Pouya Mahmoodi (Barad) - Sheykh Shangar  (trimmed)

تنظیم و نوازنده ابریشم: مهرداد جعفری
گردآوری و نوازنده دوتار: ایوب سعیدی
نوازنده دوتار: کرم کریمی
نوازنده پرکاشن: مهرداد علیزاده
نام قطعه : دوندبای
موسیقی شمال خراسان

Don De Bay - Music of North Khorasan

arrangement,Tanbur, Bass Tanbur, Daf: Pooriya Faraji

Jeloshahi Sahari

“بی نشان” 
طرحی بر اساس مقامِ فانی. 
تقدیم به تمام جان های عزیزی که خالصانه در راه آزادی، کشته شدند. 
.
شقایق باقری : آواز (بخش مقام فانی و سوپرانو بک وکال)
آکو حسینی: آواز (بخش میانی)
صادق کیا: تنبور، شورانگیز بم
سیاوش ملاییان: کمانچه آلتو 
.
ضبط، میکس و مسترینگ: مازیار باباباشی - استدیو آلپو
.
طراح کاور و مدیر هنری: احسان ابرقویی
.

دنیا فانین داود گیان  | هر حق باقین داود گیان 
و کو بچم رو کی بارم  |  چاره مکی چار ناچارم

“خەیلێوەن گەردێ پات نە دیدەم دوورەن
یانەی چەم وێران، تەمام خاپۊرەن”

بسیار است گرد پاهایت(گرد و غبار پاهایت) از دیدگان من دور است
خانە چشمم ویران است و با خاک یکسان شدە است

Hatra project ft. Shaghayegh Bagheri & Ako Hosseini - Vanished (بی نشان)

Vocal, Oud, Poem and Composer : Avin Ahmadi 
Violin : Michael Alves

Dopelk

Tanbur, Vocal, Daf: Pooriya Faraji
Back vocal: Tara Allahverdi

Zavvar / زوّار

قسمت 31 پادکست اورسی | نام بعضی نفرات
رفاقت و ارتباط دوستی، موضوعیه که نیاز داریم بیشتر بهش توجه کنیم و درک دقیق‌تری نسبت به ضرورتش داشته باشیم. در پژوهش‌های مختلف ثابت شده که داشتن دوست و رفیق روی کیفیت و طول زندگی انسان تاثیر می‌ذاره. در یکی از همین پژوهش‌ها اثر مخرب تنهایی رو معادل کشیدنِ روزانه 15 نخ سیگار در نظر گرفتن. توی این قسمت کمی پیرامون مفهوم دوستی گشت و گذار می‌کنیم.

حامی این قسمت: کتاب‌فروشی آنلاین 30بوک
https://www.30book.com/


راه‌های حمایت از ما:
https://hamibash.com/owrsi
https://www.paypal.me/MShafaati

معرفی کتاب:
کتاب فلسفه دوستی، نوشتۀ الکساندر نهاماس و ترجمۀ آیدین رشیدی | نشر گمان
چند مقاله مرتبط

محتوا و موسیقی‌های استفاده‌شده:
صدای عباس کیارستمی و شعری از نیما
Tigran Hamasyan - Mother, Where Are You
Simon & Garfunkel - Old Friends
Hadi Armin – Yarom Neta
Jeroen van Veen - Sur le fil
Matthew Halsall - Song for Charlie
He and His Friends – My Old Friend
Nils Frahm - My Friend the Forest
Navid Arbabian – Doust
O-Hum – Yaad Baad

قسمت ۳۱ پادکست اورسی - نام بعضی نفرات

Dotar line is taken from the film "Gypsy" directed by Ali Shah Hatami
and is played in "Maghamollah" style

دوتار نوازی این آهنگ از فیلم "کولی" اثر علی شاه حاتمی برداشته
و در مقام الله نواخته شده

Gypsy (Piano and Dotar)

