میبینم که عشقم داره میخونه؟؟ :)

Artist : Amir Azimi

Title : Khasteh
Lyrics : Dr.Mehdi Moosavi
Music : Amir Azimi
Arrangement : Babak Khazaei
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
I want to be outcry though my sewed lips

me,my grandfather and my ancestor were burned.

 

I want to be screem,be unconditional cry

I want to be throwing of all stages.

 

Someone laughing at me from the busy line

In the final stage ,a giant laughing at me.

 

A person called me in the middle lane

It was a fun game ..she let me go

 

I mixed with myself,everyone and your fear

I've been shoot! that I shooted into a bad game .

 

I was that merged and that did not merge,

Keeper this so many untold secrets.

 

I passed tolerance ,face tolerance.

My pain is that I cheated from my own fellow.

 

Talked malicious words of wisdom to a drunk

Lost!at the end they all claping.

 

i'm starting from you to be ending myself

I passed the alley maybe I get to the street.

 

I smell the woman and the woman sold me to a fashioned hair

 

I walked because I'm sure of my indirection.

 

Tired of your being ,the more tired of your left,

Tired of "molavi" and "shush" to your "railroad"

 

Tired of was and I swear that's nothing

Tired of the tired sight of Tehran in smoke.

 

You were dead and one was killed in my soul

You were dead and one stil had faith in you!

 

Killed you!dancing in blood with hate of bodys,

Behind every mic dancing cause of madness.

 

I was drunk from last night until now,

To not understand what was happen to me.

 

I called myself in an Autumn night

I smoke so as not seeing anything.

 

 

 

_________________________________________________________

 

 

خواستم داد شوم گرچه لبم دوخته ست

خودم و جدم و جد پدرم سوخته ست

خواستم جیغ شوم گریه ی بی شرط شوم

خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم

کسی از گوشی مشغول بمن میخندید

آخر مرحله شد غول بمن میخندید

یک نفر از وسط کوچه صدا کرد مرا

بازی مسخره ای بود رها کرد مرا

با خودم با همه با ترس تو مخلوط شدم

شوت بودم که به بازی بدی شوت شدم

آنچه میرفت و نمیرفت فرو آن بودم

حافظ اینهمه اسرار مگو من بودم

از تحمل که گذشتم به تحمل خوردم

دردم این بود که از یار خودی گل خوردم

حرفی از عقل بداندیش به یک مست زدم

باختیم، آخر بازی همگی دست زدند

از تو آغاز شدم تاکه به پایان برسم

رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم

بوی زن دادن و زن داد به موی فشنم

راه رفتم که به بیراه ی خود مطمعنم

خسته از بودن تو خسته تر از رفتن تو

خسته از مولوی و شوش به راه آهن تو

خسته از آنچه که بود و بخدا هیچ نبود

خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود

مرده بودی و کسی در نفس من جان داشت

مرده بودی و کسی باز بتو ایمان داشت

کشتمت تن زده در ورطه ی خون رقصیدم

پشت هر میکروفن از فرط جنون رقصیدم

از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد

مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد

به خودم زنگ زدم توی شب پاییزی

دود سیگار شدم تاکه نبینم چیزی
Cover by Reza Ahmadi

Khasteh ( Tired )

مو براش دریا شدم او با برکه میپرید!
مو براش فردا شدم؛ به گذشته میرسید…
مو یه دنیا آرزو او جلو پاشو میدید…
صاف بودم عین دشت؛ ولی بام صادق نشد!
مو براش عشق شدم؛ ولی بام عاشق نشد
غرق عشقش میشدم؛ یک دفعه قایق نشد…
آی مترسک! چشاتو واکن گندماتو دزدین…
آی مترسک؛ سر و صدا کن که کلاغا رسیدن!

ای مترسک! سر و صدا کن که کلاغا رسیدن
همه جا جارش زدم؛ مونه بی صدا میخواست…
مو براش شفا بودم؛ او فقط دوا میخواست!
مو دوتامونه؛ ولی اون مونه جدا میخواست…
آی مترسک! چشاتو واکن گندماتو دزدین…
آی مترسک؛ سر و صدا کن که کلاغا رسیدن!
ای مترسک! سر و صدا کن که کلاغا رسیدن

Erfan Tahmasbi Matarsak مترسک عرفان طهماسبی

sogand_-_salam_128_ouy.mp3

{قسمت ۱}
تو که می‌شناسی درد تو شعرامو
تو که می‌فهمی معنی ایهامو
تو که با رنج کشیدی بدن زخمی‌مو
تو که دیدی یه شبه برف رو موهامو
بدنم‌ مَهلکه‌ی شیهه‌ی شلاق شد
من اگه خسته شبیه تنِ ایران بودم
من اگه لحظه‌ی پایانیِ انسان بودم
خاطراتِ تو منو زنده نگه داشته هنوز
وسطِ بی‌تو‌ترین نقطه‌ی زندان بودم
که به یادِ تنِ گرم تو، تنم داغ شد
{هم‌خوان}
با لبات فاتحه‌ی هر غمیو می‌خونم
من به آرامش وحشی چشات مدیونم
یه پناهنده‌ی ترسیده‌ی تنهام اما
پشتِ مرز تن تو تا به ابد می‌مونم
منو از این غم جاودانه آزاد کن

{قسمت ۲}
تو که باشی پیش من خنده به دردا می‌زنم
حتی اون لحظه که از شکنجه‌ها جون می‌کنم
تو دلیلِ سبزِ ریشه‌می تو خاک این کویر
چرا خم شه قامتم، زرد بشه روح و تنم؟
که جواب موندنم، اَره سر ساق شد
اگه فردایی باشه من با تو می‌سازم
برد من وقتیه که به تو می‌بازم
توی این روزای شوم، شده کل آرزوم
روز آزادی بیاد حبس بشم تو بغلت
بین دستات برسم به اوج پروازم

