بوی بهار

آلبوم : از انعکاس شهرهای دور
Peyman Yazdanian - Echoes From Distant Lands (Spring Fever)

لطفا در صفحه فیسبوک (موسیقی خوب بشنویم) همراه ما باشید
Please Fallow Us on Facebook
www.facebook.com/GoodMusicToHear

پیمان یزدانیان - تب بهار

خورشید خانم آفتاب کن
یه مشت برنج تو آب کن
ما بچه های گرگیم از سرمایی بمردیم
پرستو کوچ کرده تا که بهار برگرده

خورشید خانم در اومد
پونه و ریحون اومد
خبر میده بهاره
بچه ها وقت کاره
بهار صفا میاره

خورشید خانم آفتاب کرد
کلی برنج تو آب کرد
آفتاب مهتاب چه رنگه
سرخ و سفید دورنگه
کی گفته لاله، لاله پیاله داره

موسیقی: سودابه سالم
تنظیم: کارن همایونفر

خورشید خانم آفتاب کن - سودابه سالم

تصنیف نغمه نوروزی
با صدای استاد غلام حسین بنان
آهنگ: استاد روح الله خالقی
ترانه: استاد رهی معیری

گل من بستان، گشته چون رویت
چمن از گل شد، چون سر کویت
بلبل از مستی هر نفس نغمه ای سر کند
سبزه درگیرد روی صحرا را
لاله آراید چهره زیبا را
قطره باران چهره لاله را تر کند
با مینای می آماده کن می را
هان مطرب بزن ساقی بده می را
کز بلبل آید نغمه نـــوروزی
پر کن قدح با شادی پیروزی
دلدادگان را ای گل صلا ده
جامی زما گیر جامی به ما ده
نوگلی پیدا در بهاران کن
رو و مویش را بوسه باران کن
هر دم از شادی خنده زن، باده خور پای گل
لاله گر خواهی آتشین رویش
سنبل ار جویی تار گیـسویش
گل اگر باید چهره او نگر جای گل
شد فصل گل و من دور از آن ماهم
ای سرو روان وصلت زجـان خواهم
باز آ که چون گل در کنارم باشی
در نوبــــهـــاران نوبــهـارم باشی
دلدادگان را ای گل صلا ده
جامی زما گیر جامی به ما ده


Banan, Rahi, Khaleghi استاد بنان- نغمه نوروزی

به کوشش کاوه باغچه‌بان 

کاشکه هر روز بود، روز نوروز
کاشکه هرشب بود، چهارشنبه‌سوری

سمفونی چهارشنبه‌سوری، ثمین باغچه‌بان

Tasnif Payam Nasim

Ajam - Norooz Khani / عجم - نوروز خوانی

با این‌که «فریدون مشیری» این شعر را برای خوانده شدن به‌شکل ترانه نسروده بود ولی چنان مورد پسند اهل موسیقی واقع شد که بعدها چند اجرای متفاوت با صدای خوانندگان مختلف از آن ساخته و اجرا شد. «خوش به‌حالِ غنجه‌های نیمه‌باز» سال 1341 و در  مجموعۀ «ابر و کوچه» منتشر شد. سال‌ها بعد «فریدون مشیری» در شرح خاطره‌ای که از زمان سرودن آن به‌یاد داشت می‌نویسد:

« . . . بیست و چند سال پیش، ده ـ دوازده روزی به نوروز مانده، شبی تا صبح باران بارید و بامدادان، آفتابی درخشان، آخرین روزهای زمستان رفتنی و نخستین نشانه‌های فرا رسیدن فروردین را بشارت داد. دو کبوتر سپید داشتیم که در هوای صبح، نشاط می‌کردند و چند گلدان میخک، که دانه‌های باران، بر برگ‌هایشان در نور آفتاب می‌درخشید. همه چیز در حال شکفتن بود. صبح را تماشا می‌کردم، آسمان ‌آبی را، ابرهای سپید را، برگ‌های تازه از جوانه بیرون آمدۀ بید را و بوی بهار را. بی‌اختیار، آنچه را می‌دیدم و می‌چشیدم و حس می‌کردم، روی کاغذ آوردم: «بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک،
شاخه‌های شسته، باران‌خورده پاک . . .»

