Name: در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست میدارم-شاملو-دکلمه رضا پیربادیان by pirbadian 2 in شعر
Duration: 2 min 8 s
Description: http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

در فراسوی مرزهای تنم ...

در فراسوهای پیکرهایمان ....

در فراسوی مرز های تنت...

در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست میدارم.

آینه ها و شب پره های مشتاق را به من بده

روشنی و شراب را

آسمان بلند و کمان گشاده ی پل

پرنده ها و قوس و قزح را به من بده

و راه آخرین را

در پرده ای که می زنی مکرر کن.

در فراسوی مرزهای تن ام

تو را دوست می دارم.

در آن دور دست بعید

که رسالت اندامها پایان میپذیرد.

و شعله و شور تپش ها و خواهش ها

به تمامی

فرو می نشیند٬

و هر معنا قالب لفظ را وامیگذارد

چنان چون روحی

که جسد را در پایان سفر٬

تا به هجوم کرکس های پایانش وانهد...


در فراسوهای عشق٬

تو را دوست میدارم

در فراسوهای پرده و رنگ.

در فراسوهای پیکرهایمان
با من وعده ی دیداری بده...

واسه چی این قدر دکلمه ها یا شعر ها با غم خونده میشن، نمی فهمم!!!

این صدا متاسفانه جنس شعر شاملو نیست.

روح شعر عاشقنه تو این شعر زیاد تو دید نیست

شعر

- شال - پانویس- علی بدیعی

آهنگساز: امیرعباس ستایشگر
آواز: مجتبی عسگری
شعر فریدون مشیری
من اینجا تا نفس باقیست می‌مانم...

تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد

و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.

نگاهت تلخ و افسرده است.

دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.

غم این نابسامانی همه توش وتوانت را زتن برده است.

تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.

تو با دست تهی با آن همه طوفان بنیان کن در افتادی.

تو را کوچیدن از این خاک ،دل بر کندن از جان است.

تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.

تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران

تو را این خشکسالی های پی در پی

تو را از نیمه ره بر گشتن یاران

تو را تزویر غمخواران ز پا افکند

تو را هنگامه شوم شغالان

بانگ بی تعطیل زاغان

در ستوه آورد.

تو با پیشانی پاک نجیب خویش

که از آن سوی گندمزار

طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است

تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت

تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت

که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است

تو با چشمان غمباری

که روزی چشمه جوشان شادی بود

و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست

خواهی رفت.

و اشک من ترا بدروردخواهد گفت

من اینجا ریشه در خاکم

من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم

من اینجا تا نفس باقیست می مانم

من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم

امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست

من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم

من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی

گل بر می افشانم

من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید

سرود فتح می خوانم

و می دانم

تو روزی باز خواهی گشت

(فریدون مشیری)

مجتبی عسگری ؛ تا نفس باقی ست

چهار مضراب سه گاه، استاد جلیل شهناز

شعرخوانی
مهدی اخوان ثالث

ما، من، ما - شعر و صدای مهدی اخوان ثالث

آواز و سه تار: پرویز مشکاتیان
شعر: هوشنگ ابتهاج


امشب همه غمهای عالم را خبر کن!
بنشین و با من گریه سر کن، گریه سر کن
ای میهن ، ای انبوه اندوهان دیرین
ای چون دل من ، ای خموش گریه آگین
در پرده های اشک پنهان ،کرده بالین
ای میهن ،ای داد
از آشیانت بوی خون می آورد باد
بربال سرخ کشکرت پیغام شومی است
آنجا چه آمد بر سر آن سرو آزاد؟
ای میهن ، ای غم
چنگ هزار آوای بارانهای ماتم
در سایه افکند کدامین ناربن
ریخت خون از گلوی مرغ عاشق؟
مرغی که می خواند مرغی که می خواست پرواز باشد …
ای میهن ،ای پیر
بالنده ی افتاده، آزاد زمینگیر! 
خون می چکد اینجا هنوز از زخم دیرین تبرها .
ای میهن!
در اینجا سینه ی من چون تو زخمی است .
در اینجا، دمادم دارکوبی بر درخت پیر می کوبد،
دمادم

تصنیف سرو آزاد - پرویز مشکاتیان

▨ نام شعر: به معجزه باور کن
▨ شاعر: احمد شاملو
▨ با صدای: احمد شاملو
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
سه تابوتِ فریب
سی کرور قاریِ موهوم، در رواقِ ملال!

تاریخِ تاریک
از فراسوی فراموشی
با دهانِ غبار استمدادِ معجزه می‌کند
که باکره‌ئی در مراسم هفت‌اش
عنینی هزار ساله به دنیا آورده است!

با نگاهِ ای شگفت
به چه می‌نگری؟
به چه می‌نگری از بامِ حیرت
با نگاهِ رنج‌ات؟
طومارِ بی‌انتهای مردگان را شماره مکن!
کنار ضریحِ آستانه‌ی قدسی
دی تکبیرگویان از پگاه
پیره‌کرکسی قناری می‌خوانَد!

