تقدیم به دوستان هنرمندمان مهسا و مرجان وحدت

تصنیف کردی

دسترسی به نسخه‌ی کامل این برنامه و تمام برنامه‌ها از طریق لینک
https://zil.ink/radiohekmatane

تو موسیقی اپرا، اتلوی وردی مثل کوه اورسته؛ دلهره‌آور، دشوار و بسیار ارزشمند برای عده‌ی معدودی که می‌تونن به‌خوبی اجراش کنن؛ یکی از بزرگترین و پرشمارترین اجراهای اتلو تو اما در سطح جهان متعلق به صدای هنرمند این برنامه است که 223 بار این نقش را اجراء کرده .
خانم‌ها و آقایاِن همراه من در سفرهای موسیقایی رادیو حکمتانه، این برنامه اختصاص داره به روایت صدا و زندگی آوازخوان بزرگ کشور اسپانیا، صدای طلسم تایتان قمر زحل یا ، پلاسیدو دومینگو.

روایت زندگی و صدای پلاسیدو دومینگو؛ صدای طلسم تنور تایتان

ای به سر زلف تو سودای من
وز غم هجران تو غوغای من
لعل لبت شهد مصفای من
عشق تو بگرفت سراپای من
من شده تو، آمده بر جای من
گرچه بسی رنج غمت برده‌ام
جام پیاپی ز بلا خورده‌ام
سوخته‌جانم اگر افسرده‌ام
زنده‌دلم گر چه ز غم مرده‌ام
چون لب تو هست مسیحای من
گنج منم، بانی مخزن تویی
سیم منم، حاجب معدن تویی
دانه منم صاحب خرمن تویی
هیکل من چیست اگر من تویی؟
گر تو منی، چیست هیولای من؟
من شدم از مهر تو چون ذره پست
وز قدح باده‌ی عشق تو مست
تا به سر زلف تو دادیم دست
تا تو منی، من شده‌ام خودپرست
سجده‌گه من شده اعضای من
دل اگر از توست، چرا خون کنی؟
ور ز تو نَبوَد ز چه مجنون کنی؟
دم به دم این سوز دل افزون کنی
تا خودیَم را همه بیرون کنی
جای کنی در دل شیدای من
آتش عشقت چو برافروخت دود
سوخت مرا مایه‌ی هر هست و بود
کفر و مسلمانیَم از دل زدود
تا به خم ابرویت آرم سجود
فرق نِه از کعبه کلیسای من
کِلک ازل تا که ورق زد رقم
گشت هم آغوش چو لوح و قلم
نآمده خلقی به وجود از عدم
بر تن آدم چو دمیدند دم
مِهر تو بُد در دل شیدای من
دست قضا چون گل آدم سرشت
مهر تو در مزرعه‌ی سینه کِشت
عشق تو گردید مرا سرنوشت
فارغم اکنون ز جحیم و بهشت
نیست به غیر از تو تمنای من
باقی‌ام از یاد خود و فانی‌ام
جرعه‌کش باده‌ی ربانی‌ام
سوخته‌ی وادی حیرانی‌ام
سالک صحرای پریشانی‌ام
تا چه رسد بر دل رسوای من
بر درِ دل تا اَرِنی گو شدم
جلوه‌کنان بر سر آن کو شدم
هر طرفی گرم هیاهو شدم
او همگی من شد و من او شدم
من دل و او گشت دلارای من
کعبه‌ی من خاک سر کوی تو
مشعله‌افروز جهان روی تو
سلسله‌ی جان خم گیسوی تو
قبله‌ی دل طاق دو ابروی تو
زلف تو در دَیر، چلیپای من
شیفته‌ی حضرت اعلی ‌ستم
عاشق دیدار دل‌آراستم
راهرو وادی سوداستم
از همه بگذشته تو را خواستم
پر شده از عشق تو اعضای من
تا کی و کی پندنیوشی کنم؟
چند نهان بُلبُله‌‌نوشی کنم؟
چند ز هجر تو خموشی کنم
پیش کسان زهدفروشی کنم
تا که شود راغب کالای من
خرقه و سجاده به دور افکنم
باده به مینای بلور افکنم
شعشعه در وادی طور افکنم
بام و در از عشق به شور افکنم
بر در میخانه بُوَد جای من
عشق، عَلَم کوفت به ویرانه‌ام
داد صلا بر در جانانه‌ام
باده‌ی حق ریخت به پیمانه‌ام
از خود و عالم همه بیگانه‌ام
حق طلبد همت والای من
ساقی میخانه‌ی بزم الست
ریخت به هر جام چو صهبا ز دست
ذره‌صفت شد همه ذرات پست
باده ز ما مست شد و گشت هست
از اثر نشئه‌ی صهبای من
عشق به هر لحظه ندا می‌کند
بر همه موجود صدا می‌کند
هر که هوای ره ما می‌کند
گر حذر از موج بلا می‌کند
پا ننهد بر لب دریای من
هندی نوبت زن بام توام
طایر سرگشته به دام توام
مرغ شباویز به دام توام
محو ز خود، زنده به نام توام
گشته ز من درد من و مای من


