selection

زني كه صاعقه وار آنك رداي شعله به تن دارد
فرو نيامده خود پيداست كه قصد خرمن من دارد
هميشه عشق به مشتاقان پيام وصل نخواهد داد
كه گاه پيرهن يوسف كنايه هاي كفن دارد
كيم،كيم كه نسوزم من؟تو كيستي كه نسوزاني؟
بهل كه تا بشود اي دوست!هر آنچه قصد شدن دارد
دوباره بيرق مجنون را دلم به شوق مي اندازد
دوباره عشق در اين صحرا هواي خيمه زدن دارد
زني چنين كه تويي بي شك شكوه و روح دگر بخشد
به آن تصور ديرينه كه دل ز معني زن دارد
مگر به صافي گيسويت هواي خويش بپالايم
در اين قفس كه نفس در وي هميشه طعم لجن دارد

10SHAB - Monzavi - Zani Ke Saeghevar

Monzavi 1 (... مجالِ بوسه به لب های خویشتن بدهیم)

شعر و صدای حسین منزوی
*
از زمزمه دلتنگيم، از همهمه بيزاريم
نه طاقت خاموشی، نه ميل سخن داريم

آوار پريشانی‌ست، رو سوی چه بگريزيم؟
هنگامه‌ی حيرانی‌ست، خود را به که بسپاريم؟

تشويش هزار «آيا»، وسواس هزار «اما»
کوريم و نمی‌بينيم، ورنه همه بيماريم

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته‌ست
امروز که صف در صف خشکيده و بی‌باريم

دردا که هدر داديم آن ذات گرامی را
تيغيم و نمی‌بريم، ابريم و نمی‌باريم

ما خويش ندانستيم بيداريمان از خواب
گفتند که بيداريد، گفتيم که بيداريم

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
اميد رهايی نيست، وقتی همه ديواريم

حسین منزوی - وقتی همه دیواریم

بپا گردان
متن سرود از الف مهر
موسیقی و تنظیم: روزبه عماد


اگر ایران خراب آباد و ویران است
اگر جان من و تو جان ایران است
اگر این خانه زیر سایه مرگ است
اگر داغ گلوله سهم گلبرگ است

هلا برخیز و چون تندر
مسلح کن سلاحت را
بپا گردان رزم آور
تو بشکن سد راهت را
هلا برخیز و چون تندر
مسلح کن سلاحت را
بپا گردان رزم آور
تو بشکن سد راهت را
منم توفان
بترس ای بید لرزیده!
هماوردت
حریفی سخت ورزیده
منم ایمان منم عصیان پر از باور
که می جنگم که می مانم تواناتر

منم کانون شورشگر
که حاضر گفته تا آخر
منم کانون شورشگر
که حاضر گفته تا آخر
تفنگم را چو برگیرم
وطن را باز پس گیرم
در این بیشه من ان شیرم
وطن را باز پس گیرم

سر سبز جوانان را
ببین بر چوبه های دار
همه درد و غم تاریخ
شده بر زندگی آوار
شده بر زندگی آوار

هلا برخیز و چون تندر
مسلح کن سلاحت را
بپا گردان رزم آور
تو بشکن سد راهت را
هلا برخیز و چون تندر
مسلح کن سلاحت را
بپا گردان رزم آور
تو بشکن سد راهت را
منم توفان
بترس ای بید لرزیده!
هماوردت
حریفی سخت ورزیده
منم ایمان منم عصیان پر از باور
که می جنگم که می مانم تواناتر

قسم خوردم که با خونم
ستمگر را براندازم
فلک را سقف بشکافم
و طرحی نو دراندازم
منم توفان منم عصیان
منم خیزش منم فریاد
منم رگباری از آتش
به سرتاپایت ای جلاد
منم رگباری از آتش
به سرتاپایات ای جلاد
منم رگباری از آتش به سرتاپایت ای جلاد

Be Pa Gordan

شعري با صداي استاد حسين منزوي
از زمزمه دلتنگيم از همهمه بيزاريم                
 نه طاقت خاموشي نه تاب سخن داريم
آوار پريشاني است، رو سوي چه بگريزيم      
هنگامهي حيراني است خود را به كه بسپاريم
تشويش هزار آيا، وسواس هزار اما
كوريم و نمي بينيم، ور نه همه بيماريم
دوران شكوه باغ از خاطرمان رفته است
امروز كه صف در صف خشكيده و بي باريم
دردا كه هدر داديم آن ذات گرامي را
تيغيم و نمي بريم،  اَبريم و نمي باريم
ما خويش ندانستيم بيداريمان از خواب
گفتند كه بيداريد، گفتيم كه بيداريم
من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
اميد رهايي نيست، وقتي همه ديواريم


شعري با صداي استاد منزوي

Zakhm o Tarkesh

Sayfon

Boundless

Nafas

Boghze Khavaran

حسین منزوی / غزل 4 / 

لبت صریح ترین آیه ی شکوفایی است
و چشم هایت، شعر سیاه گویایی است

چه چیز داری با خویشتن که دیدارت
چو قله های مه آلود، محو و رویایی است

چگونه وصف کنم هیات غریب تو را
که در کمال ظرافت، کمال والایی است

تو از معابد مشرق زمین عظیم تری
کنون شکوه تو و بهت من تماشایی است

در آسمانه ی دریای دیدگان تو، شرم
گشوده بال تر از مرغکان دریایی است

شمیم وحشی گیسوی کولی ات نازم
که خوابناک تر از عطرهای صحرایی است

مجال بوسه به لب های خویشتن بدهیم
که این بلیغ ترین مبحث شناسایی است

نمی شود به فراموشی ات سپرد و گذشت
چنین که یاد تو زودآشنا و هرجایی است

تو - باری- اینک از اوج بی نیازی خود
که چون غریبی من مبهم و معمّایی است،

پناه غربت غمناک دست هایی باش
که دردناک ترین، ساقه های تنهایی است

Hossein Monzavi - Ghazal 4

http://pirbadian.blogsky.com/
http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

دیوانگی زین بیشتر دیوانه جان-حسین منزوی-دکلمه رضا پیربادیان

این صفحه ساوندکلاود برای معرفی و در دسترس قرار دادن ترانه‌‌‌ها، سرودها و قطعات ساخته‌شده توسط هنرمندان مقاومت ایران است

شعري با صداي استاد منزوي

Peeshahang | پیشاهنگ

Related tracks