چقدر شگفت انگیز و خاص بود این اپیزود هم... دوستان سپاس برای همه ی دقت و تلاش و شکیبایی تون... آرزوی روزهای خوش در سال نو دارم برای گروه ارجمند رادیو نیست که همیشه هست

عالی ممنون خسته نباشید

چقدر این قسمت قشنگ بود ، چقدر زیبا تدوین شده بود چه داستان های زیبایی شنیدیم ، یه آهی هم آخرش کشیدیم 😢

نخستین شعبه از کاخ‌های جوانان، در سال ۱۳۴۵ در تهران افتتاح شد. جایی برای پرورش ذوق جوانان، برای شکوفایی و درخششِ هنرمندان تئاتر و موسیقی، و برای خاطره‌‌سازی‌ها و بلندپروازی‌ها. این شماره از پادکستِ «رادیونیست»، به بازخوانیِ روایت‌ها و داستان‌های آشکار و نهانِ این مکان خاطره‌انگیز اختصاص دارد.

اپیزود هجدهم: کاخ جوانان

در پی طرح گسترش تهران و جابجایی دروازه‌های شهر در عهد ناصری، پایتخت نیازمند یک میدان اصلی و ویژه بود‌. میدان توپخانه، سپه و یا امام خمینی امروزی، در طول صد و پنجاه سالی که از عمرش میگذره، تغییرات  متعددی رو به چشم دیده؛ از مسیر گذر شاهان برای  روز تاج گذاری‌شون و اعدام‌ محکومین و تظاهرات سیاسی تا محل عبور جنازه همان شاه‌ها و  بمب گذاری‌های مختلف. 
خیابان‌های منتهی به این میدان بزرگ که شباهت زیادی به میدان نقش‌جهان در اصفهان داشته، روزگاری با سردرهای زیبا پوشیده شده بود و ساختمان‌های مهمی چون بانک شاهی و مخابرات و بلدیه و.... در اطرافش خودنمایی می‌کرد.
 در این شماره از پادکست رادیونیست، داستان پرفراز و نشیب میدان توپخانه رو در دوره‌های مختلف می‌شنویم.

حامی مالی این اپیزود: شرکت مهندسین مشاور معماری و شهرسازی آمود
www.amood.com

مالک و صاحب‌امتیاز: مجموعه‌ی زیبان
نویسنده و کارگردان: رامیار منوچهرزاده
مسئول پژوهش: نگین فیروزی
دستیاران پژوهش: نگار گروسی و امیربهادربیات 
گویندگان متن: نگین فیروزی و کاویان اسمعیلی
تدوین‌گر: فرزانه رضایی
ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی‌پور
طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی
موشن‌ گرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار
انتشار و پشتیبانی شبکه‌های اجتماعی: محمد حدادی و حسین دیده‌بان

اپیزود بیست و هشتم: میدان توپخانه

https://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

سترون -اخوان ثالث-دکلمه رضا پیربادیان

متن: کتاب این است انسان، نوشته فردریش نیچه، ترجمه دکتر فیروز آبادی
دکلمه و موسیقی: بردیا یوسفی
انتشار: کافه نیچه

نیچه، این است انسان، پیش گفتار، پاره 1و2، با صدای بردیا یوسفی

Mohsen Namjoo - Gladiators

نوشته‌ی: دانیل کُلاک و ریموند مارتین
برگردان: حمیده بحرینی
ویراسته‌ی: هومن پناهنده
نسخه‌ی چاپی: نشر هرمس
نسخه‌ی شنیداری: کتابخوان
www.ketaabkhaan.com
telegram.me/ketaabkhaan

پرسیدن مهم‌تر از پاسخ‌دادن است | دانیل کُلاک | درآمد

رویای آمریکایی همراه با دوره توسعه زندگی از درون به بیرون خانه و به اشتراک گذاشتن اوقات خصوصی در فضاهای عمومی. گفتن از اینکه درایوین سینماهای تهران با مدل زندگی ایرانی سنخیت داشت یا نداشت؛ اینکه برای مقاصد فرهنگی ساخته شده بود یا تجاری؟ در حالی که بچه‌ها بیرون ماشین مشغول بازی بودند و غذای فست‌فودی‌ات را می‌توانستی با تماشای «اشک‌ها و لبخندها» و بوسه‌های بر پرده ببینی و با کناری‌ات گپ بزنی و بخندی و ریسه بروی. صحبت کردن درباره چیزهایی که دیگر نیست. روایت تجربه‌هایی که گذشته. این اپیزود رادیو نیست همراه با راویان‌اش به زادگاه خود برگشته؛ به سینمایی که دیگر نیست، اما تجربه‌ها و روایت‌های آن زنده‌اند و با شما سخن می‌گویند.

