سکوت است همره من
در کشمکش تب آلود دل و دلبر
و تو ای سفیر سوزان دل من
مرا به حرارت گلبوسه های سوزانت میهمان بپذیر
و در این بی همتا لحظات
رهایی تیر نگاهت را از شایسته کمان دیدگانت، بر من زیاده مپندار
و دمی دریغ مکن
و در سکوت لبانم
نغمه عشق و ترانه محبت را در کتاب دیدگانم بخوان
و همچنان
قفس بازوانت را بر مرغ دلم تنگ تر کن
که همواره
آزادیش را در زندان دلت به جستجوست
و جز به حبس در سیاهی دیدگانت به چیز دیگری نتوان اندیشید
تو ای بی همتا الهه عشق و امید
منم آن تک سوار سپیدپوش تیزتک
که تو را به همرهی گذر پرفراز و نشیب زندگیم در طلبم
همسفرم
نغمه عشق و ایمان و امید را
در پژواک دقایقت به فریاد خواهم کشید
مرا در این فریادگونه سکوت دلم تنها مپذیر
تو ای یگانه الهه عشق و امید

پیمان
تابستان ۱۳۸۱

با اجرای زیبای حمیدرضا جاویدان داروگر
https://t.me/Mooziqa/133

Peyman shokrollahi-far