یک بار آن را خواندم، دیدم تقریبا به شیوه طراحان ـ که با چند خط طرحی می‌ریزند تا شکلی یا حالتی را بیان کنند ـ من هم با این چند کلمه طرحی از بهار پای در راه، در حقیقت نقاشی کرده‌ام و اگر چه حسرتم را با عبارت «خوش به حال روزگار» گفته‌ام اما هم این طبیعت زیبا و هم آن حسرت باید از احساس فردی و فضای خانه بیرون بیاید و در سطح وسیع‌تری بازتاب داشته باشد، ادامه دادم:

«خوش به‌حالِ چشمه‌ها و دشت‌ها
خوش به‌حالِ دانه‌ها و سبزه‌ها . . .»

شعر امروز با واقعیات ملموس زندگی سروکار دارد. طبیعت، مژده فرا رسیدن نوروز و بهار را می‌دهد و باید به پیشواز نوروز رفت و در حد مقدور، مثل طبیعت نو نوار شد، اما . . .

اما یاد میلیون‌ها نفر که این نو نواری برایشان آرزویی است و با یاد محرومیت‌ها و غم‌های دیگر و بلافاصله با یاد این راز جاودانه هستی که باید «با دل خونین لب خندان آورد» و در عین تنگدستی باید «در عیش کوشید و مستی» و اینکه بالاخره، با همه بی‌نصیبی‌ها باید پا به پای نوروز شادی را دریافت و لحظه‌ها را رنگین کرد، نوشتم:

«ای دلِ من گرچه در این روزگار
جامۀ رنگین نمی‌پوشی به کام . . .»

یک بار دیگر شعر را از ابتدا تا پایان خواندم. حرفی بیشتر از این نداشتم. می‌خواستم به همه گفته باشم در نوروز با آفتاب هم می‌توان مست شد.

این شعر، یک هفته بعد، در آستانه نوروز چاپ شد. سادگی و صمیمیت آن نظر عده‌ای را به خود جلب کرد، اظهار لطف‌هایی شد. از آن جمله، استاد «نظام‌العما» استاد ممتاز خط، بیت آخر شعر را با خط درشت بر مقوایی که دور آن تذهیب‌کاری شده بود، نوشتند که نسخه‌ای از آن به من لطف کردند و گفتند نسخه‌های متعددی از آن نوشته و به دوستان یادگار داده‌اند.

چندی بعد استاد «فرهاد فخرالدینی» گفتند آهنگی به نام «سرود بهار» برای قسمت آغازی این شعر ساخته‌اند و خواستند به‌جای قسمت‌های بعدی ـ که برای سرود طولانی است ـ چند سطر مربوط به نوروز، بر آن بیفزایم. این شش سطر بر آن مقدمه افزوده شد:

«به گلبانگ عید
گُل سرخ شادی دمید
خوشا چهرۀ باشکوه امید.
بهاران خوش است
گل روی یاران خوش است
شکست غم روزگاران خوش است . . .»


بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک،
شاخه‌های شسته، باران‌خورده پاک، 
آسمانِ آبی و ابر سپید،
برگ‌های سبز بید، 
عطر نرگس، رفص باد،
نغمۀ شوق پرستوهای شاد
خلوتِ گرم کبوترهای مست

نرم‌نرمک می‌‌رسد اینک بهار
خوش به‌حالِ روزگار

خوش به‌حالِ چشمه‌ها و دشت‌ها
خوش به‌حالِ دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش به‌حالِ غنچه‌های نیمه‌باز
خوش به‌حالِ دختر میخک که می‌خندد به ناز

خوش به‌حالِ جام لبریز از شراب
خوش به‌حالِ آفتاب

ای دلِ من گرچه در این روزگار
جامۀ رنگین نمی‌پوشی به کام
بادۀ رنگین نمی‌بینی به‌ جام
نُقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت از آن می که می‌باید تُهی‌ست
ای دریغ از تو اگر چون گُل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای‌ دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

