

تف به هنجار تو اگه همراهِ اجباره
تف به طنابی که برای زندانی اعدامه
تف به آدمی که باورش اینه
که سرنوشت دشت های هموار حصاره
تو میگی نمیشه پرید
منم میگم دیگه منو نمیشه خرید
وعده و وعیدت منو نمیده فریب
این روزا که دلقکا شهره‌ی شهرن
منو صدا بزنید شاعر غریب.
این همه فاجعه رو نمیشه ندید!
چیره میشه غم، به سرزمین مادری
و مادری خفه میشه به دست جنگاوری
و جنگاوری که جنگیده برای باوری
و باوری که میگه: می‌بره دست‌های آهنی!
و چیره میشه غم به سرزمین مادری...
میهن و تن، وطن که تنهاس
همه به حمله کمر می‌بندن و کشتن که سهله، مثله می‌شی به دست و پا و کله و خون گرمت می‌پاشه بدست دست های سرد ستم‌کار سنگدل.
گل‌ها رو سر می‌برن
یارها رو سر می‌برن
سرهای بالای دار هارو سر می‌برن 
مونا و مهسا رو سر می‌برن 
ببین که کد خداها
غلام سر می‌برن
کلاغ‌ها صدای قار قارو سر می‌برن 
غبار ها نسیم و صبا رو سر می‌برن 
ببین که کدخدا‌ها
خدارو سر می‌برن
•••
و من به چشم دیدم که
زندگی چه بی‌صداس و
فقط قدر چند تقلاست قبل خفگی
یا لرز تن، بعد خرج خون از رگ،
بعد پارگی.
مرگ حق چه ساده است
میون مشکلات آدم میدونی چاره نیست گاهی
مثل دست خط بعد حرکت پاک‌کن محو در تباهی
عمیقه دردا رسیده زندگی به کف پر غم و نور کم و غرق در سیاهی
انتخاب سخته وقتی برا خریدنت دخترت رو می‌برن لب پرتگاهی!
نه نداری راهی
تو بدترین جایی!
میون شیوع ظلم
خونَمون ویروونه شد
خونِمون روونه کف جوب
می‌ریم با چشم‌بند به قتل نور
ستم بدست گرفته تیغ، ما کف دستمونه جون
بزن! بزن! تن من کبوده
 من بدترتو می‌زنم 
تو انگتو بزن، من سنگرتو می‌زنم 
کشتیامو غرق کن بندرتو می‌زنم 
همه‌ی فکرهای توی سرتو می‌زنم 
بزن سرم صدا بده صدا ندا بیاد
صدای گریه‌های ممتد خدا بیاد
باید که تف، بندازم تو روی راویا
که می‌گن اومده جبرئیل به صلح
دروغه کوتاه بیا!
تو چشمام نگاه کن ببین!
الان که آماده‌ی جنگ نابرابرم
الان که آشنام با شیونای مادرم
الان که بر خلافت آدمم
الان که بال باز کرده تخم باورم
خط می‌دن بخاطرم
تو کوله‌بارم واژه هست
ترسی نی که حاضرم
که بی جدل شب نمیشه روز من
ها!
بخواب ببینی که من رام میشه
که خاکسترم بعد سوختنم کام میده
ها!
الان که دلخوشن به تیر و باروت
در انتها منم با صدای چکشم رو‌ میخ تابوت
ببین
اگر که بد باشیم شبیهتونیم
خوشی غریبه، ما داریم از غما نشونی
وطن یتیمه! جنگ تن به تیره!
ولی ضد گلوله‌اس اعتقاد ما نمی‌میره پس
هرچند کسی از ما نمی‌گیره دست
ولی این نوا «ندای حقه»!
صدای قبل حادثه اس...