قرة‌العین



ای به سر زلف تو سودای من - صهبا مطلبی -شعر از طاهره قره العین

Beharan Çe Mehzun Foad Yareh -بەهاران چ مەحزون- فواد یارە

لای لای ...مظهر خالقی

فکر می کنم خیلی ها آذری خواندن «احمدعاشورپور» را نه شنیده اند و نه در تصورشان بگنجد که پدر معنوی ترانه ی گیلکی به روانی و بلاغتِ و کیفیت زبان مادری آذری را بداند و تکلم کند.
باز فکر می کنم اکثریت قریب به اتفاق ایرانی ها ندانند  که بزرگترین عارف و شاعر عاشقانه سرای ایرانی (نظامی گنجوی)  بسیار غزل جانانه هست که به آذری گفته!
حالا اگر می پرسید سنخیت این دو موضوع با هم و بهانه ی آوردن این ها، این جا چه هست؟ خب! همین ترانه! ترانه ای با صدای شیرین و مهربانِ «عاشورپورِ» نازنین، روی غزلی عاشقانه به زبان آذری از «نظامی گنجوی» بزرگ و دنباله ی فارسی آن از حافظِ شیرازی *
بشنوید و تازه شوید...

حسنون گوزل آیت لری ای سئوگلی جانان
اولموش بوتون عالمده سنین شانینه شایان
گل ائیله عنایت منه وئر بوسه لبیندن
چونکی گوزلین بوسه سیدیر عاشیقه احسان
سوردوم کی کونول هاردادی آلدیم بو جوابی
هئچ سورما تاپیلماز اونو آختارسادا انسان
رحم ائیله دئییب سیل کیمی گوز یاشیمی توکدوم
گل قانیمله اَل یوما ای آفت دوران
انصافین اگر اولسا آچیق سویله «نظامی»
سنله نئجه رفتار ائلسین ای مهی تابان
گل سویله جوابین نه اولار سورغو زمانی
احوالیمی سندن سوروشارسا قیزیل اسلان (نظامی)
 .
گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است
در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است
با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلب عیش مدام است..
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است (حافظ)


*این ترانه در جریان آخرین اجرای صحنه ای احمدعاشورپور با رهبری بابک ربوخه ضبط و ثبت شد.

(سئوگلی جانان (احمد عاشورپور

غلامعلی پورعطایی _ از من چرا رنجیده ای

شیعری (حەریق) خوێندنەوەی باسط حەمە غەریب

شعر ای وای مادرم 
شاعر: شهریار
دکلمه: الهه توشه
کتابخوان

کانال کتابخوان

ای وای مادرم - شهریار

سینه ام ز آتش دل در غم جانانه بسوخت - احمد رضا احمدی

دل شکن

https://linktr.ee/radiohekmatane
برای شنیدن نسخه‌ی کامل برنامه‌ها و ارتباط بیشتر

روایت زندگی و صدای پلاسیدو دومینگو؛ صدای طلسم تنور تایتان

Radio Hekmatane

Related tracks