شعر و صدای احمد شاملو | موسیقی: اسفندیار منفردزاده | از آلبوم: شعرهای احمد شاملو، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان - 1351
*
مرا
   تو
    بی‌سببی
               نیستی
به راستی
صلت کدام قصیده‌ای
                       ای غزل؟
ستاره‌باران جواب کدام سلامی
                                      به آفتاب
از دریچۀ تاریک؟
کلام از نگاه تو شکل می‌گیرد
خوشا نظربازیا که تو آغاز می‌کنی

پس پشت مردمکانت
فریاد کدام زندانی‌ست
                          که آزادی را
به لبان برآماسیده
                    گل‌سرخی پرتاب می‌کند؟ 
ورنه
   این ستاره‌بازی
حاشا
    چیزی بدهکار آفتاب نیست.

نگاه از صدای تو ایمن می‌شود
چه مؤمنانه نام مرا آواز می‌کنی!

و دلت
کبوتر آشتی‌ست
در خون‌تپیده
به بام تلخ

با این‌همه
چه بالا
چه بلند
پرواز می‌کنی

شاملو - شبانه

شعر و صدای فروغ فرخ‌زاد | از آلبوم: شعرهای فروغ فرخ‌زاد  | کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان - 1356
*
آن کلاغی که پرید
از فراز سر ما
و فرو رفت در اندیشه‌ی آشفته‌ی ابری ولگرد 
و صدایش همچون نیزه‌ی کوتاهی، پهنای افق را پیمود 
خبر ما را با خود خواهد برد به شهر

همه می‌دانند 
همه می‌دانند 
که من و تو از آن روزنه‌ی سرد عبوس 
باغ را دیدیم 
و از آن شاخه‌ی بازیگر دور از دست 
سیب را چیدیم 
همه می‌ترسند 
همه می‌ترسند، اما من و تو 
به چراغ و آب و آینه پیوستیم 
و نترسیدیم

سخن از پیوند سُست دو نام 
و همآغوشی در اوراق کهنه‌ی یک دفتر نیست 
سخن از گیسوی خوشبخت منست 
با شقایق‌های سوخته‌ی بوسه‌ی تو 
و صمیمیت تن‌هامان، در طراری 
و درخشیدن عریانی‌مان 
مثل فلس ماهی‌ها در آب 
سخن از زندگی نقره‌ای آوازی‌ست 
که سحرگاهان فواره‌ی کوچک می‌خواند

ما در آن جنگل سبز سیال 
شبی از خرگوشان وحشی 
و در آن دریای مضطرب خونسرد 
از صدف‌های پر از مروارید 
و در آن کوه غریب فاتح 
از عقابان جوان پرسیدیم 
که چه باید کرد

همه می‌دانند 
همه می‌دانند
ما به خواب سرد و ساکت سیمرغان، ره یافته‌ایم 
ما حقیقت را در باغچه پیدا کردیم 
در نگاه شرم‌آگین گُلی گمنام 
و بقا را در یک لحظه‌ی نامحدود
که دو خورشید به هم خیره شدند

سخن از پچ‌پچ ترسانی در ظلمت نیست 
سخن از روزست و پنجره‌های باز 
و هوای تازه 
و اجاقی که در آن اشیاء بیهده می‌سوزند 
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است 
و تولد، و تکامل، و غرور 
سخن از دستان عاشق ماست 
که پُلی از پیغام عطر و نور و نسیم  
بر فراز شب‌ها ساخته‌اند 

به چمنزار بیا
به چمنزار بزرگ 
و صدایم کن، از پشت نفس‌های گل ابریشم 
همچنان آهو که جفتش را

پرده‌ها از بغضی پنهانی سرشارند
و کبوترهای معصوم 
از بلندی‌های بُرج سپید خود 
به زمین می‌نگرند

فروغ  - فتح باغ

شعر و صدای یدالله رؤیایی | از آلبوم شعرهای یدالله رویایی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان - 1356
*
از تو سخن از به آرامی
از تو سخن از به تو گفتن
از تو سخن از به آزادی
وقتی سخن از تو می‌گویم
از عاشق، از عارفانه می‌گویم
از دوست دارم
از خواهم داشت
از فکر عبور در به تنهایی

من با گذر از دل تو می‌کردم
من با سفر سیاه چشم تو زیباست
خواهم زیست

من با به تمنای تو خواهم ماند
من با سخن از تو
خواهم خواند

ما خاطره از شبانه می‌گیریم
ما خاطره از گریختن در یاد
از لذت ارمغان در پنهان
ما خاطره‌ایم از به نجواها
من دوست دارم از تو بگویم را
ای جلوه‌ای از به آرامی

من دوست دارم از تو شنیدن را
تو لذت نادر شنیدن باش
تو از به شباهت از به زیبایی
بر دیده تشنه‌ام تو دیدن باش 

یدالله رؤیایی - من از دوستت دارم

شعر و صدای حسین منزوی
*
از زمزمه دلتنگيم، از همهمه بيزاريم
نه طاقت خاموشی، نه ميل سخن داريم