Nedaye Haq - RHR.mp3

مکالمه ی ناتمام رخداد و اندیشه/آبان ۹۹
رخداد:
وقتی که آمیختم به درد و رنج و فقر
دیدم خلاصه نمیشه سبک من به حرف
باید جلو برم باید فرق کنم با این همگانیا
باید رپ کنم چنگ بزنم به تن همه جانیا
نباید بخوابم
نباید بخوابم
اینو خوب میدونم که نباید بخوابم
باید بشکافم پیله رو که سرو تشو دیدم
اگه اینجا رسیدم باید بشکافم پیرهنو
که خشک میشه نوک قلمم تو این بند
(سکوت)
سر اندیشه رو زدن 
سر امید بریدن
کشوندن ایمان به پرتگاه
اعتقاد داشت به برابری رنگا
هنوز آلوده نبود به ارتباط گوشت با تیزی چنگال
در گوشم میگفت که کلمه خداس
باور کن اقتدار کلمات و حرفا
فهم وجود منو فرا گرفت
و تنها پاسخم نمیدونم بود
آدما باورارو تو راه جا میذارن
اونایی که خوبن دیگه نمیمونن خوب
من آشنا با رسم این بازی
گفتم وقت بده بهم
باهم لحظه بسازیم
دیدم تا جایی که برات به صرفه میسازی
فهمیدم که رابطه ی آدما باهم مثل متهم و شاکیه
بالاخره یه طرف خارج نمیشه ازین محکمه راضی
ولی من با قانونا غریبم
دنیارو گشتم و دنیایی ندیدم
جاذبه نمیده به من فرصت پریدن
ولی بلند میشم  به حرمت دویدن 
هدف من چی بود؟؟
ثمر من چی بود؟؟
از خودت پرسیدی که طرف من کی بود؟ 
این روزا که جاهلا سوار لیموزینن
هنریا دارن فقط هنر خوابیدن
شاعرانه های منو تو گور زایبدن
همین ضرباتی که زیر کلمه وا میدن
اندیشه:
امروزم یه روز خداست
و من هنو نفهمیدم که خونه کجاست
کجا دارم کجا برم
میرم
مسافرم مسافرم میرم
امروز اینجام فردا نیستم
مث قلبی که درجا ایست کرد
وا میستم
وا میستم 
ولی نه
حرکت حرکت 
یکی برا من یکی برای ادامه دادن انسانیت
هرچند میدونم این جماعت دیدمو میدزدن
نفس توی سینمو میدزدن
هویتم اصالتم هی
رنگ و بوی میهنو میدزدن
ولی من جاری ام مث آب
آتیشم گر میگیرم هار میشم

سوپرایز:
وقتی که ساکتا جیره خور دیون
من با  فرشته ها یار میشم


bikhab_Rokhdad (RHR)

بر فراز برج آزادی
ازت نمونده اسمی 
برات نمونده فامیلی
میدونی آبی!؟ سنگا میریزن
تا وقتی راه میری
میدونی زنده ای به حرمت هوایی که لابلای نفس کشیدنت  پناه میدی
جا میدی
باد میدی تو گلوت میگی الان رها میشی؟
ها کجا میری؟:)
میدونی تموم درختا تو خودشون خورد میشن
وقتی جنگلای رفته الان چوب کبریتن
سنگای رو ریل میترسن از صدای سوت
وقتی که قطارا بیهوده میرن
نه که از مرگ بترسن
میترسن بفهمن که قربانی این بیهودگی ان
از دیار آرمانی مونده از نوک برج آزادی رونده
پسری که بی پدره
میشه پسر پدر خونده
منم میترسم آبی
منم میترسم که به راه بزنم
چشمامو بستم ولی میترسم که دم پرواز پاهام جا بزنن
نکنه به امید دریا وسط یه مرداب بمیرم!
نکنه برم به پدرم دارو نرسه تو غم اون شبیه سهراب بمیرم
نکنه شک کنم وقتی دیگه دیره
نکنه میون راه تو بحران بمیرم!
این بالاکه خودمم
تماشاچیا دورمن قضاوتم میکنن
برچسب تکرار میخورم
که رپ فارس میکنم
دیوونم که بازیگر نقش عاقلم وسط تیمارستان
صدام میکنن بیمار حاد
صورتم آشنا به دیوار هاس

نمیرم زیر بار
صدای تارمو باج ندادمو الان منم نخ نمای ویترین روزگار
برای این عوضیا منم سورئال آبی
از خواب پریدم دیدم تو وجودم خوابی
الان مبتلام به فلج بیداری
شهر زیر پامه توی اوج بیماری
باز یه پرستو پرید و بال نزد
یعنی پرواز آخر بر فراز برج آزادی


bar faraze borje azadi_rokhdad(RHR).mp3

اینسترومنتال toolips از آتور/

در خانه ای خالی از سکنه
شبیه شهر خالی از سکنه خالی ام پرنده پر نمیزنه درونم با اینکه دونه پاشیدم
وجود دارم تا وقتی مرگ افتخاره میدون جنگ 
وجود دارم مث سنگ برای پایی که لنگه
وجود دارم مث رنگ سرخ که همراهه مرگ فشنگه
راه میرم
بی هدف بی ثمر بی اراده بیش از حد
راه میرم بی رمق که کشیدم به گند 
کاری ام که مونده برا بعد
قد کشیدم خوشحال که میشه مشکلاتم حل
فهمیدم با رشدم مشکلاتم قد میکشن با من 

