อย่างที่คาดไว้ ว่าฉันคือคนที่ต้องเสียใจ ต้องลืมทุกสิ่งปล่อยให้มันจางหาย
ต้องทำทุกอย่างให้เหมือนกับเริ่มใหม่
ฉันยอมรับ ว่าฉันไม่มีอะไรเหมือนอย่างใครเขา มีแค่ความจริงในใจที่ไม่เคยเก่า
มีแค่นั้นก็คงต้องยอมรับความปวดร้าว ทรมาน

จากนี้ไป คงต้องหยุดพยายาม
ต้องปล่อยเธอไป ไม่อาจจะขวาง
เพราะใจฉัน เธอไม่เคยต้องการ มากแค่ไหนคงไม่มีค่าเท่ากับเขา

ต่อจากนี้ ไป ฉันก็รู้ควรหยุดความรักฉันเอาไว้
แม้ว่าต้องเสียใจ ต้องปล่อยเธอกับเขาไป คนที่แพ้ก็คงทำได้แค่เท่านั้น

และต่อจากนี้ ไป ฉันก็ไม่รู้จะหยุดน้ำตาได้อย่างไร
เมื่อฉันต้องเสียใจ ต้องกลับไปเริ่มใหม่ คนที่แพ้ก็คงทำได้แค่ผิดหวัง

วอน เวลาอีกนานแค่ไหน กว่าที่ในใจจะลืมเรื่องเรา
และอีกนานไหมที่ใจจะต้องทนเหงา ทรมาน

Peerawicht Tunkam