سینه خواهم شرحه شرحه از فراق / تا بگویم شرح درد اشتیاق

مرا امید وصال تو زنده می‌دارد / وگرنه هر دمم از هجر توست بیم هلاک

چنین ک رفت دل نماند برای ماندن

از عالمی دیگه میاد این صدا

۳۷ سال زندگیم هیچوقت همچین آهنگی که از حال دل بگه نشنیدم....

آخِر آن تنها امیدِ جانِ من تنها نبود

تصنیف

چه شود به چهره‌ی زرد من، نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من، به یکی نظاره دوا کنی
تو شهی و کشور جان تو را، تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را؟ که نظر به حال گدا کنی
ز تو گر تفقد و گر ستم، بود این عنایت و آن کرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی
تو کمان کشیده و در کمین، زنی ار به تیرم و من غمین
همه‌ی غمم بود از همین، که خدا نکرده خطا کنی
همه جا کشی می لاله‌گون، ز ایاغ مدعیان دون
شکنی پیاله‌ی ما که خون، به دل شکسته‌ی ما کنی
تو که هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیکران
قدمی نرفته ز کوی آن، زچه رو به سوی قفا کنی

چه شود به چهره زرد من، نظری برای خدا کنی - شجریان

بشنوید در تصنیف و آوازهای ایرانی
حالا چرا - با صدای استاد بنان و شعر زیبای شهریار
آهنگ ساز :استاد روح الله خالقی
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا 
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا بی وفا حالا که من افتاده ام از پاچرا
نوشدارویی نوشدارویی نوشدارویی و 
بعد از مرگ سهراب آمدی 
سنگدل سنگدل سنگدل این 
زودتر میخواستی حالا چرا
عمر مارا مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینانازنینانازنینا ما به ناز تو
جوانی داده ایم 
دیگر اکنون با جوانان
ناز کن با ما چرا 
وه که با این عمر های کوته بی اعتبار 
اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند 
در شگفتم مندر شگفتم من
نمی پاشد ز هم دنیا چرا
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا
بی مونس و تنها چرا؟؟
حالا چرا
تنها چرا

حالا چرا - با صدای استاد بنان و شعر زیبای شهریار

از آن شبی که برنگشتی پروین

تصنیف قدیمی کشمکش که محمد معتمدی در آلبوم جدید خود به نام " آواز کلاسیک ایران "  که تا کنون فقط در فرانسه منتشر شده آن را بازخوانی کرده . در این آلبوم سینا جهان‌آبادی : کمانچه ، پاشا هنجنی : نی ، آزاد میرزاپور : تار ، علی رحیمی : تنبک ، حسین رضایی‌نیا : دف محمد معتمدی را همراهی کردند

کش کش کشمکش و  گیرو دار اگر گذارد
(کج کج کجروی ، روزگار اگر گذارد
بانگ موذن مرا کشد به مسجد
ناله جانسوز تار اگر گذارد جانم اگر گذارد
ما همه مستیم فدای چشم مستت
چشم بد روزگار اگر گذارد جانم اگر گذارد
حبیب اگر گذارد جانم اگر گذارد

محمد معتمدی - تصنیف قدیمی کشمکش ( منتشر نشده در ایران)

مردان خدا - همایون شجریان و پورناظری‌ها

اجرا شده در کنسرت چرا رفتی


هر دست که دادند از آن دست گرفتند 
هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند
جمعی به در پیر خرابات خرابند 
قومی به بر شیخ مناجات مریدند
فریاد که در رهگذر آدم خاکی 
بسی دانه فشاندند بسی دام تنیدند
همت طلب از باطن پیران سحرخیز 
زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند
مردان خدا پرده‌ی پندار دریدند 
یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند


برای دانلود اجراهای بیشتر به سایت یا صفحه‌های خصوصی سر بزنید:
http://khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

مردان خدا - همایون شجریان و پورناظری‌ها | اجرا شده در کنسرت چرا رفتی

A speedily put together track featuring Decent Samplers Poseidon’s Pull, Cavaquinho and Flute&violin Waves FX played by Piano Motifs running at 10bpm and SWAM English Horn played with GeoShred.

2025 08 02 Saturday Quick Play

Lyrics: Tooraj Negahban
Composer: Homayoun Khorram
Vocals: Marzieh
شعر: تورج نگهبان
آهنگساز: همایون خرم

Marzieh-Nime shaban. نیمه شبان تنها

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - بنان

آمد اما...- بنان

Marzieh

دختر کولی مرضیه

ترانه: کریم محمودی
آهنگ: پرویز مقصدی

تنگ غروبه - کیوان، داریوش و ماسیس

ترانه سرا: رحیم فکور | آهنگساز: روح الله خالقی | آلبوم: چه شورها

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎
من که فرزند این سرزمینم
در پی توشه ای خوشه چینم
شادم از پیشه خوشه چینی
رمز شادی بخوان از جبینم

قلب ما بود مملو از شادی بی پایان
سعی ما بود بهر آبادی این سامان
خوشه چین کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه چین کجا دست حسرت زند بر دامان

ای خوشا پس از لحظه ای چند آرمیدن
همره دلبران خوشه چیدن
از شعف گهی همچو بلبل نغمه خواندن
گه از اینسو به آنسو دویدن
بر پا بود جشن انگور ای افسونگر نغمه پرداز
در کشور سبزه وگل با شور وشعف نغمه کن ساز

خوشه چین | غلامحسین بنان

خواننده: مرضیه
 آهنگ­ساز: همایون خُرّم
 شاعر: معینی کرمانشاهی
دستگاه: همایون (بیداد)

ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام زِ دست ای ساقی 
در میانِ توفان
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم
ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام ز دست ای ساقی
...................................
تو تشنه‌­ کامم کُشتی / در سراب ناکامی­ها / ای بلای نافرجامی­ها
نبرده لب بر جامی / می‌کِشم به‌دوش از حسرت / بارِ هستی و بدنامی­ها
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم
ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام ز دست ای ساقی
...................................
حکایت از چه‌ کنم؟ شکایت از که‌ کنم؟
که خود به­دستِ خود، آتش بر دلِ خون­شدة نگران زده‌ام
...................................
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم

طاقتم ده - ساغرم شکست ای ساقی - مرضیه

Taher Ghoreyshi - afsane shirin | طاهر قریشی - افسانه شیرین

تک آهنگ

کلام: اسماعیل نواب صفا | آهنگساز: حسینعلی ملاح | آلبوم: رویای هستی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

هستی چه بود، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی
ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت
چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان
گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان

ای دل چه ز جانم خواهی، ای غم، ز چه جانم کاهی
ترسم که جهانی سوزد از دل، چو بر آرم آهی
به دلم نه هوس نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه، اما سازد جمع دگران را روشن

به تصریح همسر بنان، او بهترین اثر خود را « حالا چرا» و «کاروان» می دانست و می گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام». در سالهای پایانی عمر خویش، دلبستگی عجیبی به ترانه ی « رویای هستی» پیدا کرده بود تا آنجا که به طور دائم و مکرر به این ترانه خود گوش می‌داده‌ و با این آهنگ می گریست.

آمد اما...- بنان

Y.soleimani

Recent comments

Dariush

raha

Ramtin Khani

Ascocoffee

Related tracks