Lucifer

Eieren breken

Ze liep mijn feestje binnen
Met een cadeautje in haar hand
Ze zag er supergoed uit
Net terug uit Griekenland
Ze keek me met zo’n blik aan
Van wat moet je nou met haar
Je kunt het wel ontkennen
Maar wij horen bij elkaar

Ik zat daar niet op te wachten
Ik was eindelijk stabiel
Blij dat ik iemand had gevonden
Die echt veel van me hield
En wij hadden een verleden
Van aan en dan weer uit
Dus geen enkele garantie
Maar je zat onder mijn huid

Scherven brengen soms geluk
Maar zeker niet altijd
Maar soms moet er eerst iets stuk
Voor er weer iets nieuws gedijt

Ik zal het niet ontkennen
Het verdient geen schoonheidsprijs
Maar ik dacht als ik net niet doe
Dan ben ik niet goed wijs
Dus die avond werd besloten
Door ons samen in jouw bed
Ik voelde me een winnaar
Maar tegelijk een laag sujet

Het is al zo lang geleden
Al meer dan veertig jaar
Het bleek de juiste keuze
Want wij zijn nog bij elkaar
En soms moet je eieren breken
Voor het bakken van een taart
Ik heb er ook geen spijt van
Want ik weet het was het waard

Scherven brengen soms geluk
Maar zeker niet altijd
Maar soms moet er eerst iets stuk
Voor er weer iets nieuws gedijt

Sologitaar: Evert Scholten
Bas, akoestische gitaar en zang: George M. Welling
Overige begeleiding: Band in a Box

©2012 George M. Welling

Eieren Breken

Chroma Key

Gaastra jas

ECHT

wij weten niet waar we aan beginnen als we beginnen
verbazen ons over wat er uit de verhuisdozen komt
willen niet weten waar we aan beginnen

het karton bewaren we achter een kast in de gang
uitgevouwen dieven van de nacht mogen ze meenemen
vuilnismannen niet

denken te menen waar we aan beginnen
kunnen niet weten waar we mee thuiskomen
of waar we het achterlaten

spreken ergens te laat af het niet meer te doen
en stoppen het te doen
het is een druppel op een lauwwarme plaat
die niet sist maar langzaam verdampt
we verdwijnen tussen de randen

je herinnert je niet alleen de mooie dingen
je herinnert je het verkrampte gezicht de woede ziekte
vermoeidheid het vergelen

wij weten niet waar we aan beginnen
moeten kiezen en kibbelen over wat er mee
of naar de kringloop gaat
gaan aan elkaar voorbij 
voegen gezichten toe aan de carrousel
beginnen opnieuw

menen het dan pas echt

Dit is het zesde gedicht in 'Binnenwereld Buitenwijk Natuurlijke Omstandigheden' (Cossee, sept. 2015). Het werd geschreven voor het tijdschrift Tirade (nr. 454) dat op 1 mei 2014 verscheen. Centraal stonden "nieuwe liefdesgedichten en vertaalde liefdespoëzie".  

Meer over dat nummer op http://www.tirade.nu/?p=13706

Voor het beeld van de "caroussel" ben ik dank verschuldigd aan de schrijvers van de serie 'Friends'. Ik meen dat Chandler daarin iets zegt over alle vrouwen war hij wel 'iets' voor voelt en die hij zich op eenzame momenten met de handen onder de dekens voor zijn geestesoog haalt.

De afbeelding is afkomstig van http://raipun.deviantart.com/art/Caroussel-finished-155279575 - http://christianevleugels.com/

Echt - gedicht

Dit is de eerste opname van ons; No strings attached. Dit is een live opname gemaakt bij en door Spod in Delft.

Gaastra jas

peterdicht

Related tracks