reza yazdani

Saata Khaban
Reza Yazdani
Composer , Arranger & Music Producer : Behrooz Paygan
2014

Yakhbandoonaye Ghotbieh Cheshmat

To Raftei Single

رضا یزدانی - تو رفته ای

رضا یزدانی - آدم  یه‌جاهایی رو مجبوره

نمی‌شه زمین خورد و گریه نکرد، به دادم برس بهترین نارفیق
هنوزم به دستای تو قانعم، هنوز عاشقم با یه زخم عمیق
تو این روزهای سیاه و کِسل، دلم خیسه از حس بارون شدن
تو رو جون هرکی بهش مومنی، فقط امشبو حرف رفتن نزن
 
تو این روزهای سیاه و مریض
فقط یه کمی چای واسه من بریز

می‌دونم همیشه بدهکارتم، می‌دونی؟ نمی‌شه فراموش کرد
من از بس که تو خوابتم زخمی‌ام، نمی‌شه که کابوسمو گوش کرد
نمی‌شه که این وحشتو دوره کرد: نباشی، نمونی، نخندی، بری...
یه عمری جنونو تحمل کنم، به دیوونگی‌م دل نبندی بری
تو سیگارو خاموش کن تا بگم، چطور می‌شه با گریه هم دود شد
چطور می‌شه با خنده هم زخم خورد، چطور می‌شه با عشق نابود شد
شبایی که می‌ترسم از فکرهام، همیشه هوا خیس و بارونیه
یه زن با جنونش به من یاد داد، که عاشق شدن قبل ویرونیه
 
تو این روزهای سیاه و مریض
فقط یه کمی چای واسه من بریز



ترانه: میثم یوسفی
خواننده و آهنگساز: رضا یزدانی
تنظیم: میلاد عدل

فقط یه کمی چای واسه من بریز - رضا یزدانی

Saata Khaban [BehtarMusic.COM]

قوی سیاه_رضا یزدانی

خواننده : رضا یزدانی
 آلبوم : ساعت ۲۵ شب
 آهنگ : کوچه ملی
هنوز عکس فردین به دیوارشه
هنوز پرسه تو لاله زار کارشه
تو رویاش هنوزم بلیط می خره
میگه این چهارشنبه رو می بره

تو جیباش بلیطای بازندگی
روی شونه هاش کوه ِ این زندگی
حواسش تو سی سال پیش گم شده
دلش زخمی حرف مردم شده

سر کوچه ملی یه مردِ، یه مرد
که سی سال پیش ساعتش یخ زده
نمی دونه دنیا چه رنگی شده
نمی دونه کی رفته کی اومده

سر کوچه ملی یه مردِ، یه مرد
توی پالتوی کهنه عهد بوق
داره عابرا رو نگاه می کنه
که رد میشن از کوچه های شلوغ

هنوز عکس فردین به دیوارشه
خراباتی خوندن هنوز کارشه
یه عالم ترانه تو سینه‏‏ش داره
قدم هاشو تو لاله زار می شمره

دلش از تئاترهای بسته پره
چشاش از نگاه های خسته پره
هنوز فکر چهارشنبه بردنه
یه عمره که باختاشو رج می زنه

سر کوچه ملی یه مردِ، یه مرد
که سی سال پیش ساعتش یخ زده
نمی دونه دنیا چه رنگی شده
نمی دونه کی رفته کی اومده

سر کوچه ملی یه مردِ، یه مرد
توی پالتوی کهنه عهد بوق
داره عابرا رو نگاه می کنه
که رد میشن از کوچه های شلوغ