گر نکوبی شیشۀ غم را به سنگ
هفت‌رنگش می‌شود هفتاد رنگ

فریدون مشیری
از مجموعۀ «ابر و کوچه»

سرود بهار(بوی باران) - شجریان

بهار

آهنگساز: بهرنگ نوعی پور
شعر: سیاوش کسرایی
آواز: سولماز بدری
 سوپرانو و آلتو: آیدا شهیدی
تنور و باس: کیا هادی پور، حامی حقیقی
ضبط: حامی حقیقی

تاریخ ضبط: 1383

Bahar بهار

Simin Ghadiri : Yek Gol,Dah Gol---سیمین قدیری : یک گل ، ده گل ، صدها گل

Ramteen - Mir Nowruz

نوروز آمد پیروز آمد
بهاران پیدا شد ز غوغای بلبل ز هر سو می آید صدای پای گل
نوروز آمد پیروز آمد
بهاران پیدا شد ز غوغای بلبل ز هر سو می آید صدای پای گل

در این نوروز کیان دلت خرم به جهان لبت پر خنده باشد
 گل خوشبختی بچین الهی سال نوین به تو فرخنده باشد
گل خوشبختی بچین الهی سال نوین به تو فرخنده باشد

نوروز آمد پیروز آمد
بهاران پیدا شد ز غوغای بلبل ز هر سو می آید صدای پای گل
نوروز آمد پیروز آمد

Norooz amad hayedeh  هایده ،نوروز آمد

آهنگ نوروزی گروه آوازی دامور
"بدون استفاده از ساز"
غزل اکلیلی-پریسا دلفانی-مینا جعفری-فراز خسروی دانش-عطا حکاک

Norooz (گروه آوازی دامور)

ترانه ی سیب آلبوم هفت سین - استاد منتشری

بهار آمد سوار آمد به مرکب نوروز، خورشید تابان , یوهو
خوشم خوشم که عمر دی سر آمده، رنجم بگرفته پایان, یوهو
بیا که خوش کنم دلم به روی تو، شادم کن در این نوبهاران
دوره سرما رفته، غم به یک‌جا رفته، پا بکوبید یاران
به من و تو بادا سال نو فرخنده
به سال نو گردد ما را لب پرخنده
ستاره بختت چون مهر تابنده
به همه کسان، به همه یاران، خوش و خرم روزگاران
پای هفت‌سین، رو به آینه خوش‌تر چه باشد
شمع و جمع و جام زرینه خوش‌تر چه باشد
عیدی از آن یار دیرینه خوش‌تر چه باشد
گیرم در آغوشش، می‌گویم در گوشش
صد سال به این سال‌ها

احمد عاشورپور - والس نوروزی

ثمین باغچه‌بان | نوروز تو راهه

نوروز(بیات ترک) |حسین علیزاده

نوروز    مرجان وحدت

سهیل نفیسی
همه‌ی فصلن دنیا
ترانه: ابراهیم منصفی (رامی)

Soheil Nafisi-Hameye Faslone Donya

بهارخوانی از جمله آیین‌های کهن ایرانی است که تا چند دهه پیش به شکل گسترده‌تری در بسیاری از نواحی ایران و به‌ویژه البرز شمالی و جنوبی، مازندران، گیلان و تالش و دیلمان، کومش، طالقان و ... رواج داشت و امروز به شکل خیلی پراکنده در روستاهای دور‌دست نواحی یاد شده مشاهده می‌شود. 
موسیقی محلی مازندران
آهنگساز:جمال محمدی
خواننده:عباد محمدی-جلال محمدی
شاعر : رشيد بابازاده

نوروز خوانی مازندران

Download Link : http://www.mediafire.com/download/7y9o9x6oav4v5ji/Moslem_Rasouli_-_Nowruz.mp3



Mim Rasouli - Nowruz 92

World Music Enthusiast! 

"Music gives a soul to the universe, wings to the mind, flight to the imagination and life to everything." - Plato

بوی بهار

ParisaA