از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت عجب که رنگ گلی هست و بوی نسترنی ... 

گل‌های تازه 151 - استادان کسایی، لطفی و شجریان

Sepideh Raissadat - Chahargah - Ey Bahar-E Man
سپیده رییس سادات - ای بهار من - دستگاه چهارگاه
Ghasam Be Nargese Mast [Feat. Iman Vaziri & Ali Rahimi]

ای بهار من ای نگار من بیا بیا بنشین به برم
که بی تو از خود بی خبرم تو راحت جانی
می به جام تو غم به کام من به ساغری بنشان شررم
بیا بیا بنشین به برم به عهد و پیمانی
میسوزد همه پیکر من
بنشان با لبت اخگر من
بشکن ساغر می به سر من
که نشنوی فریاد مرا
چو برکنی بنیاد مرا به جور و بیدادی
چو جام جانم را شکنی
اگر نظر بر ما فکنی چه جای فریادی
ای ساقی گل سیما
بنما کرمی با ما
یک جرعه شرابی ما را
مست از می نابم کن
از باده خرابم کن
پر کن قدح مینا را
ما ییم و گدای خانه ی می
شد این دل ما ویرانه ی می
بنگر به دل بشکسته ی ما
در پای خود ای مستانه ی می
با ماااا مستی آآآ
با ما مستی ها تا کی
بیا بیا بنشین به برم
که بی تو از خود بی خبرم تو راحت جانی
به ساغری بنشان شررم
بیا بیا بنشین به برم به عهد و پیمانی

Sepideh Raissadat - Chahargahو Ey Bahar-E Man, سپیده رییس سادات - ای بهار من، دستگاه چهارگاه

 مقدمه
ساز و آواز / شعر از سعدی
تصنیف سمن بویان / شعر از حافظ
  


هم نوا با بم -  هر که سودای تو دارد - سمن بویان

خوش آن دوره ی زندگی که مرا 
روشنی افزای شب تو بودی 
جلوه ی رویای شب تو بودی
بود اگر شب گرم قصه ی من
شمع بزم آرای شب تو بودی
گذشته دگر کار سودای دل از زیان و از سودم
از آنچه غمی ای تمنای دل چون تو باشی مقصودم
بیا که کنی ای امید من شام تیره روشن
به شب زنده داری چه شبها نشستم 
که ای ماه تابان تو از در درآیی
دلم را بجویی بگویی به درد چه کس مبتلایی
من اگر در عاشقی فریب دل نخورده بودم
سر خود چو مرغکان به زیر پر نبرده بودم
تو اگر ز در درآیی 
شب من سحر نمایی
به هر شبی که بی تو ام رخ سحر نبینم آن شب
ز دوریت چو مرغ شب فغان کنم غمی نباشد
اگر چه عمر من به دوری در آرزوی تو گذشته 
خوشم که این گذشته من به یاد روی تو گذشته
(الفت)

قصه ی شب با صدای بنان در آواز شوشتری (دستگاه همایون)

ترانه‌های بنان
آهنگساز: نصرالله زرین پنجه
مجموعه‌ای از آوازها و تصنیف‌های غلامحسین بنان با ارکستر زرین‌پنجه. این اثر در دستگاه چهارگاه، همایون، آواز بیات ترک، دستگاه شور و آواز بیات اصفهان اجرا شده است. در بخش آوازی محمود تاج‌بخش (ویلن)، عباس زندی (سنتور)، علی تجویدی (ویلن)، جواد معروفی (پیانو) و نصرالله زرین‌پنجه (تار) بنان را همراهی می‌کنند.

Banan, Songs: Afsun–e Sokhan (feat. Nasrollah Zarrinpanje)

Tasnif Biya Ey Saqi/Afsun Sokhan/Banan/Nasrollah Zarrinpanje

بیا که رونق این کارخانه کم نشود

به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی

ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن

در این چمن که گلی بوده است یا سمنی

ببین در آینه جام نقش بندی غیب

که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی

از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت

عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی

به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند

چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی

مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ

کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی


بیا که رونق این کارخانه کم نشود

ناهید دایی جواد- (فتنه) خطا کردم.mp3

نوا مرکب خوانی 
آواز ما گدایان خیل سلطانیم 
استاد محمد رضا شجریان 
مرحوم استاد مشکاتیان 
جمشید عندلیبی 