Reza yazdani koocheh meli.كوچه ملي رضا يزداني

Reza Yazdani- Miresam Be To

حوصله ندارم اما، همه ي قصه رو مي گم

همه ي قصه رو حتي، اونجايي که دوست ندارم

بذار صحبت کنيم اين بار،جاي اينکه بنويسيم

 راجع به دو جين سوال، يه سري نقطه بدخيم

 مي دونم که ديگه مُردم، مرگ من موقتي نيست

اين جواز دفن و کفنه، يه صداي لعنتي نيست

توي اين بهبهه ي شک، وسط اين همه بحران

خودمو گوشه ي آسفالت ، جا گذاشتم تو اتوبان

ژست بي خوابي و منگي، واسه من نگير دوباره

کسي که جلوت نشسته ، عصبي و لت و پاره

من ديگه اصلا نمي خوام، تيغو رو رگم بِسُرَم

پايتخت دود و گوگرد، قهرمان قصه من

اگه عاشقت نبودم، پا نمي داد اين ترانه

بي خيال بد بياري، زنده باد اين عاشقانه

خط موشکو تو دستت، نسل من خط کشي مي کرد

واسه انفجار قلبت، شعر من خودکشي مي کرد

جعبه جعبه استخونو،غم پرچماي بي باد

کودکيه نسل ما رو به قرنطينه فرستاد

من با زندگيو و شعرم، يا با تو شوخي نداشتم

واسه تو شوخي بوديم ما، خيلي تلخه سرنوشتم

حالا هي غلط بگير از، ديکته هاي نا نوشتم

يا که اوراق بهادار بده جاي سرنوشتم

اگه عاشقت نبودم، پا نمي داد اين ترانه

بي خيال بد بياري، زنده باد اين عاشقونه

بين اين صدتا اتوبان، يه مسير منحني نيست

که کسي پشت سرم هي، نده فرمان واسه ايست

وقتي آژيرو کشيدن توي گوش لت و پارم

خودم عين بمب دستي، شعرمم شد انفجارم

يه نفر رو در و ديوار، خون خاطره مي پاشه

يه نفر که ميگه اينبار، بذار انگشتو رو ماشه

خيلي ساده نرسيديم، سر صحنه واسه اجرا

انگاري که محض خنده، گرگه زد به گله ما

اگه چيزيو نگفتم توي خاطرم نمونده

متاسفم که ذهنم ، خاک قصه رو تکونده

تسمه ي دلم بريدو، من از اون دقيقه لالم

يه سري تصوير موهوم ، ساخته مي شه تو خيالم

ببين اين زخماي کهنه، ديگه پانسمان نمي شن

شدن عين تير آخر ، وسط جمجمه من

منزوي شو توي قلبت،ياد کارون شب دجله

سر کوچه هاي بن بست، ياد حجله پشت حجره

بچه هاي خاک و بارون، يادته ريختن تو ميدون

مادراشون پشت شيشه، پدراشون ته دالون

پس چرا با تو غريبست، نسل بي خاطره ي من

يادمون نيست که چه جوري، واسه همديگه مي مُردن

پاش بيفته باز دوباره، روي مغربت مي بارم

باز توي منطقه ي مين ، دست و پامو جا مي ذارم

اگه عاشقت نبودم، پا نمي داد اين ترانه

بي خيال بد بياري، زنده باد اين عاشقانه

اسم پايتختو با خون ، مي نويسم واسه يادداشت

تنها چيزي که تو دنيا، روي پاهام نگهم داشت

سر و ته کنم تو جاده، مقصدم تهش همين جاست

وسط برجاي تهرون، ازدحام شعر و روياست

مي گذره اين روزا از ما، ما هم از گلايه هامون

عادي مي شن اين حوادث ، اگه سختن اگه آسون

توي پاييزه مجاور، وسطاي ماه آذر

شد قرارمون که با هم، بزنيم به سيم آخر

Reza-Yazdani-Tehran-Tehran

نگران خودمم
رضا یزدانی
ترانه سرا: یغما گلرویی

Reza Yazdani - Negarane Khodamam - رضا یزدانی - نگران خودمم

شمال - رضا یزدانی

Lyrics: Andishe Fouladvand
Music & Vocal: Reza Yazdani
Arrangement: Milad Adl

مولکولهای منزوی سرم غرق اندوه های فلسفی اند
غرق شیمی نارس ژنتیک از اساس از اساس منتفی اند

سایه ی شوم روی سیاره شکل تاج وراثتی دارد
کشف تلخ کووید نوزدهم کشف یک رندم عدد به عدد

هیچ چیزی دگر نمیفهمم از قوانین منتسب به بشر
از جهانی که رفت تو گوشی رصد کامل نفر به نفر

یک عدد چشم روی یک جعبه یک جهان در توهم دیدن
گوشی لوکس مارک بهمان با آپشنای جدید پاییدن

هیچ چیزی دگر نمیفهمم از تعاریف سابق انسان
آلبوم خام چارلز منسن هم میفروشد درون آن زندان

من به تنهایی عزیز خودم عادتی دیو گونه میورزم
به تمام حیات مشکوکم به پشیزی دگر نمی ارزم

چشمهایم به خویشتن دیدند یک جهان خفت در قرنطینه
هیچ چیز عین قبل نیست دگر پس از این در نگاه آیینه

این میان من کتاب میخوانم همچنان فیلم خوب میبینم
یاد چشمان مشکیت هستم توی هر لحظه ی قرنطینم

گچ گرفتم تمام قلبم را تا نفهمم چقدر غمگینم

انقلاب الکترونیکی وسط حبس خانگی عبوس
رقص مرگ و جنون مردن با ارتعاشات عصر آکواریوس

همه جا ساکت و فریز شده همه گیج و خراب و سردرگم
بستن انگار بخت دنیا را با طلسمات قرن بیست و یکم

تو به یک شرط زنده میمانی قطع زنجیره های انسانی
زنده ماندن به سبک ویروسی صبح تا شب میان کابوسی

منزوی چون گلوله ای تنها در دل کلت کهنه ی روسی

این میان من کتاب میخوانم همچنان فیلم خوب میبینم
یاد چشمان مشکیت هستم توی هر لحظه ی قرنطینم

گچ گرفتم تمام قلبم را تا نفهمم چقدر غمگینم

صحبت از معجزه به سبک مجاز وحی مُنزل درون یک گوشی
همه با هم سقوط میکردیم به ته دره ی فراموشی

گونه های جدیدی از آدم در نماهای بسته و نزدیک
چند هیتلر به سبک عصر جدید چند چاپلین مرتد و تراژیک

عصر افسرده های وسواسی در سطوح منظم تصویر
امپراطوری پلاستیکها زیر پوست ابرستاره ی پیر

صبح خنیاگران فاسد در نقطه ی مرکزی اینستاگرام
شام یک شاعر بدون کتاب زیر هشت حقیقتی ناکام

این میان من کتاب میخوانم همچنان فیلم خوب میبینم
یاد چشمان مشکیت هستم توی هر لحظه ی قرنطینم

گچ گرفتم تمام قلبم را تا نفهمم چقدر غمگینم

reza yazdani

Rahele Dehghani