آوار پريشانی‌ست، رو سوی چه بگريزيم؟
هنگامه‌ی حيرانی‌ست، خود را به که بسپاريم؟

تشويش هزار «آيا»، وسواس هزار «اما»
کوريم و نمی‌بينيم، ورنه همه بيماريم

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته‌ست
امروز که صف در صف خشکيده و بی‌باريم

دردا که هدر داديم آن ذات گرامی را
تيغيم و نمی‌بريم، ابريم و نمی‌باريم

ما خويش ندانستيم بيداريمان از خواب
گفتند که بيداريد، گفتيم که بيداريم

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
اميد رهايی نيست، وقتی همه ديواريم

حسین منزوی - وقتی همه دیواریم

شعر و صدای فریدون مشیری | از آلبوم: «شب شعر» - شرکت نواگر - 1387
*
بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،
شدم آن عاشق دیوانه که بودم 
 
در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید
 
یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پرگشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
 
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
 
یادم آید  تو به من گفتی :
از این عشق حذر کن!
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب ، آئینه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ،‌ که دلت با دگران است
تا فراموش کنی، چندی از این شهر سفر کن
 
با تو گفتم :‌
"حذر از عشق؟
ندانم
سفر از پیش تو؟‌
هرگز نتوانم!
روز اول که دل من به تمنای تو پر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی من نه رمیدم، نه گسستم"
باز گفتم که: " تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو درافتم، همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم، نتوانم
 
اشکی ازشاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله ی تلخی زد و بگریخت
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید
یادم آید که از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم
 
رفت در ظلمت غم، آن شب و شب های دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده  خبر هم
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم
بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم

فریدون مشیری - کوچه

شعر و صدای شمس لنگرودی | موسیقی: مزدا شاهانی | از آلبوم «به سرش زده باد» - شرکت آوای باربد - 1392
*
تو آب شده ای
در اندوه اسبها
دلتنگی دره ها
قطرات شبنم
مه نمی گذارد که ببینمت

شانه به سر تاجش را به زمین می گذارد
که تو شهبانوی کوهستانها شوی
کفشدوزک ها خالهای سیاهشان را
برای گردنبند تو در بارانها رها می کنند
قوچها برای تو با درخت صنوبر می جنگند
مه نمی گذارد که ببینمت

تو هستی و نیستی
خالق امروز من

تو هستی و نیستی
از سرانگشتهایم پهلو می گیرند بر صفحه کاغذ
و گواه می آورند
سوره های سپید را
از دریای مه

شمس لنگرودی - اسبان

شعر: حافظ | صدا: احمد شاملو | موسیقی: فرهاد فخرالدینی | از آلبوم «غزلیات حافظ» - نشر ماهور - 1389 | نقاشی چهره: ضیاءالدین جاوید
*
نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
گذر به کوی فلان کن در آن زمان که تو دانی

تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
به مردمی نه به فرمان چنان بران که تو دانی

بگو که جان عزیزم ز دست رفت خدا را
ز لعل روح فزایت ببخش آن که تو دانی

من این دو حرف نوشتم چنان که غیر ندانست
تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی

خیال تیغ تو با ما حدیث تشنه و آب است
اسیر خویش گرفتی بکش چنان که تو دانی

امید در کمر زرکشت چگونه ببندم
دقیقه‌ایست نگارا در آن میان که تو دانی

یکیست ترکی و تازی در این معامله حافظ
حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی

حافظ - نسیم صبح سعادت

شعر: مولوی | صدا: احمد شاملو | موسیقی: فرهاد فخرالدینی | از آلبوم «غزلیات مولوی» - نشر ماهور - 1389 | نقاشی چهره: ضیاءالدین جاوید
*
در وصالت چرا بیاموزم
در فراقت چرا بیاموزم
یا تو با درد من بیامیزی
یا من از تو دوا بیاموزم
می گریزی ز من که نادانم
یا بیامیز یا بیاموزم
پیش از این ناز و خشم می کردم
تا من از تو جدا بیاموزم
چون خدا با تو است در شب و روز
بعد از این از خدا بیاموزم
در فراقت سزای خود دیدم
چون بدیدم سزا بیاموزم
خاک پای تو را به دست آرم
تا از او کیمیا بیاموزم
آفتاب تو را شوم ذره
معنی والضحی بیاموزم
کهربای تو را شوم کاهی
جذبه کهربا بیاموزم
از دو عالم دو دیده بردوزم
این من از مصطفی بیاموزم
سر مازاغ و ماطغی را من
جز از او از کجا بیاموزم
در هوایش طواف سازم تا
چون فلک در هوا بیاموزم
بند هستی فروگشادم تا
همچو مه بی‌قبا بیاموزم
همچو ماهی زره ز خود سازم
تا به بحر آشنا بیاموزم
همچو دل خون خورم که تا چون دل
سیر بی‌دست و پا بیاموزم
در وفا نیست کس تمام استاد
پس وفا از وفا بیاموزم
ختمش این شد که خوش لقای منی
از تو خوش خوش لقا بیاموزم

مولوی - در وصالت چرا بیاموزم

شعر: خیام | صدا: احمد شاملو | موسیقی: فریدون شهبازیان | از آلبوم «رباعیات خیام» - نشر ماهور - 1390 
*
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و بجام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست

RadioArv1

Popular tracks