اپیزود دوم: درایوین سینما

در شب های شعر گوته 1356*

music: paul maurita*

آنگونه مست بودم

در ملتقای الکل و دود

که از تمام دنیا

تنها دلم هوای تو را کرده بود

می گفتم این عجیب است

اینقدر ناگهانی دل بستن

از من که بی تعارف دیریست

 زین خیل ور شکسته کسی را

در خورد دل نهادن پیدا نکرده ام

تب کرده بود ساعت پاییزی ام

وقتی نسیم وسوسه ام می کرد

عطری زنانه در نفسش داشت

می گفتم این نسیم، بی تردید

آغشته با هوای تن توست

وین جذبه ای که راه مرا می زند

حسی به رنگ پیرهن توست

آنگونه مست بودم

که می توانستم بی پروا

از خواب نیمه شب بیدارت کنم

تا راز ناگهان مرا

باران و مه بدانند

و می توانستم

در جوی های گل آلود وضو کنم

و زیر چتر بسته ی باران ساعت ها

رو سوی هر چه هست نماز بگذارم

آری

آنگونه مست بودم

که می توانستم

حتا به گزمگان

نام ترا بگویم

آرام و مهربان و صبور

از برگ های نیلوفر

شولای بی نیازی بر تن

با پلک های افتاده

پیشانی درخشان

و گونه های رنگ پریده

چونان به نیروانا

تانیثی از دوباره ی بودا
 
در ملتقای الکل و دود

باری

تصویر تو

همیشه ترین بود

بانوی شعر های مه آلود

 

"حسین منزوی"

دوباره ی بودا/ حسین منزوی

سعدیا پیکر مطبوع برای نظر است-سعدی-دکلمه رضا پیربادیان

خاک سفید از محله‌های شمال شرق تهران بود که پس از انقلاب و با هجوم مردمان شهرها و مناطق دیگر تهران بدون مجوز و بدون امکانات شهری شکل گرفت. در دل این منطقه محله دیگری به نام‌غربت شکل گرفته بود که متاسفانه کانون تولید و توزیع مواد مخدر شده بود و بسیاری از سران و کارتل‌های مواد در آن زندگی میکردند. منطقه‌ای به غایت ترسناک که در سال ۱۳۷۹ و بدون‌ هیچ اطلاع‌رسانی پلیس به صورت کامل آنجا را تخلیه و شبانه تخریب کرد. این محله پر از روایات ریز و درشت و اتفاقات عجیب و غریبی بوده که شنیدنش بسیار جذاب است.

اپیزود شانزدهم: خاک سفید

هتل اینترنشنال تهران یکی از هتل‌های پنج ستاره لوکس قبل از انقلاب بود که پس از انقلاب و در دوران جنگ با عراق محل اسکان جنگ‌زده‌ها شد. این هتل در ضلع جنوب شرقی پل سیدخندان قرار داشت و بخش مهمی از خاطرات مردم تهران در آن دوران بود.
این اپیزود رادیونیست به داستان پر فراز و نشیب این هتل اختصاص دارد.

اپیزود هفدهم: هتل اینترنشنال

رادیو نیست؛ روایت مکان‌های خاموش

یک شهر متشکل از مجموعه‌ مکان‌هایی‌ست که در پس ظاهر سنگی خود زیست‌های گوناگونی در آن‌ها جریان داشته یا دارد.
زندگی‌هایی که در طول زمان، خاطرات و روایاتی را می‌سازند و بدل به بخشی بزرگ از هویت و خاطره‌ی جمعی شهر و ما می‌شوند.
«رادیو نیست» روایت مکان‌هایی‌ست که نقش مؤثری در زمانه‌ی خود داشته‌ و در حال حاضر یا نیستند یا اگر هستند تغییر کاربری و نقش داده‌اند. روایت مکان‌هایی خاموش که در عین خاموشی هزار داستان در خود دارند.

اپیزود هجدهم: کاخ جوانان

radionist

Recent comments

soheil star

Reyhaneh Rezaei

Hani Abdollahi

sahel jamshidi

Related tracks