توی یه خونه سهم من اتاقمونه نور کم
نه میبینمت نه میشنومت کاش تو باشی من باشم کور و کر
شبیه لحظه آخر
صدای شلیک تفنگ
و سقوط و سکوت به احترام آخرین فشنگ 
اخرین فشنگ
در انتظار 
یه روز خوب 
ناامید بودیم تموم روز
میون برهوت بی آب بی یار بی جون
نگو همش بهونه بود
که این بیمار بیدار میموند 
تموم شب توی سلوله خونه
که دیوار دیوار فاصله میونمه
جدایی جدایی حاصلمونه
مگه نکه عشق حامل نوره
ولی شب تابی که شبی ستاره بوده
کنارت شبو به صبح نمیرسونه
نقطه
گله ای نیست وقتی مرگ نقطه ی پایانه رنجه 
نقطه
سوپرایز:

شاید نباشه
شاید بنا اینه که راهمون سوا شه
شاید که شاد بودیم جدایی بهاشه
شاید ته خط رسیدیم که خط بعد بنا شه
نقطه
شبیه لحظه ی آخر
صدای شلیک تفنگ
و سقوط و سکوت
به احترام آخرین فشنگ


dar khaneyi khali az sakane_Rokhdad.mp3

freestyle/ اینسترومنتال goëtia
به دور از آشیانه ها اسیرم اسیر دام
زور میکنن مجبور میکنن که رام بشم زیر تازیانه ها
نگاه میکنم نگاه میکنم به رد زنجیر به پام
نگاه میکنم به طرد و تبعید به حال
نگاه میکنم به چیدمان روزگار که روح پروازو از من گرفت
قرار ما سفر به ناکجا
لابلای دشت های سرزمین عاشقا
پرواز پرواز به پهنای آسمون
پرواز به وسعت خیال
نیازم ماورای آب
ماورای دونه
که قصد مهاجرت فقط یه حال خوبه
کمند گیسوان یار من
و چشم های من که میدون در هزارتوی شونه
یه تیره روشن میون تار های شب
کمند در کمند روز های تلخ
به تلخی تله اسیر، اسیرم
مسکنم
خواب
ندیدن
میگم بیا که بیگدار بزنیم به راه ابرا
الان که پرواز فاصله تا فرداس 
بریم و رد کنیم زمین لاله های واژگون
کلمه بشنویم عوض فریاد
امون بدید باد های تند
امون بدید گلوله های غرق خون
امون بدید چوب های ترکه گون
امون بدید که بنده تموم من به اون
اوو
ما اومدیم از کجا تا کجا!!!!
خون خدا تو رگمه همه میگردن دور بتا
میگن نفسام میده بوی گناه
ما گرم پرواز به سمت خورشید
وقتی که اونا نورو میخوان زیر سایه بونا
ببین که شدیم از همه جدا دیگه نمیسازه به ما ساز اونا
که رقص ما توی آسموناس
پرواز...
پرواز به پهنای آسمون
پرواز به وسعت خیال


kamand_Rokhdad(RHR).MP3

اینسترومنتال خاموش از فارسی/ آخرین اثر از مجموعه موزیک های مرده و ناتمام
شک دارم به بودن تو
نگاهم رو همه قفل
بیاد ندارم صورتتو
خاطره ام کاملا پاک
صدای خس خس تو گلوم تلنبار گرد و خاک
تو سرم طوفان تف میندازم میسازم بوران میکنن جفت
جفت
پیکرم زنده است به شوک شوک
مغزم جای دیگه
شبیه جام جهان بینه
که به واقعیتا میزنه نوک نوک
الان زمان میپره برام شبیه پرش پلکم
عقربه چند دقیقه طی کرد
رو پیکم زده سلامتی عمر که میشه هی کم
به آینه زل میزنم 
میبینمت  هیکل
میرم تو بهت
وقتی برای خودم منم و توام  تو!
شک دارم میوفته چشمام به چشمات میگی
شاید بنا اینه
که تا بفهمی چی شده زمان فنا میره
میگم که رشته ی کلام منو پاره کردی
میگی آدم برای رابطه بها میده
میگم که شک دارم به بودنت
لال میشی 
سکوت نکن دوباره که تو آینه چال میشی
میخندی انگاری که جدی نیست قضیه
میگم سکوت نکن که از سکوتت یه جایی داد 
میشی

Faramooshi_Rokhdad.mp3

‏رخ سر سرخ/
او به ازای سه شخص زندگی می‌کند/جریان ساز/ افسارگسیخته/ Made in Iran

RedHeadRook

Popular tracks