NAVAA

آلبوم:کنسرت شب وصل
دستگاه: ماهور
خواننده: استاد شجریان

شنیدم ماهی، وُ هم شاهی
میان دلبران، بت صاحبدلان، خدا

شنیدم ماهی، وُ هم شاهی
میان دلبران، بت صاحبدلان ، خدا

گفتم که غمخواری شوی
جانم، در روز جدایی

شمع شب تارم شوی
جانم، ترسم که نیایی

نه دلم بردی تو
نه غمم خوردی 
دلم آزردی ، به خدا

نادیدنِ رویت می کُشدم
آن سنبل مویت می کِشدم

*****

نه دلم بردی تو
نه غمم خوردی 
دلم آزردی، به خدا

نادیدنِ رویت می کُشدم
آن سنبل مویت می کِشدم

نادیدنِ رویت می کُشدم
آن سنبل مویت می کِشدم


شنیدم ماهی(کنسرت شب وصل)/ محمدرضا شجریان

خواننده: سپیده رییس سادات 
آهنگ ساز: رضا قاسمی

منم آن مست دهل زن
که شدم مست به میدان 
دهل خویش چو پرچم
به سر نیزه ببستم
چه خوش و بی خود شاهی
هله خاموش چو ماهی 
چو ز هستی برهیدم
چه کشی باز به هستم 
به لب جوی چه گردی
بجه از جوی چو مردی 
بجه از جوی و مرا جو
که من از جوی بجستم
دل من رفت به بالا
تن من رفت به پستی 
من بیچاره کجایم
نه به بالا نه به پستم
ز من ای ساقی مردان
نفسی روی مگردان 
دل من مشکن اگر نه
قدح و شیشه شکستم

سپیده رییس سادات - مست دهل زن

جلیل شهناز (زادهٔ ۱۳۰۰ در اصفهان – درگذشتهٔ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ در تهران)، یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران بود.

زندگینامه

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.
جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. 
در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح،جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. 
وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.[۱]
در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.
جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک و اواز -سه تار نیز آشنایی کامل دارد.که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می نوازد معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند.  
کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده و نوشین از فرزندان استاد شهنار هستند که در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران اقامت دارند.

درباره شیوه نوازندگی جلیل شهناز

«شهناز موسیقی ایران»، قطعه ای نواخته که در هیچکدام از آوازها و دستگاههای موسیقی ایرانی نیست. این قطعه به «شوردشت» معروف است.» (چیزی میان شور و دشتی) ...
در آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده یاد درویش خان در فرهنگسرای هنر در سال ۱۳۸۵ گفته شده است:
استاد حسن کسائی: شناخت موسیقی کار هرکسی نیست. همه موسیقی را گوش می‌دهند و دوست می‌دارند اما کسی که سره را از ناسره تشخیص بدهد و بتواند درک مقاماتی را که استاد شهناز نواخته‌اند داشته باشد بسیار نادر است. همه ساز می‌زنند و همه خوب ساز می‌زنند ولی قدرت نوازندگی و محفوظات و لحظات موسیقی که آقای شهناز می‌دانند و اجرا کرده‌اند، چیزی که در دست همگان باشد نیست. یعنی ردیف موسیقی ایران نیست. قدرت آقای شهناز در جواب دادن و دونوازی خارق العاده‌است. من ۶۰ سال با ایشان همنوازی کرده‌ام و ساز بنده با ساز شهناز گره خورده‌است.
استاد محمدرضا شجریان: ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است؛ برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است؛ چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.
داریوش پیرنیاکان: جلیل شهناز هنرمندی است که زاوایای بسیاری در سازش نهفته‌است. وی علاوه براشراف کامل بر ردیف و رموز آن، ویژگی منحصربه‌فردی دیگری نیز داشت. جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.
استادپرویز یاحقی:شهناز دفتر تار بست
یک عمر توان به ساز دمساز شدن* وز ساز نواختن سرافراز شدن* صد سال توان به تار مضراب زدن* اما نتوان جلیل شهناز شدن*

درگذشت

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."

آثار

- آلبوم "عطرافشان" (همراه با تمبک محمد اسماعیلی)."زبان تار" (تا تمبک جهانگیر ملک)...
- کتاب "گل های جاویدان" (پانزده قطعه برای تار و سه تار). نت نگاری: هوشنگ ظریف. انتشارات سرود، تهران، 1379.
آلبوم (های) آواز و تصنیفهای ایرانی، نوبهار، ره آورد، راز، آواز شهناز، باغ نوا، بیات ترک، چهارمضراب، صد سال تار، مهر، دفتر تار، افتخار آفاق، عشق و زندگی، نوید بهاری، شور و زندگی، تار سولو، تار و ترمه، یاران زنده رود، شهناز شهنواز و... از جمله آثار جلیل شهناز است.

منبع: http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%B4%D9%87%D9%86%D8%A7%D8%B2

بیا که رونق این کارخانه کم نشود

Rasool Moosaie

Recent comments

elham fathi

HkKasko

Reza Ojaghi

Related tracks