با او بدم....بی  او شدم،غوغاس این بخش

همیشه پیروز و پاینده باشید استاد بزرگوار....

مگه میشه نواختن ساز اینقد ادم رو دگرگون کنه عالی هستید

در عشق او چون او شدم... زین رو چنین بی سو شدم... عالیهههههههههههههه

نکوداشتی کوچک به یاد استاد گلچین
نوای کاروان
اهنگساز:عباس خوشدل
اواز:وصال علوی
سه تار:مسعود سجادی
هفته های گذشته از پشت تلفن صدای بزرگمردی رو شنیدم...
کسی که سالها با صدای زیباشون زندگی کردیم ..استاد نادر گلچین ....
خوشبختانه استاد بازخوانی(نوای کاروان) من رو شنیده بودن و حسابی من رو مورد لطف خودشون قرار دادن...نمیدونم چجوری خوشحالیمو از اینکه استاد کارمو دوس داشتن وصف کنم اما فقط می تونم بگم ده ها برابر انگیزم برای ادامه مسیری که تا به امروز اومدم بیشتر شد ..


برای استاد نادر گلچین عزیز ,که همیشه یکی از اسطوره های زندگیم بودن ارزوی بهترین هاا رو دارم ..

Vesal Alavi - navaye karevan | وصال علوی - نوای کاروان

جلوه قمر شعر از پرویز وکیلی آهنگ از ضیاء مختاری آواز: ویگن

Jelveh Ghamar Lyrics: Parviz Vakili Music: Zia Mokhtari Vocals: Vigen

Ali Tajvidi & Marziye - Sange Khara | مرضیه - سنگ خارا

شهرام ناظری - شیدا شدم

ناهید دایی جواد- (فتنه) خطا کردم.mp3

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

Khazan,  خزان - پرویز مشکاتیان

زلفای قجری رَ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت رَ به روم بسته مکن واز
گر ما رَ مِخِی‌ ها، نِمِخِی نه‌، دو کلیمه
اینبار مو رَ مثل همه بار خسته مکن واز
یار اینجیه ا‌مشو مَخَن‌ آوازه موذن
تام‌، خادم مَچِد، در گلدسته مکن واز
از زلف کُتا ابروی پیوسته شو و روز
عمرُم رَ کُتا، رنجمَ پیوسته مکن واز
زلفای قجری رَ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت رَ به روم بسته مکن واز
گر ما رَ مِخِی‌ ها، نِمِخِی نه‌، دو کلیمه
اینبار مو رَ مثل همه بار خسته مکن واز

Khorasaniyat

Zolfaye Ghejeri - زلفای قجری

شعر از مهدی اخوان ثالث

 چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم 
 چها که می بینم و باور ندارم 
 چها ،‌چها ، چها ، که می بینم و باور ندارم 


حذر نجویم از هر چه مرا برسر اید 
 گو در اید ، در اید 
 که بگذر ندارد و من هم که بگذر ندارم 

 
 اگرچه باور ندارم که یاور ندارم 
 چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم 

 
سپیده سر زد و من خوابم نبرده باز 
 نه خوابم که سیر ستاره و مهتابم نبرده باز 
چه آرزوها که داشتیم و دگر نداریم 
 خبر نداریم 
 خوشا کزین بستر دیگر ، سر بر نداریم 

 
در این غم ، چون شمع ماتم 
 عجب که از گریه خوابم نبرده باز 
 چها چها چها که می بینم و باور ندارم 
 چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم  

گیتی پاشایی - چه آرزوها

به خاطر تو 
آواز بیات اصفهان
آواز : استاد غلامحسین بنان
آهنگساز : نصرالله زرین پنجه
شعر ترانه : نظام فاطمی

Be Khatere To (Bayat Esfahan) Banan & Zarrin Panjeh |  به خاطر تو :غلامحسین بنان

 'ای امید دل من کجایی'
آواز : استاد غلامحسین بنان
آهنگساز : پرویز یاحقی 
ترانه سرا: اسماعيل نواب صفا 
 دستگاه شور
 
ای امید دل من کجایی ؟
همچو بختم کنارم نیایی
آشنا و سوز و دیرآشنایی
یا بلای دل مبتلایی
بی وفا ، بی وفا ، بی وفایی
تو غارتگر عقل و هوشی
به آزار جانم چه کوشی ؟
چو مِی بارم بر جان خروشی
تو غارتگر عقل و هوشی
به آزار جانم چه کوشی ؟
چو مِی بارم بر جان خروشی
چه خواهم از تو ، جز نگاهی ؟
چه خواهی از جانم ، چه خواهی ؟
ندارم جز عشقت گناهی
ندارم جز عشقت گناهی
بر سیه بختی من گواهی
چون دو چشم مستت ئل سیاهی
کو به غیر از آغوشت پناهی ؟
آتشی ، سرکشی ، فتنه جویی
آفتی ، خانه سوزی ، گناهی
عشق من جان را چه کاهی ؟
ماه من ! مجلس آرا تویی تو
عشق من ! شادی افزا تویی تو
روشنی بخش دل ها تویی تو
راحت جان شیدا تویی تو
سرگردان از چه با ما تویی تو ؟

Ey Omid Del Man Kojayi: Banan & Yahaghi |  ای امید دل من کجایی : پرویز یاحقی , غلامحسین بنان

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

شهرام ناظری - شیدا شدم

Raaadikal

Recent comments

Ariel

birdofprey

Hamed Mostofizade

mahpupa

Related tracks