گزارش رسمیِ روزنامه‌ی صبح است این:
به معجزه باور کن!
▨ 
احمد شاملو - ۱۳۳۲
این خوانش در سال ۱۳۷۳ و در استکهلم سوئد انجام شده است.
لازم به ذکر است که این شعر هرگز اجازه چاپ نگرفت و در هیچ کتابی چاپ نشد

احمد شاملو | به معجزه باور کن | شعری منتشر نشده از شاملو

محمدرضا شجریان - بی تو به سر نمی شود

مرغ سحر ناله سرکن، داغ مرا تازه تر کن
ز آه شرربار این قفس را بَرشِکَنُ و زیر و زِبَر کن
بلبل پَر بسته ز کنج قفس درآ، نغمهٔ آزادی نوع بشر سُرا
وَز نفسی عرصهٔ این خاک توده را پر شرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد آشیانم داده بر باد
ای خدا، ای فـلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
نوبهار است، گل به بار است، ابر چشمم، ژاله‌بار است
این قفس، چون دلم، تنگ و تار است
شعله فکن در قفس ای آه آتشین
دست طبیعت گل عمر مرا مچین
جانب عاشق نِگَه‌ ای تازه گل از این، بیشتر کن
مرغ بیدل شرح هجران مختصر، مختصر کن
عمر حقیقت به سر شد، عهد و وفا بی اثر شد
ناله عاشق، ناز معشوق، هر دو دروغ و بی ثمر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد
قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد
دیده تر کن!
جور مالک، ظلم ارباب، زارع از غم گشته بی تاب
ساغر اغنیا پر می‌ناب، جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ ناله سر کن، از مساوات صرف نظر کن
ساقی گلچهره بده آب آتشین، پردهٔ دلکش بزن ای یار دلنشین
ناله بر آر از قفس ای بلبل حزین
کز غم تو، سینه من، پر شرر شد، پر شرر شد.
Add a new comment

Want to add a timed comment instead? Use the blue bar in the SoundCloud Player


Morghe Sahar - Ostad Shajarian - مرغ سحر - شجریان

بس که شستیم به خوناب جگر جامه جان ... نه از او تار به جا ماند و نه پود ای ساقی - همای

شعر بسیار زیبای سایه با آواز استاد بسیار دلنشینه. اولین بار سال 82 تو تالار وزارت کشور بود که رفتم کنسرت استاد. و این آواز رو اونجا شنیدم. با کمانچه کیهان کلهر. یکی از بی نظیر ترین کنسرت هایی بود که رفتم. بعد از 15 سال بود که شجریان کنسرت گذاشته بود
برسان باده که غم روی نمود ای ساقی ... این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی
دیدی آن یار که بستیم صد امید در او
چون به خون دل ما دست گشود ای ساقی
تیره شد آتش یزدانی ما از دم دیو
گرچه در چشم خود انداخته دود ای ساقی
تشنهی خون زمین است فلک، واین مه نو
کهنه داسی است که بس کشته درود ای ساقی
منتی نیست اگر روز و شبی بیشم داد
چه ازو کاست و بر من چه فزود ای ساقی
بس که شستیم به خوناب جگر جامهی جان
نه از او تار به جا ماند و نه پود ای ساقی
حق به دست دل من بود که در معبد عشق
سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی
این لب و جام پی گردش می ساختهاند
ورنه بی می و لب جام چه سود ای ساقی
در فروبند که چون «سایه» در این خلوت غم
با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی
هوشنگ ابتهاج (سایه)


برسان باده...محمد رضا شجریان

دیده از دیدار خوبان  بر گرفتن مشگل است

http://www.panevis.com/

Singer: Master Mohammad Reza Shajarian
Nava album, part 2

استاد محمدرضا شجریان، آلبوم نوا - بخش دوم

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

در میان من و تو فاصله هاست-حمید مصدق-دکلمه رضا پیربادیان

آلبوم : آه باران
دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی
پیـــونـــــد الفـــــت بـریــــدی و رفتی
هرچه خواری به یاری کشیدم و دیدم
دامـــن ز دستـــــم کشیــــدی و رفتی
بس ناله‌ها کردم به امیدی که رحم آری به فریاد من ای گل
فـریــــــاد از دل تـو کــز جفـا ، فریــــاد مـا نشنیــدی و رفتی
جــانــا گرچــه بـردی از یادم
جان در کوی عاشقی دادم
ز پا فکندی به سر دویدم، گوهر فشاندم
بـــه اشـــک مــن خنـــــــدیــــدی و رفتی
ساقی بده آن می را
مطـرب بزن آن نی را
که پای لاله ، پیاله خوش باشد
دل اسیران به ناله خوش باشد
علاج محنت به جز می نیست
بـه غیـــر نالیـــــدن نـی نیست 
شعر : رهی معیری
آهنگ : حسین یاحقی
دستگاه دشتی


دیدی‌ای مه... محمد رضا شجریان

در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست میدارم-شاملو-دکلمه رضا پیربادیان

یقین درم اثر امشو به های های مو نیست
که یار مسته و گوشش به گریه های مو نیست

خدا خدا چه ثمر ای موذنا، که امشو
خدا خدای شمایه، خدا خدای مو نیست

نمود خونمه پامال و خونبهامه نداد
زدم چو بر دمنش دست، گفت پای مو نیست

بریز خونمه با دست نازنین خودت
چره که بیتر از ای، هیچه خونبهای مو نیست

بهار اگر شوه صد بار بمیرم از غم دوست
به جرم عشق و محبت هنو جزای مو نیست

ملک الشعرای بهار

پرویز مشکاتیان - تمنا

میتونید برای دیدن دکلمه ها به وبلاگ من یا صفحه فیس بوک بروید

در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست میدارم-شاملو-دکلمه رضا پیربادیان

pirbadian 2

Recent comments

Parii

Parii

Reza 1984

ali rahmani

Related tracks