{هم‌خوان}
با لبات فاتحه‌ی هر غمیو می‌خونم
من به آرامش وحشی چشات مدیونم
یه پناهنده‌ی ترسیده‌ی تنهام اما
پشت مرز تن تو تا به ابد می‌مونم
منو از این غم جاودانه آزاد کن
با لبات فاتحه‌ی هر غمیو می‌خونم
من به آرامش وحشی چشات مدیونم
یه پناهنده‌ی ترسیده‌ی تنهام اما
پشتِ مرز تن تو تا به ابد می‌مونم
منو از این غم جاودانه آزاد کن
با لبات فاتحه‌ی هر غمیو می‌خونم
من به آرامش وحشی چشات مدیونم
یه پناهنده‌ی ترسیده‌ی تنهام اما
پشتِ مرز تن تو تا به ابد می‌مونم

209 - Shahin Najafi

و ما زمستان دیگری را سپری خواهیم کرد؛ 
با عصیان بزرگی که در درونمان هست
و تنها چیزی‌که گرممان می‌دارد
آتشِ مقدسِ امیدواری ست...

Ba'de Ma - Single

Ba'de Ma - Shervin Hajipoor - بعد ما - شروین حاجی پور

Shervin Hajiaghapour | Tamame Man شروین حاجی‌آقاپور تمام من

جاستیناjustina-Kash Donya Behem Ye Dokhtar Bede

متن آهنگ گل یخ:
غم میون دو تا چشمون قشنگت لونه کرده

شب تو موهای سیاهت خونه کرده

دوتا چشمون سیاهت مثل شبهای منه

سیاهی های دو چشمت مثل غم های منه

وقتی بغض از مژه هام پایین میاد بارون میشه

سیل غمها آبادیمو ویرونه کرده

وقتی با من میمونی تنهاییمو باد می بره

دوتا چشمام بارون شبونه کرده

بهار از دستهای من پر زدو رفت

گل یخ توی دلم جوونه کرده

تو اتاقم دارم از تنهایی آتیش میگیرم

دل شکوفه تو این زمونه کرده

چی بخونم جوونیم رفته صدام رفته دیگه

گل یخ توی دلم جوونه کرده


حنا جهانفروز...گًل یخ

Mim Mesle Madar

اگه یه روز بری سفر ... بری زپیشم بی خبر
اسیر رویاها می شم ... دوباره باز تنهامی شم
به شب می گم پیشم بمونه ... به باد می گم تا صبح بخونه
بخونه از دیار یاری ... چرا می ری تنهام می ذاری
اگه فراموشم کنی ... ترک آغوشم کنی
پرنده دریا می شم ... تو چنگ موج رها می شم
به دل می گم خواموش بمونه ... میرم که هر کسی بدونه
می رم به سوی اون دیاری ... که توش من رو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه ... بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم ... که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم...
اگه بازم دلت می خواد یار یک دیگر باشیم
مثال ایوم قدیم بشینیم و سحر پاشیم
باید دلت رنگی بگیره ... دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری ... که توش من رو تنها نذاری
اگه می خوای پیشم بمونی ... بیا تا باقی جوونی
بیا تا پوست به استخونه ... نذار دلم تنها بمونه
بذار شبم رنگی بگیره ... دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری ... که توش من رو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو ، تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه ... بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم ... که باز برات آواز بخونم
اگه یه روزی نوم تو باز ، تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه ... بذاره دردت جا به جا شه
بره توی تموم جونم ... که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم

اگه یه روز بری سفر    بابک امینی / سوگند / آرش اوین

» ترانه سرا ( سید مهدی موسوی )
» آهنگ ساز : ( بابک خزائی )

خواستم داد شوم گرچه لبم دوخته است
خودم و جدّم و جدّ پدرم سوخته است

خواستم جیغ شوم، گریه ی بی شرط شوم
خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم

کسی از گوشی مشغول، به من می خندید
آخر مرحله شد، غول به من می خندید!

یک نفر، از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود... رها کرد مرا!

با خودم، با همه، با ترس تو مخلوط شدم
شوت بودم! که به بازی بدی شوت شدم!

آنچه می رفت و نمی رفت فرو... من بودم!
حافظ ِ اینهمه اسرار ِ مگو، من بودم

از تحمّل که گذشتم به تحمّل خوردم
دردم این بود که از یار ِ خودی گل خوردم!

حرفی از عقل ِ بداندیش به یک مست زدند
باختیم! آخر بازی، همگی دست زدند

از تو آغاز شدم تا که به پایان برسم
رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم

بوی زن دادم و زن داد به موی فَشِنم!!
راه رفتم که به بیراهه ی خود، مطمئنم

خسته از بودن تو، خسته تر از رفتن تو
خسته از «مولوی» و «شوش» به «راه آهن» تو

خسته از آنچه که بود و به خدا هیچ نبود
خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود

مرده بودی و کسی در نفس ِ من جان داشت
مرده بودی و کسی باز به تو ایمان داشت!

کشتمت! تن زده در ورطه ی خون رقصیدم
پشت هر میکروفون از فرط جنون رقصیدم

از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد
مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد!

به خودم زنگ زدم توی شبی پاییزی
دود سیگار شدم تا که نبینم چیزی

اگه یه روز بری سفر بابک امینی / سوگند / آرش اوین

iLady

Recent comments

Sphr

☠️🖤ی دخی بد یا ی مخ رد🖤☠️

samar

M

Related tracks