الف. بامداد

عشق را ای کاش زبان سخن بود / احمد شاملو

شعر: مصطفا رحماندوست
خواننده: بیژن بیژنی

مدینه بود و غوغا بود            اسیرِ دیوِ سرما بود
محمد سر زد از مکه             که او خورشیدِ دلها بود
لا لا خورشیدِ من لا لا           گلِ امیدِ من لا لا

 خدیجه همسرِ او بود              زنی خندان و خوش خو بود
برای شادی و غم ها              خدیجه یارِ نیکو بود
لا لا لا شادیم لا لا                غمم آزادیم لا لا

 خدا یک دخترِ زیبا              به آنها داد لا لا لا
به اسمِ فاطمه زهرا               امیدِ مادر و بابا
لا لا لا کودکم لا لا               قشنگ و کوچکم لا لا

علی دامادِ پیغمبر               برای فاطمه همسر
برای دخترِ خورشید           علی از هر کسی بهتر
چراغِ خانه ام لا لا             گلِ گلدانِ من لا لا

 علی شیرِ خدا لا لا             علی مشکل گشا لا لا
شبِ تاریک نان می برد       برای بچه ها لا لا
لا لا مشکل گشای من          گل باغِ خدای من

 حسن فرزند آنها بود           حسن مانندِ بابا بود
شهیدِ زخم دشمن شد           حسن یک کوه تنها بود
لا لا کوه بلند من               تو شیرین تر ز قند من

 علی فرزند دیگر داشت      جوانی کوه پیکر داشت
همیشه حضرت عباس        به لب نامِ برادر داشت
لا لا نازک بدن لا لا          عصای دستِ من لا لا

 گلِ پرپر حسینم کو            گلِ سرخ و گل شب بو
کنار رود و لب تشنه          تمامِ غنچه های او
لا لا لا غنچه ام لا لا         لا لا لا لا گلِ تنها

 حسین و اکبرم لا لا          علی اصغرم لا لا
کجایی عمه جان زینب      سکینه دخترم لا لا
لا لا لا لا گل لاله            نکن گریه نکن ناله

 شبی سرد است و مهتابی   چرا گریان و بی تابی
برایت قصه هم گفتم         چرا امشب نمی خوابی
لا لا لا جان من لا لا        گل باران من لا لا

https://www.youtube.com/watch?v=RV7Fm0Whk1I

لالایی عاشورا

https://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

ای ساربان آهسته رو کارام جانم می‌رود- سعدی -دکلمه رضا پیربادیان

احمد شاملو

بیژەن کامکار .. زەردی خەزان‬

آلبوم شوق دوست اثر مشترک و ماندگار محمد جواد ضرابیان و همایون شجریان

Shoghe Doost  www.IRNM.org

Tasnife Maste Negah

پس از سفرهای بسیار و
عبور از فراز و فرود امواج این دریای طوفان خیز
بر آنم که در کنار تو لنگر افکنم
بادبان برچینم
پارو وانهم
سُکان رها کنم
به خلوت لنگرگاهت در آیم و
در کنارت پهلو گیرم
آغوشت را بازیابم
 استواری امن زمین را زیر پای خویش...

مارگوت بیکل ـ احمد شاملو | Shamlou ـ Margot Bickel

213 — Piano

1017 — Piano

Noon

-آواز کرک- مهدی اخوان ثالث

شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
توُ حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
توی تاریکی خونه بَس به اِنتظار نشستم
با خِشتِ کُهنهء دیوار هر چه بود زدم شکستم
شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
توُ حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
غروب با فریاد تلخش میگه که خورشیدُ بُردن
آواز جغدی رو دیوار اِنگار میگه دلا مُردن دلا مُردن
غروب با فریاد تلخش میگه که خورشیدُ بُردن
آواز جغدی رو دیوار اِنگار میگه دلا مُردن دلا مُردن
شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
تو حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
توُی این اطاق تاریک جای خالیِ تو مونده
حُرم طَب داره نفسهام ،گُل عُمرم رو سوزونده
شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
تو حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه
شبا بی تو خونهء من مثل یک غروب شوُمه
تو حَریم سینهء من کار دل دیگه تمومه


‫شاهرخ ..کوله بار‬

می‌خواهم خوابِ اقاقیـاها را بمیـرم.
خیـال‌گونه
در نسیمی کوتاه
که به تردید می‌گذرد
خوابِ اقاقیـاها را
بمیرم.

□
می‌خواهم نفسِ سنگینِ اطلسی‌ها را پرواز گیرم.
در باغچه‌های تابستان،
خیس و گرم
به نخستین ساعاتِ عصر
نفسِ اطلسی‌ها را
پرواز گیرم.
□
حتا اگر
زنبقِ کبــودِ کارد
بر سینه‌ام
گُل دهد ــ
می‌خواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم در آخرین فرصتِ گُل،
و عبورِ سنگینِ اطلسی‌ها باشم
بر تالارِ ارسی
به ساعتِ هفتِ عصر.

" می‌خواهم خوابِ اقاقیـاها را بمیـرم "  از اینگونه مردن بامداد

از غم عشق تو ای صنم
از غم عشق تو ای صنم

روز و شب ناله ها میکنم من
روز و شب ناله ها میکنم من

وز قد و قامتت هر زمان
وز قد و قامتت هر زمان

صد قیامت به پا میکنم من
صد قیامت به پا میکنم من

دست و بر زلف تو میزنم ... ای جانم
روز خود را سیه میکنم من

عمر خود را تبه میکنم من
گر به فلک میرسد

گر به فلک میرسد … آه من … از غمت
چشم تو دل میبرد … دلربایار
چشم تو دل میبرد … دلربایار

با غم شیدا نشین
حال نزارم ببین

بیش از این … بد مکن … فتنه به کارم مکن … بی وفایم
فتنه به کارم مکن … بی وفایم

آیین وفا و مهربانی
آیین وفا و مهربانی

در شهر شما مگر نباشد؟ حبیبم!
گناه من چه بود ای بی مروت

تقصيرم چه بود ای بی حمیّت
تقصيرم چه بود اي بی حمیّت

صبر و بر جور تو می کنم ای جانم

روز خود را سيه می کنم من
عمر خود را تبه می کنم من
روز خود را سيه می کنم من
عمر خود را تبه می کنم من

شجریان - غم عشق تو

«فراقی»

چه بی تابانه می خواهمت ای دوریت آزمونِ تلخِ زنده به گوری! 
چه بی تابانه تو را طلب می كنم ! 
بر پشت سمندی 
گوئی 
نوزین 
كه قرارش نیست. 
و فاصله 
تجربه ئی بیهوده است.

بوی پیراهنت، 
این جا 
و اكنون . -

كوه ها در فاصله 
سردند

دست 
در كوچه و بستر 
حضور مأنوس دست تو را می جوید، 
و به راه ْ اندیشیدن 
یأس را 
رج می زند 
بی نجوای انگشتانت 
فقط .- 
و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو (فروردین ۱۳۵۴ - رُم، ایتالیا)

******************************************

«شبانه »

شانه ات مجابم میكند 
در بستری كه عشق 
تشنگی است

زلال شانه هایت 
همچنانم عطش می دهد 
در بستری كه عشق 
مجابش كرده است

احمد شاملو (اردیبهشت ۱۳۵۴)


Ahmad Shamlou-احمد شاملو

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست - احمد شاملو

A passionate versatile percussionist with a particular interest in Tonbak (/tɔnˈbæk/, aka Tombak), the ancient Persian goblet drum.

مارگوت بیکل ـ احمد شاملو | Shamlou ـ Margot Bickel

Rambod Dargahi

Related tracks