدی

هزار داستان با مسعود بهنود
داستان چهل و سوم
گوگوش
|
گوگوش، فائقه آتشین، هنرمندی که در مقابل چشمان مردم ایران بزرگ شد

داستان چهل و سوم - گوگوش

میر نوروزی یکی از مراسم مربوط به جشن نوروز بود که در ایران مقارن با بهار انجام می‌دادند. در ایران رسم بود در ایام عید نوروز محض تفریح عمومی و مضحکه فردی عامی و از میان مردم را بعنوان پادشاه یا امیر یا حاکمی موقتی به نام میر نوروزی انتخاب می‌کردند و برای یک یا چند روز زمام امور شهری را به عهده‌اش می‌سپردند پس از انقضای ایام جشن پادشاهی او نیز به پایان می‌رسیده است. واضح است که جز تفریح و خنده و بازی هیچ منظور دیگری در بین نبوده است و احکامی که میرنوروزی صادر می‌کرده، پس از نوروز به حال اول بازگردانده می‌شده است. نظیر این جشن در بابل و در بین ملل دیگر نیز مرسوم بود.[۱] نشانی از این رسم را در اثر سروانتس به نام دن کیشوت نیز ملاحظه می‌کنیم. قهرمان داستان را که علی‌الظاهر سفیه و ابله است در شهری لباس شاهان می‌پوشانند که چند روزی حکومت کند و مردمان تفریح نمایند.

میر نوروزی


با تشكر از سايت آئين بهائي  http://www.aeenebahai31.info/node/2678

سرود نوروزی

تن کرده زمان لباس نوروز
افکنده زتن قبای دیروز
رفتست شکوه فصل سرما
وقتست بیاید عید نوروز

هر جا که نظر کنی ببینی
پوشیده جهان لباسی از گل
چون گل به چمن شکفته گردد
پیچد همه جا نوای بلبل

پوشانده زمانه رخت نو را 
به هر دم به هر لحظه به هر آن
با طرح بدیع و نقش نوروز

در خور نبود نشته باشی
به کنجی فسرده پریشان 
پژمرده تو در قبای دیروز

از تن تو لباس کهنه برکن
چون باغ به وقت نو بهاران
شو تازه به لحظه های تازه 
چون غنچه کنار جویباران

پر مهرو محبت و صفا باش
به همه خلق جهان مردم این خاک
در سال نو بهار تازه

هر غصه و کینه می شود پاک
به دردانه سرشکی زهر دل
با خلق خوش و دو حرف تازه

تن کرده زمان لباس نوروز
افکنده ز تن قبای دیروز
پیچید به گوش لحظه ها باز
آواز خوش بهار امروز

سرود نوروزی

بهارخوانی از جمله آیین‌های کهن ایرانی است که تا چند دهه پیش به شکل گسترده‌تری در بسیاری از نواحی ایران و به‌ویژه البرز شمالی و جنوبی، مازندران، گیلان و تالش و دیلمان، کومش، طالقان و ... رواج داشت و امروز به شکل خیلی پراکنده در روستاهای دور‌دست نواحی یاد شده مشاهده می‌شود. 
موسیقی محلی مازندران
آهنگساز:جمال محمدی
خواننده:عباد محمدی-جلال محمدی
شاعر : رشيد بابازاده

نوروز - بابک سعیدی

Pari Joon

Related tracks