درآستانه- احمدشاملو
Mash Up and rework 4th of July

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان ِ دري كه كوبه ندارد ،
چرا كه اگر به گاه آمده باشي دربان به انتظار توست و
                                                               اگر بي گاه
به در كوفتن ات پاسخي نمي آيد .
كوتاه است در ،
پس آن به كه فروتن باشي .
آئينه اي نيك پرداخته تواني بود
                                    آنجا
تا آراستگي را
پيش از در آمدن
                  در خود نظري كني
هر چند كه غلغله ي ِ آن سوي ِ در زاده ي ِ توهم ِ توست
                                                     نه انبوهي ِ مهمانان
كه آنجا
       تو را
           كسي انتظاري نيست.
كه آن جا
       جنبش شايد
                   اما جنبنده اي در كار نيست
نه ارواح و نه اشباح و نه قديسان ِ كافورينه به كف
نه عفريتان ِ آتشين گاو سر به مشت
نه شيطان ِ بهتان خورده ي با كلاه ِ بوقي ِ منگوله دارش
نه ملغمه يِ بي قانون ِ مطلق هاي ِ متنافي .
تنها تو
       آنجا موجوديت ِ مطلقي ،
موجوديت ِ محض
چرا كه در غياب ِ خود ادامه مي يابي و غياب ات
حضور قاطع اعجاز است
گذارت از آستانه ي ِ ناگزير
فروچكيدن ِ قطره يِ قطراني ست در نامتناهي يِ ظلمات
‹ دريغا
       اي كاش اي كاش
                           قضاوتي قضاوتي قضاوتي
                                      در كار در كار در كار
                                                        مي بود ! ›
شايد اگرت توان ِ شنفتن بود
پژواك ِ آواز ِ فروچكيدن ِ خود را در تالار ِ خاموش ِ كهكشان هاي ِ بي خورشيد
چون هرَّست ِ آواز ِ دريغ
                     مي شنيدي:
‹ كاش كي كاش كي
                 داوري داوري داوري
                            در كار در كار در كار دركار ... ›
اما داوري آن سوي ِ در نشسته است ، بي رداي ِ شوم ِ قاضيان.
ذات اش درايت و انصاف
هيات اش زمان.
و خاطره ات تا جاودان ِ جاويدان در گذرگاه ِ ادوار داوري خواهد شد.
بدرود !
بدرود ! ( چنين گويد بامداد شاعر )
رقصان مي گذرم از آستانه ي ِ اجبار
شادمانه و شاكر
از بيرون به در آمدم
از منظر
       به نظّاره به ناظر
نه به هيات ِ گياهي نه به هيات ِ سنگي نه به هيات ِ بركه ئي
من به هيات ِ ‹ما› زاده شدم
                           به هيات ِ پر شكوه انسان
تا دربهار ِ گياه به تماشاي ِ رنگين كمان ِ پروانه بنشينم
غرور ِ كوه را دريابم و هيبت ِ دريا را بشنوم
تا شريطه ي ِ خود را باز بشناسم و جهان را به قدر ِ همت و فرصت ِ خويش معنا دهم
كه كارستاني از اين دست
از توان ِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
                                              بيرون است
انسان زاده شدن تجسد ِ وظيفه بود
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ انده گين و شادمان شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل ، توان ِ گريستن از سويداي ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شكوه ناك ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم ناك ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي  عريان
انسان
دشواري ِ وظيفه است
دستان ِ بسته ام آزاد نبود تا هر چشم انداز را به جان در بر كشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بدر ِ كامل و هر پگاه ِ ديگر
هر قله و هر درخت و هر انسان ِ ديگر را
رخصت ِ زيستن را دست بسته و دهان بسته گذشتم
                                  دست و دهان بسته گذشتيم
و منظر ِ جهان را
              تنها
              از رخنه يِ تنگ چشمي ِ حصار ِ شرارت ديديم و
                                                                 اكنون
آنك ِ در ِ كوتاه ِ بي كوبه در برابر و
آنك اشارت ِ دربان ِ منتظر
دالان ِ تنگي را كه در نوشته ام
به وداع
        فرا پشت مي نگرم
فرصت كوتاه بود و سفر جان كاه بود
اما يگانه بود و هيچ كم نداشت
به جان منت پذيرم و حق گزارم !
چنين گفت بامداد ِ خسته

(DarAstaneh)تنها تو آنجا موجوديت ِ مطلقي

Second Portrait

پیکر دوم/ شبانه‌ی لیلی به بازخوانی‌ی قیس
 گیسو به باد پیچیده بانوی قیس

اتود روی هفت‌پیکرِ اردبیلی

به رقص در زنجیر الهی

Second Portrait | پیکر دوم

تجربۀ «حضور» با تنبور | پوریا رئیسی
پوریا رئیسی موسیقی را با ساز دف در کودکی آغاز کرده و بعد از آن در سیزده سالگی با نواختن تنبور و دیوان ادامه داده و تا امروز شوق اصلی‌‌اش نسبت به تنبور، دوتار و سازهای هم‌خانوادۀ آن‌ها باقی مانده. پوریا در مسیرش سعی داشته تا تکنیک‌های مختلف این سازهای هم‌خانواده را با هم ترکیب کند و با تجربه‌های کسب شده در سفر، سوای موسیقی غرب ایران و خراسان، چاشنی موسیقی هند و علوی‌های ترکیه را در دل موسیقی خود جای دهد.
همین شیوۀ تجربه‌گرایی، رنگ تازه‌ای به موسیقی او می‌دهد. نوازندگی پوریا رئیسی همسو با زیستش، صدایی امروزی دارد و در عین حال از ریشه‌های فرهنگی کهن نیز بهره‌مند است. قطعه‌ای می‌شنویم تحت عنوان «حضور». اسمی که ریشه در کارکرد موسیقی و نواختن تنبور برای او دارد و تبدیل می‌شود به ابزاری برای بودن و ماندن در لحظه.

Zavvar / زوّار

Pooriya Faraji

Recent comments

Ramtin Khani

dariush sharifi

mahdifatemy

Ali Hosseini

Related tracks